Is een vwo-diploma verplicht voor een kinderarts?

Dankjewel ;)

Heel fout antwoord!

Dankjewel ;)

Ook een fout antwoord!

Inderdaad, tegenwoordig wordt je niet meer meteen aangenomen op een uni als je alleen je propedeuse heb gehaald.

En bij geneeskunde per definitie niet, dat is voor zover mij bekend ook nooit anders geweest. Er gelden nu eenmaal aanvullende ingangseisen voor de studie, ook iemand met een VWO-diploma die niet de gevraagde vakken heeft gedaan, wordt niet toegelaten. Bij veel andere universitaire studies kun je wél instromen met een HBO-propedeuse, hoewel de universiteiten dit als een sluiproute beschouwen en het vaak ontmoedigen. Het uitvalpercentage van studenten die via HAVO een HBO-P hebben gehaald, is dan ook hoger voor universitaire studies dan dat van studenten met een VWO-diploma.

Nee Lies, je kon met je propedeuse verpleegkunde vroeger gewoon naar de universiteit. Vandaar altijd die foute antwoorden op dit soort vragen. Ik dacht het tot een paar jaar terug ook maar het is kort daarvoor gewijzigd. Ik ken iemand die LBO-MBO-Propedeuse heeft gedaan en toen door ging voor arts. Weet alleen niet of ze dat gehaald heeft, daarna ben ik haar uit het oog verloren.

eindelijk het goede antwoord!

Goed antwoord inderdaad. Nu wil ik de vraagsteller niet ontmoedigen, maar als je momenteel VWO niet aankan, dan denk ik dat de kans dat je uiteindelijk pediater wordt vrij klein is.
Niet onmogelijk, laat ik dat voorop stellen, maar dan wordt het ontzettend bikkelen.
Geneeskunde is voor veel mensen met VWO al afzien (uitvalpercentage is 20%) en duurt zes jaar. Dan ben je basisarts en heb je nog vijf jaar te gaan als je je wil specialiseren tot kinderarts.
Daarnaast blijf je als arts in principe 'eeuwig student'. De ontwikkelingen in de gezondheidszorg gaan razendsnel en je zal regelmatig cursussen moeten volgen om deze bij te houden. Nogmaals: het is niet onmogelijk, maar weet waar je aan begint.

Voor wie in de zorg werkt, geldt altijd dat je moet blijven leren. Dit geldt overigens voor meer sectoren.

@Destroyer
Dat is helemaal waar.
De hoeveelheid en complexiteit van de stof verschilt echter nogal tussen bijvoorbeeld een pediater en een thuiszorgmedewerker of activiteitenbegeleider.
In de twee jaar dat ik als woonbegeleider werkte tijdens mijn studie heb ik welgeteld één cursus gehad van een halve dag en was er nauwelijks sprake van vakliteratuur.
Hoeveel (bijscholings)cursussen en vakliteratuur ik in de 7,5 jaar sinds mijn studie heb verstouwd... ik ben de tel kwijtgeraakt. ;)

Ik denk dat met name een aantekening over de specialisatie ná de opleiding relevant is, verrassend mensen blijken dit niet (of slecht) te weten. Daarbij is kindergeneeskunde een populair specialisme en zullen er - zoals trouwens bij heel veel specialisaties - meer inschrijvingen zijn dan opleidingsplaatsen. Je moet er rekening mee houden dat de kans groot is dat je minimaal één a twee jaar als aios werkt, dus als arts-assistent zonder opleidingsplaats, wat neerkomt op de simpele dingen oplossen voor je baas, veel diensten draaien en weinig onderwijs (hoewel dat enorm kan verschillen per ziekenhuis). Zonder werkervaring een opleidingsplaats vinden, is vaak niet of moeizaam mogelijk. Dus als je even mee telt: na je HAVO moet je óf VWO doen waarbij je in feite een jaar 'verliest', of je doet een HBO-propedeuse en intussen de verplichte vakken - flink bikkelen en kost je evengoed een jaar extra. Daarna moet je nog afwachten of je wel wordt ingeloot voor geneeskunde, reken voor de zekerheid op een jaar extra bij twee keer meeloten (en dan moet je nóg geluk hebben om ingeloot te worden), reken er op dat een jaar uitloop op die zes jaar heel normaal is, en dat dat rustig zes maanden langer kan zijn als je ongunstig loot voor je co-schappen. Dus na de HAVO ben je dan al 1+1 extra +6+1 jaar uitloop=9 jaar verder. Dan moet je nog vijf jaar kindergeneeskunde dus 14 jaar, maar omdat je vaak werkervaring nodig hebt om een opleidingsplaats te vinden, dus één of twee jaar extra (16) is niet raar. Intussen ben je 33, voor vrouwen geldt dat ze dan een keer rammelende eierstokken krijgen. Aangezien kinderartsen vaak in loondienst zijn (in tegenstelling tot de meeste andere specialismen) gok ik zo dat kindergeneeskunde wel een opleiding is waarbij er mogelijk ruimte gecreëerd kan worden voor zwangerschaps- en ouderschapsverlof (dat kan ook niet overal!), maar daar verlies je natuurlijk wel minimaal een jaar aan. - wordt vervolgd -

- vervolg op vorige reactie - Kortom: een hele rit. Als dat écht is wat je wilt, moet je er absoluut voor gaan, maar weet wel waar je aan begint. Een waarschuwing vanwege het huidige schoolniveau vind ik iets minder relevant, omdat er genoeg mensen zijn die (veel) intelligenter zijn dan hun schoolniveau zou doen verraden: laatbloeiers, mensen met een niet-gemiddelde leerstijl, mensen die toen ze 12 waren nooit het nut van huiswerk inzagen of mensen die een wat roerige puberteit hebben doorgemaakt vanwege problemen thuis of psychische problemen. Het is wél goed om je af te vragen of je HAVO doet omdat VWO eigenlijk te hoog gegrepen was, of dat het een andere reden heeft. Geneeskunde is niet zozeer moeilijker dan veel andere universitaire studies, maar het is wel véél wat je moet leren en je hebt relatief gezien heel veel contacturen. Je moet dus wel een beetje van boeken eten houden, of er op zijn minst niet allergisch voor zijn. Maar voor de rest: ga voor je doel en kies een beroep waar je niet alleen je brood mee kunt verdienen maar waar je ook plezier aan beleeft, want dan is de kans dat je tot aan je pensioen daadwerkelijk je eigen brood kúnt verdienen, aanmerkelijk groter dan wanneer je een hekel hebt aan datgene wat je elke dag doet.

@Lies12
Puike aanvulling.
Je doet wel moeite voor je plusjes... ;)

Nee Rabelais, ik ben gewoon lang van stof. Kun je je voorstellen wat er gebeurt als iemand mij vraagt ergens een samenvatting van te geven? (In andere dingen ben ik dan wél weer goed, gelukkig :-))

@Rabelais, een relativering: Geneeskunde is op zichzelf geen 'moeilijke' studie, in die zin dat je heel intelligent moet zijn. De belangrijkste eigenschappen voor een arts zijn 'veel weten' en 'snel besluiten'.

@Lies12
Gheghe... concretiseren... ook niet mijn sterkste punt. ;) @tinus1969
Mee eens. Het is met name, zoals Lies12 aangaf, veel werk; vandaar dat ik zelf de term 'bikkelen' gebruikte.
Je hoeft inderdaad niet hyperintelligent te zijn. Als je een goed geheugen hebt (geldt ook voor de studie rechten bijvoorbeeld) kom je al een heel eind. Misschien ligt het wel erg voor de hand, maar je dient ook stevig in je schoenen te staan.
Ik kan me herinneren dat een vriendin tijdens haar studie in groepsverband sectie moest verrichten op een jongen van 13 die was overleden aan een hersentumor. Ze was al wel wat gewend en kon normaliter vrij makkelijk afstand nemen. De opdracht verliep ook prima; desalniettemin is zij na afloop wel een tijdje van streek geweest, tot haar eigen verbazing.
Ze gaf ook aan dat ze al veel had gezien op video en foto's, maar dat niets haar had kunnen voorbereiden op 'het echte werk' en dat het wat dat betreft een goede test is geweest.
Later had ze hier weinig moeite meer mee. Ze heeft haar eerste coschap gelopen in een veldhospitaal in Rwanda en is tegenwoordig huisarts.