Is de interesse voor spiritualiteit bij de jeugd een soort compensatie voor het ontbreken van relegie in hun leven ?
Hoewel de jeugd over het algemeen zeer nuchter en kritisch is ten opzichte van niet bewezen theorieën, zie je momenteel een grote groei in interesse voor paranormale zaken en anderen spiritueel gerelateerde onderwerpen.
Steeds vaker zie je ,ook hier op g.v. vragen op dit gebied van jonge mensen beneden de twintig jaar.
Juist op het moment dat de wetenschap met veel verklaringen komt voor veel van dit soort verschijnselen, lijkt een deel van de jeugd bewust de andere, spirituele richting heen te gaan.
Zou het gebrek aan enige vorm van relegie in hun leven de oorzaak kunnen zijn, dat ze toch iets van een mysterie zoeken?
Of is het juist een vorm van afkeer tegen onze steeds harder wordende maatschappij?
Het zoeken naar geestelijke liefde?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
De wetenschap kan bepaalde dingen verklaren maar kan het mysterie van het universum nooit compleet wegnemen. (gelukkig) Het is een mysterie waarom we hier zijn, het is een mysterie hoe we hier zijn gekomen. De maatschappij biedt ons een droomwereld aan met nummers, banen, onzichtbaar geld, en nog eens nummers en rare verplichtingen. Dit is een illusie, dit is niet hoe de wereld is maar hoe wij hem gemaakt hebben. Ons brein wordt geconditioneerd, we denken en reageren op de autopiloot. Wanneer we met spiritualiteit in aanraking komen leren we dat de wereld zijn mysterie nooit heeft verloren, maar dat alles prachtig, levend en mysterieus is. De reden dat we dat niet zagen was omdat we gevangen waren binnen de zelf gecreëerde muren van ons brein. Het brein is enkel relatief en kan de complete waarheid niet bevatten, wanneer we ons daar bewust van worden kan er zich een nieuwe, frisse kijk op een 'overleden' wereld vormen. Naar mijn mening komt dit niet door een tekort aan religie, maar is het een gevecht van waarheid tegen droom. Mensen willen niet meer met hun kop in het zand rondwaggelen totdat ze sterven maar willen daadwerkelijk voelen dat ze leven. Naar mijn mening zijn zowel de maatschappij als religie vormen van kop-in-het-zand sprookjes die voortkomen vanuit angst. En inderdaad, in deze moderne tijden wil het 'leven' er nog wel eens bij inschieten. Spiritualiteit heeft de kracht om ons dat weer terug te geven. Goeie vraag trouwens!
Dat komt omdat de media er veel aandacht aan besteed. Kijk maar naar rtl 4. Derek ogilvie en het zesde zintuig. Dat is naar mijn mening de enige reden.
ik denk niet dat het iets met ontbreken van religie te maken heeft. er is gewoon heel veel over te zien op tv, en op internet. en jongeren willen nou eenmaal heel veel ontdekken, en het is een spannend iets. ik ben zelf chr opgevoed, maar ik vond vroeger alle paranormale dingen heel erg interesant, nu ben ik daar weer wat overheen gegroeid. ze moeten gewoon alles ontdekken, staat ook ergens in de bijbel he, onderzoek alles en behoudt het goede. ( zo ongeveer )
Ik denk dat het niet alleen de jeugd is die meer interesse heeft, maar ook de volwassene zoekt een compensatie. Religie wordt je meestal van jongs af bijgebracht maar door de leegloop van de kerken en de vele prikkels van de samenleving is het hebben van een religie niet meer 'in'. Vroeger toe wij jong waren was de religie de enige prikkel die we in de week hadden en ons enige uitje. Tegenwoordig is dat anders. Toch blijkt het dat er nog steeds gezocht wordt naar iets waar met houvast aan kan hebben.
We staan aan de rand van een nieuwe tijd. Een tijd waarin de mens minder materialistischer zal gaan worden, en meer spiritueel. De kerken met al hun dogma"s en zekerheden zijn langzaam aan het verdwijnen, om plaats te maken voor het nieuwe tijdsdenken, verlichting en spiritualiteit. Deze nieuwe tijd is ingezet door de vondst van de Naghammadi geschriften in 1945. De gnostische christelijke teksten gaven een ander beeld van het Christendom, door de mens te wijzen, op innerlijke ontwikkeling inplaats alleen maar uiterlijke ontwikkeling. Zij geven een blik van het Christendom in de eerste twee eeuwen, vol van spiriualiteit, We zien nu duidelijk dat steeds meer mensen, waaronder veel jeugd aangeraakt worden door de Godsvonk, en gaan openbloeien, wat resulteert in toenemende belangstelling voor het spirituele. Er worden heel veel boeken verkocht, en er zijn dus steeds meer tv uitzendingen die over het spirituele gaan. Dus uiterlijke kennis wordt innerlijke kennis, en religie wordt beleving en spiritualiteit. Dat deze wereld steeds harder en zakelijker wordt, zijn de laatste naweeën van de oude tijd, want dwars door de verdrukking, zal het nieuwe groeien. Verandering veroorzaakt altijd eerst chaos, maar de storm zal gaan liggen, en de morgenster zal gaan schijnen.
De jeugd is inderdaad nuchter en kritisch. Dat is een heel positieve ontwikkeling. Tegelijkertijd is de "exposure" van het paranormale groter dan vroeger. Je ziet dat er veel opener over mag worden gesproken, en je ziet dat dan ook gebeuren. De hype die nu in de media heerst, draagt daar natuurlijk zeker aan bij. De jeugd is nieuwsgierig en wil onderzoeken - wilden we dat niet zelf ook, toen wij die leeftijd hadden? Zolang dat onderzoeken maar gebeurt met een open blik en met oog voor het *hele* verhaal, kan dat alleen maar positief zijn. Ik ben het eens met jouw stelling dat de jeugd nuchter en kritisch is, dus ik heb er vertrouwen in dat dat wel goed zal komen. Wat dat betreft is er echt een nieuwe tijd aan het aanbreken. We zien dat de bekendheid met paranormale ideeën toeneemt - en tegelijk zien we dat de acceptatie van de waarheid van die ideeën juist afneemt. Met haar nuchtere en kritische blik is de jeugd prima in staat, te doorzien dat er feitelijk niets van overblijft zodra je écht gaat kijken en álles meeneemt. Kijk maar eens hier op GV. De belangstelling voor het paranormale is groot - maar het geloof erin is laag. Bij vrijwel alle vragen krijgt de vraagsteller meteen te horen hoe het werkelijk zit, en wat de echte verklaring is voor verschijnselen die op het eerste oog raadselachtig lijken. Deze trend is breed zichtbaar in de maatschappij: de bekendheid groeit, maar het inzicht dat het om (zelf)bedrog gaat groeit sneller. Naarmate het hersenonderzoek en de neuropsychologie nieuwe ontdekkingen doen, zal dat inzicht verder groeien. We staan echt op de drempel van een nieuwe tijd, die zich kenmerkt door een vergroot zelfinzicht en realiteitszin.
ja, dat zou kunnen. Zelf denk ik eerder dat de jeugd een natuurlijke aanleg hebben Voor spiritualiteit. KKijk maar eens hoeveel sommige jongeren al weten vanuit hunzelf. Zelfs dingen die ze nog nooit hebben geleerd of gehoord hebben, weten ze al dat het bestaat.
Een zeer goede vraag. Je krijgt op dit moment een enorme opsplitsing, de orthodox gelovigen kunnen hun argumenten steeds minder staande houden, daarbij staan echter wel steeds meer mensen open voor het Neo Darwinisme (intelligent design met een vorm van evolutie, een andere groep gooit het puur op de evolutie en er is een groep die spiritueel wegvlucht en paranormale verschijnselen na gaat jagen, je zou hen de agnosten kunnen noemen. Deze indeling moet je niet als strikt zien, mengvormen zijn zeer wel mogelijk De spirituele aard van de mens laat echter niet echt toe dat hij niet "kiest" voor een stroming en als je alles aan evolutie ophangt zitten we met het probleem dat ons onderbewustzijn -om maar een ding te noemen- niet in het evolutiemodel past. Zelf heb ik het idee dat er van uitgaande dat we door God geschapen zijn, en wel naar Zijn Beeld, we die geestelijke eigenschappen hebben waarmee materie overstegen wordt en zelfs op kwantumniveau aangetoond is dat onze wilskracht scheppend vermogen heeft. Dat zou betekenen dat de geest dus boven materie staat en wij dan niet het gevolg van materie zijn, maar misschien wel de oorzaak. Er zijn allerhande aanwijzingen dat geest en materie zowel verenigbaar zijn als los van elkaar kunnen bestaan. deze uitgesproken gedachten zijn volgens mij de aanleiding waarom mensen spirituele en eventueel religieuze behoeften hebben die zich bij dieren op die manier niet waar laten nemen. Ook het vreemde verschijnsel dat veel "lagere "diersoorten een veel groter genoom heeft dan wij mensen is nog altijd vanuit de evolutie moeilijk te verklaren. Er is nog zoveel juist NIET bekend dat er veel teveel gaten in onze kennis zitten en we daardoor beseffen dat we slimmer in elkaar steken dan dat we zijn. Dat wijst op een bron die wijzer is dan wij , waaruit we voortkomen en daar willen we grip op zien te krijgen. Dat doet ieder op zijn eigen manier, maar weinig mensen hebben die innerlijke drang NIET. Dus hebben velen een "geloof "' , ook als die op de spirituele wereld gevestigd is. Dat "geloof " geeft een soort vervulling van de plaats waar de gaten in onze kennis zitten, denk ik.
Spiritualiteit is er altijd geweest, omdat veel belangrijke dingen in het leven niet te verklaren of te bewijzen zijn. Vroeger waren dat heel veel dingen, die vanuit de religie konden worden verklaard, waardoor dat heel veel invloed had. Toen er meer wetenschappelijk kon worden verklaard, werd de religie steeds meer afgeschoven als 'achterhaald', omdat de wetenschappelijke verklaringen anders waren dan wat religie zei. Maar omdat er nog steeds gaten bleven, en blijven, vragen waar de wetenschap geen antwoord op kan geven, beseffen de mensen weer dat er meer is dan we zelf waar kunnen nemen. De mensheid wil overal een verklaring voor hebben, dingen ontdekken, zijn nieuwsgierig, en dit geldt vooral voor jongeren. Ook merken mensen, en jongeren, dat spirituele zaken, of bijvoorbeeld bijbelverhalen, ook een andere, belangrijkere functie hebben dan alleen theoretisch 'verklaren'. Namelijk, het gevoel van het mystieke, schoonheid, zingeving. (Een erg mooi voorbeeld is het scheppingsverhaal; onze dominee merkte eens op tegen mensen die letterlijk aan de 7 dagen vasthielden: stop eens de bijbel te zien als een geschiedenisboek! Het is een boek dat de grootsheid van God bezingt.)
Uiteraard hebben de jongeren een grote mate van interesse in álle fundamentele zaken die hen bewust doen maken van het leven en de hen omringende wereld tijdens hun mentale,emotionele, rationele en sociale groeiproces Dat heeft allemaal een "verstrengeling" tussen deze groeiprocessen tot gevolg en heeft dan op een dieper,zelfs complentatief niveau,spiritualiteit als gevolg Het is het afwegen van de bestaande instituten (in dit geval de kerken,geloofsgemeenschapeen,e.d.), wereldbeschouwingen en levenswijzen tegenover de eigen observaties en daarmee de eigen positie als zich ontwikkelend individu in deze wereld Natuurlijk heeft dit onderzoeken van jongeren omtrent hun plek in hun omringende wereld en de diepere relatie daarmee,ook raakvlakken met geloofsrichtingen,kerken,e.d. Maar de jongere van tegenwoordig stelt zich steeds minder "geconditioneerd" op in de maatschappij,omdat de jongere van nu steeds onafhankelijker--en dus bewuster--- is dan vroeger De jongere is in díe zin spiritueel,dat hij/zij niet langer zich verbonden voelt met een specifieke levensstroming en/of een instituut( i.e. kerkgenootschap) ,die/dat geloofsdogma's propageert met daaraan verbonden verplichtingen en regels,maar zijn/haar eigen spirituele weg gaat in het zich ontwikkeldende leven Is het daarom een compensatie voor religie? Het zou een nieuwe vorm va individueler zoeken zijn naar de waarheid achter bepaalde fenomenen in de hen omringende wereld,maatschappij en zelfs de kosmos. De moderne wereld verandert zéér snel en de jeugd is veéél flexibeler en kritischer geworden lijkt mij Aan de éne kant zéér geïnteresseerd in zich ontwikkelende wetenschap en technologie (denk aan vragen b.v. omtrent ontstaan van heelal, aan computertechnologie,allerlei leuke gadgets,enz.),maar ook tegelijkertijd in de werking van emoties,de (menselijke) geest,het ontstaan van leven,maar --onvermijdelijk--- ook wat er ev. daarná volgt,enz. Daarom is de jongere zowel vaak gericht op veranderingen en de daarmee gepaard gaande mogelijkheden van de moderne (technologische) maatschappij,maar tegelijkertijd (door het steeds meer wegvallen van /het gebrek aan de regulerende/autoritatieve functies van b.v. kerkgenootschappen) in het onderzoeken van het (eigen) bewustzijnsbeleven in diezelfde snel veranderende wereld en de plaats daarin: dát is die behoefte aan spiritueel zoeken van jongeren. Dat spiritueel zoeken gaat gepaard met een gezonde dosis kritisch denken in een veranderende wereld
Religie kan een goede houvast geven.Ergens in geloven kan dus stabiliteit geven. Ik geloof niet in deze details maar eerder de grote lijnen. In mijn ogen maakt het niet uit waarin je gelooft. Het gevoel geloven heeft met het mens zijn te maken als groep [dier] bekeken. geloven in de groep en het doel overleven zijn zaken waar we vroeger me konden overleven. En bv de splitsing tussen wolf en hond zo lang geleden is werkt hun psychologie nog hetzelfde. Mensen zoeken stabiliteit, een eigen plekje, waarderen voor hun werk, iets van geloof, een doel etc. Maar besef nu dat juist deze zoeken afstammen van een tijd dat we nog in huiden liepen. Punt is als je de vergelijkingen zoekt tussen toen en nu dan hebt je je antwoorden al in je. Toegevoegd na 2 minuten: zoeken is zaken*
Ik weet zeker dat ieder mens wordt geboren met een vraag naar de oorsprong van zijn leven,de een noemt het het besef wat je tot God kan leiden,( de ander noemt het een fout in de mens) Wat je nu tegenwoordig ziet is dat iedereen wel inziet dat de oerknal wel een moeilijker geloof is dan spiritualiteit,of in God Jezus. Ja ik geloof dat spiritualiteit een soort compensatie is voor religie...wat ik gevaarlijk vind om dat het spiritisme vrij is van het kennen van gevaren,je kan er alle kanten mee op
Ik denk dat die twee dingen niet veel met elkaar te maken hebben. Naar mijn idee overstijgt het spirituele het geloof in 1 iemand. Het is veel ruimer, groter en minder gedwongen door regels dan het geloof in 1 god die van alles vindt en doet. Of de regeltjes die de mensen eromheen hebben bedacht en hebben opgeschreven. Ik denk wel dat het een tegenwicht kan zijn en de behoefte naar mooie dingen in het leven. Het nut om er te zijn is niet vechten om macht en land toeeigenen en anders- of nietgelovigen te bestrijden. Waarom we hier zijn is om te ontdekken dat we liefde zijn. Hoe meer mensen de liefde in zichzelf vinden hoe liefdevoller we kunnen leven en elkaar en jezelf alles gunnen zonder macht, jaloezie en hebzucht. Pure liefde voor wat is en wat de mens en de natuur ons laat zien en geeft. Niet "hebben" is de weg maar "geven" en dankbaar ontvangen (zonder plichten). De wetenschap wil alles verklaren. Dat maakt een boel stuk en kost veel geld en energie. Accepteren en loslaten zijn dingen die naar mijn idee een les is voor de mensheid.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
