Wat is universele liefde?

Bedankt voor je snelle antwoord, en dat voor een vraag in déze categorie ;-)))

Je bent verbonden met alles wat er op aarde leeft, of je dat nou wilt of niet.
Dat heeft niets met geloven te maken...

Moolkeesje we zitten allemaal in het zelfde web, als ik hier in Zeeland aan een draadje trek, kan jij het voelen.
Juist omdat het verbonden is met de hele aarde.

Welk web??? Mijn web??? ;-)))

Ja , in het web van jouw vraag Spinnetje... ;-)

Je gelooft dan misschien niet in een verbondenheid met de aarde, feit is wel dat de aarde verbonden is met jou moolkeesje. De voortdurende stofwisseling getuigd van een omarming van al het leven op aarde om jou heen. Die omarming zou niet aannemelijk zijn als al het leven niet met jouw verbonden zou zijn. Met liefde zijn elders in het universum atomen gevormd (zoals het ijzer in je bloed, ontstaan buiten ons zonnestelsel door een grotere supernova) die essentiële bouwstenen zijn waar je als mens en net als ieder ander wezen gebruik van mag maken.

En niet gelijk klagen dat die min van mij is, verdikkie nog aan toe, anders deel ik alsnog een min uit.. ;))) - kletskoekerij natuurlijk.

Woooooow Bas: voorbeeldje van GEEN universele liefde..... hahahaha

Contrasten moeten er zijn... :))
Van het bestaan van goede koffie weet je pas als er ook slechte is (hmmm, trek ik 'n bakske gekregen)

hmm, Bas, dat is ook een gedachtenpatroon lijkt me, ik hoef echt geen zure druif te eten om te weten dat ik de zoete lekker vind ;-)) goeiemorgen he? ik heb ook koffie :-)

Wat ik aan ervaringen van anderen, getoetst aan die van mezelf over universele liefde, heb gemerkt is, dat het voor iedereen hetzelfde is. Dat is geen conclusie, slechts een constatering, die ik met deze vraag ook wil toetsen. Dus mijn uiteraard vrijblijvende vraag aan jullie: hoe hebben jullie zelf die universele liefde ervaren?
Ik herhaal deze vraag bij elk antwoord, maar áls je wilt antwoorden, dan is 1 keer voldoende hoor ;-)))

Bas gaat uit van het motto: Wie zijn mede GVers lief heeft, tuchtigt ze en spaart de roede der minnetjes niet.
Om nog maar even een oud stuk rundvlees uit de sloot te halen, Bas, ik heb jou nooit van een dergelijke MINNE streek beschuldigd!

Zullen we die ouwe runderen dan lekker, uit universele liefde voor elkander, in die sloot laten? Uit respect? ;-)))
Afgezien dan nog van de meur....brrrrr.....

bm>mk, laat dat dan voor altijd duidelijk zijn...
Maar daar gaat het niet om, het ging om Wendy's universele liefde. Want ook al weten we hoe we zelf die liefde ervaren, we zullen nooit weten hoe Wendy die liefde ervaart. Is die liefde dan nog wel universeel te noemen?
Wel moedig om tot een consensus te willen komen, Wendy.

Bas, wat is bm>mk???
Waar schrijf ik, dat ik tot een consensus wil komen???????
Waar ik in geïnteresseerd ben is, wat het is en wat de ervaringen van anderen zijn om die te toetsen aan die van mij.
Dat kan alleen, als jij ook jouw ideeën vertelt over bijvoorbeeld "wat is universele liefde" en wat zijn jouw ervaringen..... en die heb ik nog niet gelezen (uitdaginguitdaging :-))).

From B(as) M(eijer) to M (ool) K (eesje)

Ah.... wist niet dat je Mool als voornaam hebt ;-)))
Thanx.

Jij moet toch weten dat ik in zijn geheel heel voornaam ben!
Maar her definitieve antwoord op jouw vraag moet van BM komen, ik gok ook maar wat.

Of je in je gehele geheel heel voornaam bent weet ik echt niet, ik heb alleen je hoofd gezien.....(waar gáááát dit over haha).
Ik weet toevallig (niks spiritueels aan) je voornaam, die overigens inderdaad zeer voornaam is ;-)))

((whoehaha!!)) als jullie je nu eens voornamen om serieus te zijn hier. (op zich al niet te realiseren maar goed)
het voornaamste gaat gewoonweg niet over voornamen. als ik zo vrij mag zijn: kan ik aannemen dat het feitelijk over aannames gaat die we op een aangename manier hier uiteen trachten te zetten?

Je hebt gelijk Euc (Spin trekt serieus smoel)... voornamelijk het voornaamste is mijn vraag, waarbij aannames waarschijnlijk aannemelijker zijn dan feiten... uh.....

jaja... natuurlijk...
ehm... :-))) maffe wijven.

Ach, hoor nu toch eens wie dat zegt
Trouwens, over spin gesproken, ik heb dat web zeer minutieus onderzocht, maar kan daar geen spin,hoe klein dan ook in ontdekken. Zeker even boodschappen doen?

HUH???? Ga jij es effe je mond spoelen Kristal... wijven??? Bij een vraag over universele liefde???? Over dat "maffe" val ik niet hoor, daar ben ik zelfs trots op (proest). Moolkeesje: je had het me ook gewoon kunnen vragen, dat had je een minutieus onderzoek bespaard: Spiderwoman is op zoek naar de universele liefde!!! Voor boodschappen heb ik mijn trouwe onderdanen..... ;-)))))))

nou met al deze (on)zinnige info moet het gegarandeerd gaan lukken om een universele liefde in je web te vangen.
waarschijnlijk óók nog wel een persoon die je boodschappen doet.
dan kan je met je spinnige onderdanen (pootjes) de andere onderdanen eruit werken ;-)
(als de trouw geen eenrichtingsverkeer is dan he...)

Hoop dat ze het snel vind dan, want ik vind dat web wel wat leeg nu. :-/ Ach, Wen, ik noemde ook maar even consensus omdat dit woord het eerste in me op kwam over iets wat niet exact te omschrijven valt. Als in: "Er is sprake van consensus wanneer de leden van een groep of gemeenschap een breedgedragen overeenstemming hebben bereikt". Of ben je er van overtuigd dat er wel degelijk een simpel antwoord mogelijk is op je vraag waar iedereen het onomstotelijk mee eens kan zijn..?

Bas, wat is bm>mk???
Hahaha, nee, ik vrees, dat er geen simpel antwoord mogelijk is! En zeker niet 1 waar iedereen het dan ook nog eens geheel mee eens is. Ik heb langngng geleden, toen ik nog een beeldschoon jong spinneke was met lange slanke spinnepotekes, mijn boodschappenjongen verstrikt in mijn web ;-)
Let op: verstRikt hè, niet verstikt.... ;-)))))
Maar da's nie universeel hè, universeel is allesomvattend!!!

De SRV man? :o)

De Stoere Rechtstreekse Voorname man?
Noop.... die niet :o)))))
Bas, laatste poging: wat is bm>mk????????????????

spinneke:
bm>mk
From B(as) M(eijer) to M (ool) K (eesje) zoals mk zelf al aan gaf een stukje terug. (ofwel ww tegen het vogeltje) ;-)

Toch??? MK gaf aan te gokken, dus vandaar mijn herhaalde vraag. Okee, danks!

ja hé Eucje, wat is nou weer ww? bm>mk wist ik allang, ga jij het uitleggen met ww tegen het vogeltje..... wat is WW ?? :-))))))))

WeerWolf tóch!!? ;-P

Eeeh.. yep @spinnetje
MK gokte over de juistheid van zijn antwoord en dacht dat ik als enige het antwoord op je vraag weet.
(Zal ik het je dan stiekem verklappen hoe het zit..) :oP (In een PBtje uiteraard, wil het de anderen natuurlijk nog even zelf laten uitzoeken)

Dat mag altijd in een PB natuurlijk, de lijnen zijn vrij hahahaha.
Welke vraag bedoel je, de BMMK vraag (die is me reeds geheel en al duidelijk) of mijn "universele"vraag?
Als het de laatste betreft dan lees ik graag je alles overkoepelende antwoord: ben heueueueueueueul benieuwd!!!!!!!!!!!!!!!!! (grinnik)

en ons maar lekker laten doorzoeken en meedenken hier?
nou lekker dan!!!! :OP

Heb ik ergens geschreven, dat ik het dan niet met jullie zal delen?
Nou? Nounounounoudenou????

Plagiaat!!! hahahaha Bescheurend, Moolkeesje, je avatar!

Mister Moolkees....WAT IS DIT???????????????
Nou heb ik gezegd, dat ik je voorname voornaam ken, dat weet ik....maar die heb ik NIET genoemd!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
En nou DIT???
Mij even geheel en al in de spotlights zetten, met poten erbij ????? Terwijl je weet, dat ik als BNner incognito wil blijven?
Dit vind ik dus een typisch voorbeeld van wat universele liefde NIET is.....
Heb je nagedacht over de gevolgen van deze duistere daad en blablablaspinnepiepjespruttelpruttelenzenzenz????? WOEHAAAAAAAAAAAAAAAAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!!!!!
DIT IS ECHT HUMOR, die avatar!!!!!!!!!!!!!!

Ik vind het er zo treurig uitzien, zo;n web onder bewoonster, het werd me te veel, zodoende dus en zoals één van onze mede GVsters altijd zegt: het is maor vur efkes.

Okee, dan ik aanvaard je geste gracieus, maak een spinnenbuiging(opletten op de potekes Wen!) en dank je in universele liefde ;-))))

;-)))))))))))))) Wat een grap Moolkeesje hahaha.

Ik vind je een knapperd Wen !

Die doordringende oogjes ook hè! hahahahaha

WHOAHAHAHAHAHA!!!! OMG HAHAHA
en wát voor spinnetje ook :)))))))))))))))) (ik heb nog voor een uur de slappe lach... MINIMAAL!!) this is great Moolkeesje, echt geweldig!

Ja, lach jij maar heks! Ik sta hier pontificaal met de pootjes bloot!

Die pootjes zien er toch ook voornaam uit, m.a.w. ze mogen best gezien worden! Alle acht! Vooral i.c.m. dat mooie bolle lijfje en die fonkelende oogjes!
Op zo'n moment ga ik nog geloven in die universele liefde.

Zo is het Moolkeesje, ze mag er best zijn!
Menig spinnetje zou willen dat ze er zo uit zag, hah!

mee eens Kristal. om jaloers op te zijn!! En wat MK betreft:
Hem is geen spinnenweb voor de mond gewassen :) wat ik persoonlijk vind ik dit een hele prettig eigenschap vindt. en vooral de humor waarmee MK iets kan brengen... daar gaan de lachspieren weer....(dat spinnetje.....!!! hihi)

Moolkeesje: als mijn verschijning op GV dit voor jou kan betekenen, dan is mijn missie in het leven geheel geslaagd hahahha.
Hier is ze mensen: SPIDERWOMEN!!!!
Geniet ervan, het zal kort zijn. Daarna dompelt ze zich weer in de geneugten van universele onzichtbaarheid ;-)))))

Het web is gescheurd,
en Wendy is er uit gepleurd!
Zo;n mooi spinnetje heb ik nog nooit gezien!
Daarvan zie ik er graag een stuk of 10!
Wat een leuk wijffie,
Met dat atletisch lijffie!

is het nu een keer klaar met dat gedonder? ik krijg gewoon incontinentie verschijnselen van het lachen!!! ;-))))

Giller MK!!!
Euc: eerst even schrobben met je schrobbertje en dan Tena Lady.

Ja Moolkeesje, ik sta ook achter jou dichtwerk
Dit nieuwe outfit van het spinnevrouwtje is prachtig
Het maakt haar vlot en sterk
In je avatar leek je wel drachtig Waar ik nu nog van huiver
Is wat moet dat met die ragebol dan
Want ook al zijn de bedoelingen van de heks wel zuiver
Een spin wordt daar natuurlijk gek van

"ik krijg gewoon incontinentie verschijnselen van het lachen!!!" Ik merk het, het blijft hier druppen! Aan het rondvliegen op je nieuwe zwabber..?

ik ben niet alleen incontinent maar ook van mijn route geraakt!!! OOPS.....! mijn excuus Bas. de lekkage wordt elders voortgezet
(dankzij je gedichtje... EN bedankt he!) ;-))))))

Bas, ik ben al gek van en door mezelf, kán niet erger worden, echt niet!
Voel me zeer vereerd door de gedichten, gericht aan dit spinnekopje ;-))) Dank U!!!!

:-)))))))))))))))

Sorry, lieve mensen, ik kan dit allemaal niet meer aan! Ik ga even een tijdje in een donker hoekje zitten met de oogjes toe.
Juist dat druppelen van heksje doet mijn emmer overlopen.

Ik VOEL het aan de spirituele draadjes van mijn web, je bent óm Spiderman!!!! Dát is het, waarom je het even niet meer aankunt, dat is gewoon de verwarring ;-))))))))))))

Ik ben zwanger van vele vreemde gedachten, ik kruip toch maar weer even in mijn duister hoekje.

Oeps.... en dat voor een spiderMAN.... het moet niet gekker worden: dit is echt een universeel WONDER!!!!!!!

@Moolkeesje: weet je, dat ik je toevoeging onder je antwoord na 22 uur heel niet heb gelezen???? Wat een schande hè!
Even gekopieerd: "Het is best mogelijk, dat al wat leeft een verbondenheid met mij voelt,hoewel ik daar zeer aan twijfel,maar dat schept toch niet de verplichting voor mij alles wat leeft lief te hebben?
Weliswaar ben ik tegen het doden van welk dier dan ook,(met als enige uitzondering vliegen) maar verder gaat mijn verbondenheid met het gros der dieren niet, noch fysiek, noch spiritueel." Mijn reactie alsnog: Wat mij betreft ben je niets verplicht. Dat bepaal je lekker zelf: je bent een grote, volwassen, zwangere SuperMan.... inmiddels ook allemaal niet meer, maar who cares ;-)
Ik weet eerlijk gezegd niet, waarom je dit hebt geschreven, aangezien het over dieren gaat?
Voelde je je aangevallen door een spin of zo???? :-))))))

Omdat er, Wendy, werd gesproken over liefde c.q. verbondenheid met al wat leeft en daar vallen de animals toch ook onder.
AVATAR!

Ah, okee, op die fiets. Jasekers, ál wat leeft, inclusief het gehele plantenrijk! Vele mensen betrekken die liefde/verbondenheid trouwens ook op levenloze dingen.
Jouw avatar of mijn avatar?

矿。

Op zich heeeeeel knap, hoe je bovenstaande tekening/dinges/iets hebt gefabriekt, doe ik je niet na.
Maar uh....wabedoeludurmee????

Wen dat is chinees voor: mijn.
Jeetje, wist je dat niet? ;-))))))))))

Als zelfs een een dia en digibeet zoals ik, met slechts 2 voor en 2 slechtwerkende achterpootjes dat voor elkaar krijgt, moet het jou als trotse bezitster van 8 van die extremiteiten toch ook lukken!
Ben naar google vertalingen gaan en heb gekozen voor Nederlands - Chinees en daarna ingetikt: Die van mij.
Dus gewoon : knuffel.
Geheel platonisch.

oftewel:
温迪，他给你一个拥抱，
呵呵Moolkeesje？ Wen, die eerste 2 tekens is jouw naam :-) leuk hè?

@Kristal,Spinnen in China zijn daar wel bekend mee,maar een gewone huis, tuin en keukenspin in Nederland uiteraard niet.
Voor jou is dat natuurlijk Kristal helder.

Ja Moolkeesje, natuurlijk!! Ik begreep het "onmiddellijk" (haha) toen ik je teken in search had geplaatst, toen ik zag dat het chinees moest zijn en toen ik het in google vertalen kon vertalen ;-))))) Eitje.... ;-))))))))))))))))))))

OMG!!!!!!!!!!!! Voorstaande universeel bedoeld uiteraard....
Er gaat een geheel nieuwe wereld voor me open!!!!!! Totaal geen weet van zeg, wat leuk!!!!! @Moolkeesje: ik ben dus ook een dia en duidelijke digibeet, met vele (hahaha) slechtwerkende achterpootjes, dus ik voel met je mee. Mijn spiderkoppie knalt uit mekaar van bewondering voor je (wéér een probleem erbij, maar dat ruimen we zo wel op).
新的大虛擬擁抱返回;-) @Kristal: Heb jouw tekenen aan de wand laten vertalen, wat geestig!!! Nee, wist ik ècht niet, weer wat geleerd! Als we hiermee doorgaan gaat GV er toch geheel anders uitzien! Over universeel gesproken!!!! Neeeej, da's overdreven, werelds is beter denk ik ;-))

Ach Wen, ik wist het ook niet hoor, ik probeerde maar wat uit omdat Moolkeesjes teken mij intrigeerde ;-))
En toen was het wel ff leuk om te bluffen nadat ik de betekenis vond ;-)))))

De onderzoekende mens ben je ;-))

76 reacties, even een detail ^^

jolig...! 水晶，因此，溫迪告訴他們吃中國蜘蛛？ hahahaha連接與所有的生命... ...我的屁股！

Hmmm Eucje, vertaalt zeg je:
***Crystal, dus Wendy vertelde ze aan de Chinese spinnen eten?
hahahaha verbinding met al het leven ... my ass!*** Ehm, soms is de vertaling niet helemaal correct, maar wel leuk!! ;-)))

Kristal, dank je voor de vertaling; ik had er effe geen zin in.... maar uh... Euc.... uhm....wátte???

WAUW! Bedankt voor je antwoord!

Mooi antwoord die zeker een +je verdient misschien de beste antwoord mogelijk. Een kleine toevoeging - het is ook de kracht van geven zonder de behoefte om te ontvangen.

Die leegte is gelijktijdig ook de volheid. De twee tegenstrijdigheden versmelten en je voelt beide in hetzelfde moment.

reistebrein je zegt: misschien hoor je het zelfs in de regen en de wind. zo waar!!
+

prachtig verwoord... +1

Beste reistebrein,
een opsomming van woorden, zo geplaatst dat het goddelijk lijkt maar goed beschouwd weinig inhoud lijkt te hebben.
Jij zegt bijv.: "Universele liefde is dat waar materie en energie uit ontstaan".
Energie is er m.i. altijd. Het licht er maar aan hoe het te gebruiken.
Zou jij een voorbeeld kunnen geven waaruit, in genoemd voorbeeld, energie uit ontstaan?

Licht m/z ligt . Nou ja, gezien het onderwerp niet echt een vergissing.

Hahaha, leuk gezien, je laatste reactie ;-)

Wat ik aan ervaringen van anderen, getoetst aan die van mezelf over universele liefde, heb gemerkt is, dat het voor iedereen hetzelfde is. Dat is geen conclusie, slechts een constatering, die ik met deze vraag ook wil toetsen. Dus mijn uiteraard vrijblijvende vraag aan jullie: hoe hebben jullie zelf die universele liefde ervaren?
Ik herhaal deze vraag bij elk antwoord, maar áls je wilt antwoorden, dan is 1 keer voldoende hoor ;-)))

Citaat: Universele liefde is God,bla bla bla...enz.
Ik ben als ongelovige weer eens bezig de bijbel te herlezen en ben bij exodus aangekomen.
Ik merk daar absoluut geen liefde van God voor het Egyptische volk, nee, erger nog, om zijn trucjes te kunnen laten zien zal die God wel even zorgen dat de Farao stijfhoofdig blijft en God(waarom heb ik toch steeds de neiging om dat woord met een kleine g te schrijven?) duizenden mensen,waarvan de meeste onschuldig, de dood in jaagt.
Ik hoop dat iemand mij dat eindelijk eens kan uitleggen.

Ik vrees, dat ik je dat antwoord totaal schuldig zal moeten blijven,want ik kan er ook niet bij.
De Bijbel is geschreven en herschreven door (heel veel) mensen.... ik hou het er maar op, dat veel info bewust dan wel onbewust is weggelaten, vergeten, verdraaid en/of dat er een heleboel niet is begrepen in de loop der tijd.

@Lifehacker Ja, ik was ook niet echt bezig met het schrijven van een nieuwe, natuurkundige theorie. Ik bracht het gevoel van universele liefde onder woorden. Toch, om iets te kunnen zien moet er toch een niets zijn. Als ik mijn kamer rond kijk kan ik het meubelair prima zien omdat het omringd is door een 'niets'. Als dat niets er niet was, hoe zou ik dan het bestaande kunnen onderscheiden? Om een buiten te kunnen waarnemen, moet er ook een binnen zijn.

@Moolkeesje Dat zal ik je graag uitleggen. Dat komt omdat die God en verhalen geschapen zijn door mensen.
Als je iets over 'God' en hoe deze tot stand is gekomen wilt leren denk ik niet dat de Bijbel lezen je gaat helpen. Dan kun je beter zoeken in de hoek van de oude egyptenaren, waar het Christendom eigenlijk op gebaseerd is.
Je zult tot de conclusie komen dat God als zodoende niet bestaat, maar die conclusie had je volgens mij al gelegd. Ik gebruik het woord God voor leegte. Niet als iets dat werkelijk bestaat, meer als iets dat ervoor zorgt dat er 'iets' bestaat. Dat op een wat abstracter niveau dan hoe je het ook kunt lezen. Hoe dan ook, wat me wel opvalt is dat jij jezelf presenteert als een nuchter persoon, dat niets met zweverige dingen te maken heeft.
Toch geef je in je antwoord aan dat je niet gelooft dat je verbonden bent met al het aardse. Vind je dat niet een beetje zweverig? Gezien je dat natuurlijk wel bent?
Denk je dat als er geen regen, wind, vuur en water bestond, dat jij dan wel bestond????
Je bent een accumulatie van de natuur. Niets meer of minder.

@Moolkeesje Ik merk dit wel vaker. Hoe spirituele mensen als zweverig worden afgeschreven terwijl het (vaak) juist precies andersom is. Een spiritueel persoon wordt zich bewust van de wereld om zich heen. Bewust van zichzelf, bewust dat hij ademt en hoe en waarom hij handelt zoals hij dat doet.
Dat is spiritualiteit voor je. Als mensen daar vervolgens al dan wel niet paranormale ideeen omheen ontwikkelen, betekent dat niet dat dat iets met spiritualiteit te maken zou hebben. In pure essentie, integendeel, gezien 'geloven' een gedachtengoed is. En gedachten meer lijken op entiteiten dan op aardse dingen.
Geloven in je gedachten, is dus vrij zweverig. Een normaal persoon rijd iedere dag heen en weer naar werk in de auto, is zich van geen moment bewust omdat een gedachtenstroom de essentie van zijn bestaan ondersneeuwd
Hij zit gevangen in een intellectueel web, niet langer verbonden met de waarheid dat er onder zijn gedachten ook nog iets leeft. Dat hij een deel is van de natuur.
In die stroom van gedachten en emoties valt deze 'normale' persoon in een diepe slaap, waarbij het besef van het leven weinig tot niets betekent. Nou mag jij mij vertellen wie er dan precies zweeft? De persoon die zich realiseert dat hij leeft en doorheeft dat hij ademhaalt. Of de persoon die dat niet doet.

Mooooooooooooi omschreven Reistebrein!!!!
Bewust Zijn = Spiritueel Zijn.... mag ik het zo inkorten?

Reistebrein!!!!you rule!!!!! wat een te gekke reaktie!!!! helemaal waar, dank je wel!!!!!

@Wendy, natuurlijk mag je het zo samenvatten,maar er zijn toch miljarden!!!! mensen , die zich er van bewust zijn dat ze überhaupt NIET spiritueel zijn.
Of bedoel je te zeggen dat ze WEL spiritueel, maar zich daar niet van bewust zijn?
Op die manier kun je alle kanten op.

@Moolkeesje: dan komen we, denk ik, terecht bij: wat versta je onder spiritueel zijn.... en dat is weer een geheel andere discussie die al vele malen hier op GV is gevoerd.
Ik denk, dat je inderdaad alle kanten op kunt en dat is juist het interessante vind ik. Er is geen HET antwoord of DE conclusie. Ga je nog in op de reactie van Reistebrein, gericht aan jou? Het lijkt me interessant hoe jij daarover denkt.

Nou kijk, om met Harm Dekker te spreken,ik wil daar wel op ingaan, maar het wordt mij een ietsiepietsie te abstract.
Om te beginnen leg jij R'brein me woorden in de mond die ik niet heb gebezigd.
Ik heb niet beweerd dat ik me niet verbonde voel met al het aardse, ik heb over dieren gesproken en dan nog niet over alle, maar over het gros daarvan.
Dan kom je plotsklaps tot de conclusie dat ik "natuurlijk" nog wel verbonden ben met al het aardse.
Jij veroorlooft je een interpretatie van mijn woorden, zoals die beslist niet bedoeld zijn.
Ik ben me er donders goed van bewust dat mens en natuur één geheel vormen, maar dat zegt m.i. niets over verbondenheid met al het aardse.
Verder wil ik er maar niet over uitwijden, aangezien ons gedachtengoed te veel uit elkaar ligten het anders maar een gebed zonder eind wordt, daar bij ben ik niet zo goed in, zoals ik het noem, luchtfietserij.

Dank!

Ik denk dat reistebrien gisteren een belangrijk gegeven heeft aangestipt, dat bewustwording de grondslag is van spiritualiteit. Vanuit die bewustwording zou je ook bij jezelf kunnen bespeuren waardoor je van iets wat je leest in de fik raakt. Bij de anti-spirituelen (he bah, wat een rotwoord) zie ik dat wel eens, eigenlijk meer dan eens, eigenlijk heel vaak. @Moolkeesje
Zo zie ik dat in je reactie ook, in eerste instantie komt er een een starre verdediging, dat er woorden in je mond zouden zijn gelegd. Vervolgens blijft het bij de woorden, die enkel zijn bedoeld om een gedachtengang op gang te brengen (niet om als een dolle hond in te gaan bijten!?)
Tevergeefs blijkt dan weer... want je sluit af dat je er maar niet over wilt uitwijden. Ehm, waarover dan, je bent nog niet eens begonnen..

fik?verdediging? dolle hond? afsluiten? tervergeefs? ben ik nu te zweverig of niet zweverig genoeg om dit niet te zien, maar wel te zien dat BM dit zo kan zien, en tevens ook heel goed begrijp wat MK aangeeft. @reistebrein
wat noem jij een normaal persoon?
heeft ieder niet een eigen essentie van zijn/haar bestaan?
geloofd niet iedereen in zijn/haar gedachten?
moet er ten alle tijden onder die gedachten nog 'iets leven' (wat dit dan ook kan/mag zijn)?
waaraan/uit kan jij opmaken/bepalen voor welk ander dan ook dan het besef van het leven niets tot weinig #zou kunnen# betekenen? ik denk dat elke persoon op geheel eigen en vooral persoonlijke wijze zich realiseert dat hij/zij ademd, dus mijn antwoord: OF iedereen zweeft OF niemand zweeft.

Van dat eerste zijn wel voorbeelden te vinden op GV, maar dat voelt niet juist om die er nu allemaal bij te halen.
In dat kader zou het misschien ook niet juist zijn om een reactie te plaatsen naar Moolkeesje toe. Maar ik doe/deed dat toch, want het ijzer was nog warm. En overigens is dit niet aanvallend bedoeld maar om puur vanuit het inhoudelijke hier en op dit moment een gedachtenstroom gaande te houden. Dat blijkt niet altijd te lukken en vaak verzanden we dan toch weer vrij snel in een aanval/verdediging routine, om dan mekaar weer bij de volgende vraag tegen te komen.
Waarbij eigenlijk voorop zou moeten staan dat niemand het écht weet over dit onderwerp, en dat we allemaal maar "wat doen", elkander prikkelende om een bredere kijk op het geheel te mogen krijgen.

Kwam op mij ook vrij aanvallend over WW. In ieder geval niet uitnodigend.
Het staat iedereen ook vrij om niet verder op een onderwerp in te gaan, toch?
Met je laatste alinea ben ik het helemaal eens. Mijn vraag is ook niet bedoeld om nou even DE WAARHEID boven tafel te krijgen, maar de verschillende ideeën en meningen zoveel mogelijk bij elkaar te zien en ervan te leren.

@Euca - Normaal persoon staat tussen haakjes. In deze context gebruik ik het voor een persoon die geen aandacht schenkt aan de natuur van zijn gedachten of zijn ademhaling. -Iedereen kan inderdaad een andere essentie voor zichzelf creëren. Misschien had ik beter het woord 'basis' kunnen gebruiken. - Er leeft inderdaad altijd iets anders onder je gedachten. Bewustzijn is er daar eentje van.
En nee, niet iedereen gelooft volledig in zijn gedachten - Als iemand constant aan het denken is over van alles en nog wat, dan raakt deze inderdaad het contact met de werkelijkheid kwijt.
Dan wordt het brein niet meer een instrument wat je kunt gebruiken, maar ga je je ermee identificeren, wordt het jouw enige realiteit. Dit is een modern probleem wat zorgt voor veel mentale stoornissen.
Je identificeren met een constant veranderende stroom van onsamenhangende gevoelens en gedachten heeft logischerwijs verwarring en angst tot gevolg.
De primitieve functie van het brein wordt misbruikt om er een identiteit uit te trekken.
En ja, dan begin je zeer zeker het besef van het leven te verliezen.

Wanneer je afstand neemt van je volledige hechtenis aan gedachten, dan ontstaat er een ruimte in je wereld.
Die ruimte wordt dan gevuld met een leegte, die leegte kan omschreven worden als onvoorwaardelijke, prachtige universele liefde. Je hoeft het niet klakkeloos aan te nemen, je hoeft het ook niet weg te redeneren. Je kunt het voor jezelf voelen... en daarom is pure spiritualiteit zo krachtig.

@reistebrein, mooi omschreven.
Zelf noem ik genoemde ruimte (leegte hetzij volheid) potentie.

Jazeker lifehacker, de leegte als potentie, scheppingskracht vanuit de liefde. De schepping van het universum als ultieme uiting van liefde...

Reistebrein, Lifehacker en Basmeyer, jullie laatste reacties... prachtig en dank jullie wel. Jullie geven woorden aan iets wat voor mij nog geen woorden had, maar waarmee jullie me raken.
Ik zucht ervan met een glimlach.

Ik zucht me bij je aan!!!! Super!

Bedankt voor je antwoord.
Je schrijft "eenzijdig" en "maar".... bedoel je in de zin van beperkend?
Begrijp ik je goed, dat je liefde, ondanks de verschillen tussen de mensen onderling, hetzelfde wordt ervaren door iedereen?

Ja, je begrijpt het goed, eerst door het op dezelfde manier uit te voeren, zo wordt het ook op dezelfde manier ervaart Met "maar" bedoel ik; slechts. In de zin van; Het is maar zoveel en niet meer, niet op verschillende manieren, het is de enige weg. Sommige bewegingen proberen dit te stimuleren door muziek, sport en activiteiten.

Okee, dank je wel.

+

Jammer dat jouw liefde eenzijdig wordt benaderd moet worden om het vervolgens op een manier te kunnen ervaren.
Tenminste, zo 'lees' ik je reactie.
Ieder is anders en zal m.i. dan ook de liefde op zijn manier (leren) ervaren.

Is universele liefde dan naar jouw idee niet voor iedereen hetzelfde Lifehacker? Ik bedoel: in ieders ervaring?

Mi is universele liefde universele liefde, daar is geen misverstand over. Maar leg een ander maar eens uit hoe dit voelt, hoe je dit ervaart, enz. Ik geloof wel dat er overeenkomsten zijn , maar het zijn juist de verschillen hierin die het zo persoonlijk maakt en vaak in het delen tot onduidelijkheid leidt.

In woorden vatten wat universele liefde is, dat is heel erg moeilijk, zo niet onmogelijk denk ik.
Wat ik aan ervaringen van anderen, getoetst aan die van mezelf, heb gemerkt is, dat het voor iedereen hetzelfde is. Dat is geen conclusie, slechts een constatering, die ik met deze vraag ook wil toetsen.
Maar jij denkt, dat die ervaring toch voor iedereen anders is?

Zo stel ik me dat voor.
Maar, zoals ik het nu zie en jouw reactie lees, ben ik nieuwsgierig geworden naar jouw ervaring (en die van anderen) hiermee.
Wil je die delen? wellicht verlicht dat een vermeende blinde vlek in mij.

Wat ik aan ervaringen van anderen, getoetst aan die van mezelf over universele liefde, heb gemerkt is, dat het voor iedereen hetzelfde is. Dat is geen conclusie, slechts een constatering, die ik met deze vraag ook wil toetsen. Dus mijn uiteraard vrijblijvende vraag aan jullie: hoe hebben jullie zelf die universele liefde ervaren?
Ik herhaal deze vraag bij elk antwoord, maar áls je wilt antwoorden, dan is 1 keer voldoende hoor ;-)))

Dat wil ik best doen, maar omdat ik niemand wil beïnvloeden wacht ik even eventuele antwoorden af, is dat okee?

OK

Uni betekent misschien één of eenheid, maar universeel toch wel degelijk iets anders: alles omvattend!
Op wat voor manier je de universele liefde ervaart, maakt dus niet uit, net als de manier van uiten. Alle manieren zijn goed.
Als er een bepaalde manier niet goed zou zijn, zou de liefde niet universeel mogen heten.

Dank je wel Gdan! +

Een goeie beschrijving van iets wat buiten beschrijvingen valt +

een plus vooral voor je laatste regels: als je ALLES kunt loslaten. Alle wrok naar anderen toe, alle moeten in de maatschappij, alle oordelen over jezelf en over anderen. En wat doe je hier zelf mee?

Het is misschien simpel geschreven maar de weg is niet eenvoudig. Voor mij work in progress...
Gelukkig heb ik een paar keer een 'glimpse' gezien, gevoeld en ervaren hiervan. Daardoor weet ik dat het werkelijk bestaat en waar naar kan streven.
Ben nog jong.

wat ben je weer eerlijk!

ja, alle negativiteit laat je dan los in die staat, mooi gezegd.
+1

+1
Zeer mooi verwoord, met een leefwijze die ook mij aanspreekt.

Bas: jij schrijft dat een dergelijke leefwijze je aanspreekt.
Wat jij omschrijft, Gdan, in je antwoord herken ik ook, tijdens meditatie. Ik denk, dat jij dat ook bedoelt met : "Als je je ogen dicht doet".
Dat brengt me tot de volgende vraag: is het mogelijk om constant in die staat te zijn, dus als levenswijze?

@Wendy, in mijn optiek wel.
Tijdens een taichi oefening heb ik dit ook eens ervaren en toen had ik gewoon mijn ogen open.
Met 'ogen dicht doen' bedoel ik niet specifiek mediteren. Hoewel het daarbij wel eerst zal voordoen. Ik vermoed dat die staat continu te behalen valt als er geen scheiding en afstand meer bestaat tussen jezelf en je spirituele zelf. Als je dus ook niet meer zegt over jezelf dat je spiritueel bent.

Ik herken het inderdaad ook bij "mindful" zijn, dus bewust en aandachtig in het hier en nu zijn. En dan heb je ook de ogen open; dat was ik even kwijt. Wil je uitleggen, wat je bedoelt met je laatste zin?

Niet echt nog...
Over mezelf gesproken, ben ik eigenlijk 2 personen. 1 die gewoon zijn leven leidt en werkt voor geld. En 1 die spiritueel is, zodra hij zich weer gaan bezighouden met meditatie, energieen, afstemmen.
Tussen die 2 die ik ben zit nog een hele grote afstand. Als ik zeg over mezelf dat ik spiritueel ben, dan bedoel ik die ene kant van mezelf.
Waar ik momenteel naartoe wil werken is dat die 2 verschillen dichter bij elkaar komen, en dat ze uiteindelijk versmelten in 1.
Momenteel is het nog zo dat tijdens het werken, er geen ruimte is voor het spirituele. Ik zit hier nog aan het prille begin van, dus uitleggen en begrijpen kan ik het nog niet.

Dank je wel!
Wat je omschrijft is denk ik precies mijn vraag: hoe pas je die staat van zijn dan toe in je dagelijkse leven.
Ik vind het voelen ervan ook zo overweldigend, heftig, intens (er zijn eigenlijk gewoon geen woorden voor...), dat
ik me niet kan vóórstellen altijd zo te zijn.

Voor voelde het helemaal niet als 'belastend' (heftig, intens). Maar juist als (inderdaad er zijn geen woorden voor) het IS. Niet belastend, wel intens, maar rustige intensiteit. Overweldigend en heftig was het niet.
Het was alsof je in een hele nieuwe wereld kwam. Een wereld zonder 'boundaries' (grenzen). Geen stoel die in de weg staat, maar die is er gewoon niet meer. Hij is pure energie en valt daarbij in het gehele van energie. Een klein beetje waar het boek 'Het geheim van Shambhala' over gaat.
http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/het-geheim-van-shambhala/666853572/index.html Zoals het aller laatste stukje van de film 'the matrix', waarin neo in een wereld komt van bits en bytes.

Dat heb je dus met woorden.... het is niet te omschrijven ;-) Ik bedoelde het ook absoluut niet als belastend, verreverre van!
Voor mij wel overweldigend, omdat het zoooooo....ja wát..... diep gaat. Zeker de eerste keer, dat ik het meemaakte: ik was behoorlijk overdonderd. Ik zal dit boek noteren, het andere wat je had aangeraden heb ik inmiddels en ben begonnen met lezen. Er ligt nog een enorme stapel boeken op mijn oogjes te wachten :-)
Dank!

Gd, ik begrijp wat je bedoelt. Over die 2 personen. Uit eigen ervaring. Misschien helpt het om je te bedenken dat je altijd spiritueel bent maar dat de intensiteit fluctueert. Tenminste, zo is het voor mij (geworden). Als ik op mijn werk ben, bén ik op mijn werk. Dat is spiritueel. Als ik klanten glimlachend de deur uit laat gaan, als ik altijd (zo mogelijk) bereid ben flexibel om te gaan met mijn werktijden ten behoeve van mijn collega's, als ik mijn kinderen aanmoedig, dan is dat spiritualiteit voor mij.
Eigenlijk vermoed ik dat je dit wel herkent maar vergeten was dat spiritualiteit ook gewoon vriendelijkheid is.
Dat spiritualiteit ook gewoon is.
Dat het gewoon is.
Dat het is.
En dat er dus geen afscheiding is maar verschil in intensiteit. Maar zo voel ik het GD, het kan voor jou wel heel anders zijn en dat is natuurlijk ook goed :)

Mij helpt het in ieder geval wel, dank je!
Bewust / aandachtig zijn in gradaties is ook "dat het is".... voor mij dan.
Heel mooi uitgelegd!

Ja precies Wen, dat is heel mooi samengevat!

Dank je wel!

Graag gedaan, Wendy :)

dikke plus

Bedankt Ed :-)

mooi +1

Wat ik aan ervaringen van anderen, getoetst aan die van mezelf over universele liefde, heb gemerkt is, dat het voor iedereen hetzelfde is. Dat is geen conclusie, slechts een constatering, die ik met deze vraag ook wil toetsen. Dus mijn uiteraard vrijblijvende vraag aan jullie: hoe hebben jullie zelf die universele liefde ervaren?
Ik herhaal deze vraag bij elk antwoord, maar áls je wilt antwoorden, dan is 1 keer voldoende hoor ;-)))

@Siska: je laatste alinea puzzelt me (klopt taaltechnisch niet, maar zo ervaar ik het ;-)) "Het gaat om een liefde die ons laat begrijpen dat hoe meer we van andere schepselen zullen houden, hetzij mens, dier of plant, hoe meer we in staat zullen zijn van onszelf te houden." Wat ik begrijp hier is: hoe meer je van anderen houdt, hoe meer je van jezelf houdt.
Elders bij deze vraag is er een discussie gaande over: Je kunt geen liefde geven als je niet van jezelf houdt.
Dus net andersom. Hoe denk jij daarover?

Thanx Euc.
Niks mis met de categorie m.i., maar de vraag zou misschien ook in Psyche of Psychologie kunnen, vandaar ;-)

zó universeel is je vraag dus, men kan er meerdere kanten meer op ;-) thanx voor het plusje

ja, je wordt er sprakeloos van :) +1

:)
dank je wel Kristal

Wat ik aan ervaringen van anderen, getoetst aan die van mezelf over universele liefde, heb gemerkt is, dat het voor iedereen hetzelfde is. Dat is geen conclusie, slechts een constatering, die ik met deze vraag ook wil toetsen. Dus mijn uiteraard vrijblijvende vraag aan jullie: hoe hebben jullie zelf die universele liefde ervaren?
Ik herhaal deze vraag bij elk antwoord, maar áls je wilt antwoorden, dan is 1 keer voldoende hoor ;-)))

+1 voor het laatste stukje.
Ik kies even voor de leegte om de liefde op te zoeken, in dit mooie maar stille nieuwe huis, met alle potentie nog voor zich, lukt dat aardig.
Ach, als de deur bij je plat gelopen wordt kom je ook nergens aan toe ;-)
In/outsiders: just moved!

Gefeliciteerd Bas! Happy?

AHA!!!!nou haal de deur er maar vast uit dan. tijd voor een housewarming!! :) dank je wel voor het plusje ;) leegte.. is dat in je huis, of in jezelf in het nieuwe huis?
of, ga ik nu te persoonlijk worden? tik me dan gerust op mijn gorilla (middel)vinger(s) hoor en mocht ik (nog) niet te persoonlijk (zijn ge)worden.
zoek jij naar liefde, of ben je wat te druk druk druk om te zien.ervaren/voelen dat dit overal (in te vinden) is, ook in de kleinste dingen.
of.... zoek je naar een/de liefde (persoon) om je mooie maar legen huis te vullen. (euca doet alsvast instinctief de haar apen 'kolenschoppen' op haar rug want ondanks dat dit wel het onderwerp is vind ze zichzelf een hele brutale aap) :)

Voor contactadvertentie zijn speciale sites hoor Euc....

dat is me bekend, maar vertel vertel...wat wil je hiermee zeggen? mocht je bepaalde gedachten hebben door mijn vragen aan Bas hierboven even wat info ;-) zo'n digitale koeienmarkt nogal triest, en bovendien ben ik #beslist niet# ik niet op zoek naar iemand. het contact hier op GV spreek mij overigens veel meer aan.

Proest! Bedankt voor je info, was me nog geheel niet bekend hahahaha.
Was bij mijn vorige reactie dit ;o))))))))))))) vergeten neer te zetten, of iets dergelijks. Was zo moe, ben overweldigd door de vele reacties en antwoorden op mijn vraag.

de ;o)))))))))) was me wel duidelijk hoor, maar mag toch wel wat terug klieren? ;-)
overigens ben ik de ;-)))))) ook vergeten in mijn reactie vanwege ietwat vermoeid zijn (zie tijd). (ga zo nog even plat voor ik weer hallucinaties ga krijgen en digitale koeien en/of roze olifanten zie vliegen) ;-)

Heel verstandig, ikke ook... en vergeet de vliegende jankende WW niet te noemen LOL

haha!!
nou, als de WW niet te hard jankt mag deze gerust met de fantjes, koetjes en het heksje mee vliegen hoor ;-) misschien komen we je wel even opzoeken in je droom en vliegen we even gezellig langs.

Gesellie, koffie staat klaar ;-)))))

aaaaaahuuuuUUUUU!!!!!!! Bij mij ook!!! En de chocola in alle formaten (liefst zo groot mogelijk)
Ja, ik miste ook wel een grote :o))))))))))))))))))) daar... Oh? Dus GV is geen platform voor contacten, wisselend of vast? Nou jaaaa, ben ik even op een verkeerd been gezet, heb ik dáárvoor zo lopen slijmen naar alles wat er maar vrouwelijk uitziet? :oPPPPPPPPPPP :D Oh sjips, ik zou juist niet zo moeten janken, ojee, wéér een kans verknalt.

Euc: streep je WW even van je lijstje af please? Ik heb een zeer gevoelig gehoor en kan al dat gejank echt niet aan (HSP hè...) gnagna

Hihi, moest even mijn stemoefeningen doen, kan me ook goed gedeisd houden hoor. In stilte ontstaat de liefde, zogezegd (zie mijn antwoord). Ik ben errug happy, Wendy, dank je!
Die stilte neigt naar het persoonlijk vlak, en hiervoor moet ik dan eerder richting PB's, want dat vind ik niet iets om geheel aan de grote Big Ben te hangen. Maaruh, house warming KLINKT GOED!!!!! AaaaaHOEEEEEE!!!!!!!!!!! (nog 1x) ;P

Lekker joh! Stilte heb je verdiend na al het gedonder ;-)

ARGHHH mijn oren Bas!!!
per direct geschrapt van de lijst, dát zal je leren!!
(ik HSP met je mee Wendy, dit is gewoon niet te doen!!) of... zullen we hem er weer opzetten. hij heeft wel laten zien dat het ontwijken van de Big Ben mogelijk is dus niet altijd lawaai wil maken. scheelt weer een slagklok met het oog op onze ootjes, en voor Bas scheelt het klapperden wasknijper voor de 'vuile was' wat denk jij Wendy.... zullen we hem nog een kans geven? (ja, ja!!.... letten jullie even op de leestekens hier direct onder?) ;-))))))))))))))

Euc.... gezien je neue avatar: heb je zin in de voorjaarsschoonmaak op 11 oktober?.........:-))))) Ik vind, zeker in het kader van de vraag, dat we Bas het voordeel van de twijfel moeten geven: universeel bekeken dan hè!

Ach, mijn dank is groot, die plek op de lijst is me goud waard.
Maar wasknijpers heb ik nog niet veel aan, mijn wasmachine moet nog steeds naar boven, en sterke kerels.... ahem... vrouwen (ja, potige types dan, die bestaan ook, bouwvaksters kom je hier dan ook 'regelmatig' tegen) daar ontbreekt het nog even aan om het zware kreng, .... eh.... lieve apparaat goed voor nog vele wasjes (zo beter?) naar boven te tillen.
Toch maar een traploper inschakelen, dat schijnt een soort dinkie met wieltjes te zijn....... Ik vind Euca's avatar wel wat offensiefs hebben hoor, Wendy, je kun er perfect spinnenwebben mee verwijderen..! Jaks!!! (vat je 'm???) :O Maar wacht, gezien die strakke outfit (sexy!!) en die verdedigingspositie ben je klaar voor de ragebol!

Ik vind haar avatar een rechtstreekse aanval op mijn huis Bas, open en eerlijk, zoals we Euc kennen.
Dusseh: laat ze maar komen met die zwabber, ik ben er inderdaad heeeeelemaal klaar voor!!! ;-))

That's my girl!
Is nie zo, maar klinkt gewoon leuk, hihi. :)

*spinnig lachje* :-)))

+1 !!!

Exact! Universele liefde kent geen voorwaarden, kent geen onderscheid of discriminatie. Universele liefde is de kern van ons bestaan. Zowel wetenschappelijk als spiritueel. + Zonder niets, was er geen iets.

Dank je wel Ed! +

Ed . +1

Ik wilde net zo'n antwoord geven, je hebt de woorden uit mijn mond gehaald. PLUS!

+ In een paar zinnen zo goed zo'n begrip uitleggen...
PLUS!!!

Wat ik aan ervaringen van anderen, getoetst aan die van mezelf over universele liefde, heb gemerkt is, dat het voor iedereen hetzelfde is. Dat is geen conclusie, slechts een constatering, die ik met deze vraag ook wil toetsen. Dus mijn uiteraard vrijblijvende vraag aan jullie: hoe hebben jullie zelf die universele liefde ervaren?
Ik herhaal deze vraag bij elk antwoord, maar áls je wilt antwoorden, dan is 1 keer voldoende hoor ;-)))

Wendy, erg moeilijke vraag maar ik doe een poging.
Ik zit in de grot van het Rana park.
Buiten was het fris, dus had ik de openhaard aangemaakt.
Er brandde ook een olie lampje en wat kaarsjes.
Binnen is het doodstil, je hoort er echt niets!
Ik ga op mij eigen plek zitten, waar ik me altijd het beste voel.
Er komen drie mensen binnen, vader, moeder en een kind van een jaar of 7.
Ze gaan zitten en staren in het vuur.
Nog vier mensen komen binnen, twee mannen en twee vrouwen.
Na enige tijd beginnen ze te vertellen wat ze allemaal voelden.
De ouders en het kind, luisteren mee.
Het meisje van 7 vertelt ineens dat ook zij, van alles voelde en dat ze het heel warm kreeg, ze vertelde dat er 'iets' bij haar was.
Het gevoel veranderde in de ruimte van de grot.
Een jong echtpaar kwam nu de grot binnen en vulde de laatste plaatsen.
Het was weer stil, doodstil!
Alleen het vuur hoorde je knapperen
Een vrouw stond op en begon op een vreemde manier te bewegen, ze stond in de vortex.
De anderen keken gefascineerd toe.
Iemand begon te huilen.
Langzaam ontstond het gevoel dat we allemaal met elkaar verbonden zijn.
De meeste voelden hun voeten en handen tintelen.
De vrouw die in de vortex stond, raakte nu bijna in trance.
Ze leek een innerlijke strijd te hebben, had haar ogen dicht en mompelde wat.
Ik haalde haar weer terug en liet haar weer zitten.
Zo zaten we nog een hele tijd en zeiden niets.
Een intens blij gevoel overspoelde ons allen.
Dit moet de universele liefde zijn, die ons allen verbindt.
Zo puur, zo echt, zo dichtbij.

Wauw.... dank je wel Ed, voor het delen. Zo mooi... Als ik je goed begrijp: de laatste 3 zinnen, dát is die universele liefde? En wat ervoor staat de weg ernaartoe in deze sitiuatie en setting, om het te kunnen ervaren?

juist.

Super, het bevestigt wat ik heb ervaren en wat ik van anderen hierover heb gehoord.

Als er geen goed en geen kwaad bestaat, wat is liefde dan nog? Men ziet liefde altijd als iets positiefs, maar als dat niet meer bestaat, wat is het dan?

Alles is liefde.
Goed en kwaad hebben niets met liefde te maken.
Liefde overstijgt het allemaal.
Liefde is als de zon die schijnt.
Ook dan gaan goed en kwaad gewoon door, alsof de zon niet schijnt.

Wat me opvalt, is dat er toch allemaal positieve eigenschappen toegekend worden, aan iets dat volgens diezelfde mensen van nature niet positief of negatief is. Nu ook weer: de zon die schijnt. Dat is iets positiefs.

Mooie beschrijving van je ervaring Ed... daar ben je ook goed in heb ik al eerder gelezen.

Widar, omwille van de beeldspraak.
Als je het goed leest begrijp je het wel. Kristal door euca. heb ik ontdekt dat ik een beeld denker ben, dat ik dan weer omzet in woorden.
En als ik het goed gedaan heb, zijn er weer opnieuw beelden als je het leest.
Zelfs de energie die er bij hoort, zou jij kunnen voelen.
Probeer het maar.

Ik begrijp wel wat je bedoelt, maar ik probeer even kritisch te zijn.

"Nu ook weer: de zon die schijnt. Dat is iets positiefs." Dat is je eigen ervaring, die het positief maak. De grondslag ervan, het universele, staat daar los van. Het komt er op neer dat elke omschrijving denk ik een benadering is, en ervaringen zoals die van Ed die hij met ons deelt hier dragen daaraan bij. Woorden zullen altijd tekort schieten, maar kunnen de ander wel prikkelen tot toenadering van zijn of haar gevoel richting de universele liefde.

Het gaat er niet om wat mijn ervaring is, of ik het positief vind of de zon schijnt of niet, maar om wat Ed ervan maakt. Maar goed, het wordt schijnbaar niet begrepen wat ik probeer te zeggen.

Ik denk dat het er juist wel om gaat wat je er zelf van vindt (ook al is dat een beetje para-GV), want pas dan komen we er achter wat universele liefde is. Dat bedoel ik weer met de benadering.

@Widar: Ik heb stukjes tekst van jou gekopieerd:
"Als er geen goed en geen kwaad bestaat, wat is liefde dan nog? Men ziet liefde altijd als iets positiefs, maar als dat niet meer bestaat, wat is het dan?" "Ik begrijp wel wat je bedoelt, maar ik probeer even kritisch te zijn." "Het gaat er niet om wat mijn ervaring is, of ik het positief vind of de zon schijnt of niet..." Graag nodig ik je uit om een antwoord te geven op mijn vraag en op die van jezelf in het eerste stukje.
Ik waardeer het kritisch zijn en ben dus geïnteresseerd in jouw ideeën hierover.
Ik heb trouwens wel, in tegenstelling tot je laatste stukje tekst, gevraagd naar ervaringen met universele liefde.

ik denk dat Widar probeert een vinger op te leggen waar universele liefde uit bestaat, maar kan me vergissen. is alle liefde niet universeel? of moet het altijd uit bepaalde aspecten bestaan omdat we het trachten het hiermee te verwoorden en te omschrijven (dat is echt het lastige van emotie/gevoel als je het wil uitleggen) liefde (ook universele) hoeft idd niet altijd pos te zijn. het kan verdomd pijnlijk zijn zelf, en moeilijk.
je kind dat voor de eerste keer naar school wil fietsen in zijn/haar uppie, een dierbare die je verliest. kortom: het loslaten van een (aspect van) liefde.
de zon kan dan wel schijnen, maar dit kan ook eventjes onopgemerkt blijven. en tegelijkertijd is diezelfde universele liefde ook weer dat loslaten. op de vraag van wendy hoe ik het ervaren heb of kán ervaren: als iets heftigs (zeer duidelijk en intensiefs) en vanzelfsprekends (geboorte van mijn kinderen)
iets wat je op kan bouwen (in een relatie)
iets wat je kan overvallen en (bijna gewelddadig) van je voeten kan slaan (door iets heel 'kleins' maar daarom zo 'groots')
als iets wat je moet leren (om prettig met jezelf te kunnen leven en van jezelf te leren houden)
als iets waarvan je je bewust kan worden (door het ook bij en in anderen te zien)
als iets wat je moet leren accepteren (iedereen is het waard)
als iets wat je moet durven geven (het kunnen/durven uiten 'van') het is te universeel en te breed om te kunnen omschrijven, en ik heb ervaren dat je niet altijd 'zonneschijn' of hoeft te zijn ;-)

wat een discussie, terwijl ik lag te slapen
Ik begrijp wat Widar bedoelt met zijn 'prikjes' opmerking.
Zijn doel hiermee, is te voorkomen dat we geruisloos wegdrijven op de lieve woordjes die we elkaar toespelen.
Ondertussen moeten we wel bij de les blijven.

@Euc: daarom is het zo interessant om verschillende ideeën / invalshoeken te lezen. Er is, denk ik, geen vinger op te leggen.
Het is ook zeker niet mijn bedoeling, om straks een sluitende conclusie te kunnen trekken hahahaha. Ik ben het eens, dat (universele) liefde ook loslaten is en dat dit zeer pijnlijk, moeilijk en verdrietig kan zijn. Dank je wel voor het vertellen van je ervaringen.

Hahaha Ed, goeiemorgen!
Ik heb nog geen lieve woordjes naar elkaar gelezen en daar is m.i. ook niks mis mee, dat kan zeer LIEFDEvol zijn ;-)

mooie reactie Eucje. Aanvullend lijkt het mij dan toch dat vooral het loslaten zeer doet.
Niet de liefde zelf.
Het kan heel pijnlijk zijn iets moois te moeten loslaten, maar het blijft mooi.
Zoals ik het zie ;-)

Mmmmmmmmmmm.... (gepijnigde hersentjes): zit veel in Kristal!!!!!

Ik geloof dat Ed 'm heeft gesnapt ondertussen. Ik probeerde slechts de tegenstrijdigheid in veel beschrijvingen duidelijk te maken. Veel mensen zeggen dat positief/negatief wegvalt, maar koppelen daarna allerlei positieve eigenschappen aan universele liefde. Dat viel me gewoon op en heeft niets met mijn persoonlijke visie erop te maken.

@Wendy: Ik heb je verzoek ingewilligd en er zelf een antwoord bij geplaatst.

Weet je wat het probleem hier is Widar, het zijn vaak geen persoonlijke antwoorden, maar antwoorden voor vaak tientallen medelezers, dus zoek je naar uitdrukkingen die een groot deel van de lezers aanspreekt. ( beeldspraak)
Niet iedereen houdt van zon en woon je in het kurkdroge deel van Afrika, dan is het zelfs je vijand.
Maar ga je dit er allemaal bij betrekken, dan sneeuw je je eigen antwoord onder.
de universele liefde kan ook betekenen, dat je je leven kan geven voor de ander.
Dan valt er weinig meer te lachen/ genieten.

+ voor jullie beide ;-))

@kristal
ik ben het met je eens, dat de liefde zelf niet pijnlijk is.
maar zonder deze liefde voor iets of iemand, zou niets zo intens zijn (zowel in pos als in neg zin) dus waar zou dit verschil van beleving dan in kunnen zitten vraag ik me spontaan af. wát doet die liefde met de beleving van de mens?

@Ed: Ik vind dat je moet zoeken naar woorden die datgene wat je wilt overdragen correct omschrijven. Als je gaat zoeken naar woorden die mensen aanspreken, kan wat je wilt zeggen anders worden opgevat dan je bedoelde. Wat hier blijkbaar ook is gebeurd.

Widar er zullen altijd mensen zijn die er wat anders in lezen dan je echt bedoelt.
Zeker met dit soort erg moeilijke onderwerpen.
Pas als een antwoord puur naar een persoon is gericht, kan je er rekening mee houden.
En dan nog kan het geweldig mis gaan.
Mogelijk komt dit door te impulsief reageren, of de tekst van de ander niet goed te lezen ( te haastig)
Maar als je ieder woordje eerst wil afwegen, dan is de spontaniteit er een eind uit en kan je door tijdgebrek veel anderen niet beantwoorden.
Komt bij dat ik eigenlijk niet van grote lappen tekst houd.

Het kan altijd vreselijk mis gaan inderdaad. Daar zijn er gewoon teveel mogelijkheden voor. Ik wilde ook niet zeggen dat je elk woordje moet wikken en wegen. Uiteindelijk vroeg ik me gewoon af hoe mensen de 2 genoemde tegenstrijdigheden met elkaar rijmden. Dat snap ik nog steeds niet, maar al wel iets beter.

Widar, mogelijk komt dit door het zelf creëren van een verwachting, die dan niet klopt met wat er staat.
Jij ziet ineens twee tegenstrijdigheden, die er misschien niet zijn, of althans niet zo bedoelt.
Of door de ander niet zo begrepen worden.
je denkt nog steeds over dat zonnetje na.
dat rijmde niet met de rest. Liefde is als een zon die schijnt
Ook dan gaan goed en kwaad gewoon door, alsof de zon niet schijnt. Hier bedoel ik mee, het maakt niet uit of die zon nu schijnt of niet, goed en kwaad gaan gewoon door en trekken zich er niets van aan. maar ook die liefde gaat ongestoord door ( of die zon nu schijnt of niet.)

"Liefde is als een zon die schijnt". Lekker warm, licht, positief. Ook begrijp ik niet waarom je eerst zegt dat liefde is als een zon die schijnt, en vervolgens dat het niet uitmaakt of die zon schijnt. Waaaaa

ja, kijk , dat krijg je nu met beeldspraak, vaak kan je dat ook op een wat andere manier uit leggen.
Universele liefde heeft niets te maken met aardse zaken zoals de zon.
kan je het nu nog volgen? :-)

Ed, je schrijft in je antwoord: "De universele liefde is de liefde die overal bij past( universeel), bij alles wat leeft en bestaat, zonder welk vooroordeel dan ook." en "Maar is alles universeel met elkaar verbonden."
Dan heeft universele liefde toch ook te maken met aardse zaken?

De universele liefde is niet aards, het trekt zich niets aan van aardse zaken, het gaat zijn eigen gang, maar we zijn er wel allemaal mee verbonden.
Moeilijk te begrijpen, kan het niet anders uitleggen.

Ja, zo zie ik het ook Ed.
Het kan zich wel doordringen in het aardse en daarom kan het lijken of het er iets mee te maken heeft misschien.
Maar universele liefde is.
Punt.
:-))

dank je kristal, voor je steun.

Heb je die nodig dan? ;-)))))

Wendy, ik ben ook maar een oude gepensioneerde tuinman.
heb hier niet voor geleerd, maar doe maar wat.
Dus ik ben erg dankbaar voor hulp.
Zeker van kristal.

;-)

Ik begrijp 't wel hoor Ed. een paar boeken die ik momenteel aan 't lezen ben, zijn nog veel tegenstrijdiger, daarin worden voortdurend paradoxen gebruikt. Maar soms krijg ik 't idee dat men iets anders zegt dan men bedoelt, of dat men het zelf eigenlijk nog niet goed weet, dus dan ga ik doorvragen.

Widar, kijk dit zijn onderwerpen waar je amper vat op kan krijgen, laat staan goed uit leggen.
Dan ga je er dingen bij halen, die soms achteraf gezien wat ongelukkig zijn gekozen, maar op het moment van schrijven correct waren.
Soms ook, raakt het hele antwoord uit zijn verband, juist doordat een ander het anders ziet.
je wordt dan op een verkeerd been gezet.
Mijn antwoord is niet tegenstrijdig.
Wel als je het verkeerd leest.
Maar wat is dan verkeerd lezen?
geen idee.
Het is vaak een momentopname van de persoon die leest.
kan je het nog volgen?

Sommige dingen zijn ook gewoon niet (volledig) te beschrijven in woorden. Het beste wat je soms kunt doen, is er net naast mikken, hopende dat iemand oppikt waar je op mikte.

Dat vind ik héél mooi gezegd, Widar!

Slim baasje die Widar!

Dat pik ik op Widar, heel raak gezegd :-)

WAUW Kristal!! +
Ik denk dat ik weet wat je bedoelt... ik schrijf "denken", omdat je dat nooit zeker weet van iemand natuurlijk.
Dank je wel voor je antwoord en dat je het hebt willen delen.

kristal, zo herkenbaar!
+

Ja hè! Wat Kristal schrijft herken ik ook.

Heerlijk dat jullie weten waar ik het over heb :-)
Dat ontroert me.

Mij ook, want mede hiernaar ben ik op zoek!!!!

Bedankt voor je antwoord.

Wat ik aan ervaringen van anderen, getoetst aan die van mezelf over universele liefde, heb gemerkt is, dat het voor iedereen hetzelfde is. Dat is geen conclusie, slechts een constatering, die ik met deze vraag ook wil toetsen. Dus mijn uiteraard vrijblijvende vraag aan jullie: hoe hebben jullie zelf die universele liefde ervaren?
Ik herhaal deze vraag bij elk antwoord, maar áls je wilt antwoorden, dan is 1 keer voldoende hoor ;-)))

Universeel betekent inclusief jezelf. Als je jezelf wegcijfert, heb je geen liefde voor jezelf en kun je het dus niet universeel noemen. Volgens een zekere tekst zei Jezus dat je je naaste moest liefhebben zoals jezelf. Dat betekent dat je anderen net zo moet behandelen als dat je jezelf behandelt. Niet dat je jezelf slechter moet behandelen dan anderen.

dat ben ik met je eens Widar.
universele liefde (of liefde) naar jezelf is het startpunt 'van' m.i.

Volgens het woordenboek is universeel
1) Aan alle(n) gemeen 2) Aan allen gemeen 3) Afzijdig 4) Algeheel 5) Algemeen 6) Algemeen geldend 7) Algemgeldend 8) Alles 9) Allesomvattend 10) Alzijdig 11) Commuun 12) Het geheel betreffend. Alleen al daarom kan ik me niet voorstellen, dat het de bedoeling is jezelf weg te cijferen: ieder mens is m.i. een stukje van Alles.
En met Widar eens: Jezus zei júíst, dat je je naaste moet liefhebben zoals jezelf liefhebt....
Waar lees jij dan uit, Painting, dat je jezelf moet wegcijferen? @Euc: de start van universele liefde begint met liefde voor jezelf... daar ga ik es een hartig woordje met mezelf over babbelen (lees:nadenken). Zo heb ik er nog niet tegenaan gekeken.

Ik vind 't ook altijd wel leuk om die uitspraak een beetje te verbuigen: "Heb uzelf lief, gelijk uw naaste".

Euca heeft wel gelijk, dat het bij jezelf begint. Zonder een goede relatie met jezelf, ben je niet echt in staat goede relaties met anderen te houden. Als je niet in staat bent liefde voor jezelf te voelen, ben je ook niet werkelijk in staat die voor iets of iemand anders te voelen.

Een interessant boek daarover is "De kunst van het alleen zijn" van John Selby.

Jaaa hahahaha, dat doe ik ook graag.... en wat als je jezelf nou niet liefhebt, uh.... berg je als naaste dan maar ;-)) Ik twijfel daarover Widar, over dat het begint bij eigenliefde... wat dan die mensen, die hun ik opzij zetten voor anderen? Dat bestaat ook.

Ik wist dat die opmerking ging komen. Houden die mensen werkelijk van anderen? Of voelen ze zich gewoon slecht over zichzelf en kunnen ze zichzelf niet helpen en gaan ze daardoor anderen helpen, zodat ze zich toch beter kunnen voelen over zichzelf? Ik heb dat zelf lange tijd gedaan, er altijd zijn voor anderen, mijn eigen dingen en mijzelf opzij schuiven. Wat voelde ik me goed, dat ik zo goed anderen hielp ten koste van mezelf. Maar de waarheid was uiteindelijk dat ik dat eigenlijk alleen maar deed om mezelf beter te voelen over mezelf, want ik had een heel slecht zelfbeeld, zeer lage eigenwaarde. Ik deed het dus voor mezelf, om mijn eigenwaarde op te krikken, niet voor die anderen. Ik heb nu een omslag gemaakt. Ik mag er zelf ook zijn. Als ik nu iets voor een ander doe, is dat niet langer om me goed te voelen over mezelf, maar werkelijk om gewoon iets voor die ander te doen, uit liefde. (Daar ben ik nog niet helemaal, ik zit nog in een proces.)

Hè gatver... ben ik zó doorzichtig en voorspelbaar??? ;-) Ik ben daar dus ook nog niet uit. Jouw ervaring is die van jou (+ voor je eerlijkheid en inzicht!!!).
Maar geldt dat ook voor anderen?
Mijn gevoel van eigen liefde is groeiende, is zeer zeker niet 100%, maar ik kan intens veel van een ander houden. Dat zou dan dus een onmogelijkheid zijn.... en daar heb ik dus mijn bedenkingen over.

Is het houden van? Of is het spiegelen van jezelf? Je eigenwaarde afmeten aan je relatie? Hou je van iemand, of verwar je dat met jezelf goed voelen omdat je iemand hebt? (Gestegen gevoel van eigenwaarde.) Gewoon algemene vragen, ik beschuldig je nergens van :)

Je mag me gerust beschuldigen van wat je wilt hoor, daar kan ik niet mee zitten :-)
Ik versta onder houden van ook houden van, dat heeft niks met mijzelf te maken. Daar ben ik voor mezelf wel uit. Punt is dus, dat dit kennelijk volgens "de regeltjes" niet zou kunnen... dus ik ben zoekende waar um dat dan in zit.

Welke regeltjes? Zijn die er dan?

Je kunt geen liefde geven als je niet van jezelf houdt.

Hmm zo zwart/wit zou ik 't niet willen stellen. Minder goed in staat en wellicht met onzuivere beweegredenen, zou ik eerder zeggen.

Het is ook een zwart-wit stelling.

Ja, maar zo heb ik hem zelf niet gesteld :)

Neeneeneenee, klopt helemaal. Zo stel ik um mezelf om mijn (zelf)onderzoek zo duidelijk mogelijk te houden.

Ah. In die zin is kan het wel handig om het zwart/wit te stellen ja.

Yeps!

Ik ben er eerlijk gezegd ook nog niet helemaal uit of je dat nu wel of niet zwart/wit moet zien eigenlijk. Met andere woorden: ik ken de grenzen ervan nog niet.

Nou ja, het blijft natuurlijk altijd subjectief.
Er is ook niks mis mee, vind ik dan, om iets voor iemand te doen en je daar zelf ook prettig bij te voelen.
Punt is, voor mij, dat het "iets doen" niet moet gebeuren met als dóél me er zelf prettig door te voelen. Ik vind het gewoon fijn, als iemand het fijn vind.

Je moet (naar mijn mening) het eigenlijk ook fijn vinden, als die iemand het niet laat merken dat 'ie 't fijn vindt, of zich er zelfs negatief over uitlaat.

Nouououou..... de eerlijkheid gebiedt mij dan wel te zeggen, dat ik wel moeite heb met fijn vinden als een ander negatief is hoor. Je doet iets voor iemand en die persoon zegt: sodemieter op met je zooitje....uh.... dat gaat mij dan net effe te ver :-)

Tja, je moet er wat voor over hebben om universeel te zijn he :P Nee, dat gaat mij ook niet makkelijk af. Maar toch al wel beter dan vroeger en ik voel me er meestal wel prettiger bij.

ipv zwart/wit, kan het misschien ook grijs omdat je er anders misschien niet uitkomt (het is bij mijn weten geen of/of, maar en/en)
(lief spinneke...., je bent niet doorzichtig, enkel zo transparant als het webje op je avatar) ;-p kan het zo zijn dat het een totaalpaketje is? en er geen sprake is van: wie niet kan geven kan ook niet nemen, wie niet kan nemen kan ook niet geven. met liefde trek je niets recht, je bouwt er geen credits mee op. liefde verdien je niet, je kan het (leren)ontvangen. liefde geef je niet door iets te doen voor een ander, maar je kan het met en uit liefde doen. (hey!!) bij mijn weten heb je er #minimaal# 2 personen voor nodig, die op dezelfde frequentie zitten willen ze hetzelfde ervaren. (anders krijg je het 'ik ben toch wezen kijken naar je voetbalwedstrijd? of 'je mag toch ook stappen met je vriendinnen' level) volgens mij is liefde niets meer dan een beleving, en daarmee alles omvattend. je laat het niet zien door handelingen, want deze zijn in feite plat, klinisch en programmeerbaar als bij een robot. liefde ervaar je in ze meest 'onzinnige' dingen, en is enkel te ervaren, maar nooit aan te tonen of hard te maken.
wil het puur en optimaal zijn moeten beiden kunnen/willen/mogen en durven geven en ontvangen. geheel belangenloos, puur vanuit het gevoel en enkel het gevoel. dus tonen d.m.v. daden is pure schijn.
kijk maar naar de kinderen die netjes op een sport zitten, die elke dag een verantwoorde maaltijd krijgen, en netjes hun schonen kleren dragen, maar die geen liefde krijgen. voer voor de psychiaters is word het (en hierbij ben ik natuurlijk totaaaaaal niet doorzichtig)
het tastbare kan never nooit het ontastbare vervangen.
dan is het leren ontvangen (het startpunt m.i.) aldus 'euc's gedachtenkronkel, maar wel met LIEFDE gedeeld! (voelie um? of.... is ie niet universeel genoeg) ;-))

Transparant hahahaha, klinkt wel lekker ;-)))
Niets is zwart-wit natuurlijk, maar soms is het prettig om op die manier tegen iets aan te kijken en te toetsen. Je kunt geen liefde geven als je niet van jezelf houdt is een standpunt, waar velen vanuit gaan. Ik heb er dus mijn grote twijfels bij.

"Je kunt geen liefde geven als je niet van jezelf houdt is een standpunt, waar velen vanuit gaan. Ik heb er dus mijn grote twijfels bij." Had ik eerst ook. Nu weet ik (voor mij persoonlijk in elk geval) wel beter.

En dat betekent dan, dat je niet van jezelf hoeft te houden en toch kunt geven? Of juist niet???
Ben effe de weg kwijt.... snorrie.... ik geloof dat het ongeveer tijd wordt om het horizontale platte vlak op te zoeken wat mij betreft.

ik denk zelf: het ene het kán het andere nooit uitsluiten. dat ieder mens van zichzelf houdt (in welke mate dan ook), maar dat dit de kop kan zijn ingedrukt, waardoor men niet #durft# van zichzelf te houden zonder een nare bijsmaak.
dit zegt niets over het wel/niet #kunnen# houden van jezelf. het niet #durven# houden van jezelf door de 'bijsmaak' kan komen door een gebrek aan liefde.
deze persoon wéét hoe dit voelt, weet hoe belangrijk/waardevol liefde is, wéét hoe groot deze behoefte kan zijn, zal #juist#willen geven, maar veel minder #durven# nemen. (want o, het is zo confronterend ;)
elk mens heeft de basisbehoefte om zich geliefd voelen, en men wil liefhebben: geven EN nemen. door gebrek aan liefde is het beleven ervan op een bepaalde manier gevormd, en dit kan belemmerend zijn. de liefde zit #in# je, maar hoe #uit# je, en hoe #ontvang# je zonder dat het belastend/fout/ongemakkelijk etc. voelt door die eerdere vorming van de ervaring hiermee. het niet 'blanco' kunnen #uiten# enerzijds, en niet blanco #kunnen# aanvaarden anderzijds sluit niet uit dat iemand niet #kan# geven en niet #kan# nemen, men weet echter (nog) niet hoe het eigen te maken in de praktijk als die beleving hiervan zo vreemd/fout is. omdat de wil er is, zoekt men een andere manier. het blanco ervaren wordt het het laten #zien# wat men voor een ander over heeft, want men wil het tocht tonen, door het #aan# te tonen en zo het 'gat' tussen geven en (vooral) nemen en ervaren duidelijk te maken/te overbruggen' voor zichzelf. als liefde niet uitzichzelf kwam/komt moeten we ons bewijzen dat we het waard zijn. we moeten het verdienen, we moeten opgemerkt worden, door vooral een ander tegemoet te komen en dit aantonen/zichtbaar maken , ook door te #bewijzen# dat we heus wel kunnen geven. dán pas mogen we ontvangen, en hebben we het verdiend. want enkel puur .spontaan vanuit het gevoel voelt het niet goed (het IS wel goed) dit maken we ons eigen, en ik denk dat dit heel lang en hardnekkig kan nasudderen.

in feite hoeven we helemaal niets aan te tonen om liefde te geven, maar is het enkel een manier of opstapje om het pure gevoel/ervaren/uiten/ontvangen 'an sich' eigen te kunnen maken, zoals met de paplepel is ingegoten. als liefde (of liever gezegt het uitblijven hiervan) wat scherpe kantjes heeft veroorzaakt, dan zijn er opstapjes nodig.
maar tegelijkertijd is het pure aanvaarden en ervaren van het geven #en# nemen ook nodig om de scherpe kantjes er weer af polijsten. als het opstapje bestaat uit het (voor jezelf)onderstrepen d.m.v. van 'doen/laten zien' denk ik niet dat dit verkeerd is, mits dit een fase van in een groeiproces. met niet #kunnen# geven als je niet van jezelf #durft# te houden heeft het m.i. niets te maken. wel met de zoekende manier 'hoe' het te geven en 'hoe' deze te nemen, en vooral: hoe van jezelf te houden zonder dat dit 'fout' voelt.
hoe maak je je dit anders 'eigen' als je zonder ontvangen niet leer te terug hebt leren geven, en dus ook niet hebt leren geven. als men liefde (nog) niet ('juist') kan uiten en/of (nog) niet (juist) kan ontvangen, zegt helemaal niets over het niet kunnen/willen geven en nemen van liefde. ik denk dus dat geven en nemen onlosmakelijk met elkaar verbonden zouden moeten zijn, en niet op te splitsen is in geven/nemen wil het de intensiteit van de beleving niet nadelig beinvloeden. (pff...bliep, túúúúttt..... alsdus een andere gedachtenkronkel van euc, waardoor ik niet weet niet of ik mezelf nog wel snap) :)

Mooi gesprek. Zou het kunnen zijn dat liefde naar een ander toe onvoorwaardelijker kan worden wanneer je je zelf lief hebt?
En leed minder pijnlijk wanneer je jezelf lief hebt?
Ik bedoel: je houdt niet van jezelf (ff zwart-wit) maar heel veel van je partner.
Wanneer die op een dag zegt: ik ga niet verder met onze relatie, dan stort je wereld ineen.
Wanneer je nu van jezelf houdt, kan je jezelf helpen door jezelf aan te moedigen om je sterke kanten te gebruiken om door die moeilijke periode heen te komen. Dan kan je je eigen beste vriendin/vriend zijn. En jezelf nog steeds met liefde en een glimlach aankijken in de spiegel.
Wanneer je niet van jezelf houdt kan je in de negatieve spiraal blijven hangen omdat je altijd al dacht dat je hem niet waard was, te lelijk was, te aardig of juist te bitcherig, nou ja, noem maar op.
Je bent niet zo goed in staat om jezelf te helpen als je niet van jezelf houdt. Je wereld hing ook meer af van zijn liefde voor jou (hij voldeed aan iets waar jij niet aan kon voldoen).
Als hij weggaat neemt hij ook alle liefde weg die je door middel van hem voelde. (hem is ook haar natuurlijk).
Je kan je eigen vriendin niet zijn en bent meer afhankelijk geweest van zijn liefde voor jou.
Hou je van jezelf dan ontstaat er geen afhankelijkheid daarin en is de liefde onvoorwaardelijk(er).
Dus houden van jezelf is zeker belangrijk mijn inziens, vooral voor jezelf maar ook voor je vermogen om de ander "puur" lief te hebben, en niet omdat de ander een gemis opvult. Wat niet wil zeggen dat het dus "fout" is als je dat niet doet, het is gewoon anders, en mogelijk doe je jezelf te kort.

Zou het kunnen zijn dat liefde naar een ander toe onvoorwaardelijker kan worden wanneer je je zelf lief hebt?
-dat denk ik niet. het is of onvoorwaardelijk, of niet :)
ben wel van mening dat het intenser zou kunnen worden. niet wat kinderen betreft, maar als voorbeeld een nieuwe partner. zonder blokade/muurtjes is m.i. de angst gekwetst te worden niet meer doorslaggevend, durft men liefde te tonen/geven, en dus ook te ontvangen zonder dat het bv benauwend kan zijn (dus puur,direct en intensief) als je jezelf liefhebt staat dat voor mij persoonlijk dichtbij of gelijk aan aanvaarding acceptatie hoe jij zelf bent omdat je mag/kan/durft te zijn wie jij bent in al je aspecten/mogelijkheden eb ónmogelijkheden, zonder goedkeuring/bevestiging van anderen hierin te krijgen voor je je echt okay kan voelen als persoon. de impact van de boodschap als ; ik ga niet verder met onze relatie' zal dus minder heftig kunnen zijn omdat je je niet té afhankelijk maakt van deze persoon, en de reden van beëindiging van de relatie minder snel het als gevolg kan hebben dat je het bij jezelf zoekt/neerlegt.
het hoeft dus geen ipact te hebben op je zelfbeeld, en je kan nog blij zijn met jezelf (als komt er natuurlijk altijd wel een stukje verwerking bij kijken uiteraard ;) maar idd, al deze persoon een lapmiddel is voor je eigenwaarde en deze 'aanvulling' of 'opvulling' wegvalt, kan het me voorstellen dat idd de wereld in lijkt te storten/wreed onder je voeten weggetrapt wordt. maar denk dat dit bij elke situatie zo is als iemand zijn eigen waarde toetst, of afhankelijk van laat zijn van iets of iemand anders ben je in feite enorm kwetsbaar, als voelt het niet zo op het moment als alles 'zijn gangetje' gaat. wat betreft de eigenwaarde (niet te partner) is het dan niet 'je weet pas wat je had als je het kwijt bent' maar 'je ziet nu wat er nooit is geweest als het fantoompje kwijt bent' risco (door ervaringen waardoor men zichzelf niet lief kan hebben) is dat het neg gevoel bevestigd kan worden (zie je nu wel! hij blijft niet, ik ben niet zonder hem, ik kan niets zonder hem etc) de kust is om erachter te komen: hoe en waar(om) heb ik het zover laten komen dat ik sta waar ik nu sta. wat is mijn aandeel hierin, kan ik dit voorkomen, hoe kan ik dit voorkomen, wat moet ik doen/leren om dit te voorkomen.

Pfffff goeiesmorreges zeg, wat een hoeveelheid tekst hebben jullie weer neergepend ;-) Waarvoor dank! @Eucje: reactie op je 2 voorgaande reacties: dus in ieder mens zit het gevoel van eigenliefde, dat is aangeboren en kan in de loop van het leven (meestal de jeugd) vervormd zijn geraakt. Dus je wéét bewust/onbewust wat het is, en ben je zoekende om die vervorming een plaats te geven danwel te veranderen? Zoekende om dat weer terug te vinden, waarvan je weet (bewust/onbewust) wat het is? Heb ik dat zo goed samengevat? @Kristal: zeer helder! @Euc: reactie op je laatste reactie: ik denk dat het wel onvoorwaardelijkER kan zijn, naarmate je jezelf meer lief gaat hebben. Ben het met je eens, dat onvoorwaardelijk niet meer of minder kan zijn hoor (net zoals een beetje zwanger zijn niet kan), maar in het beleven van een gevoel zou dat m.i. wel kunnen. Ik denk, als ik jullie beide reacties lees, dat het op hetzelfde neerkomt. Dan is de stelling "Je kunt geen liefde geven als je niet van jezelf houdt" dus eigenlijk onjuist, omdat ieder mens in de basis van zichzelf houdt, maar iets is vervormd door het leven waar men op zijn/haar manier terug zoekende naar is.
Dan kan je wel liefde geven, omdat je in de basis (onbewust) van jezelf houdt, dat zit er vanaf de geboorte in.
Wat vinden jullie daarvan? Misschien wat krom omschreven, maar heej, het is nog vroeg LOL.

@wendy
ik denk:
dat men zich niet altijd bewust kan zijn van eigenliefde (wat je kent het niet) maar dat men zich bewust kan zijn van een leegte en een gemis kan voelen (meestal indirect, slecht zelfbeeld, onzekerheid etc) maar daarom zoekende kan zijn naar een invulling door een opvulling. maar het blijft een leegte dus het is een 'never ending story' omdat je altijd iets of iemand nodig hebt om deze fantoom 'zelfliefde' te kunnen voelen. je bent dan ook zoekende, maar komt niet bij de kern/basis. men zal dus eerst moeten leren waar de kink in de kabel zit voor men #weet# waar die kink vandaan komt. pas dan kan je aan die vervorming aanvaarden en eraan werken. ofwel: doelgericht zoeken. het is eigenlijk geen zoeken, maar het durven en kunnen ervaren 'van'.
men kan b.v. zeggen:het komt door mijn jeugd dus ik #kan# niet niet van mezelf houden.
terwijl het standpunt; door mijn jeugd heb ik niet geleerd om van mezelf te houden, maar ik weet dat het dat ieder persoon dit kan, en wil dit (met of zonder hulp) mezelf aanleren, en ben me er bewust van dat ik met eerdere ervaringen (de vervorming) keihard aan het werk moet om dit ook voor mij mogelijk te maken. wat het onvoorwaardelijkER betreft: bedoel je de intensiteit van het gevoel die een beleving kan versterken of kan verwakken? de stelling 'je kan geen liefde geven als je niet van jezelf kan houden' vind ik persoonlijk dus stieren poep en ''ietsiepietsie'' kortzichtig.
;-)

Ja, dat was ook zoals ik je had begrepen. "wat het onvoorwaardelijkER betreft: bedoel je de intensiteit van het gevoel die een beleving kan versterken of kan verwakken?" Yeps.

@Kristal: Heel goed beschreven!

Eucje, ik weet het, het is onvoorwaardelijk of niet. Toch zit er voor mijn gevoel een groeifase in. Je groeit naar onvoorwaardelijke liefde voor anderen toe door je meer en meer bewust te worden van jezelf en van jezelf te houden.
Zodat dus die afhankelijkheid langzaamaan verdwijnt. Die afhankelijkheid van de liefde die een ander je geeft omdat je het jezelf niet kan geven. Maar goed, volgens mij bedoelen we inderdaad hetzelfde. Widar, dank je, volgens mij ben jij (ook) ervaringsdeskundige in deze materie.

@Kristal: Zeker, ik heb een aardige ontwikkeling gemaakt op het vlak waar we het over hebben en ben daar nog steeds mee bezig. Het is ook iets wat me gewoon heel erg boeit.

@Widar.
Wat ik zo mooi vind is dat dat door je antwoorden heen te voelen is.

@kristal
ik denk dat we idd hetzelfde bedoelen.
maar het is zoooo lastig om een gevoel te vatten in woorden.

is ook zo Euc :-) ehm, een nieuwe tandenborstel? ;-)))

Nee, dat is een stropdas met nepbont!

aaah ja, nou zie ik het ... :-)))

Veel reacties, voor een antwoord met alleen 4 minnen. Meestal zijn het de antwoorden met veel plussen waar veel reacties op zijn.

Van de 46 reacties zijn er 18 van jou hahahahahaha.
Kon het effe niet laten om met cijfertjes te gooien ;-))))

Lol heb je dat na zitten tellen? Zelf reageer ik (denk ik) overigens meer op geminde antwoorden dan geplusde.

Jaaaaaa woehaahahahahaha, kon het gewoon ècht niet laten!!

@Painting: ergens helemaal bovenaan deze reactie keten heb ik je de vraag gesteld:
"Waar lees jij dan uit, Painting, dat je jezelf moet wegcijferen?" Daar heb je geen antwoord op gegeven, hetgeen uiteraard helemaal prima is.
Maar het zou ook kunnen, dat het in de drukte aan je voorbij is gegaan.
Dus hierbij de uitnodiging om, als je een antwoord wilt geven, dat alsnog te doen?

Dank je wel voor je antwoord. +
"en daarmee de juiste ‘mens’ te ontmoeten om te leren."
Wat bedoel je met deze zin?

@WendyH, zoals ik het zie:
In ons leerproces krijgen we die personen op onze weg waarbij we iets over ons zelf kunnen leren, ook al worden wij door hem/haar onheus bejegend.
Dit onderkennen, bewust worden maar vooral toelaten kan je de mens ontmoeten ipv op voorhand afwijzen en wellicht een kans laten schieten een les te leren.

Bedankt.
Wat ik even niet begrijp is, wat universele liefde hiermee te maken heeft?
Daarnaast: als je zo iemand hebt toegelaten en hebt begrepen wat deze mens voor jou betekent, maar er niet mee kunt omgaan (met de persoon bedoel ik), is het dan niet ook een les om die mens los te leren laten?

Beste WendyH,
Dát is nu de (onze) les, om daar zelf achter te komen.

;-)
Het waren 2 vragen, gericht aan jou?
Maar uiteraard staat het je volkomen vrij om erop te antwoorden of niet.

@Wendy, antwoord op je 1e vraag:
bij machte zijn alles met (in) liefde te ontvangen/zien. Zonder liefde is er strijd.

Dank je wel!

Mooi, licht en beknopt antwoord, met veel ruimte. +1

ik kan alles volgen, behalve het grote plan/evolutie. kan en wil je me uit proberen te leggen wat je hiermee bedoeld zodat ik je standpunt hierin kan begrijpen?

@Lifehacker: heb ik het nou mis, of zijn er hier bij jouw antwoord reacties verdwenen?????

Volgens mij heb je gelijk.

Door jou?

Huh, welke dan..?
Volgens mij is dat trouwens nagenoeg onmogelijk.

Door mij? Geenszins.
Begin er trouwens nu wel aan te twijfelen.

-vervolg-
of er iets mist

Volgens mij had ik iets als onderstaande ook bij jouw antwoord geschreven: "Wat ik aan ervaringen van anderen, getoetst aan die van mezelf over universele liefde, heb gemerkt is, dat het voor iedereen hetzelfde is. Dat is geen conclusie, slechts een constatering, die ik met deze vraag ook wil toetsen." Waarop jij aan mij iets vroeg als: hoe dat dan voor mij is.
Waarop ik je antwoordde dat ik er later op terug zou komen, omdat ik niemand wilde beïnvloeden....
Ik weet dit vrijwel zeker!
En ik heb geen melding gehad van verwijdering, dat zou dan gebeurd moeten zijn volgens mij.
???????????????????????????????????????????????????

KLOPT HELEMAAL!
Alleen is de vraag of dit onder mijn antwoord ter sprake is geweest.

Precies! Maar ik kan het elders ook niet terugvinden en ben er bijna zeker van, dat het bij jouw antwoord was.
Vreemd hè?

Ik heb de tekst gevonden: bij het antwoord van Contignenteraar :-))

Heh, gelukkig, ook weer opgelost :)

Dat kan ik dan niet UITSTAAN Bas!!!
Maar gelukkig: ben weer van een frustratie af hahahahaha.

(Gaan we naar de andere frustratie... waar is toch die afstandsbediening van de tv hier, grrrrrrr.... bijna klinkend als weerwolfgegrom maar dat mag niet meer want het is toch al weer, o.k. net aan, volle maan geweest.......) Dus ik doe het natuurlijk niet, maar het ligt op het randje deze toch best wel goeie vraag te stellen: waar ligt waarschijnlijk mijn afstandsbediening - wat is de meest logische plek die mensen die geholpen hebben hebben gekozen om hem in de pakken? :)

Dank voor je antwoord.

dank, mooie vraag trouwens, wordt steeds interessanter naarmate je er langer over nadenkt

Vind ik ook, en de reacties en antwoorden maken het nóg interessanter.

Waarom zou je geen komeet mogen opblazen?

Riep Widar plotseling vanuit een stil en donker hoekje!

hm, was een beetje een uitsmijter maar ik bedoelde er wel iets mee. Dat we daar onwetend van de gevolgen, misschien elders een heel stelsel zouden ontregelen of zo. Een beetje zoals we een paar 100 jaar geleden hele werelddelen fout aangepakt hebben, bizons weg, indianen weg (ik stop, ik ga doordraven)

Maar zelfliefde dan? Komeet heel laten en dan ik dood, of komeet kapot maken en (heeeeeeeeel misschien) iets anders dood?

Ik begrijp even het verband niet.... wat heeft dood gaan te maken met zelfliefde danwel universele liefde?
Dood gaan is toch een gegeven feit voor iedereen op den aardkloot?

Amigo voelt liefde voor stelsels verder weg en ziet ze niet graag kapot gaan omdat wij een komeet hun kant op blazen. Ik daarentegen kom dan in het nauw met m'n zelfliefde: ik zie mezelf en mijn wereld niet graag kapot gaan omdat we de komeet onze kant op laten komen.

Ah, okee, vattum :-)))

tja, het voelt wat overdreven en ik kan het ook niet helemaal goed onder woorden brengen maar dus iets opblazen om er zelf beter van te worden valt tov universele liefde onder egoisme. Met dat universele bedoelde ik dus alles laten zoals het is en accepteren. En niks vernietigen als je de gevolgen niet overziet. Maar dat van die komeet was maar een uitsmijter, niet de essentie van het antwoord

Ik vind het anders wel een mooie uitsmijter. Het plaatst je wel voor een mooi dilemma: laat ik alles gewoon zo gebeuren, ga ik gewoon met de stroom mee, of onderneem ik toch actie?

Als ik toch nog even door mag gaan over je uitsmijter (mmmm, lekker idee: gebakken eitje met ham ;-))) heb nog niet geluncht): het is niet egoïstisch om de aarde en alles wat erop leeft te redden van de ondergang.... de gevolgen zijn daarvan dus wel te overzien. Maar ik begrijp je helemaal!

ja widar, jij verwoord daarmee toch wel mooi ook mijn dilemma. Als ik er over nadenk wat wij hier allemaal gedachtenloos uitspoken voor het hogere goed van onze welvaart, kan ik daar heel fel tegen zijn. Het hemd is echter natuurlijk nader dan de rok. Als een van mijn familieleden een of ander ingenieus apparaat nodig zou hebben om te overleven ben ik opeens een stuk minder rooms vrees ik, dan hoor je MIJ niet vragen waar het vandaan komt ALS het er maar komt!!!! Maar toch, met de dingen die in je macht liggen kun je wel proberen niet meer " te nemen" dan strikt noodzakelijk en dat is (filosofisch hoor) dan toch uit liefde voor alles dat bestaat. PS wendy, helaas heb ik net WEL gelunched, wel een lekker idee

Het is mooi vind ik, dat je je dit dilemma bewust bent.
Om te blijven bij overleving van een ander of jezelf: dan mág je toch ook kiezen vóór overleving als dat mogelijk is met ingrepen? Dat kan je egoïstisch noemen, je kunt het inderdaad ook zien als liefde.

Dank je voor je antwoord, mooi!
Is die van jezelf, of heb je die ergens vandaan gehaald?
Ik vraag dit, omdat er woorden in staan, die niet vaak gebruikt worden als "lankmoedig", "onbetamelijk", "nimmer".

Neen hoor niet uit me zelf.
Wat heeft een mens wat hij niet van anderen trouwens heeft geleerd? Wat ik schreef komt uit een heel oud boek waar mensen bijna alles in opgetekend hebben om hun nageslacht en hun medemens van, dienst mee te kunnen zijn.

Ja, daar ben ik het helemaal mee eens. Je leert van anderen en maakt je dat eigen, tezamen met je eigen ervaringen Wat ik aan ervaringen van anderen, getoetst aan die van mezelf over universele liefde, heb gemerkt is, dat het voor iedereen hetzelfde is. Dat is geen conclusie, slechts een constatering, die ik met deze vraag ook wil toetsen. Dus mijn uiteraard vrijblijvende vraag aan jou: hoe heb je zelf die universele liefde ervaren?

Die zelfde ruimte aimeeTJE vind je onder mijn reactie/vraag onder het antwoord van reistebrein. Misschien voel jij je geroepen om uit dat oude boek, waar jij in gelooft en dat je van mij rustig bij de naam mag noemen, antwoord te geven.

Ja, dat is een voor mij bekende beschrijving over de liefde vanuit de bijbel beschreven. Hele mooie omschrijving vind ik trouwens.
En net zo mooi als de andere beschrijvingen die op deze vraag worden gegeven.

@WendyH Die liefde ervaar ik in een internationale gemeenschap van mensen ,georganiseerd in een christelijke broederschap.Welke ,wanneer het er op aan komt 'God als regeerder meer gehoorzamen' dan mensen.

Okee, bedankt.

+ voor Aimeetje

...en dat is het. Wat fijn dat je antwoord hebt gegeven, het zal niet je bedoeling geweest zijn maar je antwoord ontroerd me en raakt me. +1

oké dan, ontroert met een t. ;-)

Dank je wel Widar! Mooi antwoord vind ik +
Heb ik een vraagje: mag je naar jouw idee ook uit liefde voor jezelf onaardig zijn tegen iemand wiens gedrag je vervelend vindt of klassieke danwel rapmuziek niet kunnen verdragen en daar actie op ondernemen?
Ik hou het even bij jouw voorbeelden, maar zo zijn er natuurlijk meer te noemen.
Kortom: opkomen voor jezelf uit liefde voor jezelf?

@Wendy: Van mij mag je, ik heb niets over jou te zeggen :P Maar wat probeer ik zelf te doen? Als iemand vervelend gedrag vertoont ten opzichte van mij, dan ga ik niet vervelend terug doen (althans, ik probeer mezelf daarvan te weerhouden, want je schiet er zo weinig mee op, behalve bij autisten die het alleen op die manier snappen). Ik probeer dan duidelijk te maken dat het niet leuk is voor mij en probeer op die manier het gedrag voor mij acceptabeler te maken. Blijft iemand doorgaan, dan neem ik maatregelen waardoor ik niet langer last heb van dat gedrag. Het kan zijn dat ik weg ga, het kan zijn dat ik de ander wegstuur, of ervoor zorg dat 'ie niet langer bij me kan komen. Zorgen dat men last heeft van het eigen gedrag, is helemaal ideaal. (Gebruik ik vaak bij m'n kinderen, dan hoef ik niks te doen en veranderen zij uit zichzelf hun eigen gedrag.) Als ik muziek niet leuk vindt, dan probeer ik een compromis te sluiten. Af en toe jouw muziek, af en toe mijn muziek. Of gewoon muziek die we allebei leuk vinden en anders een koptelefoon op. En als je per se rap wilt draaien, dan ga ik wel even weg, of spreken we af dat je het doet op tijden dat ik er toch niet ben. Opkomen voor jezelf uit liefde voor jezelf hoort er inderdaad ook bij. Maar opkomen voor jezelf wil niet per se zeggen dat je daarmee een ander tekort/kwaad doet.

Daarom stond er ook "naar jouw idee" achter ;-)
Spiegelen is bij mensen met autisme inderdaad vaak zeer effectief, is ook mij ervaring.
Een compromis zoeken is natuurlijk het meest ideale, maar ik vind het zelf ook geoorloofd om af en toe es goed terug te "meppen" (niet letterlijk te nemen) als mijn grenzen zijn overgegaan. Daarmee doe ik m.i. een ander niet tekort of kwaad, maar geef ik ze er een ervaring bij: ik ben er óók nog. Lig meteen in een deuk hier, want dit staat zo positivo danwel alles goedpratend.

Je kunt in situaties komen waarin de enige oplossing terugmeppen is ja. Maar niet harder dan je zelf wordt gemept en alleen maar om verder gemept worden te voorkomen. Je hoeft jezelf niet tot moes te laten meppen natuurlijk.

+1 widar. mooi antwoord :) 'meppen' (niet letterlijk dus) is toch bewust? dus is er dan wel sprake van 'terugmeppen' of voorkom je (ook uit eigenliefde) dat je volledig ondersneeuwt als je je persoonlijke grenzen niet aan geeft (aan #blijft# geven)
eenmaal ondergesneeuwd kan het neg worden, en is het dan nog wel mogelijk om dezelfde liefde te voelen/het op dezelfde manier te uiten? is het daarom zo verkeerd om de eigen grenzen streng te bewaken (over het algemeen gezien) uit zelfbescherming, maar ook ter voorkoming 'van' je ander te uiten? ik vind dit geen goedpraten hoor wendy, totaal niet! bewust of onbewust : we leven niet 'ten dienste van'. (ook niet emotioneel gezien)
maar het ís Moelijk (zie hoofdletter ;-) voor zowel jou als de persoon met autisme.

Ik vind zelf, dat je grenzen stellen okee is, zolang het een ander niet schaadt. En dat is dan meteen wel weer een schemergebied natuurlijk....
Dat móét zelfs soms, omdat je jezelf niet liefhebt als je steeds je grenzen over laat gaan. Dan kom je voor mij in een gebied van niet eerlijk zijn naar jezelf, maar ook niet naar de ander.
Het is zeker Moeilijk, maar niet onmogelijk ;-))

@Euca: Zoals ik al zei, je hoeft je natuurlijk niet tot moes te laten meppen. Toen mijn autistische kind niet doorhad dat slaan niet leuk is, heb ik haar met liefde terug geslagen. En als op straat iemand denkt mij leuk een paar meppen te kunnen verkopen, dan ga ik hem ook laten merken dat dat niet zo leuk is. Ik ga hem dan echter niet gelijk z'n nek omdraaien. Als ik me zou laten slaan, zou ik mezelf tekort doen. Als ik z'n nek omdraai, doe ik hem tekort. Het is zeker belangrijk de eigen grenzen te bewaken. Dan bedoel ik natuurlijk wel die grenzen waar echt niet overheen gegaan mag worden. Ik bedoel dan niet gaan zeuren tegen iedereen dat ze muisstil moeten zijn omdat je niet tegen geluid kunt.

@widar
ik snap wat je bedoeld, ook in de vorige tekst maar misschien heb ik mij wat ongelukkig uitgedrukt hierboven? als voorbeeld: voor een autist moelijk kan zijn om te begrijpen dat je door te slaan iemand anders pijn doet. terwijl pijn voelen als je zelf geslagen wordt wél pure logica is. en ook ik laat me niet meppen hoor, maar zou bij een niet autist toch een stuk minder empathisch zijn, en zonder pardon gelijk terug meppen. puur omdat men beseft/weet dat het pijn doet (en dit ook de opzet is in veel gevallen) de belangrijkste (uiterlijke)grenzen MOET je idd bewaken omdat het persoonlijke grenzen zijn. doe je dit kan je jezelf niet meer zijn/raak je jezelf kwijt. met het stellen van 'wissewas grenzen' (zoals muisstil zijn) beperk je een ander alleen maar in zijn doen en laten, en m.i. zijn grenzen hier niet voor bedoeld. ;-)
men moet zich wel kunnen ontplooien natuurlijk ook al zijn er bepaalde grenzen.

mooi gezegd widar; +

Mooi!
Dank voor je antwoord.

nice! kort maar zeer krachtig!!
+1

;-) Dat zou heel goed kunnen, is ook inderdaad een mogelijkheid waar ik mee speel, leuk opgemerkt.
Dank voor je antwoord.
Dan ga je er vanuit, dat universele liefde energie is, begrijp ik dat goed?

(ik had dit op de verkkerde plaats gezet) Wel, ik zocht naar het juiste woord, en heb het dan maar energie genoemd bij gebrek aan beter. Of is het goed genoeg?

Tuurlijk is het goed genoeg, het is jouw woord ;-)
Zelf weet ik ook niet goed hoe het te omschrijven. Iets wat abstract is, of een gevoel ofofofof is niet makkelijk in woorden te vatten denk ik.

WAUW!!!! Dank je!!!!

Basbasbastoch, wat onnoembaar mooi.

Zit hele avonden achter mijn laptop en heb toch te weinig tijd alles hier te lezen, hoeveel meer van dit moois zal ik dan moeten missen?
Ik kom tijd te kort!
+

Dank jullie lieve mensen!

wauw... Liefde doet expanderen, angst doet verkrimpen
Angst doet afsluiten, liefde doet openen
Angst doet twijfelen, liefde doet vertrouwen wauw...
Leer van anderen. Wees niet bang dat dit bestaan je vijand is...... +1 !!!!!!!!!!

Bromvlieg?????????????????????????????????????
Van WW naar BB? BasBromvlieg?

Dacht als lekker snackje tussendoor, voor spiderwoman...
Ze had wel trek in een hapje nu, beetje vitamientjes :)))

Dank hahahahaha

"Liefde is het lied van de stilte. Het is de kwaliteit om in genot alleen te zijn. Het is de kwaliteit om gedachtenloos (no mind) te kunnen zijn, om stil te kunnen zijn." Deze regels van jou vond ik opeens zo van toepassing op jouzelf: over wat je ergens anders schreef en in PB over je huis etc.
Moest ik gewoon even kwijt!

Weet ik Wendy, daarom werd ik zelf geraakt toen ik ze opschreef. Dat is wel eens vaker voorkomen kan ik me herinneren, synchroniteit zeker.. ;)

Ja...... mooi is dat hè?

Dat vind ik super van je, dank je wel voor je antwoord!

graag gedaan! ik wil jou een complimentje maken dat jij altijd respectvol omgaat met iedereen. ook met andersdenkenden. een voorbeeld voor mij!

Dat vind ik echt heel erg aardig van je, dank je wel! Iedereen is anders denkend dan een ander, want ieder mens is uniek.
Waarom zou je (algemeen bedoeld) iemand, die anders denkt dan jij op bepaalde gebieden, niet met respect kunnen benaderen? Dat is mij echt een raadsel!
En daarnaast: dan zou iedereen dus iedereen respectloos moeten behandelen, dan wordt het helemáál zo'n zooitje op de wereld ;-)