Beïnvloed een kind met een gedragsstoornis/probleem de mensen om zich heen?

Natuurlijk: iedereen beïnvloedt met zijn gedrag de mensen om zich heen. Dat is een natuurlijk gevolg van samenleven (in de meest brede zin van het woord).

Bij een gedragsstoornis zal deze invloed op bepaalde aspecten nog groter zijn. Het gaat immers om 'gestoord', 'afwijkend', 'problematisch' gedrag dat minder voorspelbaar is, meer bijgestuurd zal worden (dit zal althans geprobeerd worden) en bepaalde problemen veroorzaakt die opgelost moeten worden. Voor ouders kan dit inhouden dat de opvoeding meer energie kost en ze - bijvoorbeeld - meer structuur moeten aanbrengen, wat ook weer invloed heeft op eventuele andere kinderen in het gezin. Mogelijk moet er gespecialiseerde hulp ingezet worden, of is er speciaal onderwijs nodig. Dat betekent dat ouders nauw moeten overleggen met zorgverleners en docenten, en dat misschien het kind naar een andere school moet of ook naast school begeleiding of behandeling nodig heeft. Ouders moeten dan voor vervoer zorgen, soms ook aanwezig zijn bij afspraken, zaken regelen en aanvragen voor hun kind zoals leerlingenvervoer, begeleiding, eventueel extra kinderbijslag of andere regelingen (TOG, of wat daar tegenwoordig maar al dan niet voor in de plaats is gekomen).

Daarnaast kan het van invloed zijn op de manier waarop ouders met hun kind communiceren. Niet alleen vanwege aanwijzingen door behandelaars of begeleiders, en ook niet enkel omdat elke actie nu eenmaal een andere reactie uitlokt, maar ook omdat de opvoeding van een kind met gedragsproblemen soms heel moeilijk is en ouders soms veel moeite moeten doen om niet teveel hun eigen emoties van frustratie of onmacht te laten spreken. Niet altijd natuurlijk, maar voor het opvoeden van een kind met gedragsproblemen is soms een bijna bovenmenselijke dosis van geduld, wijsheid en kracht nodig. Er kunnen momenten zijn waarop bij ouders de rek eruit is en ook dát heeft invloed op het gedrag, wat uiteen kan lopen van een toegenomen prikkelbaarheid, onenigheid of ruzie met de partner, verzuim- of hulpzoekend gedrag, en - hopelijk - het ontwikkelen van nieuwe copingstrategieën.

Dit zijn natuurlijk slechts voorbeelden: zoals ik al schreef roept elke actie, dus elke gedraging, een reactie op. Daar is bijna de gehele sociale wetenschap op gebaseerd, dus het voert te ver om alle mogelijke invloeden van een overigens ongedefinieerd gedragsprobleem hier in alle breedte én diepte te beschrijven.