Gaan mijn dienstjaren mee als ik van werkgever wissel, maar het zelfde beroep uitoefen?

Ja dat kan, je geeft bij je sollicitatiegesprek aan dat je 2 jaar werkervaring hebt. Bij de salarisonderhandeling kun je daarom meer salaris vragen dan iemand die net begint. Jij moet jezelf echter verkopen, dus als jij je niet goed genoeg "verkoopt" zul je minder salaris aangeboden krijgen (en natuurlijk kan dat ook aan het budget of de wil van de werkgever liggen).

"zodat ik recht heb op meer salaris dan iemand die net begint?"
Een "recht" is het niet. Maar zoals appeltje al noemt wel een ondehandelings argument.

In mijn ervaring betekende het wisselen van werkgever in de loop van de jaren steeds een (soms fikse) loonsverhoging.

Maar dat hoeft helemaal niet.
En zeker tegenwoordig niet.
Je hebt helemaal geen recht op meer salaris. Het aantal dienstjaren in je beroep moeten HELEMAAL NIET
door werkgevers gezien worden als beroeps ervaringsjaren.
Die nieuwe werkgever kan dat volkomen negeren en hoeft nergens rekening mee te houden. Anders zou iemand met 25 jaar of meer ervaring automatisch in de hoogste schaal van zijn beroep - waar dan ook - terecht kunnen. Mensen die dat soort eisen stellen, worden tegenwoordig
meestal niet meer aangenomen.

+ 1

Maar dat hoeft helemaal niet.
En zeker tegenwoordig niet.
Je hebt helemaal geen recht op meer salaris. Het aantal dienstjaren in je beroep moeten HELEMAAL NIET
door werkgevers gezien worden als beroeps ervaringsjaren.
Die nieuwe werkgever kan dat volkomen negeren en hoeft nergens rekening mee te houden. Anders zou iemand met 25 jaar of meer ervaring automatisch in de hoogste schaal van zijn beroep - waar dan ook - terecht kunnen. Mensen die dat soort eisen stellen, worden tegenwoordig
meestal niet meer aangenomen. Aag heeft gelijk: Zo ging dat vroeger meestal wel..................

Je schrijft:
"Ga je echter bij een nieuwe werkgever iets totaal anders doen dan je eigenlijke beroep en ervaring was, dan mag de werkgever je belonen naar eigen inzicht maar moet wel rekening houden met de eerder opgedane werkervaring. De beloning moet dan passend zijn met de te vervullen functie en tenminste je leeftijd. ` Nee, dat klopt niet. Realistischer, zeker in deze tijd: Werknemer "ik had salaris X en wat u biedt is minder." Werkgever:"Y (lager salaris dan X) is het maximum wat we je kunnen bieden". Werknemer accepteert het werk tegen het lagere salaris want werk hebben is altijd beter dan geen werk hebben.

Juist om dit soort uitbuiting tegen te gaan bestaan er vakbonden die CAO's afsluiten. Deze worden dan Algemeen Verbindend verklaard door de Minister van Sociale Zaken en gelden dan voor alle bedrijfstakken in de sector waarvoor de CAO is afgesloten. In CAO's is o.m. geregeld hoe met dienstjaren om te gaan. Werkgevers die zich daar niet aan houden (en dat zijn er helaas nog veel te veel) kunnen daarvoor ter verantwoording worden geroepen.
Daarvoor kun je dan de vakbond inschakelen. Natuurlijk heb je een onderhandelingspositie als je solliciteert maar die benut je om er juist beter op te worden en niet om in te leveren.
Zeker als je vanuit een werkkring solliciteert en waardevolle kennis en ervaring meebrengt. Heb je echter een achterstand opgelopen door bijv. langdurige ziekte of werkloosheid, dan is je positie idd. zwakker maar het kan niet zo zijn dat je dan onder de geldende CAO voorwaarden een baan moet accepteren. Wat wel van je verlangd kan worden is dat je dan een ANDERE baan accepteert die niet aansluit op je kennis en ervaring na een langere periode van inactiviteit op de arbeidsmarkt.
Maar dan nog geldt de minimumloon betaling die wettelijk is vastgelegd en kun je beroep doen op bij- en nascholing danwel omscholingsregelingen die in de meeste CAO's zijn vastgelegd Daarnaast is de werkgever altijd vrij om meer dan het wettelijk minimum te betalen, hij mag zelfs meer dan het CAO loon betalen als daar reden voor bestaat.
Wat hij persé niet mag is onder deze minima betalen en daarmee misbruik maken van het feit dat er op het moment heel veel sollicitanten op iedere vacature beschikbaar zijn.
De keuze van de werkgever moet altijd liggen op de kwaliteit van het aanbod en niet op de netto loonbesparing door onderbetaling. Het is heel jammer dat de jongere werknemers zich niet geroepen voelen zich te organiseren bij een vakbond. De vakbonden worden nu gezien als clubjes van ouwe lullen die een te grote mond hebben.
Maar ondertussen geniet iedere werknemer wel van de (meestal) positievere CAO's die dankzij die 'ouwe lullen' clubjes bereikt worden. Het is ook wel duidelijk dat maar heel weinig mensen de moeite nemen om zich te verdiepen in de voor hen geldende CAO door het CAO boekje eens door te lezen dat aan iedere werknemer ter beschikking wordt gesteld.
Had men wel de kennis hiervan dan zouden de verhoudingen er voor de werknemers in hun onderhandelingen een stuk beter zijn.

Er zijn ook bedrijven zonder CAO. Of sectoren die een CAO hebben die niet algemeen bindend is verklaard (denk aan de ICK-CAO voor de IT-wereld).