Een gevoelige jongen weerbaarder maken; Kan een paragnost helpen?

Er bestaan hele goede en betrouwbare paragnosten maar er bestaan ook een heleboel kwakzalvers die veel meer schade aan kunnen richten dan dat ze je helpen. Of het zweverig is? Het is maar net wat je zelf zweverig vindt, de een zal het wel zweverig vinden en de ander niet. Maar waarom zou je naar een paragnost gaan? Je kunt ook op een andere manier hulp zoeken. Misschien heb je mensen in je omgeving die je raad kunnen geven of je ouders of zoek anders kontakt met een psycholoog. Als je persé naar een paragnost wilt: Er bestaan beroepsorganisaties voor alternatieve genezers, dan heb je een klein beetje een houvast. Let wel: Deze mensen hebben dikwijls geen officieel erkende opleidingen. Ga in elk geval nooit in zee met zo'n paragnost van die briefjes die je weleens in je brievenbus vindt, dat zijn sowieso grote oplichters die vaak duizenden euro's vragen. Betaal sowieso geen exorbitante bedragen aan wie dan ook.

Het lijkt mij beter, om een cursus assertiviteitstraining te doen. Als iemand al gevoelig is, denk ik dat een paragnost teveel invloed kan krijgen. Zou handig zijn om wat meer informatie te hebben, zoals leeftijd.

Het is moeilijk om je gevoel te volgen en ik snap je twijfel.
Als je het nuchter bekijkt, dan is een paragnost in weze ook een heel gevoelig iemand. Maar dan iemand die al een heel groot deel van leven heeft gehad. Het is dus een echte ervaringsdeskundige, welke zijn tips kan overbrengen.
Vergeet het paranormale, hij kan zijn eigen ervaringen delen. Ook hij heeft moeilijke tijden gekend met zijn gevoeligheid.

Ik zie de reden niet in waarom je daarvoor naar een paragnost moet gaan.
Ga naar je huisarts hij kan je evt doorverwijzen naar een psycholoog of een maatschappelijk werk(st)er, dan weet je tenminste dat je echt wordt geholpen.

Uit nieuwsgierigheid en gebrek aan vertrouwen in de mij op dat moment bekende therapeuten heb ik zo iemand wel eens geraadpleegd. De man deed meer voorspellingen dan dat hij door mij gevraagde adviezen gaf. Tot mijn verbazing bleken de voorspellingen tot op heden uit te komen. Die had ik liever niet gehoord, want het is niet onmogelijk dat ze hebben geleid tot self fulfilling prophecies.
Om die reden zou ik het niet adviseren; een goede paragnost is niet hetzelfde als een goede therapeut.

Alleen als hij er zelf in geloofd...

nee zo iemand wordt te afhankelijk van ,.....
met alle nare gevolgen vandien

Alsjeblieft doe dat niet. Ik denk dat je zoon hier alleen maar van achteruit gaat. Wat ik je kan aanraden is om misschien een rugzakje aan te vragen. Hierdoor kan je zoon in contact komen met een buddy wat een 'vriend' van hem kan gaan worden. Een goede vriend geeft zelfvertrouwen, wat je haast automatisch weerbaarder maakt.

Iedereen kan zichzelf paragnost noemen. Je gaat dus advies halen bij iemand waar je geen enkele informatie hebt over de achtergrond.
Vele paragnosten horen stemmen, maar dat doet iemand die leidt aan schizofrenie ook (googelen op dit begrip kan meer inzicht verschaffen).
De kans is levensgroot dat je te maken krijgt met iemand die van zijn 'kwaal' zijn beroep heeft gemaakt.

Echte paragnosten zijn zelf gevoelig.
Dus begrijpen ze een gevoelige jongen vaak heel goed.
Dat maakt hen juist minder geschikt, de gevoelige jongen moet leren zijn prikkels te filteren.
Weerbaarheid ontstaat doordat een gevoelig mens de balans weet te vinden tussen paranoide gevoelens en naïviteit welke bij hen vaak co-existeren.
Het is daarom beter dat hij zichzelf leert kennen en zijn gevoeligheid leert te benutten.
Een goede tweedelijnszorg psychologie zet naar mijn mening meer weg dan hem bij goedwillende paragnosten te brengen die niet zelden zelf problemen hebben met hun
gevoeligheid, tevens hebben veel paragnosten zich sterker spiritueel dan emotioneel ontwikkeld welke laatste juist stabiliteit geeft.
Ik spreek uit ervaring (I have been there.....)
Wat wel belangrijk is , is dat hij een goede psycholoog/psychotherapeut treft die hem ook qua intelligentie partij kan geven.
Hoog sensitieve mensen zijn niet zelden zeer intelligent.
Je zou zeggen dat dat een voordeel is.
Als je echter in jezelf verdwaald raakt is dat echter niet het geval.
Je kunt dan met je zelfgevoel en - beleving zo vervreemd raken van jezelf dat je het kompas van een betrouwbare therapeut nodig hebt om jezelf te hervinden.

Een ander gevaar van het voorstel van de vragensteller is dat de gevoelige jongen ingeleid wordt in het paranormale beleven, wat het dagelijks functioneren als je toch al niet sterk in je schoenen staat er niet gemakkelijker op maakt.

Bij een psychotherapeut is de doelstelling duidelijk, deze zal proberen hoofd en hart meer op een lijn te krijgen.
Laat hem er wel mee aan de slag gaan, een ingezette ontsporing komt niet vanzelf weer op de rails .
Succes!!

Over welke paragnost hebben we het? Er zijn er velen. Hele goede, middelmatige en ronduit kwakzalvers. En, over welke discipline hebben we het? Paragnosten hebben ieder hun eigen manier van werken, wie moet je hebben?
Ga er maar aan staan.
Wat je niet schrijft is op welke manier de jongen gevoelig is. Ziet, hoort en/of voelt hij dingen?
Is hij niet tegen het leven opgewassen daardoor?
Of huilt hij gauw omdat hij een emotionele jongen is?
Maar goed, als een jongen weerbaarder moet worden zou ik beginnen met gezond eten en drinken. Toen mijn zoons weerbaarder moesten worden omdat ze gepest werden hebben ze een poosje op worstelen gezeten. Ze wilden helemaal niet vechten maar toen ik vertelde dat ze helemaal niet (meer) hoefden te vechten, júist omdat ze die sport zouden beoefenen, zijn ze toch akkoord gegaan. Ze hebben er maar kort opgezeten maar het was voldoende om hun uitstraling naar de buitenwereld te veranderen in jongens die veel zekerder waren van zichzelf en niet meer met zich lieten sollen.
Als de jongen gevoelig is in de zin paranormaal gevoelig, ook dán raad ik je eerst aan om het lichaam steviger, gezonder te laten worden. Eerst levenservaringen opdoen, sterker worden en dan je eventueel verder verdiepen in paranormale zaken. Intussen kan hij zijn paranormale gebeurtenissen opschrijven zodat hij niet bang hoeft te zijn ze te vergeten en tegelijkertijd kan hij die ervaringen daardoor in de geest weer los laten.
Als hij ook op geestelijk gebied hulp nodig heeft kan je ook naar een klassieke homeopaat gaan, om hem weerbaarder te maken kan een homeopaat hier heel goed bij ondersteunen.
Probeer in ieder geval geen sensationele methodes uit, juist omdat hij zo gevoelig is het goed om het rustig te houden. Later kan hij zelf nog genoeg uitproberen als dat al zijn wens is.
Kijk goed van te voren of dit werkelijk om gevoelig zijn gaat, dan kan een homeopaat een goede weg zijn, of dat er meer aan de hand is, dan kan de huisarts met een verwijzing de juiste weg zijn.
Maar vandaag schijnt de zon, en die geeft ook kracht,
dus....!! ;-)

Het leven moet hem weerbaar maken,er moet gewoon eelt op zijn huid komen door vallen en opstaan.
Wat je wel kan doen is een assertiviteitscursus ik denk dat dat het beste antwoord is. Als je een jong kind gaat vervreemde van zijn jonge vrienden door hem bv naar een paragnost te sturen,die gaan hem natuurlijk vertellen dat ie bijzonder is ten opzichte van de andere kinderen,dan word het echt een raar mannetje in de ogen van de andere kinderen en dan zal die alleen maar meer gepest worden,als je zoon bij een paragnost is geweest en hij vertyeld aan iemand op school dat ie daar geweest is word het zoeen vreemde kikker,die over al buiten valt.

Ik hoop dat je dit inziet

er zijn natuurlijk altijd mensen die het zweverig vinden, maar de vraag is of dit wat voor jou of de jongen uit zal maken :)

zelf denk ik dat een paragnost iemand niet weerbaarder kan maken, maar een magnetiseur kan er wel voor zorgen dat de jongen rust vind. (nare ervaringen los kan laten) wat natuurlijk wel een steentje bij kan dragen aan een bepaalde basis om verder op te bouwen.

zelf ben ik HSP en er is niets mis met gevoelig zijn op welke manier dan ook. de omgeving heeft er moeite mee. hier moet iedereen dus mee leren omgaan.
de omgeving (voor het gezin, de veilige basis) moet accepteren dat iemand gevoeliger is en dit ook okay vinden. niet alleen accepteren maar ook #begrijpen#.

soms kan een cursus ervoor zorgen dat iemand steviger in zijn schoenen staat waardoor je bepaalde situaties beter kan handelen en kan plaatsen.
het beging is naar mijn idee altijd te accepteren dat je bent zoals je bent en hier ook vrede mee kan hebben.

Een paragnost.. volgens mij werkt dat niet heel goed om hem weerbaarder te maken. Misschien is het goed als hij op een zelfverdedigingssport gaat (karate, judo enzo.)
Misschien kunnen een paar gesprekken met een goede psycholog ook werken.