wat als je van huisuit amper wat meekrijgt van manieren/dingen die wel niet kunnen etc?

Ik denk dat dit een moeilijk te doorbreken patroon is, want de ouders hebben zelf waarschijnlijk deze normen en waarden ook niet meegekregen, daarom denk ik dat je ze het niet kwalijk kunt nemen.

Als ouder ga je een verplichting aan om je kind min of meer klaar te stomen voor de maatschappij. Daarin kun je zelf een heleboel keuzes maken wat je mee wil geven en wat niet.

Basale beleefdheidsvormen, fatsoenlijke tafelmanieren en basale hygiëne horen toch wel in het minimum-pakket te zitten. Als het bij jou thuis normaal is om je poten op de salontafel te leggen, kun je er als ouder toch minstens bij vertellen dat dat alleen thuis mag!

Als ouders dat niet doen, kun je het ze kwalijk nemen. Maar soms zit er ook geen enkele bedoeling achter maar is het puur onwetendheid. Zodra de kinderen dan de maatschappij in gaan, leren ze snel genoeg dat de situatie bij hen thuis 'bijzonder' is. En dat is dan wel even balen.

Zelf heb ik pas toen ik 18 was ervaren dat het in bepaalde kringen totáál not done is om te vloeken. Ik was me echt van geen kwaad bewust omdat ik uit een gezin kom waarin het heel normaal was om af en toe te vloeken. En dan ga je dus ernstig af als je gaat studeren en christelijke vrienden krijgt.

Als de ouders het van huis uit ook niet anders (beter) gewend waren, kan je ze eigenlijk niets kwalijk nemen.

Ieder milieu in Nederland en ver daar buiten, heeft eigen leefregels. Wanneer je je altijd binnen dat milieu beweegt, blijf je die regels trouw.
Als je dan een keer buiten je eigen milieu om kennis maakt met meer beschaving, dan kan je kiezen of het nieuwe beter is en of je daar mee wilt leven.

Op de ander neerzien omdat hij/zij de voeten op tafel heeft is niet juist. Het is zijn tafel en het zijn zijn voeten. Alleen als ze op mijn tafel hun voeten leggen, dan gelden mijn regels. Bij mij is dat niet gangbaar.

En een uitdrukking als: "dat hoort niet" schiet bij mij in het verkeerde keelgat. Wat "hoort niet" en wie bepaalt dat?

Ik denk dat dit een kwestie is van "Monkey see, monkey do".

M.a.w. wanneer jou thuis niets anders is voorgeleefd, dan vindt je deze dingen zelf ook normaal.

Wat overigens niet wil zeggen dat jij je eigen gedrag daarin niet kan verbeteren, want vooral wanneer je ouder wordt zie je toch ook bij anderen dat het ook anders/beter kan.

In dat geval is het maar net wat je daar zelf mee doet.

Nee waarom zou je dat de ouders kwalijk nemen? Omdat het niet jouw manieren zijn, zijn ze nog niet slecht.
Deze mensen leven anders, zonder handen wassen na toilet bezoek kan je heel oud worden en met je schoenen op tafel kan verder helemaal geen kwaad.

Dus leven en laten leven , ieder op zijn eigen manier.