Wat houdt de wijsheid van een Tibetaanse monnik precies in?

De wijsheid zit hem meer in fylosofische gedachtes.

Wat zij in 18 tot 20 jaar leren kan ik jou uiteraard niet in een paar zinnetjes uit gaan leggen.

Er komt inderdaad veel filosofie bij kijken, de levensvisies van Gautama Buddha. Opgeschreven in diverse heilige geschriften, moeten ze kennen.

Verder is het belangrijkste dat ze de natuur van zichzelf en van de wereld leren. Niet op een wetenschappelijke manier, maar door het op directe wijze te ervaren binnen henzelf door middel van meditatie.
Het oplossen van menselijk lijden staat centraal.



Het vermijden van al het foute gedrag,
Het ondernemen van het goede,
En het ontwikkelen van je eigen geest;
Dit is de leer van de Boeddha's.

Boeddha (Dhammapada vers 183)

Toegevoegd na 5 minuten:
Overigens, de Boeddha wist de natuur van materie 2500 al, wetenschappers deden er een 2 decennia en enkele eeuwen langer over. Daar hoor je inderdaad niet veel over...

Waarschijnlijk doordat ze niet veel praten, veel mediteren, spreken is zilver en zwijgen is goud....de wijsheid vloeit voort uit dat spreekwoord!

Wijsheid is wat anders dan kennis. Kennis kan je wijsheid verrijken en andersom, maar ze zijn niet per definitie verbonden.
Wie een ander kent is wijs, wie zichzelf kent is verlicht. En de ultieme verlichting is het jezelf kunnen losmaken van je aardse ik. (Als ik het goed begrepen heb.) De Dalai Lama heeft trouwens ooit de Nobelprijs voor de vrede ontvangen en daar kan de uitvinding van de atoombom simpelweg niet tegen op.

Een Tibetaanse monnik heeft niks, zelfs niet de ambitie om iets spectaculairs of wetenschappelijks te bedenken,
en als je niks hebt heb je ook niks om je druk over te maken. Als je zo weinig weegt als een ballonnetje kun je je ook geen pijn doen als je ergens opbotst, want geen massa, geen botsing.
Je hoeft alleen nog maar te doen wat nodig is.

Wetenschappelijke doorbraken is een zoektocht naar dingen die tastbaar zijn en ego gericht wanneer ze een spectaculaire uitkomst wensen.Tibetaanse monniken doen juist het tegenovergestelde en zijn op zoek naar dingen in zichzelf en verwachten geen spectaculaire dingen waar ze mee willen showen.Zij zoeken het geluk en het pad naar binnen en willen daarmee (net als Boeddha)het nirvana bereiken zodat ze het bewustzijn krijgen zodat ze klaar zijn hier op aarde.Zij willen de mensheid wijzen op het binnenste gedeelte van zichzelf ipv alle uiterlijke schijn.
Zij gaan er vanuit dat het leven een illusie is en die illusie doorbroken kan worden door bv meditatie.Ze zijn daarvan zo overtuigd dat ze daarmee hun hele leven willen leven en mediteren tot ze daarachter zijn gekomen.

Kortom ,bewustzijn vinden in zichzelf en andere helpen hun eigen bewustzijn te vinden.

Die wijsheid is niets meer dan b.v. die van Tsjakka Ratelband.

Hetzelfde als overal:

Wijsheid is het vermogen om in te zien dat je iets/het niet begrijpt.

Als je met zo'n mens als de Dalai Lama praat (ik was persoonlijk aanwezig als journalist op de opening van het 'Belgische paleis' in de gietende regen), dan verdwijnt deze vraag als bij toverslag.

Begin misschien met je eens een dag continu bewust te worden van elke fractie van een seconde wat je allemaal bewust en vooral onbewust doet. Een monnik bleef 'hangen' in zijn examen toen hij niet kon antwoorden op de vraag van de Lama waar hij zijn schoensel had afgedaan bij het binnenkomen. Dit is anekdotisch, maar het zegt ook bij mijzelf veel.

De wetenschappelijke doorbraak zit eerder bij het verspreiden van hun positivisme. In die zin ben ik zelf trouwens een Bellegemse monnik in mijn Bellegoed op de Bellegemse 'berg' met mijn Van Belletjes...

Soms moet je weglopen van de wereld om... die wereld meer lief te hebben. Als je vindt dat je geleefd wordt, zet je al de eerste stap om misschien eens zelf het goede voorbeeld te geven. Jezus had nooit de bedoeling beroemd te worden of een spectaculaire uitvinding te doen. Hij IS nog steeds een monnik die in Jeruzalem buiten gesmeten werd en nog eens terugkwam en toen door het volk i.p.v. Barabas gekruisigd werd (dus eigenlijk door onze medemensen). Na 2000 jaren doen we terug hetzelfde met onze medemensen in pure vooroordeel-stijl en puur kuddegeestgedrag.

Dear human being: welcome to the bonobo-lifestile back!

Of gaan we eens het mono-theïsme, de mono-gamie en misschien de mono-wijsheid terug eens invoeren, als vertrekpunt voor stabiliteit van duizenden generaties voor ons, of gaan wij als nieuwe generatie arrogant zeggen dat wij het NU in de 21ste eeuw beter weten en zelfs nonsens als opwarming van de aarde door de mens proclameren waarbij we de bron van het leven (koolstof) als vernietiging beschouwen (100 gram uitstoot CO2 voor een auto die zo 4 liter benzine uitstoot per 100 km = 10.000 gram per 100 km terwijl we er nog geen 4.000 gram koolwaterstoffen in gieten en we dus voor de lucht als O2 meten in gewicht)?

Jezelf als nietige mier beschouwen, brengt je op het niveau van de Tibettaanse monnik: in 1 keer. Dat niveau behouden, is een andere koek.

De 'wijsheid van de Tibetaanse monnik' is het begrijpen van wat Boeddha heeft 'ontdekt'.
En dat is niets meer dan het begrijpen van wat 'de mens' drijft. Het eigenlijk pure psychologie, maar dan 2500 jaar oud.