ik zie heel erg veel geesten, ik hoor ze, zie ze, voel ze en kan ermee communiceren. is dit normaal?

Ik vind het onterecht om dit meteen als niet niet normaal te bestempelen en meteen door te verwijzen naar een huisarts / psychiater, welke helaas ook nogal te snel een oordeel en diagnose klaar hebben liggen. Ze zijn teveel gericht op DSM en het medisch model, en daarbij zijn medicijnen niet altijd meteen de oplossing en kunnen ook van kwaad tot erger maken. Alvorens mevrouw professionele hulp gaat zoeken die bij haar past, zal het waardevol zijn eerst haar waarnemingen te valideren; Wat zeggen de geesten? klopt de informatie met de werkelijkheid? Zijn ze beangstigend of hebben ze überhaubt negatieve invloed? Het lijkt me niet zinvol om van allerlei hulpverleningsprocessen op gang te brengen als de waarnemingen geen negatieve invloed op haar leven hebben. Een te snel oordeel hierover vind ik stigmatiserend en kan iemand onnodig een inslag doen op diens zelfvertrouwen, terwijl misschien wel blijkt dat iemand er geen 'last' van heeft.

Ik vind de voorstellen uit het antwoord ook erg drastische maatregelen. De vraag is of het zien van geesten een probleem is voor de vraagsteller. Alleen dan moet er (misschien) een oplossing worden gezocht. Zonder extra informatie van de vraagsteller, lijkt er mij (voorlopig) geen reden te zijn voor het zoeken van (professionele) hulp.

als ik de vraag lees zie ik dat ze er veel last van heeft...wie dit nog normaal vind....?

ik heb er niet echt veel last van, want ik weet hoe ik me ervoor kan afsluiten voor een poosje maar ik heb t gevoel dat ik anders ben dan de anderen en denk dan dat ze me niet mogen, en mensen geloven me niet en lachen me uit

denk niet dat we hier nog met een kind te maken hebben,ze is zich te bewust van de belevenissen,dus heeft ze er last van en zoekt ze onbewust om hulp.

Fremar...eerst lezen...niemand beweerrt dat vraagsteller een kind is.

Het zoeken naar hulp lijkt me niet, vragen of iets normaal is, is geen directe hulpvraag. Iedereen twijfelt wel eens of iets normaal is wat je denkt of doet, of waarneemt in dit geval. Kinderen zien, voelen en praten ook vaak met geesten, dat komt omdat ze er open voor staan, het niet gek vinden. Dat raken kinderen kwijt, doordat ze aangepraat wordt dat dit niet normaal is. Dit is een algemeen bekend iets, wat slaat op dat het niet abnormaal is om te communiceren met geesten. Maar dat het normale helaas door anderen wordt afgekeurd, waardoor je het zelf buitensluit.