Waarom willen sommige vrouwen als ze getrouwd zijn hun eigen (achter)naam behouden?

Is het geen eer om de naam van je familie te dragen dan? Sommigen doen het om die reden. Je naam is ook een deel van je persoonlijkheid. Met je eigen naam ben je ook makkelijker terug te vinden door vroegere vrienden e.d.

Ik zou niet mijn naam veranderen. Ik behoor ook als ik getrouwd ben meer tot mijn familie dan tot de zijne, en ik word geen ander mens, en niet zijn bezit.
Allebei een dubbele naam (eerst de eigen, dan die van de ander) vind ik wel een mooi idee.

Omdat je geen eigendom ben van je man.

Daarnaast kan het ook zijn dat de naam van de man echt gewoon lelijk is.

Het is een eer om beide namen te dragen. Ik gebruik mijn mansnaam en die van mezelf. Mijn man gebruikt ook die van hemzelf én die van mij.

Draagt jouw man ook die van jou?

Mijn vriendin vindt haar eigen achternaam mooier. Daarnaast vind ze het een eer aan haar vader om de naam te blijven dragen.

Ik zou in ieder geval mijn eigen achternaam behouden. Ik ben hier erg aan gehecht. Het is ook een achternaam die niet heel vaak voorkomt in Nederland.

Ik denk dat als ik ooit trouw, dat ik dan beide namen ga dragen, maar ik neem dus echt geen afscheid van mijn eigen naam, dat is wie ik ben.

Waarom zou je wel de naam van je man aannemen?

Een naam geeft niet aan dat je van iemand houdt, dus dat is voor mij geen reden om van naam te wijzigen.

Daarnaast, staan wetenschappelijke publicaties op je achternaam. Wanneer je van achternaam veranderd zul je je publicatie geschiedenis weer opnieuw moeten opbouwen.

Je naam is onderdeel van je identiteit. Vroeger (in de tijd dat vrouwen per definitie als ontoerekeningsvatbaar beschouwd werden) werd het normaal gevonden om je oude identiteit geheel af te leggen als je werd 'overgedragen' van de voogdij van je vader naar de voogdij van je echtgenoot. Tegenwoordig worden vrouwen echter gezien als volwaardige mensen.

We krijgen nog steeds (meestal) de achternaam van onze vaders, maar we vallen niet meer levenslang onder de voogdij van een man. Daarmee is het gebruik van de naam van je echtgenoot ook geen automatisme meer.

Zelf gebruik ik de naam van mijn man én mijn meisjesnaam. Voor mij geeft dat het beste mijn identiteit weer: mijn familie en mijn huwelijk spelen beide een rol in wie ik ben.

De ene vrouw vindt het een eer, de ander behoudt liever haar eigen identiteit in plaats van dit te verlenen aan de naam van haar man.

Het is ook een eer als de man de naam van de vrouw overneemt. Nog mooier en romantischer is het, vind ik, als zowel de man als de vrouw beide achternamen nemen. Dan laat je zien dat je gelijkwaardig bent en bij elkaar hoort.

Ja, en ik ken dus vrouwen die trots zijn op hun eigen naam en die willen behouden.

Niet iedereen vindt dat een eer. Je verandert niet zomaar je naam. Je achternaam is verbonden met je familiegeschiedenis. De achternaam die je bij je geboorte had wil je meestal houden. Dat is je identiteit en je houvast.

Na 15 jaar huwelijk maakt het allemaal niet zo veel meer uit, maar toendertijd heb ik er bewust voor gekozen om mijn eigen naam aan te houden.

Een paar redenen:
Ik vond het raar om een andere achternaam aan te nemen dan de naam die ik al 25 jaar met veel plezier droeg, alleen omdat ik trouwde. Ik vind het een eer om mijn eigen familienaam te dragen. Misschien dat dat na 25 jaar huwelijk wel weg gesleten is.

De naam van mijn man is niet zo mooi als mijn eigen naam.

De verbondenheid met mijn man zit hem niet in het feit dat ik zijn naam aan wil nemen.

Ik was, en ben nog steeds, een eigenwijs stuk vreten dat het systeem van het aannemen van de achternaam van de man maar een rare uitvinding vind, ook al is het een gewoonte. Waarom niet op z'n IJslands?

Je kunt de vraag ook andersom stellen: Waarom zouden vrouwen de naam van hun man willen dragen als ze gaan trouwen?
Een man doet dat toch ook niet? Automatisch de naam van zijn vrouw aannemen?
Je bent een geheel eigen zelfstandig persoon, en geen verlengstuk van de man met wie je getrouwd bent.
Overigens wordt de naam van je man nooit je officiële naam. In je paspoort staat gewoon je "meisjesnaam" met als aanvulling: echtgenote van ..........