Wat is het verschil tussen een zalige en gelukkige kerstgroet ?

Ik denk dat het maar net is welke tekst de kaartfabrikant in de drukmachine heeft ingegeven en dat het niks met geloof te maken heeft.Ik denk ook niet dat als mensen kaarten kopen ze de binnenkant checken wat er in staat zalig of gelukkig kerstfeest.

Het verschil is de godsdienst. Katholieken zullen meestal een zalig kerstfesst wensen Niet katholieken houde het bij gelukkig!

'Zalig' komt oorspronkelijk uit de RK-kerk. Misschien dat de afzender inderdaad katholiek is, maar het kan ook zijn, dat hij/zij de kaart zó mooi vond, dat de opgedrukte tekst er gewoon bijgenomen is.

Zalig is voornamelijk voor gelovigen en dan met name katholieken. Niet-kerkelijke mensen zullen elkaar niet snel een zalig kerstfeest of een zalig nieuwjaar toewensen, maar eerder een prettig, vrolijk of gelukkig.
Hetzelfde geld overigens voor een gezegend kerstfeest en een gezegend nieuwjaar.

Zalige Kerstfeest wordt gezegd door de Katholieken, hoewel dit ook steeds minder wordt.
Gelukkig Kerstfeest is derhalve een meer neutrale wens.

Geen verschil, zijn beide even saai.

Als ik zo de antwoorden lees zal mijn antwoord niet kloppen, maar ik dacht:

Een zalige Kerstgroet verwijst naar het heerlijke/zalige eten met Kerst en na deze tijd.
Een gelukkige Kerstgroet verwijst naar je gemoedstoestand tijdens Kerst en na deze tijd.

Het verschil betreft de visie op het genadeverbond. De Ger. Gem hebben in 1931 enkele uitspraken gedaan m.b.t. het genadeverbond. Daarin hebben zij uitgesproken dat het verbond der genade staat onder beheersing van de uitverkiezing en eigenlijk alleen met de uitverkorenen is opgericht. De beloften van het verbond betreffen alleen de uitverkorenen. Zij hebben alleen recht om op het verbond te pleiten.

Men verwijst naar Abraham met wie de Heere Zijn verbond opricht en met al zijn zaad. Met dit zaad wordt niet het geestelijk zaad bedoeld maar het natuurlijk zaad. Het verbond wordt met elke bondeling opgericht. En de beloften worden aan hen geschonken. Niet om op te rusten maar om op te pleiten. "Heere U hebt mij de verlossing door Christus beloofd, zou U die mij ook willen schenken? Wij zeggen altijd dat de beloften geen zandgrond zijn en geen rustgrond, maar een pleitgrond.

Dit is geheel in de lijn van de Catechismus, waar in zondag 27 vr. en antw. 28 gevraagd wordt: "Zal men ook de jonge kinderen dopen?" En dan wordt er geantwoord: "Ja zeker, want mitsdien zij zowel als de volwassenen in het verbond van God en in Zijn gemeente begrepen zijn." Zie ook het doopformulier waarin geleerd wordt dat de te dopen kinderen erfgenamen van het rijk van God zijn en van Zijn verbond.

De kinderen zijn dus bondelingen door geboorte op de erf van het verbond en moeten daarom ook het teken van het verbond ontvangen. Tussen de doop en de vervulling van de beloften van de doop zijn de gevouwen handen en het machtige werk van de Heilige Geest.