Mijn baas is tegen mij aardig, maar bijna iedereen vindt hem onaardig en dat is hij tegen de meesten ook. Hoe moet ik hier mee omgaan?

Je moet zelf je kant kiezen, ik weet niet naar wie jij de meeste voorkeur hebt, maar ik zou je collega's kiezen.

begrijpelijk dat je liever neutraal blijft. Probeer zo min mogelijk mee te praten als dat onderwerp op tafel komt, als je niet te veel erover zegt, kun je ook niets verkeerd zeggen en hoef je ook niet te liegen. Probeer anders neutrale antwoorden te geven waar je 2 kanten mee uit kan;)

Heb net hetzelfde meegemaakt. Gewoon vriendelijk blijven tegen je baas, tenslotte betaald hij je. tegen mijn collega's zei ik niks over de baas en als zij iets vertelde over haar( had een vrouwelijke baas) dan knikte ik gewoon, of uhu of goh ja, maar nooit echt meeroddelen en slecht praten. zo blijf je er beetje tuseenuit x

Maak er desnoods een grapje over dat jij 'toevallig' het juiste parfum ophebt waar je baas vrolijk van wordt..... of iets in die aard.
Maar ga vooral niet meeheulen met de collega's omdat je 'toevallig' vaker moet optrekken met hen.

Je kan wel zeggen dat je het sneu vindt voor hén dat jullie baas onaardig doet tegenover hén maar geef dan aan dat je er liever niet bij betrokken wordt omdat jij je daar slecht bij voelt.

Geef bijvoorbeeld aan dat er leukere zaken zijn om over te praten en snij zelf een ander onderwerp aan. Als iemand er wat over zegt dat jij steeds het onderwerp van de baas afwentelt dan kan je bijvoorbeeld aangeven dat je geen maagzweer of ander ongemak wenst op te lopen vanwege de stress die het 'gezeik' over de baas met zich meebrengt.
En in wezen zeg je dan nog de waarheid ook want dit soort toestanden vreet aan élke mens. Bij de ene duurt het langer dan bij de andere vooraleer de fysieke gevolgen van dit soort ongenoegens duidelijk worden maar komen doen ze.
Het is dus geen overbodige luxe om voor Jezelf op te komen. Als je hier eens goed over nadenkt dan heb je behoorlijk wat argumenten die ook jouw collega's op andere gedachten en andere gespreksonderwerpen kunnen brengen.

Succes ermee!

In 1999 ging ik aan de slag in een bedrijf met ca. 170 vrouwen die allen, schrik hadden van de grote baas. Want, zo zeiden ze, hij roept en tiert, slaat met deuren en wil steeds de puntjes op de i. Ik had alle nare verhalen al gehoord, maar had de man in kwestie nog nooit gezien. De collega's omschreven hij als een vleesgeworden Jerom, groot, hoekig, nors. Op mijn 3e werkdag stap ik in de lift, en je kan al raden wie er in stond. Ik heb mijn hand uitgestoken en met de glimlach gezegd "Aangename kennismaking, ik ben Mevrouw X van afdeling Y enne... ik heb geen schrik van u"

Hij stond met open mond en stapte toen resoluut uit. Toén werd ik zo rood als een tomaat en kon me wel voor het hoofd slaan. Toen ik op mijn bureel was meldde zijn secretaresse dat ik on-mid-del-lijk werd ontboden. met lood in mijn schoenen en een bang hartje stapte ik zijn kantoor binnen en nam plaats. Gedurende enkele seconden keek hij me aan zonder iets te zeggen, en toen kwam het : "mevrouw, ik wil u erg graag bedanken voor uw spontaniteit en uw eerlijkheid. Mijn medewerksters gedragen zich steeds heel erg onnatuurlijk, reageren als bange konijnen als ik iets zeg, en komen teveel stroop aan mijn mouwen vegen. Het voelt soms zó eenzaam aan de top".

Om maar te zeggen : actie geeft reactie. Die 'onaardigheid' van jouw baas is misschien wel te wijten aan de manier waarop jouw collega's hem benaderen en voelt jouw baas dat jij wél naturel, eerlijk, objectief en authentiek bent. Blijf jezelf.

ps : ik ben ondertussen al enkele jaren gehuwd met hem :-)