Hoe open ik de communicatie over gevoelige thema's in een (schoon)familie waar er weinig gecommuniceerd wordt?
Mijn schoonfamilie communiceert niet. Ze zijn boos op elkaar en praten niet meer of doen alsof er niks aan de hand is en schelden achter de rug om. Nu is mijn schoonmoeder supereisend, ze commandeert mijn vriend de hele tijd . Zijn moeder is voor hem zijn God, het is eigenlijk ongelofelijk wat hij tolereert .
De kinderen voeren geen klop uit, mijn vriend holt en springt en wordt ondertussen uitgescholden en vernederd door zijn moeder, vanaf de eerste stap die we er binnen zetten. De kinderen lachen hem dan uit, omdat hij zo kruipt en om hoe grootmoeder doet.
Nu ben ik deze avond plots boos geworden op haar, en gezegd dat ze wel es wat meer dankbaar mag zijn dat zij zoveel hulp krijgt, het is een halftijdse job voor hem. Maar zij schold gewoon verder "die lomperik, hij gooit pizza in de vuilnisbak, dat moet eerst in een papiertje hoe is het mogelijk dat je zo dom bent enz".
Het punt is dat hij zijn opgekropte woede en vernedering dan in ruzies nadien naar mij uit (bv "wat denk je wel wat ik ben, een dweil?"), maar als ik de link leg ziet hij dat niet. In het begin van de relatie was dat erger, maar ik heb enkele keren fors op mijn strepen gestaan en stilaan meer respect afgedwongen. Maar af en toe "krijgt" hij het toch weer.
Dus eigenlijk zou ik gewoon de communicatie willen voeren waar iedereen erbij is, gewoon es zeggen dat ik hun manier van met elkaar omgaan echt niet te doen vindt. Niet evident in een familie waar niet gepraat wordt.
Hoe pak ik dat aan?
3K
3K keer bekeken
Poet
10 jaar geleden
Halftijdse job, bedoel je dan de helft van de tijd dat jullie op bezoek zijn of is hij halve weken daar om te zorgen?
liveisgreat
10 jaar geleden
mijn vriend werkt halftijds, de andere halftijdse besteed hij nagenoeg volledig aan zijn moeder. winkelen, papieren regelen etc....
Hij woont niet bij haar in, maar op fietsafstand.
Zijn zus woont nog dichter, maar heeft diabetes in erge graad en een relatie waar ze veel over klaagt (ik heb haar man nog nooit gezien, geen idee dus wat er juist aan de hand is, ik hoor maar één klokje luiden.. en dat is zo weinig geloofwaardig (bv. "nu heeft hij de geiser afgezet als ik in de douche stond" "hij heeft mama's TV gids gescheurd, dus ik kan die niet meer halen voor haar, hij scheurt dit stuk..." dat ik het bijna verdacht vindt. De man is een vrij gekend auteur en onderzoeker, ik kan me bijna niet voorstellen dat die zo onnozel zou zijn thuis...Maar iedereen gelooft de zus, dus tja....). Dus zij kan (ook volgens de moeder) niets doen. Wat ik ook al larie vindt, zelfs al kan je niet stappen, dan kan je toch mailen of bellen etc....
Het gaat dus voor mijn vriend wel degelijk om een halftijdse bezigheid buiten zijn "gewone" halftijdse job. En dan zeurt moeder nog dat hij te weinig doet, dat hij te weinig komt (hij komt er bijna elke dag behalve als hij werkt (hij werkt 230 km. van zijn woonst dus is laat thuis want moet telkens door de file)).
Het punt is dat ik het weinig nuttig vind tegen hem te zeuren over het feit dat hij zijn grenzen moet bewaken, zijn loyaliteit naar zijn moeder is immens, iedereen blijft buiten schot en holt zich te pletter.
Ik wil dat er binnen die familie eens deftig gepraat wordt, het geeft een druk op onze relatie (al ziet hij dat echt niet in).
En ik stel mijn grenzen, bv. heb gezegd dat ik nu met oudejaar NIET naar zijn moeder wil maar dat zijn zus wel es mag gaan zodat wij (zoals zij gewoonlijk doen) ook es een citytrip kunnen maken op oudejaarsavond.. Dat heeft héél veel ruzie gekost, maar ik blijf op mijn punt, alleen... mijn vriend durft dat niet hard maken tov zijn zus en zijn moeder. Word dus nog wat afwachten hoe het loopt...
Ik vind dat er gewoon es met zijn allen gekeken moet worden hoe de zorg voor moeder wordt verdeeld. En dat volwassen kinderen ook iets mogen doen, ze krijgen zoveel geld van hun oma dus dat mag wel even. En dat zus ook een taxi kan nemen, ze is steenrijk. Of iets doen vanuit haar zetel, zoals de voorbeelden boven (bellen, mailen...)
Hij woont niet bij haar in, maar op fietsafstand.
Zijn zus woont nog dichter, maar heeft diabetes in erge graad en een relatie waar ze veel over klaagt (ik heb haar man nog nooit gezien, geen idee dus wat er juist aan de hand is, ik hoor maar één klokje luiden.. en dat is zo weinig geloofwaardig (bv. "nu heeft hij de geiser afgezet als ik in de douche stond" "hij heeft mama's TV gids gescheurd, dus ik kan die niet meer halen voor haar, hij scheurt dit stuk..." dat ik het bijna verdacht vindt. De man is een vrij gekend auteur en onderzoeker, ik kan me bijna niet voorstellen dat die zo onnozel zou zijn thuis...Maar iedereen gelooft de zus, dus tja....). Dus zij kan (ook volgens de moeder) niets doen. Wat ik ook al larie vindt, zelfs al kan je niet stappen, dan kan je toch mailen of bellen etc....
Het gaat dus voor mijn vriend wel degelijk om een halftijdse bezigheid buiten zijn "gewone" halftijdse job. En dan zeurt moeder nog dat hij te weinig doet, dat hij te weinig komt (hij komt er bijna elke dag behalve als hij werkt (hij werkt 230 km. van zijn woonst dus is laat thuis want moet telkens door de file)).
Het punt is dat ik het weinig nuttig vind tegen hem te zeuren over het feit dat hij zijn grenzen moet bewaken, zijn loyaliteit naar zijn moeder is immens, iedereen blijft buiten schot en holt zich te pletter.
Ik wil dat er binnen die familie eens deftig gepraat wordt, het geeft een druk op onze relatie (al ziet hij dat echt niet in).
En ik stel mijn grenzen, bv. heb gezegd dat ik nu met oudejaar NIET naar zijn moeder wil maar dat zijn zus wel es mag gaan zodat wij (zoals zij gewoonlijk doen) ook es een citytrip kunnen maken op oudejaarsavond.. Dat heeft héél veel ruzie gekost, maar ik blijf op mijn punt, alleen... mijn vriend durft dat niet hard maken tov zijn zus en zijn moeder. Word dus nog wat afwachten hoe het loopt...
Ik vind dat er gewoon es met zijn allen gekeken moet worden hoe de zorg voor moeder wordt verdeeld. En dat volwassen kinderen ook iets mogen doen, ze krijgen zoveel geld van hun oma dus dat mag wel even. En dat zus ook een taxi kan nemen, ze is steenrijk. Of iets doen vanuit haar zetel, zoals de voorbeelden boven (bellen, mailen...)
liveisgreat
10 jaar geleden
correctie : ik bedoel "iedereen blijft buiten schot en mijn vriend holt zich te pletter"
Poet
10 jaar geleden
We kruisten elkaar ...
Ik heb geantwoord maar moet jouw reactie nog lezen
Ik heb geantwoord maar moet jouw reactie nog lezen
Poet
10 jaar geleden
Het is complex. Ik zou het zeker zien als een vorm van misbruik die diep in hem zit. Hij is structureel gechanteerd en is de bliksemafleider van de frustratie in het gezin. Hij is in een positie gekomen waarin hij de volledige verantwoordelijkheid op zich heeft gekregen en toch de pispaal is. Het zwarte schaap-verhaal past er goed op.
Dat het moet stoppen is duidelijk. Voor jouw, voor hem en zeker ook voor jullie kinderen want zulke patronen komen tussen hen en je man in te staan en dat mag nooit gebeuren.
Wellicht is het een goed idee om aan allen te vragen hoe ze aankijken tegen de zorg voor je moeder in de komende jaren. Misschien per brief. Laat ze het maar eens duidelijk opschrijven. Ga dan met je man doornemen wat er feitelijk gezegd wordt en hoe krom dat ongetwijfeld is (waarschijnlijk krijg je vooral te horen waarom de anderen niets kunnen doen).
Ga dan eens met je man kijken wat dit betekent. En heo het dan zit met mogelijke financieële bijdragen die voor een huishoudelijke hulp / verzorgende ingezet zouden kunnen worden.
Ga dan eens met je man kijken wat dit betekent. En heo het dan zit met mogelijke financieële bijdragen die voor een huishoudelijke hulp / verzorgende ingezet zouden kunnen worden.
Poet
10 jaar geleden
Misschien helpt het hem voor zijn begrip als hij eens leest over "familie-opstellingen". Zie bijvoorbeeld deze link.
http://opstellingenamsterdam.nl/familieopstellingen
http://opstellingenamsterdam.nl/familieopstellingen
Poet
10 jaar geleden
Tenslotte moet ik er nog van zeggen dat ik me iets terughoudend voel wat beperkt voel in mijn begrip omdat die zo zichtbare vernedering / commanderen in het bijzijn van anderen - zijn eigen vrouw en kinderen nota bene- voor mij iets heel erg wereldvreemds is. Ik denk dat dit ook een cultuurverschil is tussen NL en België, waar zo zichtbare hiërarchie/berispingen/machtsexposé langer acceptabel waren en dus soms nog bestaan.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Zou dat echt een cultuurverschil zijn Poet? Toevallig ken ik een Nederlandse vrouw die regelmatig haar man commandeert en bekritiseerd in het gezelschap van anderen. Hij probeert dan rustig te blijven en de boel wat te sussen, maar geneert zich duidelijk voor haar.
Ook ken ik een Nederlandse vrouw die regelmatig door haar man vernederd werd in gezelschap.
Ik denk dat er heel veel verschillen zijn tussen Nederlanders onderling. En datzelfde zal denk ik ook voor Belgen gelden.
Ook ken ik een Nederlandse vrouw die regelmatig door haar man vernederd werd in gezelschap.
Ik denk dat er heel veel verschillen zijn tussen Nederlanders onderling. En datzelfde zal denk ik ook voor Belgen gelden.
Poet
10 jaar geleden
Ok Misschien ben ik toevallig dan zo gelukkig dat ik het niet ken dan en is het geen NL-B verschil.
liveisgreat
10 jaar geleden
De ene Vlaming is de andere niet, maar ergens heeft Poet wel een punt. Ik ben half Duits en half Brussels, en merk wel dat vnl. in Oost- en West-Vlaanderen nog bij vele gezinnen een wat verouderde visie bestaat op man-vrouwrelaties. Ik wil dit zeker helemaal niet veralgemenen, en het komt ook niet in alle lagen van de bevolking voor. Ik heb 20 jaar in het Antwerpse gewoond als kind en jongere (nadien ook als volwassene in Antwerpen Centrum), en ken ook heel wat mensen uit Limburg, daar zag ik dat wel bij de "volksmens" nog gebeuren (i.c. als de man kostwinner was).
Het verschil zit hem denk ik dat bv. bij onze kennissen in Antwerpen de regel was dat de vrouw mee ging werken. In de kennissenkring van bv. mijn vriend was het gangbaar dat vader alleen werkte, en moeder het huishouden deed. Hij vertelde dat bijna elke klasgenoot een moeder had die thuis was, terwijl in mijn klas bijna alle moeders aan het werk waren (het was dezelfde richting (ASO) en we zijn van dezelfde generatie, alleen ik dus in Antwerpen destijds en hij in Aalst (Oost-Vlaanderen).
Eigenlijk vind ik veel van de opvattingen van zijn moeder terug als ik denk aan de opvattingen van de leeftijdsgenoten van mijn oma (zij zelf was een vrijgevochten vrouw, en voorzitter van de Katholiek vrouwenbeweging. Zij heeft haar hele leven gewerkt, maar de meeste vrouwen uit de vrouwenbeweging waren huisvrouwen).
Mijn vriend doet mij qua opvattingen dus wat denken aan de generatie van mijn vader. Zo heeft mijn vader bv. pas op zijn 16 de een tandenborstel leren kennen, mijn vriend op zijn 14de (thuis werd dit niet gebruikt).
Het verschil zit hem denk ik dat bv. bij onze kennissen in Antwerpen de regel was dat de vrouw mee ging werken. In de kennissenkring van bv. mijn vriend was het gangbaar dat vader alleen werkte, en moeder het huishouden deed. Hij vertelde dat bijna elke klasgenoot een moeder had die thuis was, terwijl in mijn klas bijna alle moeders aan het werk waren (het was dezelfde richting (ASO) en we zijn van dezelfde generatie, alleen ik dus in Antwerpen destijds en hij in Aalst (Oost-Vlaanderen).
Eigenlijk vind ik veel van de opvattingen van zijn moeder terug als ik denk aan de opvattingen van de leeftijdsgenoten van mijn oma (zij zelf was een vrijgevochten vrouw, en voorzitter van de Katholiek vrouwenbeweging. Zij heeft haar hele leven gewerkt, maar de meeste vrouwen uit de vrouwenbeweging waren huisvrouwen).
Mijn vriend doet mij qua opvattingen dus wat denken aan de generatie van mijn vader. Zo heeft mijn vader bv. pas op zijn 16 de een tandenborstel leren kennen, mijn vriend op zijn 14de (thuis werd dit niet gebruikt).
liveisgreat
10 jaar geleden
Bij betreffende Vlamingen zie ik ook de hechte familieband (eigen bloed eerst, al de rest is te wantrouwen zeker als het om geld gaat), het verschil tussen status als "vrouw" (gehuwd) en als "vriendin" (zo krijgt de man van de zus elke nieuwjaar 500 € omdat ze getrouwd zijn, ik krijg een fles wijn (waar ik trouwens tevreden mee ben, ik hoef dat geld niet, het gaat over het principe)).
Ik zie dat ook als we naar een feest gaan, als mannen horen dat ik niet de "vrouw" maar de "vriendin" ben gaat ze vaak seksueel getinte opmerkingen maken. Ook al let ik zeer sterk op mijn kledij tijdens die gelegenheden, ga zo klassiek mogelijk. Bv. als we vertrekken "ga nog maar lekker es van bil dit w.e.". Heeft er wellicht ook mee te maken dat ik niet het klassieke type ben qua uitstraling en andere attitude/interesses heb dan de aanwezige vrouwen.
Enfin, om kort te gaan :-) : je mag het niet veralgemenen, maar in Vlaanderen wordt er in sommige kringen nog erg klassiek gedacht. Of het in Nederland anders is, weet ik natuurlijk niet. Is dat daar niet ook wat streekgebonden?
Ik zie dat ook als we naar een feest gaan, als mannen horen dat ik niet de "vrouw" maar de "vriendin" ben gaat ze vaak seksueel getinte opmerkingen maken. Ook al let ik zeer sterk op mijn kledij tijdens die gelegenheden, ga zo klassiek mogelijk. Bv. als we vertrekken "ga nog maar lekker es van bil dit w.e.". Heeft er wellicht ook mee te maken dat ik niet het klassieke type ben qua uitstraling en andere attitude/interesses heb dan de aanwezige vrouwen.
Enfin, om kort te gaan :-) : je mag het niet veralgemenen, maar in Vlaanderen wordt er in sommige kringen nog erg klassiek gedacht. Of het in Nederland anders is, weet ik natuurlijk niet. Is dat daar niet ook wat streekgebonden?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
boeiende vraag +
leerrijke situatie voor ons allemaal. Bedankt voor het openhartig delen! Liefs en fijne zomertijd nog ;-)
leerrijke situatie voor ons allemaal. Bedankt voor het openhartig delen! Liefs en fijne zomertijd nog ;-)
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.