Het jaar 2028 is natuurlijk niet voor niets gekozen ; dan is het precies 100 jaar geleden dat de vorige Olympische Spelen in Amsterdam waren.
Nu vergt een evenement van dat formaat natuurlijk sowieso al een heeeele lange voorbereiding ; er moeten heel wat dingen ge- en verbouwd worden, en dat gaat nu eenmaal niet in een jaartje. Dat plannen begint al heel lang tevoren op de tekentafel. En gelukkig organiseer je iets dergelijks ook niet in je eentje of met zijn tweeen.
Ik weet niet precies hoeveel mensen er met die organisatie gemoeid zijn, maar het zullen er minimaal tientallen zijn. Wanneer die nu onder de 50 zijn, zullen statistisch de meesten de eindstreep wel halen, en waar mensen uitvallen (niet alleen door overlijden natuurlijk), worden ze wel weer vervangen door nieuwe, en het proces gaat door. Sommige dingen hebben nu eenmaal hun tijd nodig. En dan valt de Olympische Spelen nog mee; sommige dingen duren een mensenleven. Stel je voor dat de pyramidebouwers hadden gezegd : ja, dat bouwen van dat ding duurt zo lang, daar begin ik niet an.
Of de Chinese Muur. De eerste spoorlijn van de Oost- naar de Westkust in Amerika.
En natuurlijk heb ik zelf plannen voor 2028; als de wereld niet vergaat of drastisch verandert, zal mijn man dat jaar ongeveer met pensioen gaan, dus plannen zat. Alleen aan de voorbereiding uitvoering werken wacht ik nog even mee.