Wat precies zijn helende krachten en wat kan je doen om dit wetenschappelijk te laten onderzoeken?

Op zich een prima antwoord, maar ik ben zelf ook wel benieuwd naar deel twee van de vraag:
Waar en hoe kan je het onderzoek waar je aan refereert laten doen?

Ik zie wat je bedoelt. Ik had het tweede deel van de vraag oorspronkelijk gelezen als "wat kunnen we (de mensheid) doen om dit wetenschappelijk te onderzoeken", ofwel: hoe zouden we dit wetenschappelijk kunnen onderzoeken. Als je het over een concreet geval hebt, wordt het wat lastiger. Dat komt vooral doordat er zo enorm veel mensen zijn die geloven dat zij iets kunnen, of dat iemand die ze kennen echt iets zou kunnen. Ik heb een tijdje bij een universiteit gewerkt, en we werden werkelijk dag in dag uit continu gebeld door mensen die zich wilden laten testen, of die hun huis wilden laten doormeten omdat hun overleden oma er nog zou ronddwalen. Uiteindelijk moesten we noodgedwongen het telefoonnummer laten doorschakelen naar de centrale telefonisten, die als taak kregen al die gelovers-telefoontjes af te wimpelen. Hoe dan wel? De beste manier ligt dan toch echt bij de mensen zelf. Dus niet langer zeggen "ik kan iets bijzonders, echt waar hoor, kom mij maar even testen". Het eerste dat nodig is, is begrip voor de reden waarom je er niet zo eenvoudig van af kunt maken. Wat wel kan, is je verdiepen in de reden (echt, die is er!) van de wetenschappers om niet zomaar te geloven in iemands krachten. En vervolgens: je verdiepen in wat er dan voor nodig is om iemand te overtuigen. Het draait dus om inzicht in de wetenschappelijke methode, en in de zinnigheid daarvan. Inzicht waarom "tante Anna genas nadat ik haar aura had ge-energetiseerd" geen bewijs is, ondanks de (aantoonbare) genezing van tante Anna. Inzicht in hoe je dan wel zou kunnen laten zien dat het "energetiseren" van iemands "aura" echt werkt. Het draait dus om inzicht in de beweegredenen van de ander. Niet alleen verwachten dat de wetenschapper naar jouw beweegredenen luistert, maar ook het omgekeerde: jezelf oprecht openstellen voor de beweegredenen van de wetenschapper. Alleen op die manier kun je zelf alvast een "voorselectie" doen, inclusief zelftests, om pas daarna contact te zoeken met een wetenschapper. Op die manier stijgen je kansen aanzienlijk.

Heldere en terechte aanvulling.
Bedacht mij ook al dat er legio mensen zijn die dergelijke krachten beweren te hebben; ik kom ze in onze praktijk ook regelmatig tegen. Ik ben het met je eens dat je sneller en makkelijker de aandacht van een faculteit trekt door zelf vooraf een zo empirisch mogelijke analyse te maken. Een of andere vorm van dubbelblind testen moet mogelijk zijn.

Correct. Maar dat vereist dat degene die zich wil laten testen zich verdiept in de leefwereld van de ander, in dit geval die van de wetenschapper. Dat is helaas meestal niet het geval. Bijvoorbeeld het dubbelblind testen - de meeste gelovers weten niet eens wat dat inhoudt, en als ze het al weten zien ze het als iets puur theoretisch, iets dat niet op hen van toepassing is. Om terug te komen op mijn eerdere voorbeeld: "Tante Anna is toch genezen nadat ik haar aura had ge-energetiseerd? Dat kan iedereen toch zien? Waarom ontkennen die wetenschappers dat dan? Dit is toch gewoon een bewijs?" Zie daar maar eens doorheen te komen... Die openheid moet toch echt van beide kanten komen, anders zal elke toenadering al bij voorbaat spaak lopen.

Dank voor je antwoord en reacties Cryo en jouw reacties Rabelais. Deel 2 van mijn vraag was inderdaad zo bedoeld.
Persoonlijk ben ik overigens geen gelover in wat dan ook.
Hoe kan je dubbelblind testen of op een andere manier zelf testen als het om een onverklaarbare genezing van een dier gaat? Met onverklaarbaar bedoel ik, dat 2 wetenschappers geen reden hebben kunnen vinden waarom het dier is genezen.

@WendyH Je kan niet zomaar een geïsoleerd geval pakken. Claimt iemand dat dier genezen te hebben? Of genas het uit zichzelf?

Mijn hond is lang geleden om totaal onverklaarbare redenen genezen. De enige reden die op dat moment overbleef was het "opleggen van de hand". Niemand claimt dat ;-) het waren mijn handen.
Ook als ik mijn handen op de probleemplekken legde trok de pijn weg. Dat was geen geloof, dat was zeer duidelijk zichtbaar voor iedereen die erbij was. Niet 1x, maar 10-tallen keren.
Wat ik probeer uit te zoeken is: stel dit overkomt me weer, wat moet ik dan doen om er wetenschappelijk naar te laten kijken en/of wat kan ik doen om (alleen al voor mezelf) een logische reden te vinden voor wat er gebeurt.
Ik ben dus geen gelovige, ik probeer juist om er een logische verklaring voor te vinden.

Eerst maar even de gedachtengang die een wetenschapper zou kunnen hebben. Die zou zeggen: "De hond is genezen NADAT jij handoplegging hebt gedaan. We weten niet of de hond is genezen DOORDAT jij handoplegging hebt gedaan." Laten we eerlijk zijn: soms komen zulke genezingen spontaan voor. Maar nu zeg jij dat dit herhaalbaar is, je spreekt over tientallen keren. Dat maakt het al stukken makkelijker. Iets dat eenmalig is gebeurd, is achteraf niet meer te onderzoeken, en het zou altijd een toevallige spontane genezing kunnen zijn. Maar bij tientallen keren is jouw aktie herhaalbaar, en dus goed te onderzoeken. Hoe je het zou kunnen testen? Door te proberen op tientallen honden, natuurlijk wel op de juiste manier en door te turven hoe vaak je succes hebt. Je moet dan wel zorgen dat de hond en iedereen die contact heeft met de hond, geen idee heeft of jij wel of geen behandeling hebt gedaan. Je zou kunnen zorgen voor een regelmatige aanvoer van zieke honden, en bij elke zieke hond via puur toeval (muntje opgooien?) bepalen of jij die hond wel of niet behandelt. Om voor de hond zo min mogelijk verschil te creëren, zou of jij of een niks-kunner de behandeling kunnen uitvoeren. Ook na het uitvoeren van de behandeling (of het onbehandeld laten) mag niemand weten wat er wel of niet is gebeurd. Na een vaste tijd (paar weken?) vraag je het baasje de verbetering te scoren, bijvoorbeeld van 1 tot 10. Wil je het helemaal netjes doen, dan moet je nog aan wat extra dingen denken, maar het bovenstaande geeft alvast een goede indruk. (Belangrijk is trouwens dat je begrijpt waarom dit "gedoe" zo belangrijk is, en dat het geen rituele dans is maar dat het echt een zinnige vorm van experimenteren is, die is ontstaan uit jarenlange ervaringen en het continu verbeteren van de testmethode.)

"Ook als ik mijn handen op de probleemplekken legde trok de pijn weg. Dat was geen geloof, dat was zeer duidelijk zichtbaar voor iedereen die erbij was." Ik heb nog pijn weg zien trekken bij iemand anders. Dat vind ik sowieso al heel knap.Maar dat terzijde. Er zijn naast jou al een legioen die hetzelfde hebben beweerd en er is al behoorlijk wat onderzoek gedaan naar handoplegging/reiki. Veelal met dezelfde uitkomst: http://www.sciencebasedmedicine.org/reiki/ Reiki is now squarely in that camp. Published at about the same time as the review (and therefore not included in the review) is a well-designed study of Reiki where Reiki was compared to placebo Reiki (someone not trained in Reiki simply goes through the motions) vs usual care (no intervention). Not surprisingly, both the real Reiki and the sham Reiki groups did better on self-reported well-being than the no intervention group, but they were indistinguishable from each other. Therefore Reiki did not better than placebo. That means Reiki doesn’t work (at least in the regular world of science-based medicine). stel dit overkomt me weer, Als je iets had moeten begrijpen van het relaas van Cryofiel is dat het zo dus niet werkt. Je kan niet even een "wetenschapper" bellen of ie ff langskomt die bekijkt wat jij doet en zegt "ah, bewezen", op het moment dat jij zover bent.

Reactie geschreven voor dat cryo's reacties er stond.

Ook na het uitvoeren van de behandeling (of het onbehandeld laten) mag niemand weten wat er wel of niet is gebeurd. Even een leuke vraag: Mag het ook andersom. Keihard beweren dat je wel behandeld hebt alle keren (terwijl dat in de helft van de gevallen dus niet gebeurd is).

Da's een ethische vraag: mag je liegen? Voor het experiment maakt het niet uit. Zolang je ofwel alle baasjes vertelt dat je bezig bent met een experiment en dat je de helft van de honden wel en de andere helft niet zult behandelen, ofwel alle baasjes vertelt dat je de hond zal behandelen maar dat in de helft van de gevallen niet doet. Voor de wetenschap gaat het erom dat je elke hond en elk baasje op dezelfde manier tegemoettreedt. Voor de ethiek maakt het verschil of je in alle gevallen liegt of in alle gevallen de waarheid spreekt. Wat in ieder geval niet mag is: verschil maken tussen de beide groepen, anders dan het wel of niet behandelen.

En wat als je het in drieën deelt? Een keer WendyH, een keer een vriend die precies dezelfde handeling uitvoert, maar niet ervan overtuigd is dat hij helende krachten heeft, en een keer niks doen.

Kan ook, het principe blijft hetzelfde. Ook de ethische vraag blijft hetzelfde: doe je tegenover iedereen of je de hond behandelt, of laat je iedereen weten dat je een experiment aan het uitvoeren bent?

@Mr Tomaat: "Ik heb nog pijn weg zien trekken bij iemand anders. Dat vind ik sowieso al heel knap.Maar dat terzijde." Ik neem aan dat je het woordje "nooit" bent vergeten. En ik neem ook aan, dat je heel goed begrijpt wat ik bedoel, dus ik ga dat niet uitleggen. Verder: ik beweer niks: ik wil juist begrijpen/weten/de logica zien. Verder: ik beweer niet een wetenschapper te willen bellen. Ik zeg, dat 2 wetenschappers de genezing niet konden verklaren. @Cryo: je schreef: "Eerst maar even de gedachtengang die een wetenschapper zou kunnen hebben. Die zou zeggen: "De hond is genezen NADAT jij handoplegging hebt gedaan. We weten niet of de hond is genezen DOORDAT jij handoplegging hebt gedaan."
Laten we eerlijk zijn: soms komen zulke genezingen spontaan voor."
Helemaal met je eens. De vraag is dus hoe dat kon, die genezing. Ik vind "spontaan" net zo vaag als "door handoplegging". Maar misschien was het dat "spontaan" dus.

@Wendy, ik weet niet of ik het goed lees, maar ik "voel" enige irritatie in je woorden. Hopelijk is mijn gevoel verkeerd. Laat ik je verzekeren dat ik gewoon open en eerlijk mijn visie met je deel, in de hoop dat je wilt luisteren (waarvan ik trouwens nog steeds helemaal uitga dat dat inderdaad zo is). En vooral: zonder dat ik jou "eens even wil vertellen hoe het zit", zonder je "de grond in te willen boren", enzovoort. In plaats daarvan: gewoon proberen jouw vraag te beantwoorden. En, sinds mij duidelijk werd dat je het over jezelf hebt en over de honden, samen met jou proberen helder te krijgen hoe, in jouw specifieke geval, een wetenschappelijk verantwoord onderzoek zou kunnen worden opgezet. -- Bovenstaande was even het gevoelniveau, de dingen die een rol zouden kunnen spelen "achter" de inhoudelijke discussie. Nu terug naar de inhoud. "Spontaan" is inderdaad vaag. Het is misschien zelfs een verkeerde naam. Wat we zien is dat mensen en dieren soms onverwacht genezen. We hebben geen idee hoe dat kan, we hebben geen idee wat daarvan de oorzaak zou kunnen zijn. Bij gebrek aan een beter woord noemen we zulke genezingen dan maar "spontaan". Misschien vinden we ooit een oorzaak die dit mogelijk maakt. Misschien niet, misschien is het gewoon een statistisch proces. Net zoals je, als je tien keer met een dobbelsteen gooit, niet kunt verwachten dat je tien keer een zes gooit. Maar als je miljoenen mensen allemaal tien keer laat gooien, zal daar vast wel iemand tussen zitten die wel tien keer een zes gooit. Dat zou je dan "spontaan zessengooien" kunnen noemen. Daar is geen oorzaak voor, het is pure kansberekening. Hoe dan ook, "spontane" genezingen komen nu eenmaal voor. Als jij ernaar streeft dat jouw gaven worden geaccepteerd, zul je moeten laten zien dat "jouw" genezingen geen spontane genezingen zijn. En je zult moeten laten zien dat jouw activiteiten echt bijdragen aan de genezing. Dat heb ik in een vorige reactie proberen te beschrijven. Pas als je zelf een goed "vooronderzoek" doet, kun je dat voorleggen aan een echte onderzoeker, en het hem/haar/hen bespreken welke uitgebreidere testen er mogelijk zouden zijn.

@Cryo: geen irritatie naar jou toe. Ik vind zelf handoplegging vaag; ik heb alleen in situatie hond ongelooflijke resultaten gezien, maar de vraag is natuurlijk of het daardoor kwam. Spontane genezingen vind ik net zo vaag.
Ik heb je heel goed begrepen en wie weet ga ik het ook uitproberen. Mijn al dan niet aanwezige gaven hoeven niet door anderen te worden geaccepteerd: ik wil eigenlijk voor mezelf weten, dát is het meer.
Ik heb best veel gelezen over placebo-effecten, maar dit betreft een dier. Dank voor je bijdrage!

Fijn te horen dat mijn gevoel (over de irritatie) verkeerd was! ;-) Spontane genezingen zijn vaag, maar we weten dat ze voorkomen. Dat betekent dat we niet zomaar mogen zeggen "we zagen genezing na toedienen van pilletje X / van handoplegging Y, 'dus' is pilletje X / handoplegging Y de oorzaak van de genezing". Dat zou een verkeerde (voorbarige) conclusie zijn. Als je veel hebt gelezen over placebo-effecten, dan zul je vast ook zijn tegengekomen dat die ook bij dieren optreden. Over het algemeen zijn het alleen de pseudo-wetenschappelijke sites die nog steeds beweren dat het placebo-effect niet zou kunnen optreden bij dieren. De wetenschap heeft allang door dat ook bij dieren placebo-effecten een grote rol spelen.

Overigens wat wel grappig is in deze discussie (en ik moet dan nog wel op zoek naar de linkjes) is dat er onderzoek is gedaan naar mensen met Reiki waarbij aangetoond is dat de handen van mensen met Reiki warmer werden dan bij niet-Reiki mensen (wanneer Reiki gebruikt werd). Dit zegt natuurlijk niets over het helende karakter, echter wel iets over dat Reiki misschien toch iets doet bij de mensen die dit beoefenen (al was het maar een betere doorbloeding bijvoorbeeld). Gewoon bedoeld als grappig feitje.

Bedankt Thecis: ben erg geïnteresseerd in die onderzoeken, dus als je die linkjes zou willen opzoeken voor me: héél graag!

Zou dat niet het al bekende effect zijn van de psyche op het eigen lichaam?

Goede punten, conqie. Toch stel ik voor eerst een stapje terug te doen. Je schrijft namelijk al direct over de eventuele verklaarbaarheid van dergelijke verschijnselen. Maar voordat we het over een eventuele verklaring kunnen hebben, zouden we het bestaan eerst moeten bewijzen. Zolang er zelfs nog geen bewijs is, hoeven we nog niet na te denken over een verklaring.

Dank je wel Conqie :-)

Tot het moment dat de wetenschap kan bewijzen en verklaren wat een handoplegging kan doen, zal het een strijd blijven tussen de voor en tegenstanders, tussen de gelovers en niet gelovers.
Ik ben al jaren bezig met onderzoek, heb hier ook wetenschappers gehad, heb proeven genomen en nog steeds begrijp ik er totaal niets van.
Weet niet eens waardoor het ontstaat, waar het vandaan komt, wat de rol is van de handoplegger zelf, welke energie het dan wel is, helemaal niets
Wel zie ik alsmaar resultaten die medisch gezien onmogelijk zijn.
Bij meer dan 95 % van de mensen.
Hier kan je niet meer omheen.
Dus nodig ik iedereen uit, om het tegendeel te bewijzen, dat het niet mogelijk is ( zijn er al geweest)
Met elkaar kunnen we mogelijk uiteindelijk er achter komen wat een helende energie nu precies is.

Dat het NIET mogelijk is kan niet bewezen worden Ed: op dit moment gaat men daarvan uit. ;-) Maar ik hoop met en voor jou, dat er veel onderzoek gedaan kan worden wat het dan wèl is!!

Is eigenlijk voor mij niet zo belangrijk.
genezing door helende energie, of door een wetenschappelijk uit te leggen proces, is voor mij gelijkwaardig.
Stel dat ik door handoplegging bepaalde stofjes in de hersenen activeer en die stofjes de aanzet zijn voor genezing, dat zou ik geweldig vinden.
Het zou wereldwijd bekend worden.
Totaal nieuwe mogelijkheden tot genezing geven.
Enorme kosten besparen.
Mensen in een kwartier behandelen met een geweldig resultaat i/p/v. de reguliere behandelingen van maanden, met vaak een minder resultaat + zeer veel kosten.
Dus graag laten er maar wetenschappers komen die bewijzen kunnen dat we met handoplegging een totaal onbekende weg zijn in geslagen op gebied van genezing.
En de helende energie in de prullenbak gooien als zijnde niet bestaand.

Handoplegging is uitgebreid bestudeerd. Tot nu toe is niemand er ooit in geslaagd te laten zien dat handoplegging ook maar iets doet. Hoe is dat te rijmen met jouw ervaringen, zul je je misschien afvragen. Dat komt doordat er wel is bewezen (en dus geaccepteerd) *dat* er iets gebeurt, maar niet dat dat door de handoplegging komt

Jammer dat je nooit verder wilt kijken dan de wetenschap.
En altijd maar weer terug valt op de bewijzen en laat het maar zien.
Elders heb je van mij kunnen lezen, dat het mij niet uitmaakt HOE het komt, maar de verklaringen waar jij al jaren mee komt, hebben niets te maken met de resultaten hier, daar zou je als wetenschapper uitermate nieuwsgierig naar moeten zijn, maar jij weet het al, dus een gemiste kans.
Fijn dat er wel wetenschappers zijn, die me helpen het te onderzoeken.

Laat eerst maar eens zien DAT je iets doet. Pas dan is onderzoek mogelijk. Zolang je niet kunt laten zien DAT je iets doet, vraag je van een onderzoeker of hij iets wil komen onderzoeken dat waarschijnlijk niet bestaat. Dat is dan ook de essentie van mijn antwoord aan WendyH: doe zelf een goed vooronderzoek, met als doel te laten zien DAT je iets doet, iets dat door jou (WendyH) komt en niet door iets anders. Laten we het nu maar bij mijn antwoord houden, en bij de samenvatting in bovenstaande alinea. Alle verdere discussie is een herhaling van zetten en daarmee zinloos.

Wat ik niet helemaal begrijp is dat, bijvoorbeeld handoplegging, blijkbaar alles geneest. Bij het hele helende krachten gedoe is er geen stap "diagnose" gedefinieerd. Behandeling is toch afhankelijk van wat je mankeert?

@Ed: je schreef "Stel dat ik door handoplegging bepaalde stofjes in de hersenen activeer en die stofjes de aanzet zijn voor genezing, dat zou ik geweldig vinden."
Daar voel ik zelf heel veel bij (jaaaja, da's OOK lekker vaag, ik weet het LOL). Dat is ook een idee waar ik mee speel en wat ik, net als jij, heel mooi zou vinden als dat de reden zou kunnen zijn. Een ander helpen om zichzelf te helpen.
Een vraagje: heb je ook vastgelegd bij mensen wat hun voorgeschiedenis is en wat er met ze is gebeurd nadat ze bij jou zijn geweest en hun geschiedenis erna?

mullog Bij helende krachten ( handoplegging) gebeurt er het volgende.
De mensen die bij mij komen, zijn vaak wanhopig, omdat schijnbaar niemand hun kan helpen.
Die zijn natuurlijk makkelijk te beïnvloeden
Maar er komen ook mensen die zeer kritisch zijn, er niets van geloven, maar met hun vrouw meekomen, maar het toch wel eens willen proberen.
Vaak wordt er geen diagnose gesteld, niet eens vertelt wat ze mankeren.
We gaan er dus blanco in. ( meestal )
Op een bepaald moment, gaat het totaal buiten mij om.
Het zijn processen die ik wel kan stoppen, maar niet sturen.
Niet de kwaal wordt beter gemaakt, maar het lichaam.
Niet ik, maar ' het' bepaalt wat er gebeurt en wat er geneest.
Zo kan het b.v. gebeuren dat iemand die voor migraine komt, zonder rugpijn naar huis gaat, terwijl er nooit is gesproken over rugklachten.
Een ander kwam voor zijn slaapproblemen en angstaanvallen.
Maar over zijn arm die geopereerd moest worden om van zijn jarenlange pijn af te komen, is niets bekend, maar was na slechts een sessie voor een groot deel vrijwel genezen ( Nog steeds)
Maar jij begrijpt het niet ,maar ik ook niet, op gevoel doe ik maar wat.
Maar er komen ook mensen met b.v ernstige artrose, die hebben een jarenlang dossier en zijn op een punt gekomen, waar de reguliere geneeskunst hun niet verder kan helpen.
Er is dan dus geen enkele twijfel van wat ze mankeren.
Als deze mensen weken lang of langer zonder pijn zijn na een sessie.
dan kan je toch bijna niet meer spreken over toeval of een andere uitleg, want het moment van verbetering start tijdens of direct na de sessie.
Zo gaat het week in week uit.
Maar handoplegging geneest zeker niet alles, het is een niet door ons gecontroleerd proces.
Mogelijk geneest er zelfs helemaal niets, maar worden de pijnsignalen alleen geblokkeerd, ik hou alle mogelijkheden open.
Opnieuw een goede reactie van jou, op de juiste manier.

@WendyH, er is inderdaad naar alle waarschijnlijkheid sprake van een dergelijk mechanisme zoals jij beschrijft. De vraag waar het om draait is: komt dat doordat er "magnetisme" of "energie" of wat dan ook wordt overgedragen via de handen van de handoplegger naar de patiënt? Dat is wat de gelovers beweren. Of komt het doordat de patiënt zelf iets doet, op grond van zijn geloof in de "krachten" van de handoplegger? Volgens mij is dit de kernvraag waar het om draait. Onenigheid hierover is wat de telkens terugkerende twisten veroorzaakt. Om terug te komen op jouw oorspronkelijke vraag:
Als jij jouw ideeën wilt laten onderzoeken, moet je ze eerst zelf onderzoeken. Dat zelf-onderzoek kan zich richten op twee punten:
--  het effect op de patiënt
--  het effect van jouw veronderstelde krachten. Het eerste punt hoef je niet meer te onderzoeken. Je weet immers al dat de patiënt zich beter voelt. Dat is ook wat Ed steeds opnieuw vertelt. Het is al lang en breed geaccepteerd door de wetenschap. Onderzoek aan dit punt is misschien leuk, maar het biedt geen meerwaarde. Het tweede punt is controversieel. Daarom richt mijn antwoord zich op manieren om juist dat tweede punt te onderzoeken. Ofwel: is het eigenlijk wel jouw aanwezigheid en jouw activiteit die tot de verbetering leidt, of zou de verbetering ook optreden zonder jouw aanwezigheid, of met jouw aanwezigheid maar zonder dat jij iets doet? Volgens mij zou dat de manier zijn om het bestaan van deze paranormale krachten aan te tonen en geaccepteerd te krijgen.

@Cryo: het was de omschrijving van Ed die ik herhaalde. Het is daarbij ook mijn idee hierover en al heel lang. Dergelijke onderzoeken zijn veelvuldig gedaan zonder aantoning van het bestaan van die krachten. Dan is de vraag: waren de methodes van die onderzoeken goed of zijn er zaken over het hoofd gezien.
Ik ben daarom heel benieuwd of de onderzoeken die kennelijk bij Ed gaande zijn "iets" kunnen aantonen, of "iets" anders dan tot nu toe.

Indien ik resultaten telkens kan herhalen, die niet toe te schrijven zijn aan andere invloeden, is er spraken van bewijs.
De laatste 100 sessies waren met een goed bewijsbaar resultaat.
Het is dan ook onvoorstelbaar dat het geneuzel, over het bewijs leveren hier op GV al jaren lang door gaat.
Verschillende keren heb ik mensen uitgenodigd, ook van Scepsis om hier te komen onderzoeken.
Als ik wetenschapper was, reed ik direct naar Dreischor om zelf te kunnen constateren wat er nu eigenlijk aan de hand is.
Maar alle discussie´s verzanden in geneuzel en herhalingen van reacties en niet toegestane discussie´s, net zo lang tot de moderators het gezeur zat zijn en het weer verwijderen. (prima! )
Het gaat dus duidelijk om het spel, niet om de knikkers.
De laatste 100 sessie van dit jaar was er zonder uitzondering resultaat.
Is dat nog geen bewijs?
Helende energie bestaat!
Hoe het werkt, geen idee.
Wat het precies is, geen idee
Hoe het uit te leggen geen idee.
Maar de resultaten vertellen het verhaal.
Niet de mens.

@Ed, jij vindt dat er bewijs is. Dat zeg je continu, en dat zeg je opnieuw in de eerste zin van bovenstaande reactie. De wetenschap vindt dat er geen bewijs is. Wat is jouw idee over de oorzaak van dat verschil? (Ik zal mijn idee nog even voor me houden.)

Zullen we het hierbij laten?
Dank jullie wel voor jullie bijdrage aan mijn vraag!
En succes Ed: ik hoop oprecht, dat de onderzoeken bij jou iets interessants opleveren!!

Ik denk dat het juist heel zinnig is om verder te gaan op de oorzaak van het verschil. Ed blijft beweren dat het bestaan van helende krachten is bewezen, de wetenschap blijft beweren dat het bestaan niet is bewezen. Ik denk dat het zinnig is om inzicht te krijgen in de reden voor dat verschil. Maar als jullie liever stoppen, dan zal ik niemand dwingen hier wat dieper op in te gaan.

@Conqie: Als de vraag is gesloten kan je niet meer reageren op GV ;-) Ik ga je link straks bekijken, dank je wel! @Cryo: ik denk dat Ed gelijk heeft en dat het teveel een discussie wordt (niet toegestaan, hoe jammer ik dat ook vind) met als gevolg ingrijpen van de moderatie. Dat zou ik zonde vinden van alle bijdragen. @Ed: het gaat mij niet om een spelletje en ook niet om de knikkers trouwens.... Nogmaals; dank iedereen!!

Jij ook bedankt voor het geduld en de manier van reageren.

@conqie, prachtige uitleg in die link! @WendyH, ik vind het jammer dat we nu opnieuw het kernpunt missen. Maar goed, ik ga geen informatie opdringen.

@Cryo: het gaat niet om het stoppen van info, maar om stoppen van oeverloze en al vele malen op GV gevoerde discussies. Ik neem aan dat dit wel duidelijk was....

Dat was helemaal duidelijk, en dat ben ik geheel met je eens. Ik zou de discussie zo graag eens bijsturen, in een zinvolle richting, zodat we niet steeds in herhaling vallen.

@ Cryo, over de reiki van een tijdje geleden:
Het zou inderdaad de invloed van de eigen psyche kunnen zijn. Dat weet ik niet. Het is alleen aangetoond dat de handen warmer worden dan normaal bij die mensen.
Alleen een effect, oorzaak geen idee...

Het Scheermes zegt: de verklaring waarbij je zo min mogelijk aannames hoeft te doen, is waarschijnlijk de juiste. In dit geval is dat de verklaring die zegt dat de psyche van de reiki-beoefenaar de handen warm laat worden. We weten namelijk al dat dit mogelijk is, dus bij deze verklaring zijn nul aannames nodig. Daarnaast hebben we gezien dat reiki door een reiki-meester precies even effectief is als reiki door een acteur.

Thecis..De eigen psyche heeft een grote invloed op wat er ervaren wordt.
Ook de omgeving, de temperatuur, de hoeveelheid licht, de muziek, de tijd van de dag, alles heeft invloed.
Dus een groot deel van de ervaringen zouden een volkomen normale reactie kunnen zijn.
Het warmer worden van de handen , valt hier inderdaad buiten.
Het is te meten, dus simpel waar te nemen.
Bij mij is het net anders om, mijn handen die normaal altijd warm zijn, voelen koud aan.
Echter de mensen die ik behandel praten over een intense warmte, op de plaats waar mijn hand ze raakt.
De warmte voelen ze naar binnen stromen.
Maar ik heb koude handen.
Dus ook dit is te meten.

Wat wil je daarmee zeggen, Ed? Het is te meten. Het lijkt mij waarschijnlijk dat het al lang eens is gemeten. Maar wat zegt ons dat?

De vraag is niet of het te meten is maar of het gemeten is. Gewoon met een thermometer. Temperatuur van de hand en de tempertuur van de huid waar je bent.

@mullog, ik bedoelde mijn reactie niet op die manier. Wat ik bedoelde was: het is gemeten en het is te meten. Met een thermometer of met een infrarooddetector. Blijft de vraag wat dat nu zegt. Volgens mij voegt die meting nauwelijks nieuwe informatie toe. Alleen dat iemand die zich op zijn handen concentreert, in staat is de doorbloeding van zijn handen te vergroten. Maar dat is niet nieuw, het is al lang bekend dat zulke dingen mogelijk zijn (met Wim Hof als heel duidelijk voorbeeld). Waar het om gaat is of er werkelijk "iets" uit of via de handen van de behandelaar naar de patiënt stroomt. Die vraag is vooralsnog negatief beantwoord. Natuurlijk staat iedere goede wetenschapper open voor de mogelijkheid dat we tot nu toe iets over het hoofd hebben gezien, en dat er toch iets is. Tegelijk zal de goede wetenschapper erkennen dat er tot op dit moment nog nooit iets is gevonden.

Ik vond zojuist een toepasselijke beschrijving van de werkwijze van Charles Darwin. Uit zijn notitieboekje blijkt dat hij constant bezig was zijn eigen ongelijk te bewijzen: One of the great things to learn from Darwin is the value of the extreme objectivity. He tried to disconfirm his ideas as soon as he got 'em. He quickly put down in his notebook anything that disconfirmed a much-loved idea. He especially sought out such things. Well, if you keep doing that over time, you get to be a perfectly marvelous thinker instead of one more klutz repeatedly demonstrating first-conclusion bias.

Leuk! :-)

Hele waardevolle toevoeging.
Dat is inderdaad het beste (en ook meest vermoeiende) wat je kan doen. Iets bedenken en continu het tegendeel willen bewijzen totdat je alle argumenten op welke manier dan ook kan weerleggen op en objectieve wijze. Virtueel plusje want reactie.

Het is niet alleen vermoeiend, maar ook tegen-intuïtief. En mensen die niet vertrouwd zijn met deze manier van denken zien er de zinvolheid niet van in. Zodra het in teamverband gebeurt, zien ze deze nuttige werkwijze daardoor als "aanval" en als "onderuittrappen".

Dat kan je die mensen dan dus niet aanrekenen: als je niet bekend bent met iets hou je graag vast aan wat wel bekend is.
Dan is het enige dat misschien werkt: met een open en begrijpende houding proberen dat wat je probeert duidelijk te maken duidelijk maken zonder afkeuring, irritatie, (ver)oordelen etc. Toch?

Oh, begrijp me alsjeblieft niet verkeerd - ik reken niemand iets aan! Mijn vorige reactie was alleen bedoeld om uit te leggen wat er zo vaak gebeurt, en waarom dat gebeurt.

@conqie, het lastige van sommige mensen die zichzelf als "gevoelsmens" neerzetten is dat ze vaak niet alleen zeggen "ik ben een gevoelsmens", maar dat ze impliciet duidelijk maken "en jij dus niet". Daarmee plaatsen die mensen zich boven de ander. Ik ben zelf ook een gevoelsmens. Ik probeer echter het gevoel en de rede altijd met elkaar in overeenstemming te brengen. Vaak is het daarvoor inderdaad nodig om, zoals jij het zegt, "tijdelijk de gevoelens uit te schakelen". Niet dat ze dan echt zouden zijn uitgeschakeld, maar je doet dan twee dingen tegelijk. Namelijk die sterke gevoelens houden, want die zijn er nu eenmaal, maar tegelijk ook in staat zijn "boven je gevoelens uit te stijgen" om objectief te onderzoeken of die gevoelens eigenlijk wel terecht zijn. Daarmee zijn die gevoelens niet weg. Wat je doet is ze accepteren, ze blijven voelen, en ze ook onderzoeken. Ik vergelijk het wel eens met een prachtige zonsondergang, zoals ik die vorige week nog zag aan het strand bij Scheveningen. Die zonsondergang is en blijft prachtig, ik ben een hele tijd aan de kust gebleven speciaal om te genieten van dat mooie en steeds veranderende lichtspel. Tegelijk weet ik dat het gaat om een bol van waterstof en helium waarin kernfusieprocessen plaatsvinden die licht en warmte produceren, dat de kleuren ontstaan door onze atmosfeer en door de zich daarin bevindende luchtdruppels. Maakt die kennis de zonsondergang minder mooi of minder imponerend? Geenszins!

Iedereen is van even grote waarde wat mij betreft.
Je kunt het al dan niet eens zijn met een mening of interpretatie van een ervaring door een persoon, maar dat heeft m.i. niks te maken met de waarde van die mening / ervaring op zich.
Het is JOUW (niet persoonlijk maar algemeen bedoeld) waarde en dus subjectief.
Wetenschappers proberen zo objectief mogelijk te werken. Neem niet weg dat wetenschappers óók mensen zijn (jaja LOL) met hun menselijkheidjes.

Dat ben ik op zich helemaal met je eens, Wendy. Maar: iemand die blijft beweren dat de aarde plat is en dat dat bewezen is, is toch echt wat minder geloofwaardig dan iemand die beweert dat de aarde ongeveer rond is. Natuurlijk is er altijd onzekerheid, het is zelfs een kernpunt van de wetenschap om alles, ook de gevestigde kennis, in twijfel te trekken, zoals ik al vaker heb geschreven op GV. Maar toch: er is altijd een "naar beste weten". Dat staat los van de subjectieve ervaring. Waarmee die subjectieve ervaring niet verdwijnt, niet waardeloos is, niet wordt afgeserveerd - maar er is zoveel méér dan alleen die ervaring.