als iemand zo doet wat betekent dat dan?

Schreeuw al je gevoelens recht in zijn gezicht. Reageert hij dan nog van ''Ik ben moe, hier praten we later over'', denk er dan aan om hem te verlaten... Je verdient beter!

weet je wat jij moet doen...
de rollen omdraaien
behandel zoals hij jou behandelt
dan gaat hij je wel vragen stellen ,wat er is
en dan leg hem uit dat je je zo niet happy voelt
en problemen zijn er om ze op te lossen niet om je mond over te houden je bent zijn vrouw in goede en slechte tijden daar heeft hij ja op gezegd
en taai dat is hij ook
toi toi

Wat moet ik hier nou mee?

Zorg dat hij naar je luistert,zeg wat je dwars zit.Wat is dat nu voor antwoord van hem:

*ja ik ben veel moe en dan heb ik geen zin, maar ik hou wel van je en ik verander wel, maar niet nu want ik heb geen zin ik doe dat wanneer ik dat wil*

Weet je waar ik aan denk als ik jou stukje lees..
die man had beter een hond kunnen nemen...die kan ie drillen en zorgen dat ie luistert..

kom op...ga een gesprek met hem aan en vertel hem eens wat jij graag zou willen...

Mannen zijn anders dan vrouwen. Als je ze niet vertelt wat je voelt of wat je wilt, moet je er niet van uit gaan dat ze het zomaar aanvoelen of snappen. Probeer eens een gesprek met hem aan te gaan waarin je heel duidelijk vertelt wat je van hem verwacht.

En dan bedoel ik niet 'Ik wil dat je naar me luistert en dat je me troost als ik me verdrietig voel' (want de kans is groot dat hij niet ziet wanneer jij je verdrietig voelt) maar:
"Ik vind het leuk als je af en toe een bloemetje voor me meebrengt" of "Ik word er blij van als je één avond in de week vrijhoudt om gezellig samen T.V. te kijken" of "Ik vind dat je te veel tijd besteedt aan je eigen hobbies en wil graag wat dingen met jou samen doen, wat kunnen we bedenken wat we allebei leuk vinden?"

Als je behoefte hebt aan een goed gesprek, moet je dat tegen hem zeggen. Gewoon 'Schat, ik zit ergens mee, ik wil je dat graag vertellen en wil jij dan naar me luisteren en daarna vertellen wat jij daar van vindt?'

Ik snap dat dit stukje niet voor iedereen geldt. Er zijn ook heel gevoelige mannen die dit allemaal wel snappen en doen, maar de meeste exemplaren... Die moet je gewoon op een aardige manier vertellen wat je van ze verwacht. Hoe concreter, hoe beter!

Als je op dit soort aanwijzingen helemaal geen reacties op krijgt, ben je waarschijnlijk met een extreem ongevoelig exemplaar getrouwd en ben ik bang dat je hem niet gaat veranderen. Dan moet je je afvragen wat je huwelijk eigenlijk voorstelt, want 't is geven en nemen.

Ik denk dat je met elkaar in gesprek moet. Loopt dat niet soepel zou ik eens via de huisarts proberen. Die kan je in ieder geval een eind op weg helpen.

Het lijkt er op of jouw maan een goede en goedkope huishoudster/minnares wil en verder niet aan zijn kop gezeurd wil worden! Zeg hem éénmaal goed de wacht aan en als het niet veranderd is het aan jou de juiste conclusies te trekken.

Iedereen gaat er in de antwoorden maar van uit dat de insteek van vragensteller klopt.
Maar het kan ook zijn dat vragen steller te veel wil dat de partner zich met haar bezig houdt, dan ga je op een gegeven moment ook blokken.

Doe die man de deur uit. Dat wordt niks. Je moet niet de therapeut van je man hoeven te worden!

Ik meen het!!!

neem 1 keer de moeite om b.v. te zeggen dat je het zat bent en hier niet tegen kunt .
dan ga je weg ,ondanks zijn smeekbede,al is het maar voor een paar dagen want.
zoals de dijk het mooi verwoord in het liedje "als ze er niet is" dan weet een man pas wat hij mist.

Wat ontzettend herkenbaar.. Dit is mij ook overkomen. Ik zal je vertellen wat ik deed...
Ik liet het hem weten, hij deed er niets mee. Ik stelde mezelf grenzen, maar dan deed ik er niets mee.
Waarom niet?
Omdat ik dan bang was hem kwijt te raken.
Ik werd er enorm verdrietig van, stil, teruggetrokken. Uiteindelijk had ik er vrede mee. Ik dacht, hij is gewoon zo. Maar ik hield van hem.
En zeggen: "Ik hou van jou", was voor hem een stopwoordje.

Het resultaat hiervan was:
- Ik zette mezelf altijd op laatste plaats
- Alles wat er gebeurde bepaalde hij
- Ik raakte mijn vriendinnen kwijt, want als hij dacht dat dat niet vertrouwd was deed ik alles om vertrouwen terug te winnen
- Hij bepaalde hoe laat wij op bed gingen. Als hij op bed ging moest ik ook
- Hij bepaalde wat er in huis stond
- Hij bepaalde de zender op tv
- Hij bepaalde war ik mijn geld aan uitgaf
- Sex hadden we op een gegeven moment niet meer
- Na het werk vertelde hij zijn verhaal, als ik wilde vertellen luisterde hij niet


Ik kan nog wel even doorgaan... Maar ik hield vol, vocht voor zijn aandacht. Als hij een keer lief deed, dan was dat voor mij genoeg voor een hele maand.

En nu?
Na al het bovenstaande, ben ik uiteindelijk door hem gedumpt.
Hij vond een ander leuker. Hij heeft me 2 jaar signalen gegeven dat ik nooit op de eerste plaats zou komen. Dat ik op moest rotten als 't me niet zinde, dat ie niet geinteresseerd was in mijn mening. Ik had niets in te brengen.

Maar ik zag het niet.
Het was geen liefde. Alleen wel makkelijk als er iemand is die voor je kruipt.

Ik wil hiermee zeggen, ga het asjeblieft niet normaal vinden. Je verdient echt beter. Voor je het weet ben je zo uit elkaar gegroeid dan is er geen weg terug. Dwing hem hierover te praten. Wil hij dat niet? Kies voor jezelf.

Succes

Er is een boek geschreven dat heet ''de vijf talen van de liefde''. Ik heb hier hele goeie verhalen van gehoord. Het is een boek op christelijke grondslag, maar de inhoud kan je daar los van zien. Het gaat over dat er vijf liefdes talen zijn. In het begin is alles leuk aan de ander en doe je veel voor elkaar. Maar wanneer er rust en wellicht wat sleur in de relatie komt, wordt het moeilijker om elkaar te blijven begrijpen. Door inzicht te krijgen in de liefdestaal van de ander kan je elkaar weer begrijpen... en zou de liefde kunnen opbloeien. Wellicht het proberen waard.

Geen gemeenschap! Laat je je zelf niet gebruiken wanneer het hem uitkomt. Schreeuw het uit in zijn gezicht! Niets veranderd schop hem de deur uit! Sorry ben heel hard, maar weetje leven is zo snel voorbij. Verspil geen tijd. Gun je zelf het geluk.

Maar jij wil waarschijnlijk horen dat hier word gezegd dat hij vreemd gaat. Dit durf ik te zeggen uit jouw vraag:
"als iemand zo doet wat betekent dat dan?"

Serieus neem de tijd voor jezelf.
Ga een weekje of een weekendje weg. Laat je tel lekker thuis achter en verdwijn. Geef wel door dat je op vakantie bent. Wanneer je terug bent moet je voorjezelf kijken of je hem hebt gemist. Dan is het de moeite waard om nog eens erover te praten. Zo niet DUMP HEM ! Je moet voorjezelf niet uitgaan wat je moet doen om te veranderen, juist wat je moet doen om zeker van je zaak bent om nog door te gaan.

suc6

Na 1,5 jaar huwelijk al zo?

Hoe was dat dan tijdens jullie verkering?

Hij zal zelf moeten inzien dat het zo niet verder kan.
Dus zal hij zelf hulp moeten zoeken voor zijn "geblokkeerd zijn".
Er zijn genoeg cursussen, hulp bij psychologen etc. die ook nog vergoed worden, waar hij veel kan leren.

Wil hij dat niet, dan wordt het niets.

Mijn huwelijk heb ik 18 jaar lang zo laten doorsudderen.
Het is nooit goed gekomen en het heeft te lang geduurd.

Dus: Niet doen.
En zeker geen kinderen nemen met het idee dat het dan wel beter zal worden.

Als ik dit zo lees (zelf een man zijnde) is dit heel herkenbaar. Antwoord op de vraag: "Wat betekent het als iemand zo doet"
Dat weet ik niet. In mijn situatie kwam dat door sexuele stoornissen. Maar in ieder geval is dit geen gezonde situatie voor jullie. Misschien zit ik ernaast, maar is het niet eens tijd om gewoon alles even stop te zetten. Ga je eigen dingen doen en accepteer even geen aardigheidjes van hem. Praat ook even nergens over, maar negeer hem niet. Laat de gemeenschap ook even liggen een tijdje. Het is makkelijk praten, dat weet ik. Maar een huwelijk doe je samen. En dit is niet samen. Hij wil, jij niet. Jij wil, hij niet.
Ik denk dat jullie huwelijk op deze manier in ieder geval geen kans van slagen heeft. Hoe los je dit op?
Dat is een hele moeilijke weg en die moeten jullie allebij achter willen staan:
Overnieuw beginnen.
Pak 1 ding tegelijk aan en gooi niet alles in een keer op zijn bord. De meeste mannen kunnen zich ook maar op 1 ding concentreren. Van elkaar houden is niet alleen maar zeggen. Ik weet dat de meeste mensen het graag horen, maar dan is het vaak alleen maar omdat het gezegd wordt omdat men het wil horen en dan is er iets heel goed mis. Zeg het gewoon een tijdje niet. Als hij het zegt, ga er niet op in, zeg het niet terug uit gewoonte.
Laat hem een tijdje voor zichzelf gaan zorgen. Jij kan prima voor jezelf zorgen. Spreek af en toe gewoon eens wat af. Zaterdag een uitstapje, een andere dag afspreken om een probleem onder handen te nemen, maar doe leuke dingen samen en laat het houden van en de gemeenschap even weg. Als hij niet het initiatief neemt om iets te gaan doen en het komt steeds van jou, dan kun je nog proberen erover te praten, gebeurt er dan nog niks. Stop er dan mee. Laat de aardigheidjes en verwennerijen even weg, accepteer dat dus ook even niet van hem, maar zeg het wel van te voren:"Ik wil even geen verwennerijtjes voorlopig".
Verder is het denk ik verstandig dat je zelf iemand zoekt om mee te praten. Wat hij doet moet hij weten, je mag het adviseren aan hem om hetzelfde te doen, maar dwing het niet af. Je moet iemand hebben waaraan je dingen kwijt kunt. Dat kan bij hem nu niet.

Ik hoop dat je er wat mee kunt.

Grt

Liefde moet blijken..uit het dagelijkse leven..uit grote..maar vooral ook uit de kleine dingen.

Als je man je enige tientallen keren per dag laat weten van je te houden..lijkt het er meer op dat hij zichzelf daarvan (nog) moet overtuigen.

De problemen die zich langzamerhand gaan openbaren duiden erop dat je man niet tegen moeilijkheden opgewassen is en zich er daarom van distantieert.

Het lijkt allemaal wat erg egoïstisch zoals hij zich naar jou toe uit..en ik geloof ook wel dat hij wel heel..heel weinig rekening houdt met jouw gevoelens.

Maar toch..ik zou het erop aanleggen eens echt met elkaar te gaan praten.

En..als hij ook dat gesprek uit de weg denkt te kunnen gaan..schrijf hem dàn een brief..en stuur die over de post naar je eigen adres.

Lucht je hart in die brief en leg ook uit waarom je je toevlucht hierin moest zoeken.

Leg hem uit..dat je je een heel ander leven met hem had voorgesteld en dat je dat alsnog samen met hem wilt gaan opbouwen.

Ga zeker niet tegen elkaar lopen schreeuwen in het gesprek dat daarna absoluut volgt..maar probeer als volwassen mensen alsnog samen in liefde jullie problemen op te lossen.

Laat hem tenslotte ook weten dat veel te dikwijls zeggen van: 'Ik hou van jou'..de kracht van die mooie woorden doet afnemen.

En..als jullie elkaar..desnoods door tranen heen...ontmoet hebben..spreek dan af dat jullie voortaan wat meer moeten praten met elkaar.

Ik wens je man en jou alle kracht en alle liefde toe..

Gr. Ton

Confrontatie is voor een man zeer moeilijk.
Zeker wanneer hij op zijn fouten gewezen wordt, dat is hoe je het ook brengt, een verwijt, hij doet iets fout en dat is een aanval op zijn ego, waarschijnlijk trekt hij zich dan terug.
Een vrouw spreekt van nature meer uit en met emotie, een man heeft hier meer moeite mee, daar kan je voor beide partijen het beste rekening mee houden.

Dus niet gaan schreeuwen he? ;)

Een paar tips ...
http://www.relatie-problemen.nl/communicatie.html

Het komt veel vaker voor dan je denkt misschien, maar veel stelletjes zitten in een dip/ sleur op deze periode van samenwonen/ trouwen.
De doelstellingen zijn gerealiseerd en nu?
Een vraag die zorgt voor een toenamen aan stress, onvrede etc.

Zet op een rij wat buiten jullie reguliere leven valt tot op heden en kijk wat je kunt doen wat anders is.
Doe eens gek :)

Zorg dat je een eigen leven hebt om op terug te vallen en niet teveel kijkt naar hoe hij het zijne inricht.
Daarnaast het leven samen, doelstellingen etc.

Succes