Als iedereen dezelfde smaakpappillen heeft, waarom lust de ene dan wel spruitjes en de ander niet en kun je eten leren lekker te vinden?

Hoewel we dezelfde fysieke systemen hebben, zijn deze individueel ingesteld. Zowel het aantal smaakpappillen per type verschillen, alswel de individuele gevoeligheid. Daarom heb je verschillende smaakervaringen tussen personen. In de loop van je leven leer je bepaalde smaken kennen en wennen je pappillen aan smaken. Daarom kan het zo zijn dat je in het begin van je leven spruitjes vies vind (Erg gevoelig voor bitter) en later niet meer; Dan zijn je papillen minder gevoelig voor bitter geworden.

jazeker kun je dingen leren lekker te vinden. neem bijvoorbeeld spruitjes of olijven. als je het wilt leren eten ga je anders proeven. niet gegarandeerd dat je het lekker gaat vinden. maar soms het proberen waard.

Ja, je kunt eten lekker leren vinden. Vaak pas op latere leeftijd. Waarom dat zo verschilt van mens tot mens vind ik een leuke vraag. Als je wat eet, dan geven je smaakreceptoren prikkels af aan je hersenen. Daar wordt het vertaald naar 'smaak'. Vergelijk dat nou eens met je ogen. Daar worden optische signalen ook omgezet naar signaaltjes naar je hersenen. Toch vind je niet hetzelfde mooi als je buurman, die dezelfde ogen heeft. (nou ja, in grote lijnen, dan) Ik denk dat verschil van smaak een garantie is voor het voortbestaan van de mensheid. Stel dat iedereen dezelfde man/vrouw mooi zou vinden? Stel dat de mensheid één soort voedsel lekker zou vinden? Behalve doodsaai, zou de voorplanting in gevaar komen en de voedselvoorraad van die ene voedselsoort.

Ten eerste vraag ik me af of iedereen dezelfde smaakpappillen heeft. Ten tweede geven deze pappillen slechts een signaal door en is het aan de hersenen te bepalen wat zij met deze info doet. Dus de één kan iets te zout vinden terwijl de ander die als lekker ervaart. Maar dit is slechts mijn redenatie gebaseerd op logica.

er is een verschil tussen wat de zintuigen aan prikkels formuleren en hoe je brein dat interpreteert op basis van voorkeuren en ervaringen. Als we hetzelfde schilderij zien, de een vind het mooi en kijkt geboeid. De ander doet het niets. Toch dezelfde prikkels. Als we muziek luisteren. De een is tot tranen toe geroerd, de ander kijkt verveeld voor zich uit. Toch dezelfde prikkels. De een voelt een streling en geniet, de ander reageert als gestoken.... Toch dezelfde prikkels. Dat is dus met zien, horen en voelen en ook met smaak en reuk is dat zo.

Aanleg voor smaak en smaak begrijpen is minstens zo complex als wiskunde en de een heeft er meer talent voor dan de ander. Zover ik weet bestaat er geen IQ test voor maar het zou eigenlijk een integraal onderdeel moeten zijn van zo'n test.