Ik zit met een groot dilemma. Ik ben op dit moment 13 weken zwanger en vorige week met een nieuwe baan begonnen. Moet ik dit nu vertellen?

Het niet vertellen kun je niet 'verborgen 'houden, het zal toch wel duidelijk worden. Het beste kun je zo snel mogelijk met degene die je heeft aangenomen, in gesprek gaan. Ik zou gewoon eerlijk zijn en zeggen dat je je zwangerschap niet durfde te vertellen maar dat je niet wist dat je dat je zelf een zwangere zou gaan vervangen. Gewoon doen, je kunt niet anders!
Succes met je zwangerschap, en succes met je baan.

Ik weet niet of je wettelijk verplicht bent om het aan te geven, maar vanuit een ethisch is het wel beter om dit aan te geven. je bent een werkovereenkomst aangegaan waarbij je werkgever ervanuit ging dat je gewoon beschikbaar bent, en als ook jij straks thuis zit met zwangerschapsverlof moet je werkgever nog iemand aannemen, wat extra kosten voor je baas meebrengt. Verder creëer je ook geen good-will als je het geheim houd en pas vertelt als ze niet meer van je afkunnen, je werkgevers zullen minder snel geneigd zijn jou te willen helpen als je een keertje niet kan komen, en ze zullen zich bedrogen voelen. Als je het nu al verteld is er een kans dat ze je gewoon aanhouden, en eerlijkheid wint! Tenslotte zit jij toch ook niet te wachten op de stress dat je krijgt als je een geheim moet houden? Lijkt me niet zo goed voor jou en de baby! Succes ermee!

ff denken

- je hebt niets gezegd bij solliciteren
-je hebt niets gezegd bij het aannemen van je baan
- je hebt niets gezegd durende je proeftijd
- je weet op welke basis je aangenomen bent (opvangen zwangerschapsverlof)
-ja baas zal de procedure weer opnieuw moeten starten om iemand aan te nemen (proeftijd weer afwachten etc)
-je kan je zwangerschap niet blijven verbergen (voorbeeld loopt bijna 'naast je' dus dat gaat vast opvallen)
-en ze moet jou ook nog met verlof laten gaan.

ik heb het idee dat je hier geen hoge ogen mee gooit.

als je het nu eerlijk vertelt is er misschien een kans dat je terug mag komen. doe je het niet zullen de verhoudingen tussen jullie waarschijnlijk niet al te prettig zijn (1e beste reden lig je er waarschijnlijk uit ook)
het is een nare samenloop van omstandigheden, en bergrijp je standpunt, maar hier zullen ze echt niet blij mee zijn hoor als je zo lang mogelijk wacht....

In normale omstandigheden zou ik zeggen: wacht je proeftijd af. Maar als je wíst toen je werd aangenomen dat een belangrijke reden om jou in dienst te nemen was dat je je leidinggevende tijdens haar zwangerschapsverlof zou vervangen, vind ik dat - de wet geheel terzijde - moreel gezien niet zo netjes van je.

Ik zou het daarom nu vertellen, zo snel mogelijk. Het verzwijgen zal je zéker problemen opleveren, omdat ook je werkgever dit als een naaistreek zal zien. Vertel je het nu, dan geef je je werkgever de beste kans om alsnog vervanging voor de rest van het zwangerschapsverlof van je leidinggevende te regelen, dat kan de schade van het niet eerder verteld hebben nog een beetje tenietdoen. En vlieg je er wel uit, dan heb je wat meer tijd om te solliciteren voordat je echt met een dikke buik bij potentiële werkgevers naar binnen wandelt.

Vertel je het nu niet, dan kan je werkgever je na je proeftijd hier niet voor ontslaan. Maar ga er dan wel van uit dat je dagen bij die werkgever geteld zijn. Bovendien hebben dit soort verhalen de neiging zich te verspreiden naar volgende potentiële werkgevers.

Je hoeft niets te zeggen tot 3 maanden voor de uitgerekende datum. Dat je niets hebt gezegd tijdens je sollicitatiegesprek is ook je goed recht.

Echter is er nu iets veranderd, je weet nu immers dat je wellicht iemand moet vervangen.

Er zijn twee keuzes: of je speelt open kaart, wordt tijdens je proeftijd ontslagen met het gevolg dat je tot na je verlof een uitkering krijgt.
Of je houdt je mond en hebt nu al een scheve arbeidsverhouding. Krijg je direct een vaste aanstelling? of heb je een jaarcontract? Heb je een jaarcontract kun je ervanuitgaan dat deze ook niet wordt verlengt.

Persoonlijk zou ik open kaart spelen, neerleggen hoe vervelend je het vind en dat je niet wist dat jij het verlof van een collega moest opvangen. Misschien valt het allemaal wel mee. Maar jij bent dan in ieder geval eerlijk geweest.

iedereen geeft hier wel een juist advies (bijna).

Ik zou in jou plaats, want dat is best mogelijk, vertellen dat je er net pas, dus na je bent aangenomen, achter bent gekomen dat je zwanger bent. Het kon wezenlijk goed mogelijk zijn toch? Dat je het nog niet wist bij je sollicitatie?

Je kan er nog aan toevoegen dat je even een week hebt gewacht, omdat je niet zo goed wist wat je moest doen. Zo kan je leidinggevende met je meedenken voor een oplossing, je kan er tenslotte niets aan doen (dat je het niet wist, niet dat je zwanger bent geworden natuurlijk ;-)

Natuurlijk is het allemaal niet netjes, maar om je baan te redden, zou ik het zo doen. Zo hoeft niemand te weten (behalve wij hier allemaal op GV) dat je de boel een beetje uh...tja voor jezelf hebt gehouden, wat ik overigens ook wel kan begrijpen.

In ieder geval succes ermee hoor, hoop dat je je baan kan houden!

Ik snap alle adviezen om het op te biechten. Als ze nog in haar proeftijd zit vind ik het wel een grote gok om dit direct te bespreken, alleen voor een schoon geweten. Het zal niet de eerste keer zijn dat iemand haar proeftijd niet doorkomt ivm een zwangerschap. Dit mag uiteraard niet, dus er zal een andere reden opgegeven worden.

Als ik (als man zijnde ;) ) in jouw schoenen zou staan zou ik het niet vertellen voor het verstrijken van je proeftijd. Je hoeft het niet te vertellen, je hebt de morele plicht misschien, maar als je tijdens je zwangerschap op straat komt te staan levert dit veel stress op. Dit is niet goed voor jou en je baby.

Ik denk graag in scenario’s.

1: Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je het nu al vertelt?: je wordt ontslagen, komt niet meer aan de bak en gaat het einde van je zwangerschap en de eerste maanden van het leven met je kindje in met stress en misschien zelfs geldzorgen.

2: Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je het na je proeftijd vertelt?: je leidinggevende zal boos zijn dat je het niet eerder verteld hebt. Je hebt een contract dus ontslaan kunnen ze alleen na dossieropbouw. Als je merkt dat ze je inderdaad het leven zuur maken om wat je gedaan hebt dan kun je vast voor je bevalling beginnen met verder solliciteren. Ik ken meer vrouwen die tijdens hun zwangerschap al solliciteerden met de afspraak om na de bevalling in dienst te komen.

Het zal wellicht niet een populaire oplossing zijn die ik hier voorstel, maar je kunt in het belang van je kindje volgens mij beter wachten met vertellen tot na het verstrijken van de proeftijd.

Veel sterkte met de beslissing.

Pas vertellen na de proeftijd! De kans dat je je proeftijd niet doorkomt is te groot. En dat terwijl dat wettelijk gezien echt niet mag! Een werkgever denkt puur zakelijk. Het zal hem echt weinig kunnen schelen wat jouw positie is. De moraliteit die mensen hier preken, is meestal maar eenrichtingsverkeer. Dit is wél jouw leven en jouw kind. Ga voor die zekerheid.

Je hebt nog genoeg maanden over om jezelf te bewijzen zodat ze je na je verlof gewoon weer terug willen hebben.

Het is echt niet nodig om roomser dan de paus te zijn!

Overigens is ontslag in proeftijd tijdens zwangerschap toegestaan, maar ontslag wegens zwangerschap is dat niet. Dus ook niet tijdens de proeftijd. Geloof maar, dat het toch heel vaak voorkomt!

Nog van harte gefeliciteerd en een hele fijne zwangerschap toegewenst!