Mag je trots zijn op jezelf?

tuurlijk! trots is iets anders dan hoogmoed. als je je best hebt gedaan, en een succes hebt geboekt, op wat voor vlak dan ook, wees dan gerust trots op jezelf. deel je trots ook gerust met je vrienden, zodat ook zij trots op je kunnen zijn.

Natuurlijk mag je trots zijn op jezelf en de grenzen bepaal je zelf. Als je zo trots bent dat je ervan naast je schoenen gaat lopen, prima, gewoon doen want dan zal je er zeker een reden voor hebben! Ik zie geen nadelen in trots zij op jezelf, hooguit dat je misschien wat kan overdrijven en niet echt realistisch meer over komt, maar ach, daar zou ik dat fijne gevoel van trots niet voor aan de kant zetten.

Natuurlijk mag je trots zijn op jezelf! Dit komt je zelfbeeld en daarmee je zelfvertrouwen alleen maar ten goede, waardoor je verschillende situaties met meer "lef" durft te benaderen. Naast je schoenen lopen is natuurlijk heel wat anders. In Nederland geldt toch een beetje de mentaliteit: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Maar met trots zijn op jezelf en je handelen/prestaties is prima!

Ha, die Gdanonym; Natuurlijk mag dat, maar voor mij ligt de grens bij dingen waar ikzelf daadwerkelijk een bijdrage aan heb geleverd of helemaal zelf heb gedaan of verantwoordelijk voor ben. Het nadeel is dat het als je het te ver doorvoert het arrogant kan overkomen, het voordeel is dat je er zelfverzekerder van worden kan.

Natuurlijk mag je trots zijn op jezelf, is toch alleen maar goed voor je eigenwaarde, zelfvertrouwen, niets mis mee

zolang je iedereen (alle wezens) gelijkwaardig blijft vinden mag je net zo trots zijn als je wilt. Trots opent je energie, je laat jezelf volledig voelen, staat open en bent niet bang. Trots kan daarentegen ook deuren dichtgooien als de trots je tegenhoudt open te staan voor andere ideeën en andere mensen. Je bent dan volledig op jezelf gefocust, maw dicht. het is een smalle lijn tussen deze twee tegengestelde krachten uit dezelfde energie.

Vele vragen over 'trots'. Dat zegt veel of jou. Maar zelf herken ik jouw vragen in mijn leven, onstaan door familie-omstandigheden en hoe ieder zijn leven heeft ervaren, dat weer op mij werd geprojecteerd [achteraf bezien]. In deze chaos moest ik mijn leven op de rit krijgen, ofwel overleven. Mijn beleving: weinig tot geen aandacht en liefde, geen positieve feedback alleen negatieve; ach je weet er best nog wel meer op te roepen. Ik was erg angstig en onzeker en later een perfectionist om anderen niet de kans te geven mij onder het vloerkleed te laten vegen, of hopen dat er geen 'commentaar' kwam. Door veel studies gevolgd en ervaringen opgedaan te hebben ben ik er wel achter dat de mens op zichzelf is aangewezen vwb 'goedkeuring' en vinden van zijn waarheid, zijn eigen waarheid, ben ik wel ok zoals ik ben. De ander geeft altijd een mening vanuit zijn menswording en is meestal niet de jouwe. Probeer te accepteren dat Jij [een ieder] goed bent zoals je bent. Spreek het uit en voel wat het met je doet! Ik heb mezelf [bijna] geaccepteerd zoals ik ben en sterker dan ooit, zonder van anderen te hoeven weten of zíj trots op mij zijn. Je mag trots op jezelf zijn. Op gv, wellicht een klein stukje van jou, doe je al hele goede dingen. Dingen om trots op te mogen zijn...

Natuurlijk mag je trots op jezelf zijn. Het geeft aan dat je ook van jezelf houdt en dat is zó belangrijk!!