Hoe werkt het principe van ridge push bij platentektoniek?
None
8.4K
8.4K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Het beste antwoord
Eerst is goed om te weten dat de continenten op drift niet steeds bestaan hebben . Pas ongeveer 3.5 miljard jaar geleden zijn de grote platen vastgelegd ….wanneer de Aardkorst voldoende was afgekoeld.
Door de enorme hitte in de kern van de Aarde en de convectiestromingen in het gedeelte tussen de kern (binnen en buitenkern) en de korst zijn er grote barsten ontstaan in de korst.
Niet aan de oppervlakte ….maar dieper.
Door stuwingen aan de rand van een plaat naar beneden begint de korst weer te smelten , te plooien of onder te schuiven ….zo ontstaan bewegingen tussen de platen.
Op heel veel plaatsen ontstaan op die weke plekken vulkanen (op der randen van de platen ….maar ook bij zogenaamde hot spots (zie Hawaï )
Die randen zijn door de verschuivingen ook heel gevoelig voor bevingen.
De continentendrift is al 3.5 miljard jaar bezig en zal in de toekomst blijven bestaan zolang het binnenste van de Aarde heet genoeg is.
Zo zal Amerika zich voorlopig blijven verwijderen van Europa . Europa zal in Noordoostelijke richting convergeren met Azië (Eurazië à en met Afrika .
Pas veel later zal Amerika zich aansluiten …tot een nieuw supercontinent ….en e beweging zal blijven bestaan zij het convergerend , zij het divergerend.
Op menselijke maat gebeurd dit ontzettend traag ….men spreekt al vlug over verscheiden honderden miljoenen jaren .
Geologisch echter zijn er sinds het ontstaan van de Aardkorst al minstens vier (misschien vijf supercontinenten geweest .( voorbeeldjes : Pangea , Gwondana ,Columbia …)
Toegevoegd na 13 minuten:
Misschien ook goed om te weten : nieuwere delen van de plaat zijn heet , dun uit magma bestaande stukken : die zijn ook plastisch en kunnen naar boven worden geduwd : richels , gebergtevorming in kammen.
Het zijn vooral de oudere delen die zakken en wegsmelten.
Toegevoegd na 15 minuten:
voorbeeldje supercontinent : Rodinia : link
(Lees meer...)
Door de enorme hitte in de kern van de Aarde en de convectiestromingen in het gedeelte tussen de kern (binnen en buitenkern) en de korst zijn er grote barsten ontstaan in de korst.
Niet aan de oppervlakte ….maar dieper.
Door stuwingen aan de rand van een plaat naar beneden begint de korst weer te smelten , te plooien of onder te schuiven ….zo ontstaan bewegingen tussen de platen.
Op heel veel plaatsen ontstaan op die weke plekken vulkanen (op der randen van de platen ….maar ook bij zogenaamde hot spots (zie Hawaï )
Die randen zijn door de verschuivingen ook heel gevoelig voor bevingen.
De continentendrift is al 3.5 miljard jaar bezig en zal in de toekomst blijven bestaan zolang het binnenste van de Aarde heet genoeg is.
Zo zal Amerika zich voorlopig blijven verwijderen van Europa . Europa zal in Noordoostelijke richting convergeren met Azië (Eurazië à en met Afrika .
Pas veel later zal Amerika zich aansluiten …tot een nieuw supercontinent ….en e beweging zal blijven bestaan zij het convergerend , zij het divergerend.
Op menselijke maat gebeurd dit ontzettend traag ….men spreekt al vlug over verscheiden honderden miljoenen jaren .
Geologisch echter zijn er sinds het ontstaan van de Aardkorst al minstens vier (misschien vijf supercontinenten geweest .( voorbeeldjes : Pangea , Gwondana ,Columbia …)
Toegevoegd na 13 minuten:
Misschien ook goed om te weten : nieuwere delen van de plaat zijn heet , dun uit magma bestaande stukken : die zijn ook plastisch en kunnen naar boven worden geduwd : richels , gebergtevorming in kammen.
Het zijn vooral de oudere delen die zakken en wegsmelten.
Toegevoegd na 15 minuten:
voorbeeldje supercontinent : Rodinia : link
Bronnen:
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Andere antwoorden (1)
Als je kijkt naar het plaatje van Beesje, zul je zien dat in de aardmantel het vloeibare mantelmateriaal (magma) in een soort enorme trage kringlopen beweegt.
Op plaatsen waar het magma warmer kan worden, wordt de dichtheid minder en stijgt het magma op, op plaatsen waar het afkoelt, wordt de dichtheid van het magma groter en daalt het naar beneden. Hierdoor ontstaan enorme convectiecellen (vergelijkbaar met wat er in de atmosfeer gebeurt).
Het stijgende magma zal 2 platen uit elkaar duwen waar het omhoog komt, en de cel zal als een soort transportband het continent of de zeebodem die er op ligt, meenemen. Dit uit elkaar duwen van 2 platen, zoals b.v. middenin de Atlantische oceaan gebeurt, noem je ridge push (zoals je ook in het plaatje kunt zien). Dit uit elkaar duwen gaat heel langzaam.
In onderstaande bron lees je meer over convectie in de aardmantel.
(Lees meer...)
Op plaatsen waar het magma warmer kan worden, wordt de dichtheid minder en stijgt het magma op, op plaatsen waar het afkoelt, wordt de dichtheid van het magma groter en daalt het naar beneden. Hierdoor ontstaan enorme convectiecellen (vergelijkbaar met wat er in de atmosfeer gebeurt).
Het stijgende magma zal 2 platen uit elkaar duwen waar het omhoog komt, en de cel zal als een soort transportband het continent of de zeebodem die er op ligt, meenemen. Dit uit elkaar duwen van 2 platen, zoals b.v. middenin de Atlantische oceaan gebeurt, noem je ridge push (zoals je ook in het plaatje kunt zien). Dit uit elkaar duwen gaat heel langzaam.
In onderstaande bron lees je meer over convectie in de aardmantel.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden