"Wat is zout programmeren?

Bedankt voor je antwoord,de man in kwestie wou er niet op doorgaan, en was er erg bang van,maar mijn nieuwsgierigheid was gewekt,zelf geloof ik daar niet in maar mensen kunnen elkaar bang maken met zulke onzin.
en dan heeft suggestie een sterke werking

Klopt inderdaad. Sommige mensen zijn bang omdat het om toverkracht zou gaan, of zelfs om duivelse krachten. Er zijn ook paranormaalgelovers die bang zijn - maar die zijn eerder bang voor vragen. Mensen vragen stellen, zijn mensen die zelf nadenken, en dus niet al hun theorieën automatisch geloven. Zulke mensen stellen wel eens vragen waar de paranormaalgelover geen antwoord op kan geven - en dat vinden ze beangstigend.

Scheer 'iedereen' maar weer over één kam. + voor je antwoord, buiten de laatste alinea.

Velen zijn in staat een stof te programmeren. Waar die "paranormaal persoon" wellicht 'bang' voor is, is dat er minder aan getransformeerd zout verdiend wordt wanneer iedereen dit weet.

Als het "programmeren" zou werken, zou je verschil moeten kunnen merken tussen wel en niet "geprogrammeerd" zout. Je zou dan uit twee potjes zout het potje moeten kunnen kiezen dat "geprogrammeerd" is. Waarom zou dat nog nooit iemand zijn gelukt, denk je?

Ik vergelijk het met het volgende.
Ik ben ziek en neem medicijnen. Na een tijdje word ik beter verklaard. Is deze genezing nu te wijten aan de medicijnen? Weten we hoe het zou zijn verlopen wanneer ik geen medicijnen zou hebben gebruikt?
En antwoord nou niet met wetenschappelijke onderzoeken die als bewijs moeten dienen. Voor mij zijn dat geen bewijzen.

Goed, geen onderzoeken, maar een uitleg. Of JIJ door die medicijnen bent genezen, is natuurlijk nooit met zekerheid te zeggen. Maar voordat die medicijnen op de markt werden toegelaten, zijn ze getest. Duizend zieken kregen een pil; de helft een placebo, de helft het nieuwe medicijn. Pas toen bleek dat de helft met het nieuwe medicijn veel grotere geneeskansen had dan de helft met het medicijn, werd het medicijn toegelaten. Kortom: we zien dus een *effect* van het medicijn. Als je wilt, kun je dat zo nadoen, als je genoeg vrienden bij elkaar kunt krijgen. Er zijn dus pillen zonder effect, en er zijn pillen met effect. We kunnen een verschil merken. De eerste pillen noemen we placebo, de tweede noemen we medicijn. Als het zout "geprogrammeerd" zou kunnen worden, zou je iets dergelijks ook met dat zout kunnen doen. Er moet immers een verschil zijn. Als je zegt dat er geen verschil is tussen het effect van gewoon zout en het effect van "geprogrammeerd" zout, zeg je feitelijk dat het "programmeren" van zout volkomen zinloos is. Voor mij komt het dus neer op het volgende:
--  ofwel je kunt een effect merken van het "programmeren";
--  ofwel je kunt geen effect merken van het "programmeren". In het eerste geval is het "programmeren" effectief, in het tweede geval doet het kennelijk niets, en had je het net zo goed kunnen laten. Als je er anders over denkt, sta ik open voor je uitleg.

Cryo. lifehacker zegt.........En antwoord nou niet met wetenschappelijke onderzoeken die als bewijs moeten dienen. Voor mij zijn dat geen bewijzen............... En wat doe je dan?

Ik doe het enige dat ik hier kan doen: uitleg geven. Als dat niet mag, zou ik monddood zijn. Dat zal vast niet de bedoeling zijn geweest van lifehacker.

Beste Cryofiel, waarschijnlijk ben ik naar jou toe niet duidelijk genoeg geweest.
Ed heeft daarentegen mijn reactie naar jou toe wel goed geïnterpreteerd, maar OK. Zoals gezegd, dat verhaal, jouw uitleg, kennen we zo langzamerhand allemaal wel.
Ik begrijp ook goed dat de wetenschappelijk georiënteerde medemens hier dolgraag de vinger achter wil krijgen. Voorwaarde is volgens mij wel dat de wijze van benadering een andere moet zijn en natuurlijk een open houding, vrij van o.a. * een te verwachten resultaat*. Ook wil ik verwijzen naar Esoteria waar ook e.e.a. zinnigs hierover gezegd is. Maar ik zal proberen wat van mijn 'weten' (lees: open houding en altijd bereid mijn mening te weizigen wanneer hier aanleiding voor is) te delen.
Alles is energie, (ook een medicijn). Hieronder valt ook de menselijke Gedachten en het ahw doorgeven van positieve energie, bijvoorbeeld vanuit de handen. Deze krachtbronnen goed gebruikt kunnen helend werken. Bij dat getransformeerde zout, neem ik gemakshalve aan, dat deze op genoemde wijze is 'behandeld'. De positieve intentie, in dit voorbeeld althans, geeft kracht/heling/enz. Niet zichtbaar maar wel werkelijkheid, gelijk de natuur.

Goed, dank voor deze toelichting. Laat ik eens kijken of ik je nu beter heb begrepen. Je zegt dat alles energie is, dat ook een medicijn energie is, dat zout ook energie is. Dat ook gedachten energie zijn. Goed. Prachtig. Tot zover is dit alles theorie. Waarbij ik het woord 'theorie' gebruik in de zin van: een idee, een mogelijke beschrijving van de wereld. De vraag is dan: is deze beschrijving van de wereld, een juiste beschrijving van de wereld? -- Oke, even pauze nu, voordat ik verder schrijf. Eerst maar eens vragen: heb ik je tot zover goed begrepen, of zit ik er nét naast (of volkomen naast), en wil je mijn gedachtengang bijsturen?

Zoals ik al aangaf is in mijn overtuiging alles energie (trilling), meetbaar of niet. Dus het antwoord is ja.

Oké, dank voor deze bevestiging. Dan kunnen we nu de volgende stap zetten. De theorie (nog steeds in de zin van: een idee, een bewering, een mogelijke beschrijving van de wereld) is nu dat je een vorm van "energie" (gedachten, intentie, werking, kracht) toevoegt aan het zout. Als je wilt mag je al invullen om wat voor "energie" het zou kunnen gaan, maar wat mij betreft laten we dat nog even open, om nog geen mogelijkheden uit te sluiten. Heb ik het nog steeds goed als ik dit zeg? Dat je dus een vorm van "energie" toevoegt aan het zout, en dat het zout daardoor een bepaald effect kan bewerkstelligen?

Ja.

Prima - dan hebben we nu een theorie (nog steeds in bovenstaande betekenis van het woord) waarvan we, op dit moment in de discussie, nog niet weten of ze waar of onwaar is. Hoe zou je er volgens jou achter kunnen komen, of deze theorie wel of niet waar is?

Door geen verklaring te willen najagen. Voel, neem waar en oordeel niet.
Het feit dat je het "een theorie" noemt geeft al aan dat je er niet open voor kunt zijn.

Je staart je blind op dat woordje, dat voor jou een speciale betekenis heeft. De betekenis die je er zelf aan toekent is zó overheersend, dat je niet meer ziet dat ik hierboven schreef wat ik met het woordje bedoel. Met 'theorie' bedoel ik hier, en nu citeer ik mijzelf: een idee, een bewering, een mogelijke beschrijving van de wereld.

Het is zeker waar dat woorden mij /ons ahw kunnen triggeren; dat zij diep in ons geworteld liggen en waar af en toe aan geschud wordt.

Goed - nu je weet wat ik bedoelde met dat woordje  -- Wat wordt *dan* jouw antwoord op de vraag die ik stelde, vier reacties boven deze tekst? En verandert dat jouw stelling, drie reacties boven deze tekst, dat ik ergens niet open voor zou staan?

Het antwoord staat in het 1e gedeelte van mijn reactie, 4 reacties boven deze tekst. Ik herhaal deze nog even anders wordt het een puzzel die niet meer te volgen is: Door geen verklaring te willen najagen. Voel, neem waar en oordeel niet.

Ik zie nu het volgende: De vraag is: hoe kom je erachter, of een bepaalde beschrijving wel of niet waar is? Jouw antwoord is: door te voelen en waar te nemen. Prima. Ik voel en neem waar dat drie mensen het op deze manier heel erg met elkaar oneens zijn. De eerste voelt dat het zout heel krachtig beschermt, de tweede voelt dat het zout kwaadaardig is, de derde voelt dat het zout niets doet. Ze zijn alledrie even zeker van hun zaak. Wat zegt dat, volgens jou?

Dat de eigen waarheid gebaseerd is op eigen waarneming.

Dat wisten we al. Maar wat doen we nu met de echte, overkoepelende waarheid?

Wat ben je toch een grappenmaker. Druk op een knopje en de echte waarheid verschijnt. Waarheid komt niet uit een machine. Wij zijn waarheid en het zal geleefd moeten worden om daar achter te komen. Ieder voor zich. De echte waarheid, mijn waarheid op dit moment, heb ik met je gedeeld. Ik kan het wel elke keer anders verwoorden maar dat doet hier niets aan af. Wellicht zit in mijn waarheid niet datgene wat jij wil horen. Vandaar dat jij door blijft vragen terwijl het antwoord al gegeven is.

Da's nou precies wat ik zeg: zo eenvoudig zoals je het nu doet voorkomen, is het niet. Precies daarom vraag ik je, hoe je die overkoepelende waarheid denkt te kunnen ontdekken.

Zo eenvoudig is het wel.
Jij bent een stukje van die overkoepelende waarheid. Het totale inzicht zal je hopelijk in die andere dimentie gegeven worden.

Hahaha... dimensie, uiteraard.

Maar wat kunnen we NU doen om zo dicht mogelijk bij die overkoepelende waarheid te komen? Mij lijkt dat nuttig - da's mijn geloof.

Mij ook.
Door waarheidsgehalte te geven aan datgene waar jij in gelooft, waar je door geraakt wordt of gepassioneerd van raakt, onafhankelijk of dit nu bewezen kan worden of niet. Jij bent het begin en het einde. De rest zijn hulpmiddelen om bij het 'einde' te komen.

Je blijft uitgaan van jezelf. "Wat ik denk heeft waarde, en dus moet het maar de waarheid zijn." In feite probeer je je eigen denkbeelden op te leggen aan de werkelijkheid. Ik pas liever mijn denkbeelden aan aan de werkelijkheid. Rest nog slechts de vraag: hoe maken we de grootste kans, zo dicht mogelijk in de buurt van die werkelijkheid te komen?

Wat ik ervaar als werkelijkheid is mijn waarheid, en niet andersom.
Je vervalt in herhalingen... Misschien verstandig om het hierbij te laten en elkaar in een andere vraag/omstandigheid weer te ontmoeten.

Grappig, ik had juist het gevoel dat jij in herhalingen viel...
(niet snerend bedoeld, zie het alsjeblieft als een gewone opmerking - ik heb getwijfeld of ik dit kon typen, maar ik dacht dat dat wel moest kunnen, zeker met deze toelichting erbij). Ik zie overigens werkelijkheid en waarheid als één. "Fundamentalistisch" gesproken zijn het twee verschillende dingen, maar voor elk praktisch gebruik zijn ze één.

Cryo. je probeert met alle macht iemand te laten inzien, dat de wereld groter is, dan hun eigen wereld, door open te staan voor de wetenschap.
Het ontgaat je telkens weer, dat velen dat juist wel zijn, dat velen juist via de wetenschap komen tot hun eigen overtuiging.
Jij bent het zelf , die een deel van de werkelijkheid mist, door je altijd maar weer zo op te stellen, doordat 'wij ' het niet eens zijn met veel wetenschappelijk verklaringen en jij voor alles maar bewijs wilt hebben, zullen we nooit een steek verder komen.
Gek genoeg is dat voor veel anderen niet zo van belang.
Gek genoeg is dat voor jou, wel van belang.
je geeft telkens aan dat 'wij' maar een deel van de wereld zien en beleven, terwijl jij de pracht van de hele wereld ziet, dus missen 'wij' ergens een belangrijk stuk.
Gek genoeg denken 'wij' dat juist jij een belangrijk deel mist.
Het is van jou een misopvatting, te denken dat 'wij' niet openstaan voor de wetenschap, je lijkt dat maar niet te willen begrijpen/ accepteren.
Telkens weer kom je op dat punt terug, terwijl dat punt er helemaal niet is.

Ik zie iets anders. Ik zie hierboven (bij lifehacker, bedoel ik dan) een continu ontwijken van een eenvoudige vraag. Een vraag die zelfs niets te maken heeft met wat jij hier nu schrijft. Gewoon een eenvoudige, enigzins filosofische vraag. Een vraag van belang, een antwoord van belang. En toch steeds maar weer dat ontwijken.

nee, cryo. dat komt door jouw manier van denken.
Je onderbewustzijn heeft al een oordeel voordat de discussie echt op gang is, daarom zie je ook beschuldigingen en beledigingen die er niet zijn.
Er worden geen vragen ontweken, maar je wilt de discussie een bepaalde kant uit sturen door je vragen en als dat niet lukt, noem je dat ontwijken.
Iemand die jouw vragen zou willen ontwijken, geeft geen antwoord meer, maar dat kan je van lifehacker toch niet zeggen.
En je intentie is vaak niet eerlijk, je weet van te voren waar je heen wilt, ongeacht de antwoorden en reacties.
Een HSP er heeft dat meestal wat sneller door, omdat zijn gevoel ook meespeelt in de discussie.
Die weet/ voelt dus welke kant het uiteindelijk op gaat, maar leest iets anders.
Ik ben niet de eerste die je dat vertelt.
Als jij al aan het begin zegt, dat het onderwerp volkomen onzin is, is daarmee de discussie al over.
Althans, jouw discussie, de rest is dan al niet meer geloofwaardig.

Daar ga je weer, Ed. Doe ik mijn best zo open mogelijk te zijn, en dat zo goed te laten zien als ik maar kan -
komt van jou de beschuldiging dat ik al oordeel voordat de discussie op gang is. Vertel ik wat ik zie -
komt van jou de beschuldiging dat ik dingen zie die er niet zijn. Signaleer ik dat ik het gevoel heb dat een vraag wordt ontweken, aan de hand van bovenstaande lange reeks reacties waarin ik steeds maar weer diezelfde vraag stel zonder een antwoord te krijgen -
komt van jou de beschuldiging dat ik wil sturen. Ga ik open en oprecht de discussie in -
komt van jou de beschuldiging dat ik niet eerlijk ben. -- Op die manier hoeft het van mij niet, Ed. Jij sluit hierbij de discussie.

Een uitgestoken hand wordt niet altijd zo begrepen.

Dat is inderdaad de strekking van mijn vorige reactie. Dank voor de samenvatting.

Mijn waarheid wordt blijkbaar niet als waarheid opgevat, maar ervaren als ontwijken.
Is dit aan mij, of aan de lezer te wijten?

Dit is inderdaad wat er gebeurt. Aangezien jouw waarheid nooit gelijk is aan de werkelijkheid (of de (eigen) waarheid van een willekeurig ander persoon).

Lifehacker, de kracht van het onderbewustzijn, lijkt hier sterker dan het bewustzijn.
Het ondermijnt de intentie om achter de waarheid te komen, met als resultaat opnieuw beschuldigingen.
Zelfs de uitgestoken hand, werd niet herkend en ook ik werd beschuldigd.
Het zij zo.

De hoogste tijd om deze "discussie" te stoppen.

..................................