Stel : je mag het onderwijs volledig hervormen: waar begin je?

Met het vormgeven van een algemene opleiding tot zeg het veertiende (jawel, het veertiende!) jaar.

Ad fontes! Veel (hoofd)rekenen, veel taal (van spelling tot redevoering en van Latijn tot Chinees) en veel (hedendaagse) geschiedenis. Godsdienstonderwijs met een neutrale bril, kennis van de natuur en van de mens in al zijn (on)volkomenheden.

Kennisoverdracht, kennisoverdracht en kennisoverdracht. En daarnaast van meet af aan kinderen ook leren hoe om te gaan met die kennis. Niet vice versa dus! Zolang je geen kennis hebt van bepaalde zaken dient het geen enkel doel te hameren op de wijze hoe daar (met dat niets tot zeer weinige) dan mee om te gaan.

We gaan eerst de klassen maar eens kleiner maken. Wat mij betreft komt er meer nadruk op geschiedenis - wie het verleden niet kent, kan het heden niet duiden - en uiteraard zou ik graag zien dat iedereen weer fatsoenlijk Nederlands kan schrijven en uit het hoofd kan rekenen! Ook introduceer ik filosofie als vak. Wie niet vraagt, kan niet weten ...
Laten we de leerling weer centraal stellen en hem of haar de oh zo belangrijke basiskennis meegeven. Daarna kijken we waar de leerling goed in is. In dat kader lijkt het me verstandig de leerplicht op 18 jaar te zetten.

Dit was dus nog maar het begin, hè? Ik heb het nog niet over de overhead en alle managers, die vaak geen enkele affiniteit hebben met het onderwijs ...

Ik denk dat ze eerst eens moeten gaan kijken naar de Pabo en de invulling van dat soort leraren opleidingen. Misschien moeten ze daar maar eens eerst wat gaan aanpassen. En ik vind dat er steeds meer leerkrachten opduiken die helemaal geen leraren opleiding gevolgd hebben. Iets wat naar mijn mening niet goed kan zijn voor de kwaliteit van het onderwijs

Minder lang naar school en meer vakanties en geen pw weken.

Bij de basis.

Wat wil je met onderwijs? Alleen maar kennisoverdracht? Ook sociale vaardigheden? Opvoeding? Opvang? Gezinshulp? Ouderbetrokkenheid? Op welke leeftijd start je?

Voor mij gaat het hierom:
Ga uit van de talenten van kinderen en de kansen voor kinderen! Hier kun je al de andere onderwijsvisies uit laten ontstaan.

Er is al heel vaak vernieuwd. Elke keer dacht men te verbeteren en telkens pakte dit anders uit. Waar vroeger het kind nog kleuter was en nog mocht spelen, wordt het nu al getoetst en krijgt al een etiket opgeplakt. Dit is niet in het belang van het kind, maar gaat om de prestaties van de school. Goed onderwijs gaat uit van het kind en gaat niet om schoolcijfers. Maar ook een onderwijsvorm die uitgaat van wat het kind wil en kan (bijv. Iederwijs) blijkt in de praktijk niet ideaal. Ik denk dat goed onderwijs daar ergens tussenin ligt: Goede leeromgeving met niet te grote groepen; Basisleerstof met verdiepingsmoglijkheden voor kinderen die meer willen en kunnen; veel oog voor het individuele kind met zijn mogelijkheden en beperkingen en goede leerkrachten die goed opgeleid zijn en de capaciteit hebben om op deze wijze te werken.

Ik zou beginnen bij de PABO. Het is werkelijk een grof schandaal dat er afgestudeerden zijn van deze opleiding die slecht rekenen en taal slecht beheersen. Dit zou ik willen realiseren door in de propedeuse van de PABO streng te selecteren.