Kan je beter leven met de gedachte dat jezelf bent vreemd gegaan of dat je partner is vreemd gegaan?

Geen van beide lijkt mij. Dan is het beter wat niet weet wat niet deert. Je gaat namelijk vreemd als er iets niet klopt in een relatie.

Als je relatie goed is met geen van beide! Maar je relatie is helaas niet goed als er word vreemdgegaan..

Oei dat is een moeilijke kwestie, ik kies voor de 2de..
Puur omdat ik dan niet de schuldige ben, mijn partner dump ik (denk ik,maar zeg nooit nooit) en ik hoef dan niet met een schuldgevoel te leven, en bij 't eerste dus als ik zelf zou vreemdgaan dan zou ik dat wel hebben (ga ik vanuit)

Waarschijnlijk kan je jezelf beter vergeven dan je partner. Maar dat is voor iedereen verschillend denk ik.

Hangt af hoe je bent als persoon. Iemand die snel schuldgevoel heeft kan er denk ik slechter mee leven dat hij vreemd is gegaan dan iemand die heel snel jaloers is en weer er niet mee kan leven dat de ander vreemd is gegaan.

Het zijn twee verschillende situaties vanuit verschillende perspectieven.

Hangt heel erg af wat voor een persoonlijkheid je heb..

Ik zou er niet mee kunnen leven als ik vreemd zou gaan en het zou verbergen voor mijn partner..
Als mijn partner vreemd zou gaan, zou ik dat erg vinden maar uiteindelijk groei je daarover heen, (of niet)

Hangt weer van die persoonlijkheid af van de persoon die in die situatie zit.

Er is wel een flinke kras op de relatie gekomen. Ik zou er heel moeilijk mee om kunnen gaan als mijn partner vreemd gaat. Die kras zou met veel pijn en moeite geheeld kunnen worden maar ik ben bang dat het zou leiden tot een breuk.
Zelf zou ik mijn partner nauwelijks onder ogen kunnen en durven komen als ik vreemd zou gaan.
Een heel pijnlijke en verdrietige toestand.

In de laatste decennia is vreemd gaan helemaal uit. Althans we mogen het niet van elkaar. In de jaren zeventig en tachtig was dat geen probleem. Ach, de tijden veranderen en mensen veranderen mee.

NEE.! Absoluut niet
Je kan niet beter leven met zulke gedachten.
Ik dus niet...
Maar er zal wel mensen zijn die dat wel aan kunnen..

Met beide gedachten kan ik prima leven...omdat het gedachten zijn...en dat zijn verhaaltjes die je je zelf vertelt, breiwerkjes van je geest.
Waar het om gaat is of er nog werkelijk sprake is van verbondenheid en intimiteit...en dat zijn geen gedachten.

Leven met de gedachte dat een van de 2 is vreemgegaan is al bijna niet te doen. Ongeacht wie het geweest is.
Als je vreem gaat is er iets grondig mis met je relatie. Anders is het niet nodig om dat bij een ander te zoeken. Het is mijn opzicht onmogelijk om verder te gaan met je een relatie wanneer een partij is vreem gegaan.

Als ik dan toch zou moeten kiezen... dan is het lastiger om zelf vreemd te gaan. Want je moet je hele leven met jezelf kunnen leven. De ander kan je mee breken en de tijd doet de rest.

In beide gevallen is het beter om je partner te verlaten...

Vreemdgaan is fout, geen van beide.

No way.. Geen van beide! Eerlijkheid en vertrouwen is toch wel vereiste numero uno voor een goede relatie..

Dat hangt er van af hoe je in elkaar zit. Wanneer je zelf meedogenloos bent, zal het je geen moeite kosten om met een gedachte te leven dat je vreemd bent gegaan.
Er zijn zat mensen die er rustig om slapen.
Maar wanneer je respect hebt voor je partner, oprecht van diegen houdt, zal het even zwaar zijn als wanneer je partner vreemd gaat. Misschien juist nog wel meer.
Wanneer je geweten knaagt, vreet het je op.

In je vraagstelling staat eigenlijk dat je het dan weet van je partner, dat is dan dus open? Dan is het ook bespreekbaar. Het zal dan ook zwaar zijn, het raakt je tot op je ziel, in de meeste gevallen. En ook dit gevoel kan je opvreten. Daarnaast moet het vertrouwen op nieuw opbouwen en dat is heel moeilijk.

Je vraag; Kun je beter leven.............................
In beide gevallen is het moeilijk als je zelf oprecht bent!

Mijn partner is zelf vreemd gegaan. Gelukkig niet tot in het bed...... (ja, dat weet ik zeker!)
Het gevoel van bedrog en bewust je partner bedriegen en er mee doorgaan terwijl het "uit is gekomen".
Had ik het niet willen weten? Jawel degelijk! Nu zijn we er samen een stuk sterker uitegkomen en kunnen we weer volop van elkaar genieten.
Sterker nog lees mijn eigen vraag maar een op deze site. Nu staan we met elkaar voor een veel leuker/spannender dilemma

Toegevoegd na 2 minuten:
Het vetrouwen is een tijd weg op het moment dat het uitkomt, maar er met elkaar over hebben, komt het echt goed. En nee het heeft niks te maken met de relatie die niet goed is. Het kan echt iedereen overkomen. Als je op een andere manier aandacht krijgt dan normaal gesproken wordt je hier vanzelf mee ingetrokken en op een gegeven moment ga je te ver.

Ik zal wel vreselijk ouderwets zijn, heb daar geen probleem mee. Ik kan zeggen dat ik nooit veemd ben gegaan, en ik vertrouw mijn echtgenote 100%. Ik denk dat vreemdgaan meer en langer pijn geeft dan de vreugde biedt, maar ik ben ouderwets en ruim 24 jaar getrouwd (niet altijd gelukkig natuurlijk).

Ik weet dat mijn partner het zou kunnen accepteren en vergeven maar ik zou dat van mijn leven niet kunnen...