Wat zou jij er van vinden als je van een collega een brief ontvangt, waarin hij schrijft dat je een bepaalde opdracht slecht hebt uitgevoerd?

Ha, die Antoni;

Ik zou de collega voor een persoonlijk gesprek uitnodigen waarin hij de kritiek kan specificeren en hard maken. Als hij ervan overtuigd blijft dat hij het zelf beter kan zou ik hem die uitdaging meegeven.

Ik zou gewoon eens vragen waarom hij vindt dat je het niet goed hebt uitgevoerd, dan kun je uitleggen waarom je de keuzes hebt gemaakt die je hebt gemaakt. Als jij verantwoordelijk bent mag je het ook op je eigen manier doen. Heb je het doel bereikt van de opdracht? Als er geen afspraken zijn gemaakt over het hoe en wat, dan heb jij je verantwoordelijkheid prima gedragen. En als je er echt niet uitkomt, dan zou ik inderdaad zeggen dat de collega het zelf maar moet doen.

Een gelijkwaardige collega bepaalt niet dat ik de verantwoordelijkheid heb en doet het vervolgens alsnog zelf omdat het niet deugt. Dus ga ik ervan uit dat die een hogere functie heeft.

Wat ik bij zo'n brief zou doen, is vluchtig doorlezen, ermee stoppen, koffie halen, rook uit m'n oren laten komen, brief er weer bij pakken, koffie opdrinken, tot 10 tellen en brief nu secuur lezen, brief aan de kant doen, en dingen gaan doen die ik zinniger vind.

Een uurtje later zou ik willen spreken met iemand die bevoegd is om te bepalen wie de klus doet.
Ik heb geen zin in gezeik, dus ik wil gewoon helder, duidelijk weten: wie doet wat?

Is de betreffende collega de leidinggevende, dan zou ik niets meer vragen, maar terugmailen "oké, ga je gang, ik bemoei me er niet meer mee" (en daarmee bedoelen: steek het lekker in je **** en bekijk 't verder!)
Is die collega niet degene die dat bepaalt wie wat doet, dan zou ik 't willen horen van wie er wel over gaat om zo te voorkomen dat ik mijn tijd verspil aan iets wat de ander nu ook aan 't doen is.

Ondertussen zou ik denken: "als jij niet delegeren kan, is het kort of lang wachten tot we jou kunnen opvegen omdat je overspannen thuis zit."

Het ligt er wel aan wat ik er zelf mee te maken heb.
Is het een onderdeel dat blijft terugkeren, dus iets waar ik zelf veel me maken zou hebben, dan laat ik 't niet afpakken.
Dan is het mijn werk, en dat was afgesproken.
Mogelijk mail ik terug: "als er een volgende keer weer taken verdeeld moeten worden waarbij je bepaalt dat ik de eindverantwoordelijkheid heb, zou je dat dan net als je brief zwart op wit willen zetten? Dan hoeven we daar later niet op terug te komen, scheelt ons allebei werk."

Ik zeg hiermee absoluut niet dat dit het slimste is.
Enkel dat ik het zo zou doen. Er zijn beslist betere en tactischer manieren.

Het hangt er maar vanaf wat er precies is gebeurd.
Het kan zijn dat je alleen een betweterige collega hebt (zie antwoord Dutcheese) of
dat een goede collega aan het puinruimen is geweest bij een ontevreden klant en liever eerst jou benadert dan jullie beider chef opdat je zelf je conclusies kunt trekken.
Ik zou toch maar even mijn oor te luisteren leggen bij die of een andere collega voor ik overhaaste conclusies zou trekken.

Als je die opdracht net zo hebt uitgevoerd als je deze vraag hebt beschreven dan snap ik het wel. Heel veel tekst maar eigenlijk staat er niets inhoudelijks. Wellicht kun je vragen om zijn bezwaren en ze dan niet afdoen als flauwekul maar serieus als leerpunt oppakken.
Dan heb je er nog iers aan.

Zou eerst eens even top 10 tellen, om rustig na te denken.

En gaan nadenken hoe kan mijn gevoel zo haaks staan op die van je collega.

Ik mis even of hij bevoegd is om je taken te geven, of omdat er op de werkvloer zoveel taken zijn dat jullie de taken onderling verdelen. En als hij wist dat het zo moest het van te voren had kunnen aangeven.Dan had jij vanuit zijn visie daarop verder kunnen werken.

Het was vriendelijker geweest om het gewoon per telefoon uit te leggen. Zodat je dit gelijk kon uitspreken, en het gelijk zelf kon corrigeren. Ookl al zit je op verschillende werkplekken een telefoon gaat landelijk.

Ik moet er even bijzeggen ik werk op een juridische afdeling en heb er een ander gevoel bij. Dit staat nu zwart op wit en kan dit naar je baas en is gelijk een aanvulling voor je dossier.
Zou de brief goed bewaren en een heel goed uitleggen waarom je dit zo hebt gedaan. En als er nog een keer zoiets is dat je hier voor open zal staan, want iedereen maakt fouten maar dan de tijd geven om het te corrigeren.
Mocht je baas dit ooit bespreekbaar maken tijdens een beoordelingsgesprek heb jij de brief die jij er dan aan toe wilt voegen.