Als de weg naar verlichting is compassie te voelen voor alles wat leeft, hoe kan men compassie voelen voor moordenaaren en pedofielen?

Question

Lees de 18 antwoorden op deze vraag en bekijk vele andere vragen over religie & spiritualiteit op Goeievraag.

 · Accepted Answer

Wikipedia zegt over compassie: "De ontwikkeling van compassie (mededogen of medelijden) wordt in vele filosofieën en in bijna alle godsdiensten beschouwd als een goede eigenschap, bijvoorbeeld in het boeddhisme en het christendom. Het is het mede aanvoelen van andermans leed en verdriet.
"

Hier wordt gesproken over de persoon. Nu hebben moordenaars en pedofielen zulke slechte daden gepleegd, 
dat men automatisch het leed aantrekt die het slachtoffer en nabestanden ondergaan. Maw, men heeft compassie met het slachtoffer en nabestaanden.

Als je compassie wilt hebben met zulke daders (ik benadruk het woordje WILT). Dan zul je je moeten verplaatsen in die persoon. Dan zal je moeten kunnen aanvoelen wie die persoon is, en welke trauma's deze persoon wel niet heeft moeten doorstaan om tot zulke gruwelijkheden te komen.
En geloof mij, die gruwelijkheden ontstaan niet voor niets. Die persoon zal zelf ook gruwelijkheden gekend moeten hebben in zijn verleden. 
Dit beeld moet ook bekeken worden vanuit die persoon. Hoe dit verleden impact heeft gehad op die persoon.

Die personen zijn niet meer normale mensen, omdat ook hun verleden en opvoeding geen normale opvoeding is geweest.

Als je dit kunt en durft zien achter de moordenaar of pedofiel, dan zal je net zo gemakkelijk compassie voor hem kunnen vinden als voor de slachtoffers.
Als je dit niet kunt of durft, is de compassie ver te zoeken. En ook dat is helemaal prima.

De meesten durven niet in het hoofd van zulke daders te kijken. Omdat de gruwelijkheden achter de gruwelijkheden misschien nog wel veel gruwelijker zijn om te kunnen aanschouwen.

----

Ik vind de compassie in deze personen, omdat ik zie dat het eenzame en bange zielen zijn. Gevangen in hun eigen ballingschap van hun verleden. Kunnen door hun eigen trauma's niet meer het verschil zien tussen goed en fout. In hun dwangneurose zitten om hun eigen verdriet, boosheid, angsten te verdrukken.
Zij zullen hun daden begaan om ook niet hun eigen innerlijke pijn te voelen. (Zelfmutilerende personen doen hunzelf meer fysiek pijn, om hun innerlijke pijn niet meer te voelen).

Zo vind ik ook compassie in hun slachtoffers.

David, dit antwoord is voor jouw.

AlphaLimaSierra · Answer

Door te bedenken dat veel moordenaars en pedofielen niet helemaal toerekeningsvatbaar zijn. Hebben hun daad niet met het volle verstand gepleegd.

Betekent dus niet dat het delict goed gepraat wordt en betekent dus ook niet dat ze niet flink bestraft moeten worden.

AWM · Answer

Je hoeft geen compassie te voelen met dit soort types.
Het mag wel, maar het is ook goed als je ze haat.
De weg naar verlichting loopt dood. Het is donker aan het eind.

rose · Answer

Als de weg naar verlichting is compassie te voelen voor alles wat leeft, wat nog maar zeer de vraag is, dan betekent het blote feit dat je niet begrijpt hoe je dat voor genoemde groepen moet voelen, dat je nog een (lange) weg te gaan hebt vooraleer je verlichting bereikt.

Maar bedenk, het zijn mensen, ze zijn geboren, ze hadden ook een moeder...

Maar bedenk, het zijn mensen, ze zijn geboren, ze hadden ook een moeder...

 · Answer

Door te beseffen dat het niet aan jou is om te oordelen. Als je je eigen waardeoordeel over een ander los weet te laten, bereik je wat je wil bereieken. Dan kan je met iedereen als individu conmpassie hebben, ongeacht wat ze doen

 · Answer

het hebben van compassie is niet hetzelfde als (ver)oordelen. 
met dergelijke lieden,( maar ook met mensen die voor eigen gewin anderen intimideren, oplichten, beduvelen, noem maar op) heb ik wel compassie. 
ik kan mij niet voorstellen dat ze niet weten dat ze fout bezig zijn. als je dat beseft en je doet het toch dan ben je een armzalig iemand.  ook al heb je er misschien materieel voordeel van, de nadelen zijn er ook en die voel je dan ook. niemand kan mij wijs maken, dat dat niet het geval is. iedereen heeft een geweten en op een gegeven moment krijgt dat de overhand. 
ja, dan voel ik compassie met zo iemand. het lijkt me vreselijk een hekel te hebben aan jezelf.

 · Answer

Op het ogenblik van het delict denk ik niet dat er compassie gevoeld wordt met degene die het pleegt.Alle compassie gaat dan naar het slachtoffer.
Onlangs zag ik een ekster in de tuin in koelen bloede een mus doodpikken en meenemen.Ik schrok er zo van dat ik moest kokhalzen.Daarna heb ik erover nagedacht wat de reden kon zijn voor zoveel wreedheid.Misschien verdedigde de mus haar jongen en offerde ze zichzelf op.Het motief van de ekster kan dan 'voedsel' voor haar eigen jongen zijn.
Misschien moeten we het 'compassie' opbrengen met iemand die een moord heeft gepleegd, of een kind aangerand, in de optiek zien van proberen te begrijpen hoe die persoon zo ver is geraakt dat hij die wreedheden begaat.In het gevoelsleven van die mensen moet er een zware kortsluiting zijn opgetreden.De ene moord is de andere niet, de ene pedofiel is de andere niet.
Het is natuurlijk heel wat anders als iemand van je eigen familie het slachtoffer is.Ik denk  dat er dan  in je hoofd en je hart helemaal geen plaats voor de pleger, dat is evident.Om dat te kunnen plaatsen moet er heel veel tijd overgaan en moeten er heel veel gesprekken worden gevoerd met hulpverleners.Misschien kan je uiteindelijk wel compassie opbrengen met je vader indien die je moeder heeft vermoord, maar dat is enkel en alleen omdat je die vader ook kent als iemand die voor jou veel goeds heeft betekend.Misschien kan iemand die een seriemoordenaar heeft gekend als een goede leraar ook compassie voor hem opbrengen en zich afvragen hoe het met die charmante leraar toch zo ver is kunnen komen dat hij nu voor de rest van zijn leven in de gevangenis zal moeten zitten.

 · Answer

Compassie voelen voor een persoon, wil niet zeggen dat je dan zijn handelingen niet mag afkeuren. Het verschil is of je oordeelt over de handelingen, of over de persoon.

Compassie voelen met een moordenaar wil níet zeggen dat je dan dus vindt dat diegene gewoon door mag gaan met moorden. Het gaat erom dat je de mens áchter de moordenaar ziet, inzien dat die persoon méér is dat, dat hij niet alleen een moordenaar is, maar ook een Mens, een Persoon, met zijn eigen gevoelens, verlangens, angsten... Een mens met recht op geluk... 
Je verdiepen in die persoon, begrijpen waarom diegene doet wat hij doet, inzien dat deze persoon net als iedereen verlangt naar geluk en diegene dat gunnen.... En eventueel diegene steunen in het zoeken naar geluk, zoeken naar een manier om gelukkig te zijn of de pijn weg te krijgen zónder dat anderen daar het slachtoffer van worden. 
Maar dat alles wil niet zeggen dat je zijn handelingen goed hoeft te keuren, je kan heel goed ondertussen maatregelen nemen om te zorgen dat anderen beschermd zijn tegen deze handelingen. 
Het verschil is alleen of je de handelingen afkeurt, of ook de mens daarachter....

En ja, dat is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan...

 · Answer

Ons leven is een vooraf al in grote lijnen een vaststaand
proces/ ervaringen.
In ons leven komen we allerlei zaken tegen die invloed hebben op ons karakter en de manier hoe we er mee om gaan.
Op ons levenspad, komen we goede en slechte mensen tegen, van beiden moeten/ kunnen we leren.
Ons hele leven is een grote voorstelling, waar we zelf binnen deze voorstelling een bescheiden, of juist grote rol hebben.
Moordenaars zullen we ook ontmoeten, zo ook pedofielen.
Het leren begrijpen, waarom deze personen zo geworden zijn, is een onderdeel van de les.
We weten dat deze mensen geen normale mensen zijn, een normaal mens doet zo iets niet, het is een afwijking, een karaktertrek, of noem het maar op!
We zouden niets van het leven leren, als we ook geen slechte mensen tegen komen in ons leven.
Compassie voelen voor deze groep mensen is vrijwel onmogelijk, we kunnen het niet eens begrijpen laat staan vergeven!
Maar het kan wel, als je weet wat hun er toe gedreven heeft, om zo te worden, ze zijn slachtoffers van hun eigen daden, slachtoffer van het iets, wat hun zo gemaakt heeft, geen mens kiest hiervoor, geen mens kan dit ooit vergeven, maar als je het begrijpt kan je het wel.
Maar je moet dan wel een hele lange weg gaan, een weg vol onbegrip uit je naaste omgeving, volg je die weg, dan zal je uiteindelijk deze weg vrijwel alleen moeten afleggen, een weg naar verlichting en vergeving.
Een weg naar inzicht en liefde.

 · Answer

Je beantwoord de vraag zelf al.

Compassie voelen voor alles wat leeft --> verlichting
Moordenaars en pedofielen leven;
Compassie hebben met moordenaars en pedofielen--> verlichting

Dat is niet altijd eenvoudig.
Het betekent niet dat je hun daden goed moet praten of dat je het aardige mensen moet vinden.
Je kunt ook compassie voelen omdat er in het leven van die mensen om de een of andere reden iets zo grondig mis is dat ze verschrikkelijke dingen doen.

 · Answer

Te vergeten dat compassie is datgene waar het om gaat.

Het ging en gaat nooit om vergeving of heiligheid.. noem het maar!

Het gaat om consiousness.

Iemand kan moorden omdat ie niet kan zien dat HIJ het is DIE DAT DOET! Iemand kan verkrachten, omdat ie niet ziet dat hij dat zelf is!

mensen hebben redenen . het zijn de redenen .. vanwaar komen redenen, denk je !!! (ik denk dus ik besta!) ik redeneer.. en dan ben jij niet b.v. gek, of agressief.. what ever..en ik doe dit om jou te stoppen, jij en jou die iets doet bij ij wat pijn doet..

Degene die dat ziet.. IS niet compassionat.. maar ZIET!

Het verschil zit hem er dus hierin het gaat niet over :ik heb begrip!.. maar IK zie!

compassion does not excist.. want "Who is compassionate?"

 · Answer

De compassie die je kan voelen voor moordenaars en pedofielen is, dat je medelijden mag hebben met dit soort mensen.
Zij hebben vaak geen geweten, en het is donker en duister in hun leven.
Door het kwaad te zien en te ontmoeten, is het alleen maar een extra aansporing om wel goed te doen, en liefde en mededogen te hebben, en dit ook in de praktijk te verwezenlijken.

 · Answer

Compassie is iets anders dan goedpraten. Ook iets anders dan boos zijn. Compassie is iets wat je hebt met mensen die er slecht aan toe zijn. Dat betekent dus dat er iets mis is met die mensen, anders zijn ze er niet slecht aan toe. En dáár kun je soms compassie voor opbrengen, niet voor het feit dat ze hebben gemoord of verkracht.

 · Answer

Door te bedenken dat het ook mensen zijn, mensen met fouten en gebreken net als wij.

 · Answer

VERGEVEN,simpelweg vergeven hoe moeilijk dat ook is.
De weg naar verlichting betekent dat je geen zorgen wilt,geen verlangen.Vergeven is de simpelste manier van je niet meer druk maken om dingen waar je toch niets aan kan doen.En het geeft je een gevoel dat je iets enorm goed doet mbt karma.

 · Answer

ik denk dat het heel moeilijk klinkt en ook is maar door hen trachten te doorgronden
waarom zijn ze zo ver gekomen?
zou ik er nooit toe komen om iemand te vermoorden? is moord zo onmenselijk? vanwaar komt dit gedrag?
ik denk dat we serieus moeten nadenken over de dieperliggende oorzaak van die wandaden

 · Answer

Buiten de ECHTE GEBOREN GESTOORDEN...heeft ieder mens een achtergrond en dus vaak ook een oorzaak waardoor iemand zo is geworden zoals hij is.
Een jeugd met affectieve verwaarlozing en wellicht geweld binnen het gezin...doet iemand vormen. Niet goed te praten maar ik probeer het uit te leggen. Hoeveel moordenaars hebben b.v. een hekel aan vrouwen...omdat hun moeder vroeger niet zo lief is geweest waarschijnlijk.
Dat kan en zou kunnen.
Misschien bedoelen ze dan met compassie naar een ander toe...dat je diegene alleen kunt ontdooien met liefde en positieve aandacht. Hoe gek dat ook mag klinken. Vaak kennen ze dat helemaal niet. 
En laten we eerlijk zijn...kwaad worden en veroordelen...daar help je niemand mee. Ook de dader niet.
Het probleem hier is...dat de mensen die vrij komen uit de gevangenis...zodra ze buiten staan...hebben ze niets.
Geen huis, geen geld...Dan is de stap snel gezet naar de criminaliteit...en met als beloning...de cel. Met een bed, eten, ontspanning, veiligheid, aandacht, een douche, internet...en weet ik veel wat nog meer.
Het is eigenlijk geen straf meer om daar te zitten.
Daar zit je beter dan op de straat slapen...
Er is totaal geen plan met een soort voorbereiding...hoe terug te keren in de maatschappij. En op een positieve manier zodat de kans op terugval ...minimaal is.
Wat in therapie van Parnassia nu PSYQ...wel gebeurd!!!!
Dat zou daar ook zo moeten zijn.
Een soort nazorg...ofzo.

 · Answer

Je kunt heel goed compassie hebben voor alles wat leeft! Dat wil echter niet zeggen dat je compassie moet hebben voor alles wat dit levend organisme doet.
Voor wat betreft moordenaars en pedofielen betreft: gedrag van de persoon scheiden!!!
Wanneer iemand zijn/haar leven drastisch verbetert  (therapie, chemisch castreren of weet ik het) verdient hij/zij waardering. Hoe dan ook.

Als de weg naar verlichting is compassie te voelen voor alles wat leeft, hoe kan men compassie voelen voor moordenaaren en pedofielen?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (17)

Weet jij het beter..?