Welk bewijs is er dat bijvoorbeeld GTA4 slecht is voor kinderen van bovenbouw basisschool?
GTA4 wordt behoorlijk veel gespeeld door kinderen vanaf plm groep 6 van basisscholen, dus vanaf plm 10 jaar. Spel is volgens de uitgever echter pas verantwoord voor 18+ ivm geweld.
Dat er excessief geweld in zit -en ook nodig- is duidelijk. Maar daarmee is ook heel duidelijk dat dit een spel is en dus niets met de werkelijkheid te maken heeft. Dat het animatie is maakt bovendien dat het minder realistisch voelt dan bijvoorbeeld een film met geweld.
Daarom ben ik op zoek naar bewijs / onderzoek hierover.
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Er zijn geen bewijzen voor alleen dit spel. Er zijn natuurlijk wel onderzoeken gedaan naar dit soort spellen. "De Pegi-classificatie voor games is er niet voor niets. Uit onderzoek blijkt dat langdurige blootstelling aan gewelddadige media kan leiden tot – onder andere – agressie, imitatie, afstomping, angstgevoelens, nachtmerries en bedplassen. Natuurlijk moet je altijd goed naar je eigen kind kijken, maar van de onderstaande games wordt toch wel algemeen aangenomen dat ze zoveel extreem geweld bevatten, dat je ze beter niet zonder commentaar in de schoen of onder de kerstboom kunt leggen, ook al staan ze op het verlanglijstje. De lijst is samengesteld door adviseurs van Common Sense Media, een betrouwbaar Amerikaans expertise-centrum, vergelijkbaar met Mijn Kind Online in Nederland. We hebben het hier over games voor 18 jaar en ouder (Pegi 18). Geen kinderspel dus, maar ze worden wel degelijk veel gespeeld door pubers onder de 18. Waarom doen ze dat eigenlijk? Ouders moeten de wens van hun oudere tieners om dit soort games te spelen niet zomaar inwilligen, maar óók niet negeren of ontkennen. Die wens is er gewoon, en daar moet je wat mee doen. Als pubers zich goed en gezond ontwikkelen, geen problemen hebben met agressie, en geen psychiatrische stoornissen vertonen (zoals ADHD of iets autistisch), dan is de kans heel klein dat het spelen van een enkele game als Manhunt 2 je kind verandert in een agressief monster of een door angststoornissen geplaagd persoon. Sterker nog: uiteindelijk draagt zo'n game-ervaring ertoe bij dat jongeren begrijpen dat het fantasieën zijn, die juist niets te maken hebben met hun eigen realiteit. (Voor een overzicht van wetenschappelijke literatuur hierover, zie 'Mediageweld en kinderen' van Peter Nikken, SWP, 2007.) Prof. Jeroen Jansz van de Erasmus Universiteit Rotterdam noemde gewelddadige games afgelopen vrijdag in zijn inaugurele rede 'een laboratorium voor het ontdekken van emoties'. "
Bewijs: Mijn neefje pakte zijn beer smeet hem op de grond en begon op hem te stampen. Duidelijk een GTA fan.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
