Is het erg als je het huiswerk van je kind nakijkt en corrigeert voordat het wordt ingeleverd ?

Jouw dochtertje boft met zo'n ouder! Die (extra) aandacht die zij bij het huiswerk krijgt is mooi meegenomen. Ik zou deze 'gang van zaken' trouwens wel even aan de leerkracht melden...

eigenlijk is het wel goed, maar uw kind moet wel weten wat ze fout heeft gedaan en dat ze het de volgende keer het niet fout doet.
want anders heeft ze een goed cijfer terwijl ze de stof niet snapt.
en melden bij de leraar

Het is natuurlijk prima dat je met haar doorneemt wat er mis is gegaan. Ze leert hier heel veel van, al is het alleen al het kritisch zijn op je eigen werk en zorgen dat het in orde is voor je het inlevert. Je zou er misschien wel voor kunnen kiezen de dingen die ze verbetert in een andere kleur te laten schrijven. Zo kan de juf ook zien wat ze uit zichzelf goed heeft, en wat na hulp van jou.Ik zou het inderdaad wel even met de juf bespreken.

Dat je het met haar bespreekt lijkt me alleen maar hartstikke goed. Daar leert ze veel van.
Maar dat je het corrigeert en zij dús een 10 krijgt vind ik niet juist. Daardoor krijgen de leerkrachten een totaal vertekend beeld van haar kunnen. Bovendien is het niet eerlijk ten opzichte van de andere kinderen.
Je laat haar juist niet vallen als ze van haar fouten kan leren door jouw hulp. Maar wel door haar in de ogen van de leerkrachten beter te laten zijn dan ze in werkelijkheid is.

wat mij het beste lijkt is dat je het gemaakte werk kopieert en het origineel gewoon inlevert. Op deze manier krijgt de docent het goede beeld van wat je dochtertje kan en niet kan. Maar doordat je extra uitleg geeft en het bespreekt met je dochtertje kan ze de volgende keer op eigen kracht zelf een hoog cijfer halen waardoor het beeld niet vertekend wordt maar je je dochtertje toch helpt

Het uitleggen en bespreken en onder begeleiding eventueel opnieuw laten doen is in principe niet meteen verkeerd ; het verbeteren / corrigeren is dat natuurlijk wel.

An sich is het uitstekend zelf je kind 'bijles' te willen geven (MITS je dezelfde methodes gebruikt als op school !!), maar door er zoveel aandacht aan te besteden, trekt ze niet alleen scheef met haar klasgenootjes (die wellicht geen hulp (kunnen) krijgen thuis), en wek je een verwachtigspatroon over huiswerk dat je vermoedelijk niet de hele middelbare school kunt volhouden. Bovendien verschillen de methodes van rekenonderwijs tegenwoordig een wereld van de onze vroeger ; niet 'de juiste uitkomst van dde som' is belangrijk, maar de gebruikte methode, het begrip, het inzicht. Ontbreekt dat omdat ze thuis een trucje heeft geleerd, dan lijkt ze een voorsprong te hebben die ze feitelijk niet heeft, en kan daar later weer mee in de problemen komen.

Hier in Duitsland is het PER DEFINITIE niet toegestaan dat ouders kinderen 'helpen' met hun huiswerk (dat ze overigens als vanaf de eerste klas / zes jaar krijgen) ; hooguit kijken of het klaar is, en bij een geconstateerde fout wellicht samen even gaat zitten en het kind laat uitleggen WAAROM het antwoord fout (of goed) is. Maar niet zelf 'jufje spelen'.

Op deze leeftijd is het trouwens in mijn optiek vaak meer het werk van de juf controleren (is de methode goed uitgelegd ? Snapt het kind waar ze mee bezig is?) dan het kind zo veel mogelijk laten presteren en zo hoog mogelijk scoren ; dat soort tienen schiet ze uiteindelijk niks mee op. Al weet de juf natuurlijk ook wel dat er soms een wereld van verschil zit tussen wat er thuis gemaakt is en wat op school, en die neemt dat zeker mee.

School is school, thuis is thuis. Huiswerk maken is leuk, maar wel een verlengstuk van SCHOOL, en nee, moeder hoeft niet de rol van de school te spelen. Waarom zou je dat ook willen ? Op de lange duur laat je je kind eigenlijk pas echt 'vallen' als je het aan de haren door een school sleept die wellicht net te hoog gegrepen is, waarna ze het IRL zonder mammie moet doen om overal haar handje beet te pakken. Zelf doen, zelfstandigheid en eigen verantwoordelijkheid begint al op deze leeftijd. Een goede ouder coacht aan de zijlijn, en gaat niet op de stoel van de juf zitten. Moeilijk maar op de lange duur het beste.

Er ontstaat een verkeerd beeld in het leerlingvolgsysteem en als het een keer fout gaat, en dat gaat het, zal men zich gaan afvragen hoe het komt en vragen stellen bij de achtergrond en gezondheid van het kind. Hier kan verder een foutief oordeel van de CITO uitkomen met als gevolg dat er een verkeerd, te hoog advies komt. Daarnaast is dit fraude en hier kan je kind voor geschorst worden. Dan is het nog heel moeilijk je kind op een andere school te krijgen aangezien scholen samenwerken. Als het goed is staat dit ook omschreven in het schoolreglement

je kunt haar beter bijles geven nadat ze zelf haar huiswerk heeft gemaakt en een lager cijfer heeft gehaald. Op deze manier ben je, hoe je het wend of keert aan het frauderen. Op een gegeven moment zal je dochter tegen de lamp lopen (bij examens e.d.) Dit zal op een gegeven moment heel verwarrend voor haar worden.

Je geeft een verkeerd signaal af en keurt vals spelen goed.

op school denken ze dus dat ze alle stof 100% beheerst, wat me geen goede zaak lijkt.

van mijn kinderen ken ik echter niet het systeem dat ze voor huiswerk een cijfer krijgen, dus vraag me af of ze door je uitleg de toetsen zo kan maken dat ze alsnog de stof beheerst.

waar loop je het huiswerk niet samen door en geef je extra uitleg bij wat ze nog niet helemaal beheerst. zo kan ze ZELF haar foutjes herstellen.

zelf vind ik ondersteunen, oefenen, doornemen bespreken en begeleiden een taak voor de ouders. het echte nakijkwerk is voor de juf want het is wel degelijk van belang.

je kan je kind bv wel zeggen hoeveel 3x 9 is, en ze zal het ook vast wel weten als ze het antwoord met jou goed invult, maar als er bv sprake is van een probleem met het automatiseren (zodat ze ook snel kan gaan hoofdrekenen bv) loopt ze een keer vast, ondanks de hoge cijfers.

kortom, school moet er ook een beetje kijk op hebben wat nog lastig voor het kind zodat ze hier extra aandacht aan kunnen besteden. bovendien hebben ouders niet altijd dezelfde methode dan ze op school hanteren, waardoor 2 verschillende vormen van uitleg ook nog verwarrend kunnen worden voor een kind.

m.i. is het niet verstandig om het op deze manier te doen.

Ik vind het fantastisch dat je dit doet. Tevens is het leerzaam voor je dochter.
Maar ik ben het eens dat het een vertekend beeld geeft van haar 'kunnen'. Ze heeft immers extra onderwijs gekregen. Bespreek het eens met een van haar leraren.
M.i. ben en blijf je een betrokken moeder.

Zelf uitleggen kan wel problemen geven. Er wordt les en uitleg gegeven volgens een bepaalde methodiek. Dit geldt voor schrijven, taal en zeker ook rekenen. Door haar nu iets "verkeerds" aan te leren kan dat concequenties hebben voor het vervolg. Niet doen dus.

Ik ben het helemaal met eens met je zus.
De leerkracht wordt misleid, je dochter krijgt ten onrechte steeds een 10 en als je zelf geen docent ben en dus niet op de hoogte van de huidige leermethode, riskeer je ook nog eens dat je dochter er over een tijd in de klas helemaal niets meer van begrijpt - want "mama doet het anders". Met als gevolg dat ze enorm door de mand valt zodra ze de Entree- en Citotoetsen moet maken.

Ik denk dat het goed bedoeld is, en ze kunnen er ook wat van leren misschien, maar het signaal is verkeerd richting de leerkracht. Tijdens een toets zit je er ook niet naast.

Wat ik deed met ons logeerkind (destijds groep 7 en 8) is meekijken of na afloop de antwoorden even doorlopen. We merkten dat hij zich er soms wel wat snel van af maakte. Dan zei ik alleen: van die 20 vragen heb je er 6 fout, of 8, net wat van toepassing was. Dan ging hij nog een keer kijken en nog eens extra nadenken over zijn antwoorden. Als hij maar 2 foutjes had dan ging ik niet zitten corrigeren. Dat is best goed namelijk en geeft een beeld voor de leraar over hoe ver hij is.

Als hij er niet helemaal uitkwam vroeg ik: 'wat heb je hierover op school geleerd'. Dan gaf hij zelf meestal al de regel en kwam dus zelf op het goede antwoord.

Het voordeel van deze methode is dat je ze zelf naar oplossingen laat zoeken en hun antwoorden altijd helemaal van henzelf zijn. Je loopt daardoor ook de school niet in de weg.

Ik moet zeggen dat ik het met jouw zus eens ben. Waarom denk je dat het moet worden ingeleverd? Waarom denk je dat ze er een cijfer voor krijgt? Om haar voortgang te beoordelen. Je kunt er rustig op vertrouwen dat haar meester of juf op school zelf te fouten zal behandelen, dit hoef jij echt niet over te nemen.

Als ze punten krijgt op het huiswerk dan is het wel niet zo goed dat je dat zo doet. Ik zou gewoon met haar het huiswerk overlezen en het vertellen wanneer ze een vraag fout heeft.' Bekijk deze vraag nog eens en denk er eens over na.' Zo kan je haar ook op den duur zelf haar huiswerk leren controleren.

Het is natuurlijk prima dat u het bespreekt met uw dochtertje, en zo leert ze wel meer.
Maar nu haalt ze wel een 10, en dat is niet erg eerlijk vergeleken met de andere leerlingen.
U zou er wel naar kunnen kijken, en zeggen als ze iets fout heeft, maar niet zeggen welke.
Zo moet ze zelf nog een keertje kijken, en als ze haar eigen fouten dan verbeterd is dat veel beter voor haar.
En het lijkt me anders een erg goed idee omdat met haar lerares te bespreken.

ik zit zelf ook op school in de 3e, maar als ik bijv.. een boekverslag of een ander iets moet inleveren dat met schrijven te maken heeft vind ik het soms wel handig als mn vader of stiefmoeder het ff doorlezen, maar als je fouten ondekt in het huiswerk moet je misschien wel uitleggen waarom zij/hij het fout heeft gedaan.

p.s. ik laat het eigenlijk nooit lezen ;p

Nee dat is helemaal niet erg. Sowieso omdat je dan alleen bent met je dochter en er zit geen rumoerige klas omheen, dan kan je dochter zich ook beter concenteren. En een moeder is sowieso al meer vertrouwd. De methode die je doet is ook heel goed, ze leert er alleen maar van! Ook spaar je de leraar werk uit!

Het is mij vroeger ook wel gebeurd dat ik zo achter was met het breien van mijn sok, dat mijn breiwerk maar thuis moest worden afgemaakt. Ik breide altijd heel strak en op dunne naalden en dan gebeurde het inderdaad dat mijn lieve Mamma een hele avond ontzettend strak zat te breien, zodat mijn breiwerk weer bij was met de rest van de klas. Hier was ik natuurlijk superblij mee. Maar, dat was éénmalig en niet voor een cijfer. Als jouw dochter alleen maar tienen haalt voor haar huiswerk is dat leuk voor haar, maar de leerkrachten krijgen dan een heel verkeerd beeld van haar capaciteiten. Straks moet ze de pre'-Citotoets (entréetoets) doen en dan valt ze door de mand. Uiteindelijk kan dit resulteren in de keuze van een te moeilijk schooltype voor voortgezet onderwijs, zodat jouw dochter altijd op haar tenen moet lopen. Je bedoelt het ongetwijfeld heel erg goed voor haar, maar ze moet toch echt leren op zichzelf te vertrouwen, in plaats van alles door haar moeder te laten nakijken.

Dit lijkt me slecht, want door de correctie krijgt ze een hoog cijfer en denkt de lerares dat dochtertje veel beter is dan ze werkelijk is. Hierdoor zal ze minder aandacht krijgen en zullen haar prestaties (die zijn belangrijker dan de cijfers) eronder lijden.
Ook zullen de verwachtingen die aan dochterlief worden gesteld veel hoger zijn dan realistisch, waardoor ze faalangst of stress of zo kan ontwikkelen.

Dus laat het ALSJEBLIEFT gewoon aan de juf over om de boel na te kijken, daar is iedereen bij gebaat.

Huiswerk maken op de basisschool is doorgaans bedoeld om te oefenen. Bij jouw dochter op school geven ze er een cijfer voor. Daaruit maak ik op dat het uiteindelijk meetelt voor het rapport.
Dan is het niet goed om haar gecorrigeerd huiswerk mee terug naar school te geven, zodat zij hogere rapportcijfers haalt dan ze eigenlijk verdient.

Wat bedoel je met: "dat ik mijn kind laat vallen als ik het niet doe."?
Jij vindt dat ze die hogere cijfers moet hebben omdat ze dat verdient?
Of gaat het puur om het helpen en uitleggen van haar fouten?

Ik hoop dat het het laatste is.
Want dan:
Laat haar zelf haar huiswerk maken. Daarna kun je het met haar doornemen en haar op haar foute wijzen en uitleggen wat en waarom het fout is.
Maar verbeter het niet in het werk! Laat haar het oorspronkelijke werk inlevenren.

Als ze het goed heeft opgepakt zal ze de volgende keer die fout niet meer maken.

En, wat ook al is genoemd, de juf raakt het zicht kwijt op haar kunnen.
Hoewel: als ze huiswerk foutloos inlevert, en in de klas gaat het een stuk minder, gaat er ook wel een keer een lichtje branden!

Persoonlijk ben ik het niet eens met het idee dat een lesmethode van een ouder aan zou moeten sluiten bij de methode die op de betreffende school wordt gebruikt. Meerdere wegen leiden naar Rome. De methode die de school gebruikt hoeft zeker niet persé de beste te zijn, ook al zijn het professionals: dat zegt m.i. lang niet alles.
Blijven haken aan één methode kan m.i. lijden tot teveel tunnelvisie-denken, en ook tot niet_zelf_iets_(proberen_te_)bedenken.

Een kind kan best zelf die methode onthouden die 't beste bij dat kind past. En dat hoeft zeker niet de methode van de school te zijn. Daarbij denk ik ook niet dat de methodes van de scholen overal hetzelfde zijn. Ik denk dat ze steeds veranderen en zelfs per docent zullen verschillen. Komt er een andere docent omdat er eentje ziek is of met pensioen gaat: hoppa, weer een andere methode. Daar kunnen kinderen best mee omgaan is mijn mening. Er zijn ook slechte/matige lesmethoden die de scholen of docenten gebruiken.

Wat het nakijken betreft: wellicht kan je alleen vertellen *hoeveel* fouten er in het huiswerk zitten volgens jouw. Dan kan ze zelf alsnog op zoek gaan naar de fouten. En als ze er dan nog niet uitkomt met de methode(n) die ze al kent (of niet), zie ik geen enkele reden om niet zelf (extra/andere) uitleg te geven.
Maar dat kan zonder precies aan te wijzen welke vraag fout is gegaan. Je kan een andere som of zin (of...) bedenken die qua denkwijze lijkt op de vragen die vaker fout gaan.

Ik ben het met je zus eens, van fouten kun je leren, niemand haalt in zijn leven voor alles een tien. Als je het uitlegt dat is prima, maar laat ze de volgende keer het daarna zelf doen.

Dus eerst uitleggen als ze het niet heeft gesnapt en dan zelf haar huiswerk laten maken en niet meer mee bemoeien. Straks op de middelbare school of al eerder kun je haar waarschijnlijk toch niet meer bijbenen en dan leert ze nooit zelfstandig te werken.

En je laat je kind zomaar niet vallen, de ouders van tegenwoordig zijn dikwijls veel te overbeschermend. Laat je kind zelfstandig en sterk worden juist door tegenslagen te overwinnen krijgt het zelfvertrouwen.

Toegevoegd na 2 uur:
Wat ook nog een probleem kan gaan geven dat ze door andere kinderen gepest gaat worden als ze altijd hoge cijfers haalt. Misschien wordt ze dan wel als voorbeeld gesteld en kinderen willen toch liever niet teveel opvallen niet in positieve, noch in negatieve zin. En wat denk je ervan als je dochtertje ineens voor het bord (als die er tegenwoordig nog zijn) moet komen want de juffrouw wil het haar wel eens voor laten doen aan al die andere "domme"kinderen en ze weet het dan ineens toch niet, dan gaat ze dus af en dat is nog veel erger.

Het lijkt mij ook wel handig dat je het tegen de juf van je dochter meldt. Dan houdt er wel rekening mee. Verder wil ik zeggen dat ik het echt tof vindt wat je voor je dochter doet!!!

Het is goed dat je zo bezig bent met het kind. Teveel kinderen komen dezer dagen aandacht te kort.
Maar haar fouten verbeteren is niet goed. Het kind gaat daardoor meer punten halen dan ze verdient en daardoor misschien denken dat alles vanzelf gaat.
Je kan best het huiswerk overzien, de fouten aanduiden en bespreken maar ze niet verbeteren.

hetis niet erg hoor als je de fouten wel doorneemt met haar en dat zij het wel begrijpt

Oeps, dit kan echt niet. Slecht voor haar zelfvertrouwen en het leren stagneert.
Luisteren naar haar is vele malen belangrijker. Interesse in wat haar boeit.
Dan merk je vanzelf of het nodig is om haar te ondersteunen met school. Zij moet leren en dat doet ze niet als moeder corrigeert.
Wat levert het op:voor huiswerk een 10 en voor de toets een 4. De juf corrigeert. Als moeder moet je haar liefdevol opvoeden tot een gelukkige en zelfstandige burger. Daar horen schoolzaken ook bij, maar dan alleen op een constructieve manier. Bedenk voor jezelf hoe. Maar ga ook eens met je dochter de discussie aan. Je bent de opvoeder maar vergeet niet ook respect te tonen oor de eigenheid van je dochter. Met liefde zelfstandig opvoeden!

In mijn ogen is er niets mis mee als je als ouder het huiswerk van je kind nakijkt. Mijn moeder doet het ook geregeld en deed het vroeger ook. Zelfs nu ik in het 3e middelbaar zit, vraag ik haar soms om m'n opstel na te kijken. Daarbij is het ook niet meer dan normaal dat je als ouder je kind helpt.

Dat het niet heel verstandig is hoef ik niet meer te zeggen, want dat hebben anderen al gezegd. Tussen het en uiterste (niets doen) en het andere uiterste (alles doen) zit gelukkig nog een hele wereld.
Vroeger heb ik het veel gedaan om mijn vader uit te leggen wat ik moest doen. Hij deed dan niets anders dan luisteren en vragen stellen (waarom, hoe, etc). Doordat ik het aan hem ging uitleggen snapte ik de dingen opeens veel beter en kon ik mezelf antwoord geven.

Ik zou wel de fouten aanvinken of op een ander blaadje opschrijven dat de juf wel duidelijk krijgt te weten waar uw dochter moeite mee heeft.

Alleen maar goed dat je dat doet. Houdt wel in de gaten dat de onderwijzer(es) denkt dat jouw kind een bepaald niveau heeft, dus wellicht extra taken krijgt.
Dit zou dan niet eerlijk zijn t.o.v. je kind, áls jouw kind dit niet aankan (die extra taken). Houdt dus wel in de gaten of jouw kind het kan bijbenen.
Verder moet je ook opletten dat je niet té veel nadrukt legt op het prestatiegedrag van je kind. Kinderen voelen werkelijk alles aan en kunnen jouw houding interpreteren als: 'ik moet goed presteren anders is mijn ouder niet tevreden'. Kinderen moeten het gevoel/idee hebben dat school leuk is. Dat ze hun best moeten doen, maar níet meer dan dat.

Natuurlijk is dit niet erg. Het is juist goed! Jouw dochter mag blij zijn met zo'n ouder. Het is goed dat je ook de foutieve antwoorden met haar doorneemt. Het is juist de bedoeling dat je haar helpt. En dit is een manier om te helpen. Je zus zegt dat het geen goede gang van zaken is, dit is echter niet waar! Waarom zou dit niet goed kunnen zijn? Maak je geen zorgen, het is absoluut niet fout om dit te doen, al staat het op punten. Als ze dingen eventueel niet begrepen heeft, begrijpt ze dat wel omdat jij het uitlegt. Veel kinderen vragen hun ouders te helpen als ze iets niet begrijpen. Jij doet dit automatisch. Sommige kinderen durven ook niet te vragen indien ze iets niet begrijpen, door zelf uit te leggen en de corrigeren zorg jij ervoor dat ze alles goed begrijpt.

Het klinkt misschien hard, maar ik zou het niet doen. Laat haar haar eigen fouten maken. En de concequenties aanvaarden. Je kunt er achteraf mee gaan zitten, zodat ze weet wat ze fout gedaan heeft. Je neemt ook risico zo, want straks wordt ze het mikpunt van getreiter. En eigenlijk is ze niet zo goed dat ze een 10 verdient... haar 1e echte cijfer, dat is hoe zij het gedaan en ingeleverd zou moeten hebben. Ze leert hier mijn inziens niks van.

ze is pas 9 dus voor nu is het goed als je het zo aanpakt maarnamate ze ouder wordt moet ze ook leren alles zelf te maken en geen ouder te hebben die zorgt dat alles goed is als ze naar de middelbare school over een aantal jaar zal het voor jou ook moeilijker zijnen meer huiswerk om te controleren maar omdat ze daar dan aan gewend is gaat ze er vanuit dat je dat blijft doen he is niet erg om te doen maar je moet een grens nemen waneer je haar niet mee controleert helpen mag natuurlijk altijd

Als voormalig docent zou ik blij zijn met zulke ouders.
Het werkt dubbel positief, uw kind voelt zich gesteund in het werk en hoeft niet bang te zijn , klungelwerk in te leveren.

De correctie heeft bovendien het voordeel dat het gebrek aan inzicht wordt aangepakt.

Helaas schieten sommige ouders door en maken deels het huiswerk van hun kind. dan gebeurt het omgekeerde (het kind leert er niet van) en dat is dus echt af te raden.

Maar wat U doet, een tien met een griffel!!

Op zich bedoel je het natuurlijk heel goed en ga je al het huiswerk niet zelf maken (dat zou pas fout zijn), dus is er niets verkeerds aan om je kind te helpen en het huiswerk na te kijken en zelf te ontdekken waar je kind nu echt moeite mee heeft.

Echter is het niet alleen belangrijk dat je kind het huiswerk goed maakt maar ook dat het zelf leert het goed te controleren alvorens het in te leveren. Nu maakt ze het nog thuis waar jij KAN controleren maar op school met een proefwerk MOET ze het toch echt zelf doen en in dat opzicht is het dus beter als ze thuis leert zelf haar werk te maken en te controleren.

Het lijkt me trouwens dat de school toch binnenkort contact opneemt om al die tienen die ze haalt, dat kan niet rijmen met de opdrachten waarvoor ze iedere keer bij de leraar(es) komt om uitleg te vragen. Als ze in de les altijd moeite heeft maar haar huiswerk altijd 100% goed inlevert vraagt dat natuurlijk wel om vraagtekens en een goed gesprek met de ouderavond.

Overigens is het zo dat de lesmethodes van nu absoluut niet hetzelfde zijn als de lesmethodes van 20 jaar geleden, hou er dus rekening mee dat jij dingen anders uit kan leggen dan de leraar(es) waardoor het voor haar moeilijker wordt te begrijpen hoe je die som nu uitrekent, of hoe je kan herkennen dat "heb geleerd" met een d of t of dt moet, want jij zegt dat je het woord "t Kofschip" moet gebruiken terwijl de leraa(res) juist een heel andere methode gebruikt.