Heeft inmiddels een relatie van 10 jaar. 3 lieve kinderen. waarom wil mijn vriend niet trouwen?

Misschien ziet hij er het nut niet van in. Ikzelf heb ook een relatie van ruim tien jaar (zonder kinderen) maar zie geen toegevoegde waarde van trouwen.

Toegevoegd na 1 minuut:
Van mijn broer en zussen is slechts eentje getrouwd, de rest niet, en zij hebben wél kinderen. Ook zij zien de toegevoegde waarde er niet van.

Heeft wellicht bindingsangst.

Nu jullie 10 jaar samen zijn.. is trouwen misschien ‘onnodig’ geworden, omdat je al hebt laten zien dat jullie bij elkaar ‘blijven’ en een verbintenis delen al deze tijd.

Veel geluk nog samen in ieder geval :)

De enige goeie reden om te trouwen is ROMANTIEK. Verder heeft het geen enkele meerwaarde t.o.v. bijvoorbeeld geregistreerd partnerschap. Hij snapt niet dat jij het graag wilt, jij snapt niet dat hij het niet wil. Op maandag kan je gratis trouwen. Waarom niet als hij jou daar heel gelukkig mee maakt? Of bedoel jij trouwen met een megafeest voor zo'n € 6.000,-? Dat zou ik ook niet willen. Kun je met z'n vijven heerlijk van op vakantie!

Trouwen??? Dit is de 21ste eeuw!
Trouwen deden de mensen vroeger omdat het moest van de kerk en familie.
Het kost een vermogen, en als je wil scheiden is het weggegooid geld!
Samenwonen=ok, een geregistreerd partnerschap= ok alleen dat trouwen vind ik wel een beetjeuhhhhhhhhhhhh........... uit de tijd!!!
Mannen en vrouwen hebben vandaag de dag hun eigen leven/carriere dan is het toch ook niet meer van deze tijd dat "vake gaat warken en moeke gaat de kindertjes verzorgen en het huis poetsen"!
Zou er wat veranderen als jullie trouwen denk je?
Romantiek??? Dat kan ruim voldoende aanwezig zijn zonder huwelijk!!
Antwoord op je vraag: Jouw vriend is net als ik! Een moderne toffe peer met een eigenwijze kop!

Misschien ziet jou vriend het nut er gewoon niet van in, kan toch? Je gaat er niet meer door van iemand houden, er veranderd niks.
Sommige mensen zitten nou een eenmaal zo in elkaar.
Maar waarom vraag je 't hem niet gewoon, als hij niet wil trouwen vind ik wel dat je recht hebt op een eerlijk antwoord.

Beste Cats,

We leven in de 21ste eeuw en dan kan men dus nu voor verschillende samenlevingsvormen kiezen.

Trouwen,ja tuurlijk,maar..(en misschien is het een praktisch bezwaar van de kant van je vriend) het kost ook veel geld (de bruiloft,een hoop gedoe dus met veel onnodige onkosten)

Een geregistreerd partnerschap.Nou,me dunkt: niet zó duur als voorgaande.

En trouwens: m.i. vindt de WARE verbindtenis niet plaats door twee ringen uit te wisselen,maar jullie beider HART.

Waarom zo erover inzitten?

Durf in ieder geval met je vriend erover te praten en...
als tie héél veel van je houd,dan begrijt hij je héus wel ...

véél geluk en succes gewenst ;-)

Toegevoegd na 6 minuten:
maar ff nog het állerbelangrijkste: wees eerlijk allebei tegenover elkaar,k? ;-)

Bedoel je dat jij een man hebt en samen met die man 3 lieve kinderen?
Dan zou ik niet spreken van mijn vriend, maar van mijn man.

Mijn man en ik zijn al 20 jaar samen en we zijn nooit
getrouwd.
Mijn zoon en zijn vrouw zijn al 8 jaar samen en hebben een dochter en zijn toch niet getrouwd.

Wel alles goed regelen hoor!
Je moet er wel op staan dat er een samenlevingscontract is, dat het ouderschap van de kinderen goed geregeld is, dat er een testament is op de langstlevende, etc. etc.

Hebben jullie wel een andere vorm van verbintenis met elkaar, ivm de opbouw van het pensioen en de rechten die daar uit voortvloeien? Of vis je straks achter het net?
Ook als jouw partner de kuierlatten neemt komt er zeer
waarschijnlijk geen alimentatie om de hoek kijken.

Dan spreek ik niet eens over het belastingvoordeel als gehuwde. Zit de liefde wel diep genoeg bij hem, of kabbelt deze voort uit het gemak dat het hem aan niets ontbreekt? Stel anders een ultimatum na een goed
indringend gesprek.

Waarom jouw vriend niet wil trouwen weet je dus niet, maar waarom jij wel het wil weet je wel. Laat hem weten wat jouw redenen zijn en je gevoel daarbij en vraag dan hoe hij dat ziet. De redenen die jullie opgeven zouden reeel moeten zijn, waarbij je je afvraagt: is dat echt zo?

De weerzin tegen trouwen zie ik als een overblijfsel van het anti-burgerlijkgedoe uit de 70er jaren.
Als je gewoon naar de burgerlijke stand gaat en je samenwoning laat inschrijving, en daarbij iets belooft van trouw, men noemt dat huwelijk, dan heb je voor een gering bedrag van alles en nog wat geregeld. Over erfrecht, ouderschap, verzekeringen, etc. Allemaal zaken waar je anders apart over moet nadenken.

En als je niet meer getrouwd wilt zijn, ben je net zo eenvoudig gescheiden, als wanneer je alleen in een samenlevingscontract zit. Je moet altijd een hoop regelen.

M.a.w. het is het imago van het huwelijk.
Uiteindelijk is het niet meer dan een registratie.

Wij gingen op maandagmorgen, het kostte niets.

Trouwen is in deze tijd maar een onderstreping van het 'contract' dat je toch al hebt met elkaar. Als je het leuk vindt om aan iedereen te laten zien dat je van plan bent om voor altijd bij elkaar te blijven, is trouwen daarvoor een leuke manier. Als je daar echt geen bal om geeft, doe je het niet.

Ik denk dat jouw man niet zo van het uiterlijke vertoon is. Anderzijds: als je hem vertelt dat het tijd is voor een goed excuus voor een groot feest, en je vraagt hem romantisch ten huwelijk, wie weet zegt hij dan wel ja.

Zonder getrouwd te zijn, hebben jullie het voor elkaar gekregen om tien jaar samen te zijn, toch? En zonder getrouwd te zijn, hebben jullie drie lieve kinderen op de wereld weten te zetten (met hopelijk alles rond vaderschap en erven etc. goed geregeld), toch?

Het klinkt alsof er niets is dat nog geregeld moet worden dat je kunt regelen door te trouwen.

Maar zeg eens eerlijk: wil je getrouwd zijn met je man, of wil je een bruiloft? Dat zijn twee verschillende dingen.

Als jullie je zaakjes goed geregeld hebben, bén je de facto al getrouwd met je 'vriend'. Een huwelijk is dat je je leven als setje leeft, aan elkaar verbonden, met de intentie van levenslang. Ik neem aan dat jullie geen van beiden meer denken in termen van 'we zien wel waar het schip strandt' of 'dit is leuk voor nu, later zien we wel weer'. En omdat jullie kinderen hebben, hebben jullie sowieso een verbintenis voor het leven, omdat jullie altijd samen ouders zullen zijn.

Jullie zijn dus getrouwd, alleen minus een administratieve handeling die jullie huwelijk onder die naam officieel registeert voor de staat. Is die registratie van wat je al hebt dan zo belangrijk?

Een bruiloft is iets anders. Een bruiloft is het feestje waarmee je viert dat je trouwt/getrouwd bent. Een bijzonder feestje, daar niet van, maar nog steeds niet meer dan een feestje. Een feestje van een dag, waar het gemiddelde stel zo'n 12.000 euro aan schijnt uit te geven. Alsof je een emmer leeggooit. Hebben jullie 12.000 euro op de plank liggen? Waar je niet een betere bestemming voor hebt, ik noem maar wat, de studie van één van je kinderen? Of zou je het moeten lenen? Hoe lang zou je nog bezig zijn met het afbetalen van een feestje van één dag?

Grote kans dat je man dit alles ook bedenkt. En misschien vindt hij het hele circus dat een bruiloft kan zijn niet eens leuk! De witte jurk, de fotosessie, de ringen, de witte duiven en de feestavond zijn jouw droom, niet de zijne. En dat alles zou hij moeten doen om iets te regelen dat al lang bestaat.

Mijn tip: praat eens met hem over wat trouwen voor jou betekent, en vooral ook over wat het voor hém betekent. Grote kans dat het voor hem helemaal niets betekent, omdat het niets verandert aan wat jullie al samen hebben. En dat is toch alleen maar mooi?

Alleen jouw vriend kan dat zeggen. Alles wat ik zeg kan een niet kloppend oordeel zijn met de risico van strijd als je erover begint. Geef hem de ruimte om na te denken over de vraag. Is er iets wat hem op een bepaalde tegenhoudt en luister daar met respect en mededogen naar. Zet daarnaast jouw wens met respect voor jouw zelf en kijk wat jullie allebei willen. Vind de gulden middenweg of mogelijk gooit een goed dialoog de weg open voor iets moois.