Ouderschap & Opvoeding

Ik wil ook niet de aankomende school in de wielen rijden. Is het verstandig om haar alvast lezen te leren als ze dat graag wil? En zo ja wat is de beste manier?

Toegevoegd na 35 minuten:
Even als toevoeging, ik wil mijn dochter niet pushen, het komt vanuit haarzelf. Logo's (van winkels etc) kan ze heel goed begrijpen. Krijgt ze snoepjes in een zakje vraagt ze, is dit van Albert Heijn? Omdat dat logo erop staat. Rijden we langs Ikea maakt niet uit waar dan zegt ze: Kijk mam een Ikea en dit met erg veel logo's.

We lezen haar veel voor maar ze vraagt nu steeds, wat staat daar? Wat staat daar?

Ik wil haar dus alleen ondersteunen in haar eigen behoefte.

heb al gezocht op internet maar ook met behulp van vertalen kan er niets over vinden. Ik ben aan een scriptie bezig die het onderwerp Pedagogisch behandelklimaat heeft. alvast dank voor de reactie

Raar toch, zo'n baby merkt echt niet wat of er op z'n luier staat en ik kan me ook niet voorstellen dat je ze juist om die afbeeldingen koopt, die dingen verdwijnen na gebruik toch in de vuilnisbak, ook zonde van de inkt dacht ik zo.

Hij is acht maanden en een heerlijk tevreden manneke.
Tot nu toe sliep hij prima in zijn eigen bedje, echter sinds een paar weken is het om de haverklap huilen, krijsen en drammen.
Gisteren bijvoorbeeld lag hij hard te krijsen en toen ik hem pakte was hij meteen stil. Hij heeft toen heerlijk bij mij gelegen en toen dacht ik: tja, wat is beter: alleen in je bedje of op mama's borst met gefriemel aan je teentjes en kusjes in je haren? Ik zou dan ook voor de tweede optie gaan!
Maar goed, bij mijn oudste heb ik dit verkeerd aangepakt want die sliep op een bepaald moment helemaal niet meer in zijn bedje maar alleen maar bij mij. Heel gezellig maar ook niet zo handig.
Ik ben nu geneigd om weer dezelfde kant op te gaan, maar wil dit eigenlijk niet. Gezellig bij mama, prima, maar slapen doen we in bed en niet op schoot!

Hoe los ik dit op? Het zijn geen tandjes of iets dergelijks, want wanneer hij ergens last van heeft, blijft hij huilen, ook als ik hem oppak. Maar wanneer ik hem nu oppak, krijg ik meteen een vette lach. Ik heb het idee dat hij huilt om zijn zin te krijgen, en dat is lekker bij mama liggen.
Maar heb er ook moeite mee om hem te laten huilen? 'Ze zijn maar zo kort klein', denk ik dan. Maar ik heb het idee dat ik hem nu te veel verwen? De meeste baby's slapen toch gewoon in hun eigen bedje? Wat doe ik waarom mijn kinderen dit niet willen? Ik heb niet het idee dat ik een te softe moeder ben.

Toegevoegd na 38 seconden:
Oh en heeft het iets met zijn ontwikkeling te maken zo rond deze leeftijd?

En als zij buiten deze 2dagen nog enkele losse uurtjes oppast, is er dan verschil in uirtarief voor en nadat. Kleintjes inbed liggen (2 jaar en 9 maanden)?