Psyche

Bij mij is een soort somberheid ontstaan door een heftige sociale angststoornis en gebrek aan enig zelfvertrouwen. Als kind begonnen en door de jaren heen is het steeds erger geworden, mede doordat je ouder wordt en meer zelfstandig moet leven en verantwoordelijker wordt.
Ik heb een periode hulp gehad van een psycholoog en dat is nu afgerond. Maar ik voel me nog steeds zo slecht. Mijn gevoel/somberheid en angst voldoen behoorlijk aan de omschrijving van depressie. Ik wil dit hoe dan ook aanpakken, maar ik vraag me af of dit kan uitlopen op iets chronisch. Is bij depressie het gevaar dat het chronisch wordt? Net zoals er ziektes bestaan die nooit meer weg gaan als deze niet op tijd behandeld worden.

Ik vind de nederlandse vertaling ervan trouwens ook niet echt. A spell is niet enkel een betovering toch?
En wat is de oorzaak ervan, hoe werkt het? En is het beter om eruit bevrijd te worden? En kan dat wel?

Het komt steeds maar weer terug, zo intens dat het me als een vuur lijkt te verteren. Mijn verstand zegt me dat het geen zin heeft maar ik kan het verterende gevoel van spijt niet van me afzetten. Ik heb niemand iets aangedaan of zo en het is verder ook niet iets wat ik kan uitleggen. Ik hoop gewoon dat iemand iets kan zeggen wat me hieruit kan helpen.
Ik wil hiervoor niet naar een psycholoog en wil er ook niet over praten met mensen in mijn omgeving.
Toevallig keek ik recent een film waarin iets werd gezegd wat er heel goed bij aansloot. K in MIB3 vraagt aan J: 'Weet je wat de meest destructieve kracht in het universum is?' Jay zegt: 'Suiker?' K antwoordt: 'Spijt'.

Hoe kan ik sneller zeggen wat ik vind? Van de meeste dingen vind ik wel iets (en ook snel), maar meestal houd ik mijn mening hardop voor me (die slik in in), vooral met fel gezelschap. Maar hoe kan ik toch zeggen wat ik denk?

Waarom kun je een gevoel van stress ervaren door nerveuze personen in je omgeving? Er wordt wel gezegd: richt je op jezelf en alleen jij maakt de keuze hoe je je voelt. Maar in de praktijk blijkt dat ik mij opgejaagd voel wanneer ik in de buurt ben van een bepaald persoon. Zodra hij weg is verdwijnt dat stressgevoel meteen als sneeuw voor de zon. Heeft de omgeving echt zoveel invloed op (humeur van) mensen?