Over de Bijbel weet ik niet zo veel. Wel dat John Apostel in zijn 2e brief zegt:
... 5 En nu heb ik een verzoek aan u. Ik houd u in deze brief geen nieuw gebod voor, maar een gebod dat ons vanaf het begin bekend is: laten we elkaar liefhebben. 6 Liefhebben houdt in dat we leven volgens Gods geboden. Volgens dit gebod, dat u vanaf het begin gehoord hebt, moet u leven.
7 Er zijn veel dwaalleraren in de wereld verschenen die de komst van Jezus Christus als mens niet belijden. Dat nu is de verleider, de antichrist! 8 Wees op uw hoede en verspeel niet wat we bereikt hebben, maar zorg dat u het volle loon ontvangt. 9 Wie niet bij de leer van Christus blijft maar verder wil gaan, heeft God niet. Wie bij die leer blijft, heeft zowel de Vader als de Zoon. 10 Als er iemand bij u komt die deze leer niet uitdraagt, ontvang hem dan niet in uw huis en groet hem niet, 11 want wie zo iemand groet, is medeplichtig aan zijn kwalijke praktijken. ...
Vaak hoor je ook dat moslims niet bevriend mogen raken met christenen en joden. In de Koran staat:
“O Jullie die geloven! Neemt niet de Joden en Christenen tot vriend. Zij zijn als vrienden van elkaar. En wie van jullie hen als vriend neemt, behoort ongetwijfeld tot hen. Voorwaar, Allah leidt het onrechtvaardige volk niet.”
In de geschiedenis zijn verscheidene discussies ontstaan omtrent dit vers. Maar laten wij proberen de betekenis van het vers te begrijpen. Ditzelfde onderwerp is honderd jaar geleden ook aan de (Islam)geleerde “Bediüzzaman Said Nursi” gevraagd:
“Vanuit de Koran is het afgeraden om de Joden en Christenen tot vriend te nemen. Hoe kan het dan dat u ons aangeeft vrienden met hen te zijn?”
“Said Nursi” heeft zijn antwoord gefundeerd op twee grondvesten. Een ervan in de context van de “Korancommentaren” en de andere in de context van de “geschiedenis”.
A. Vanuit de context van de Korancommentaar is het antwoord dat Said Nursi heeft gegeven als volgt:
Lees verder in reacties >>>
- Bronnen:
-
http://islamcoaching.com/tag/vriendschap/