Het breedbeeld wordt meestal de televisietechniek bedoeld die een breed beeld heeft. Maar ook in de filmwereld en computers wordt breedbeeld gebruikt.
Een breedbeeld-televisieDe eerste televisietoestellen hadden een verhouding (aspect ratio) van 4:3 wat wil zeggen dat het televisiebeeld 4 eenheden breed en 3 eenheden hoog is. Rond 1950 werd het breedbeeldformaat geïntroduceerd zodat bioscopen konden concurreren met de televisie. Met een standaardtelevisie van 4:3 kon het breedbeeldformaat van een speelfilm niet goed afgebeeld worden, omdat die immers een veel wijder beeld heeft. Vanaf ongeveer 1992 begon Philips met breedbeeldtelevisie met een verhouding van 16:9. In 2005 was het merendeel van de televisieuitzendingen op de Nederlandse televisie nog in het 4:3 formaat.
Het nut van breedbeeld is dat de beeldverhouding van lengte en breedte meer overeenkomt met de beeldverhouding van onze eigen ogen. Het 4:3 formaat is bijna vierkant, terwijl onze ogen veel meer in de breedte kunnen waarnemen. Op 4:3 CRT-televisies die zijn ontworpen om PAL weer te geven, is de resolutie door verticale samendrukking van het verticaal uitgerekte 16:9 signaal hoger dan een 4:3 signaal, waardoor er in verhouding een hogere beeldkwaliteit is. De breedte van het beeld is hetzelfde, maar de beeldtoename lijkt in de breedte te zitten. Vandaag de dag worden er steeds meer LCD-televisies verkocht die HDTV weer kunnen geven. Dit zorgt voor nog meer beeldinformatie dan breedbeeld op PAL.
- Bronnen:
-
http://nl.wikipedia.org/wiki/Breedbeeld_(t...