Als geloven een vorm is van niet zeker weten, waarom weten heel veel gelovigen het dan zo zeker dat hun god bestaat?

Die zijn juist NIET zeker, als ze zeker waren ervan, dan geloofden ze niet... Toegevoegd op 27-04-2009 18:51:07 Geloof jij dat je een muis in de hand hebt en nu naar een scherm kijkt?

De franse filosoof PASCAL heeft dit vrij cryptisch gegeven bestudeerd en tot de vaststelling gekomen dat om te geloven je best eerst bidt, knielt en dan geloof je. M.a.w. je bidt en je gelooft en je stelt je die vraag niet.Dit is heel simplistisch Pascal weergeven maar het is een poging om de vraag zo te bentwoorden.

Geloven is niet een vorm van niet zeker weten. Er bestaat ook een WAAR geloof en die is zeker.

misschien is geloven wel een vorm van doen alsof je iets wel zekere weet... Hier even een handje vol betekenissen die diverse woordenboeken geven aan het woord geloven: denken dat het waar is, achten, denken, menen, vermoeden, vertrouwen, vinden, aanvaarden, zich verbeelden, ervan uitgaan, helemaal op iets of iemand vertrouwen,

Bronnen:

http://www.encyclo.nl/zoek.php?woord=geloven

Omdat ze anders hun houvast kwijt zijn. Niets menselijks is ook de gelovigen vreemd ...

Haha, dat is dus weten :) Elke geloof vroeg of laat neemt een vorm van kennis. Dus elke 'geloven' wordt ooit 'weten'.

Geloven is voor waar aannemen wat je niet weet! Toegevoegd op 27-04-2009 19:34:42 Mijn excuses voor de "!"

Omdat andere mensen niet geloven wat ze zeggen. En dus zullen zij zeggen, ik geloof het wel.

geloven is juist wel een zeker weten. Het is niet: ik geloof dat het nu alweer 3 weken geleden is dat ik naar de kapper ben geweest. Het is een ander geloof. En dat is juist zeker weten. Waarom zijn er anders zoveel christenen? Waarschijnlijk omdat ze het dan toch wel zeker weten?

Mensen die geloven in de religieuze zin van het woord, die geloven dat ze zeker weten dat hun god bestaat. Volgens mij dan toch.

Dat weten ze niet zeker, ze geloven het vast en zeker. Dat is wat anders. Je kunt overal waar geen bewijs voor is in geloven. Of het nou om religie gaat of iets wat iemand je vertelt, als het aannemelijk is dan geloof je dat en handel je daarnaar.

Wie zegt dat geloven een vorm is van niet zeker weten? De niet-gelovigen? Wat weten die zo zeker? Dat God NIET bestaat? En hoe weten ze dat zo zeker, alleen omdat hij niet tastbaar is? Dat is ook maar hoe je het bekijkt. Dit is juist geloven.. iets niet zien op een tastbare manier maar er wel in geloven. Kunnen we dan enkel en alleen geloven wanneer dingen tastbaar zijn, als we het met eigen ogen zien, kunnen proeven, ruiken, aanraken, wanneer er 'concreet bewijs' is? Je kunt deze vraag ook omdraaien; "Als niet geloven een vorm is van zeker weten, hoe weten heel veel niet-gelovigen dan zo zeker dat God niet bestaat?" En waarom is het voor niet-gelovigen interessant om te begrijpen waarom iemand religieus is, als het toch niet echt boeit? Om toch te begrijpen, om te overtuigen, om te discussiëren? Dit geldt andersom overigens ook. Soms begrijp ik mensen echt niet... ik denk dat ik even een blokje om ga want ik geloof dat het droog blijft. Ik weet het natuurlijk niet zeker maar ik geloof 't wel :P