Hoe om te gaan met een wankel wereldbeeld?

Een goeie vraag Jelle...ik denk niet dat je de enige bent die zo denkt.

Ken je die speelgoedbeestjes die je op moet winden, zo voel ik me af en toe, en soms vergeet ik het ding op te winden en dan kom ik geen stap verder....

M.a.w het beeld dat we vandaag de dag voor ogen hebben is veelbelovend maar slopend soms. Hoe met een 'wankelend beeld om te gaan', we leven heel erg in een 'ik (presterende) wereld'.

Acht jaar geleden emigreerde ik naar Israel, geen makkelijk land, je vormt een bepaald beeld van de cultuur en de mensen, vanuit het nuchtere Holland naar een land vol spanning en nieuwe ontwikkelingen op allerlei gebied, kortom een nieuwe start....

Nu na 8 jaar kan ik zeggen hoe ik met mijn wankel wereldbeeld kan omgaan, (misschien helpt het jou ook) maar heb geleerd om te luisteren naar mezelf, en de wereld verander mij niet, maar ik kan hem wel veranderen, door het niet als correct te zien.

De wereld zit vol eigenaardigheden, geloof, welk geloof past bij mij/ambitie, werk, wat past bij mij/huwelijk, twijfels/kinderen, verantwoording etc...


Misschien wordt het tijd voor een totale switch???

Iedereen ziet de wereld door zijn eigen bril.
De wetenschap probeert om te kunnen bewijzen dat wat zij hebben ontdekt ook voor iedereen geldt. Ook binnen de wetenschap heb je vaak verschillende brillen en worden theorieen vaak nog bijgesteld.

Het enige nuttige is om je eigen wereldbeeld stabiel te houden. Dan zal jij ook zo stabiel mogelijk zijn.

Als je andere troost zoekt, dan moet je ook onderzoeken wat de werkelijke reden is waarom je werk, hobbies of vrienden dat niet zijn. In mijn optiek zijn je daden, opvattingen en levensinstelling een onderdeel en gevormd door je verleden.
Iemand die mentaal onderdrukt is, zal die als levensinstelling kunnen krijgen dat een ander altijd veel belangrijker is.
Iedereen heeft in meer of mindere mate invloed vanuit het verleden. Ben je in het NU niet tevreden, dan ligt een oorsprong (en dus oplossing) in je verleden.

Om als eerste op je vraag antwoord te geven:
Een wereldbeeld is nooit statisch, dat is constant in beweging en wankelt. Dat zie ik dus als "normaal", wat DAT dan ook mag zijn.... :-)

Jouw beeld van die constant in beweging zijnde wereld kan niet correct zijn, niemands beeld is correct. Iedereen kleurt de kleurplaat van de wereld in met eigen visies, meningen etcetc. DE waarheid, DE werkelijkheid bestaat niet.

De dingen, waar je de laatste tijd over nadenkt vind ik terug in je andere vraag denk ik:
http://www.goeievraag.nl/vraag/gaan-onzekerheid.122037
betreffende de onzekerheden over je baan, inkomsten, huis en hoe om te gaan met die stress.
Daar zijn mooie antwoorden gegeven!

Wat ik je misschien mag meegeven: niks is zeker in het leven en wie weet heb je dat wel altijd gedacht. Ben je ervan uitgegaan, dat alles blijft zoals het is. Dat leven statisch is.
Je ervaart de fase, waar je nu in zit als onzeker: maar er is in feite niks veranderd: er WAS al niks zeker, alleen heb jij dat anders ervaren?
Misschien is er helemaal geen "juiste" weg.... zijn er vele wegen....vele mogelijkheden..... vele uitdagingen.....

Hopelijk kom ik niet belerend / betweterig over, dat is in ieder geval niet mijn bedoeling.
Het zijn ook mijn onzekerheden.... en die van velen met mij.

Wat je je allereerst moet bedenken is dat het leven heeeel simpel is: we maken het alleen ingewikkeld.
Vraag je ten tweede af wat de allerbelangrijkste levensbehoefte van alle mensen is: dat is de eigen 'veiligheid'. Dit is in miljoenen jaren ingebakken in alle levensvormen en dus ook in mens. Het 'speciale' van de mens is alleen dat de 'lichamelijke veiligheid' voor het overgrote deel van de mensheid wel gegarandeerd is. Daar hoeven we ons in het algemeen geen zorgen meer over te maken, de kans dat we ons morgen niet omstandigheden zullen bevinden waarbij we niet zullen omkomen van de honger of de dorst of worden verscheurd door een tijger is bijna 100%.
Ons gevoel van veiligheid is dus verlegd naar het geestelijke niveau en in plaats dat we bang zijn voor leeuwen en tijgers zijn we nu bang voor de 'andere mensen'. Voor ons levensgeluk denken we namelijk afhankelijk te zijn van 'die andere mensen'. Houden ze wel genoeg van ons? Vinden ze ons wel geweldig genoeg ? Zullen ze ons geen 'trucje' flikken' ?
Het is dus ook weer alleen maar weer gebaseerd op angst. Alleen nu niet meer voor onze lichamelijke veiligheid maar voor onze geestelijke veiligheid. Daarmee maken we ons natuurlijk volledig afhankelijk van die andere mensen; die zelf ook weer dezelfde angsten hebben en dus weer bang zijn voor wat wij we hen zouden kunnen 'aandoen'.
Zo houden we elkaar onbewust gevangen.

Als je dit kunt inzien en weet dat de anderen net zo bang zijn voor jou als jij voor hen kun je deze cirkelredenering wellicht loslaten en gewoon gaan leven. Wat de ander jouw 'aandoet' zijn jouw behoeften en ideeen die niet worden uitgevoerd. Je kunt dan anderen en de wereld gewoon gaan zien zoals ze zijn en jezelf niet meer zo laten leiden door je irrationele behoefte aan 'veiligheid'. Je bent namelijk altijd al veilig: tenzij je laat meeslepen door je ingebeelde behoeftes.
Oordeel niet en laat jezelf en anderen zijn zoals ze zijn. dat is de weg.

De wereld die jij ziet, is vaak de wereld die jezelf creëert.
Het universum zal alles in het werk stellen om jouw gedachtes en handelingen, werkelijkheid te laten worden.
Heb je bijvoorbeeld veel negatieve gedachtes, dan zul je ook veel negatieve mensen ontmoeten, die worden als het ware aangetrokken door jouw gedachtes.
Je kunt altijd besluiten om het roer om te gooien, en te gaan leven zoals jij dat wilt.
Dan zul je weer een andere werkelijkheid creëren.
Wat ik je kan adviseren is, ga leven waar jij achter kunt staan, wat het beste aansluit bij jou gevoel en intuitie.