Wat is de doel van het leven ? (zie extra uitleg aangezien de vraag al door meer mensen is gesteld)

Als je het zo bekijkt, dan is het leven inderdaad niks waard. Echter als je wat positiever naar de zaken kijkt, dan kun je echt wel zeggen, dat het leven best leuk is zo af en toe.

In het leven heb je best veel in eigen hand. Welke opleiding je gaat doen en welk werk daarna. Als je iets leuks en interessants uitkiest, dan kan je hier best van genieten. Zeker als je ook nog eens leuke collega's hebt.

En dan ineens ontmoet je de liefde van je leven! Ik zou dat echt niet willen missen.

In het weekend stappen, met vrienden op pad, lekker op vakantie. Er zijn genoeg dingen, die het leven zeker de moeite waard maken. Sjakkaaa!

Wat is nu het doel van ons leven?
Ik denk naar gelukkig zijn streven

Gelukkig zijn verkrijgt men niet door kennis of geld
Het enige dat iemand gelukkig maakt
Is datgene dat ons hart raakt
Naar een doel streven
En voor een ander leven
Die dan lieve dingen tegen jou verteld

Moedeloosheid is de grootste vijand van het menselijk bestaan
Het verhindert iemand om op het pad der leven verder te gaan
Men heeft de moed opgegeven om naar een gelukkig leven te streven
Omdat men denkt dat het onmogelijk is om ooit nog gelukkig te leven

Geld verdienen is niet een doel maar een middel
Kennis vergaren is niet een doel maar een middel
Een middel om één doel te bereiken, het gelukkig worden
Daarvoor moet men echter over vele horden
Men moet daarvoor door berg en dal
Maar men leeft als men kan opstaan na een diepe val
Als je echter te moedeloos bent om je te verflinken
Zul je geheid in je eigen tranen verdrinken

Dus hier een tip om meer zin te geven aan het leven
Zorg dat je een realistisch doel hebt om naar te streven

Wat heeft jou geraakt?

Wie heeft jou pijn gedaan?

Begin daar.....

dan ga je begrijpen dat (zelfs) jij behoeftes had in dit leven
en
die laten zich zien in relatie -tot de ander-!

Nu..
Heb je ze voor ogen?

Nu kun je vragen stellen die je dichter bij JOU gaan brengen!

Als je het zo bekijkt als jij doet is het inderdaad heel triest.
Als je echter naar de dagen afzonderlijk kijkt, of zelfs naar de uren afzonderlijk, dan is er zoveel moois.

Je hebt het over dat je heel je leven werkt. Dat klopt, maar in principe maar 8 uur per dag. Je slaapt ook 8 uur per dag, dus in principe slaap je volgens jouw stelling ook je hele leven. Daarnaast heb je dan nog 8 uur per dag die je zelf kunt indelen. Dus weer volgens jouw stelling: je kunt je hele leven zelf indelen...
Die 8 uur werken zijn overigens, als je geluk hebt, ook nog eens prettige uren, die je met leuke collega's mag doorbrengen.
Daarnaast heb je per 7 dagen 2 dagen vrij, die je helemaal zelf kunt indelen.
Op een jaar van 52 weken heb je dan ook nog eens 3 weken vrij en vele vrije dagen, die je ook weer helemaal zelf kunt indelen.
Als je volgens mijn redenering kijkt dan heb je dus heel veel tijd om te doen wat je wil. De een gaat stappen, de ander kijkt tv, weer een ander werkt aan zijn postzegelverzameling en ik ken er een hoop die hun vrije tijd op GV doorbrengen... ;-)
Ikzelf studeer in mijn vrije tijd om uiteindelijk een nog leukere en uitdagendere baan te krijgen dan ik nu heb waardoor de 8 uur die ik moet werken op een dag NOG leuker worden dan ze al zijn.

En dan zwijg ik nog maar over kinderen, die zoveel vreugde (en leuke momenten) kunnen brengen in een leven...

'Als je dat zo bekijkt' is een volledig overbodige toevoeging aan het antwoord. Het leven heeft geen zin. Heeft het leven zin voor de koe, waarvan jij gisteren een stuk hebt opgegeten. De vraag die jij jezelf stelt, leeft al eerg lang. Slimme mensen in het verleden hebben getracht een verhaal te verzinnen waarin jouw vraag werd beantwoord. De prijs van het verhaal was hoog: jezelf overgeven aan de kerk.

Maar nut? Waarom zou het nut moeten hebben. Misschien is de belangrijkste uitdrukking voor jouw leven wel:
Uit stof ben je ontstaan en tot stof zul je vergaan en voor de rest is alles ijdelheid.

In het Bijbelboek Koningen verklaart Koning David, dat hij ook niet gelooft in een ziel en in een leven hiernamaals.
De ,mannen die het geloof hebben verzonnen, gelijk Baden Powell het padvindersverhaal heeft verzonnen voor jongeren (een ook graag zijn handen liet wapperen) hebben dus hun verhaal wel erg vrijelijk aan elkaar gebreid

Het leven heeft dus geen enkel nut, net zo als dieren zich niet aanpassen aan de omgeving, maar alleen de soort doet dat. Dus ook de evolutie heeft voor het dier geen nut.

De belangrijkste vraag is evenwel: Moet het nut hebben?
Het is net zo'n onzinnige zaak, dat als je vader zegt 'hier heb je 1000 gulden, koop er iets nuttigs voor', dat is allemaal bedekt moralisme

Het leven begint,
Je word geboren en krijgt na een paar jaar liefdevolle verzorging van je ouders de kans om naar school te gaan en te leren…

Je bent klaar met school en zoekt een baan waarin je je verder kan ontwikkelen, je allerlei mensen kan leren kennen, je meer kan leren én nog geld betaald krijgt ook. En dan ook nog vakantiedagen die je naar eigen inzicht kunt besteden, in plaats van dat je 24/7 bezig moet zijn met overleven…

Met het geld dat je verdient kun je de rest van je leven veraangenamen. Met een dak boven je hoofd, kleren aan je lijf en eten in je maag, en met een beetje geluk genoeg over om 's avonds of in het weekend uit te gaan of vrienden uit te nodigen en een hobby uit te oefenen, om geen andere reden dan dat je dat leuk vindt...

Je kunt een levenspartner vinden om dat alles mee te delen, en als jullie er samen aan toe zijn en dat willen, kun je met geluk nog kinderen krijgen ook. Of juist niet als jullie dat niet willen, er is veel keuzevrijheid...

Als je dan met pensioen gaat, heb je hopelijk een spaarpotje opgebouwd, en er komt iedere maand nog steeds geld binnen zonder dat je daar nog voor hoeft te werken. En je bent nog jong genoeg om er járen van te genieten. Je hebt alle tijd om nieuwe interesses te verkennen. En wie weet wordt je nog grootouder ook, en kun je jaren genieten van je kleinkinderen...

En uiteindelijk, nadat je alles uit het leven hebt kunnen halen dat erin zit, nadat je van alles hebt kunnen doen omdat je het zelf wilt in plaats van omdat het nodig is om niet te sterven van de honger of in de maag van een wild beest te eindigen, ga je dood...

Eigenlijk best wel een gouden leven als je het zo bekijkt, of ligt het gewoon aan mij?

Je maakt een paar denkfouten : de meeste dingen die je noemt zijn niet honderd procent kommer en kwel en je doet ze ook niet 24 uur per dag.
Naar school gaan en werken zijn bijvoorbeeld echt niet zo'n ramp als je hier voorstelt, vaak zelfs best gezellig, en je houdt elke dag nog wat vrije tijd plus de weekend over om leuke, zinnige en belangrijke dingen te doen.

Bovendien ben je met 65 tegenwoordig nog lang niet uitgerangeerd, en al helemaal nog niet vergeetachtig of dement. Natuurlijk ben je geen 20 meer, maar de meeste zestigplussers verkeren in (relatief) uitstekende gezondheid en kunnen heerlijk gaan en staan waar ze willen.

Tenslotte kun je ook van een minder goed inkomen prima leven ; kwestie van prioriteiten stellen, de tering naar de nering zetten, goed bepalen wat echt belangrijk is in het leven en niet te proberen om altijd de buren bij te houden (keeping up with the Joneses).

Het ligt dus inderdaad een beetje aan jou. De meeste mensen genieten van het leven, en de minder aangename of verplichte zaken daarin, maken alleen maar dat je meer geniet van de momenten dat je zelf kunt kiezen. Altijd maar vrije tijd hebben en alles wat je wilt hebben instant kunnen kopen is pas echt doodsaai.

Het ultieme antwoord staat in de bijbel: Gaat henen en vermenigvuldigt U. Dat is een eufemisme voor: Plant U voort,zodat het leven door gaat! Daarom is het raadzaam om van het leven iets te makeen,dat jezelf en anderen vreugde brengt,voor verdriet hoef je niet te zorgen,dat komt sowieso wel.

Volgens mij is er geen specifiek doel in je leven.
Je leeft je leven volgens een patroon dat je is voorgehouden door je omgeving.
Voor de een is dat werken tot je er haast bij neer valt, de ene keer om een duur huis en auto te kunnen kopen en de andere keer omdat je vader een groot bedrijf heeft.
Voor laatstgenoemde telt de verantwoording van de mensen (met hun gezinnen) die voor hem weken erg zwaar.
Hij weet niet beter en zal al gauw 80 uur of meer per week werken.
Voor sommige is het hebben van kapitaal een status, iets waarze hun eigenwaarde uithalen iets waarze anderen tegen kunnen laten opkijken.
Er zijn ook mensen die een deel van hun leven werken om in hun dagelijkse behoefte te kunnen voorzien en de rest genieten van wat het leven aan moois te bieden heeft.
Voor de een is dat de natuur en weer voor een ander de cultuur.
Er zijn ook mensen die zich een slag in de rondte werken uit angst, angst dat ze later niet rond kunnen komen als ze te oud zijn om te werken.

Je bepaalt zelf hoeveel zin je leven heeft en ook hoeveel zin jij in het leven hebt. Geniet van de mooie dingen die het biedt, ga naar buiten, voel de zon op je gezicht, groet je buren vriendelijk, doe iets goeds voor je medemens, werk hard en leg er je ziel en zaligheid in maar laat je er niet door leven.
Zorg dat je genoeg tijd hebt om je verdiende geld ook weer leuk uit te geven. Kies je vakanties met zorg. Bekijk het onderstaande clipje en leef er naar!

Ik denk dat je die vraag moet stellen aan je ouders, want zij hebben je uiteindelijk op de wereld gezet.

niets

Je hebt altijd twee keuzes. Zoals je je vraag stelt lijkt het of je de keuze maakt om alles somber in te zien. Maar maak eens de keuze om gelukkig te zijn met de dagelijkse dingen die je doet en vergeet deze 'zware' vraag. Niemand kan je antwoord geven wat het doel is van het leven. Dit doel bepaal je zelf en op het eind kijk je terug. Wat heb je ervan gemaakt en ben je gelukkig ermee. Dus probeer nu elke dag minimaal 5 momenten van geluk te maken en bouw dit op zodat het een gewoonte wordt om gelukkig door de dag te gaan.
Denk dat je later op het sterfbed gelukkig over je leven terugdenkt en niet veel spijt zult hebben dat je positief door het leven gegaan bent.
Lijkt mij een mooiere afsluiting van het leven dan altijd somber te zijn geweest.