Waarom kost het evenveel energie om naar Mercurius te komen als naar Pluto met de BepiColombo?

BIJ Mercurius komen is niet zo'n probleem. Maar je wilt er ook *blijven*. Je wilt niet te pletter slaan, en je wilt er ook niet met een enorme snelheid voorbijschieten.

Dat bij Mercurius *blijven* is het probleem.

Mercurius is veel dichter bij de zon dan wij. Om naar Mercurius te komen, moet je dus richting de zon vallen. Bij die val krijg je een enorme snelheid, en die moet je kwijtraken. Maar er zijn geen planeten waaraan je die energie kwijt kunt raken om daarna kalmpjes naar Mercurius te glijden: Mercurius staat immers dichter bij de zon dan elke andere planeet, dus vanaf eender welke planeet naar Mercurius gaan houdt *altijd* in dat je naar de zon valt.

Een ander probleem is dat je vanaf de aarde niet zomaar naar de zon kunt vallen. De aarde heeft immers precies die snelheid die nodig is om in een baan rond de zon te blijven: meer dan 100 duizend km/u. Om recht naar de zon te vallen, moet je dus eerst zorgen dat je ruimteschip stilstaat ten opzichte van de zon - hetgeen betekent, dat je van de aarde weg moet reizen met een snelheid van meer dan 100 duizend km/u. Dat kost veel energie.

--

Samenvattend: je hebt twee uitdagingen.

De eerste uitdaging is de snelheid verliezen die je meekrijgt omdat je lanceert vanaf de snel bewegende aarde. Zonder die snelheid te verliezen kom je slechts moeizaam dichter bij de zon.

De tweede uitdaging is het afremmen als je eenmaal in de buurt van je doel (Mercurius) bent.

Toegevoegd na 27 minuten:
 
In dit specifieke geval wordt een route gevolgd die eerst van de aarde af is gericht. Vervolgens wordt een spelletje "interplanetair biljart" gespeeld waarbij "gekaatst" wordt op de volgende planeten:
--  Aarde (Maan)
--  Venus
--  Venus (nogmaals)
--  Mercurius
--  Mercurius (nogmaals)
--  Mercurius (derde keer)
--  Mercurius (vierde keer)

Pas dan kan een baan rond Mercurius worden bereikt.

Het speciale van deze missie is het gebruik van een ionenmotor. Die levert slechts heel weinig stuwkracht, maar wel gedurende veel langere tijd dan een standaard chemische raketmotor. De ionenmotor zal continu aanstaan om de beweging van het ruimteschip te *vertragen*.

Onderstaande Bron geeft een filmpje waarin je de baan van deze missie kunt zien.