Waarom het woord misselijk?

"Os. mis(si)līk, mislīk; ohd. mis(si)līh (nhd. mißlich); ofri. mislīk; oe. mis(se)līc; got. missaleiks; < pgm. *missa-līka- ‘onderling verschillend, verscheiden’, afleiding van *missa- ‘afwijkend’, zie → mis-, met het achtervoegsel -līka-, zie → -lijk.
De oorspr. betekenis is ‘onderling verschillend, divers’. Hieruit kon via ‘afwijkend’, ‘vreemd, zonderling’ en ‘ongepast, verkeerd, onaangenaam’ de betekenis ‘zich onaangenaam voelend’ ontstaan. Deze laatstgenoemde betekenis heeft zich vernauwd tot ‘neigend tot braken’. Van de overige genoemde betekenissen komen sommige nog sporadisch voor, bijv. in een misselijke kerel ‘een onaangename man’, een misselijke streek ‘een ongepaste, gemene streek’."

"Misselijk (Got. missa-leiks) is niet afgeleid van mis (z. d. w.); het is nl. een samenstelling van ’t oude missa = verschillend en lika = gedaante (zie Lijk) dus: een verschillende gedaante hebbende, zich niet gelijk blijvend. Dit was ook bij ons de oudste bet., bijv.: „Natuur is misselijk: den eenen geeft zij moed, den ander maakt zij vreesachtig”; vandaar: geneigd tot aarzelen, weifelen, twijfelen; kieskeurig: „Ik ben wat misselijk van me zelve: wat ik nog nooit heb gegeten, eet ik maar niet zoo dadelijk op”. – Vervolgens: veranderlijk, grillig, gemelijk, knorrig: „Zij klaagt over het misselijk humeur van haar vader”. – Hieruit ontstond de bet.: zich onwel gevoelend, vroeger in meer algemeenen zin, thans: aandrang hebbende tot braken."


http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/misselijk