Het overlijden van je oma moet een zeer ingrijpende gebeurtenis zijn geweest. Zeker omdat ze in jouw armen is gestorven. Dat is misschien zelfs traumatisch te noemen...
Geen wonder dat ze in je dromen terugkomt. Je bent er nog heel sterk mee bezig. Je hebt de gebeurtenissen nog niet volledig verwerkt, vermoed ik.
Het kan helpen om dit "niet erg" te vinden. Om jezelf die houding aan te leren, bedoel ik. Zo kun je, hopelijk, die dromen ombuigen naar "ha gezellig, oma komt weer even langs".
Lukt dat niet, dan kan het nuttig zijn, hulp te zoeken. Via de huisarts kun je naar een therapeut worden verwezen. Dat klinkt wellicht ernstig, maar zo'n therapeut kan je juist helpen van dat nare gevoel af te komen dat je nu steeds hebt. Daarmee voorkom je dat iets wat nu nog 'slechts onaangenaam' is, je straks echt hinderlijk gaat achtervolgen.