Wat is de reden dat we leven als je het positief bekijkt?

Om vrienden te maken, liefde te geven en te ontvangen. En natuurlijk om andere leuke dingen te doen zoals sporten, eten, slapen, TV kijken, op vakantie gaan, spelletjes spelen, koekjes maken enz.

Nee, je leeft niet om dood te gaan maar omdat je ouders hebben geneukt.
Als je het positief bekijkt maak je er het beste van.

we leven om anderen te helpen.
of: we leven om anderen gelukkig te maken

We leven om ons voor te planten.

Deze vraag blijft met regelmaat van de klok terugkomen, alleen een beetje anders geformuleerd.
De reden van ons bestaan is onszelf voortplanten, dus behoud van de soort. Daarbij hebben wij een dosis intelligentie meegekregen, waardoor wij ons verblijf op deze aardkloot een beetje kunnen veraangenamen. Maar dat houdt ook in dat we het onszelf en anderen verrekte moeilijk kunnen maken. Als je het vrolijk wilt zien, probeer dan het leven voor jezelf en voor anderen zo mooi mogelijk te maken.

We leven om te (be)leven!

In pure, evolutionaire zin, leef je inderdaad zoals Sjaan zegt om je voort te planten en daarmee het menselijke ras in stand te houden. Dat is je 'nut', je 'bestemming', het is maar hoe je het wilt noemen.
Tot je zover bent, moet je eerst nog opgroeien, een heleboel leren (zoals sociale vaardigheden om je toekomstige partner aan je vinger te kunnen winden) , etc.
Als je je dan hebt voortgeplant moet je zorgen dat je kinderen in leven blijven tot ze zelfstandig zijn en ook vaardigheden hebben geleerd ondertussen zodat zij zich weer voort kunnen planten.
Ondertussen kan je ook nog bijvoorbeeld iets uitvinden waardoor de mensheid minder ziektes heeft (vind het medicijn tegen kanker, aids, etc bijvoorbeeld!) om maar een voorbeeld te noemen.
In de tijd dat jij dus je leven leidt heb je genoeg te doen en voldoende 'nut' om te leven. Jij bent één van de schakels die het voortbestaan van de mensheid garandeert!

Het leven is een geschenk als je de wonderen ervan kunt en wilt zien. Je zou eens kunnen proberen ergens in je huis of buiten op een stil plekje te gaan zitten , je ogen te sluiten en die vraag aan jezelf stellen zonder het verstand de vraag voor je in te laten vullen. Stel je open en voel en beleef wat er binnen druppelt . En aangezien geen enkel mens hetzelfde is zal het antwoord strikt individueel zijn.
Dat antwoord zal geen pasklaar antwoord zijn in woorden, maar in een beleving

De mens is niet geschapen om te sterven maar om te leven. De eerste mensen zijn in het paradijs geschapen om de hof te onderhouden en voor de dieren te zorgen. Maar door de zonden is de dood in ons leven gekomen. We hebben toen een opdracht meegekregen: "gaat heen en vermenigvuldig u en in het zweet uw aanschijn zult gij uw brood eten" Ik heb helaas geen vrolijke reden.

Een reden wil zeggen een doel. Een doel dat door een mens of een hogere macht is bepaald. Er was al leven voor de mens, dus een mens heeft dit doel niet gesteld. Als je hogere machten ook even uitsluit, blijft er niemand over die een doel zou hebben kunnen gesteld. Er is dus geen reden. We leven gewoon. Zomaar. Maak ervan wat je zelf wilt.

De reden van het leven is naast alle al genoemde redenen, ook dat je je deze vragen kunt stellen.
De mens is een denkende diersoort die kan reflecteren, en zich dus ook afvraagt: hoe? waarom? waartoe?
Misschien is accepteren dat er geen 'bewijsbare', sluitende antwoorden op deze vragen zijn wel de grootste levensles.

De rede is m i de ontwikkeling van de (onsterfelijke)ziel die we zijn.
Daarbij is het van belang dat we de vergaarde kennis die, incl onze ervaringen, met elkaar delen.

Met: "ga heen en vermenigvuldig u" is niet de aanbeveling om kinderen te produceren, maar je kennis door te geven.

Je leeft voor liefde

Omte genieten van je leven.

Je leeft om jouw eigen geluk te vinden. Wat dat ook moge zijn, dat is voor iedereen persoonlijk.

We leven om jezelf en anderen te accepteren en lief te hebben. Om tot een ultieme vorm van leven te komen waarin iedereen in zijn waarde wordt gelaten en er geen oorlogen of vechtpartijen nodig zijn om je gelijk te krijgen.
Er bestaat in mijn ogen geen gelijk hebben of waarheid.
Wat wel bestaat is MIJN waarheid en die van de ander.
Elkaar respecteren om haar/zijn waarheid en daarnaar leven is volgens mij de ultieme reden waarom wij leven. Om dat te leren.
Doen we dat niet goed dan mogen we het nog een keertje overdoen. Alles in je leven is een les en als je die niet wilt of kunt zien, wordt de les groter en de tekenen zwaarder.
Tot je het doorhebt wat de gebeurtenissen jou willen vertellen en je daar je les uit haalt voor jezelf.

Best lastig om in de praktijk helemaal zo te leven.

Toegevoegd na 3 minuten:
Leren loslaten is volgens mij de grootste les van het leven.
DE waarheid, trauma's, haat, wrok, verdriet etc. loslaten.

Uiteindelijk het hoogste loslaten: je leven en je dierbaren.

Waarschijnlijk om iets te leren.
Ons heel leven is een leer proces. Van geboorte tot sterfte is het enige deel van ons lichaam die niet achteruit gaat maar blijft ontwikkelen (als het niet aangetast wordt door ziekte) ons hersenen. Het enige bezitting die wij hebben en die ook een kans kan hebben om ons dood te "overleven" zijn onze kennis, gevoelens en herinneringen. Want deze hebben een mogelijk postmaterialistisch aspect.

Dus met een positieve kijk zou je kunnen denken / geloven dat deze verzameling van kennis, gevoelens en herinneringen die wij ervaren als IK, dienen een doel en dus hebben ook een betekenis.

Verder is het mogelijkheid om te genieten van het leven een extra dikke bonus!

Als je het uit menselijk oogpunt bekijkt heeft het leven weinig zin.
Je bestaan zou dan een reeks van toevalligheden zijn, en na je dood raak je heel snel vergeten, terwijl het leven onverbiddelijk doorgaat.
Na verloop van tijd vergaat je lichaam tot stof, en dat is dan alles wat er van je over blijft.
Gelukkig is het in mijn optiek anders. We zijn hier om te ervaren en te leren.
Je geest heeft een voertuig (lichaam) nodig om dingen te kunnen ervaren, en om je liefde te kunnen verwezenlijken.
Het is fijn om als je oud bent om terug te kijken op een geslaagd leven, waarin je hebt liefgehad, wijs bent geworden, om zo weer een stapje verder te komen in de lange weg om onze ware identiteit te ontdekken, en dat mee te nemen in het leven hierna.

We leven omdat we nog niet dood zijn
is dat niet positief!!!

We leven om onszelf te verwezenlijken - in samenspraak met anderen om ons heen. Heel veel dingen ( ontwikkelingen in je leven ) die vanzelfsprekend lijken , zijn eigenlijk wonderlijke ontwikkelingen.

In spirituele zin denk ik dat je leeft om jouw zelf in eenheid met de wereld tot een doel in te zetten om te verbeteren. Het doel van jouw leven ( individueel) is echter vaag. We weten niet zoveel van wat we komen doen. Het mysterie is jouw levensdoel te weten te komen.

Soms doe ik het volgende . Ik loop buiten , en ik besef dat ik leef en gezond ben. Ik voel iedere cel in mijn lichaam werken aan het grotere doel van het bewaken van mijn gezondheid. Ik voel de wind over mijn haren en huid strijken en het licht van de zon weerkaatst op de wereld en ik besef hoeveel ik kan voelen , hoeveel gevoel en gewaarwordingen er zijn . Al die dingen die je iedere dag kan ervaren.

Dan verplaats ik dat gevoel van mijn lichaam naar mijn emotionele en innerlijke gevoel . Ook daar is zo ontzettend veel te voelen ( liefde , pijn , liefdesverdriet, verlangen , genot ) . Door bewust te worden van alles wat ik voel , krijg ik meer zin om nog meer te voelen. Mijn gevoelsleven verdiept zich dan. En dat maakt dat ik weer meer zin krijg in het leven.

Uiteindelijk gaat het erom dat je op je 80'ste , 70'ste , of 60 'ste, als je gaat sterven , het gevoel hebt dat je geleefd hebt , en dat je het goed hebt gedaan.

Om kindjes te maken..!

Ik heb geen godsdienst maar denk dat de ziel hier op aarde is om te leren.
En als je iedereen lief hebt ben je gelukkig .Ongelukkig ben je als met minachting op de wereld neer kijkt en als je menselijke wezens haat en denkt dat je boven een ander staat,
Als je iedereen lief hebt en inziet dat iedereen het zelfde proces doormaakt.

Je moet alleen het innerlijk leven leiden het innerlijk leven is om niet alleen met je lichaam te leven maar ook met je hart en je ziel.

Het belangrijkste is te ontdekken wie je zelf bent en wat jou doel van het leven is maar bijna niemand houdt zich met zichzelf bezig maar alleen maar met andere.

We sterven omdat we leven.

En da's iets om blij mee te zijn, want het enige alternatief is dat we niet sterven omdat we nooit geleefd hebben. Doe mij optie 1 maar. ;-)

Na mijn idee leven wij om ervaringen op te doen en ons bewustzijn te vergroten.