hoe reageer je best op mensen die telkens zeggen een probleem te ervaren maar tegelijk zeggen niet bereid te zijn om aan dit probleem iets te doen?

Question

Bv. (ik gebruik voor het gemak de mannelijke vorm, maar het is uiteraard ook bedoeld voor vrouwen)
- iemand weegt teveel en zeg er last van te hebben, dat mensen naar hem kijken omdat hij zo dik is, dat hij dringend op dieet moet. maar als puntje bij paaltje komt blijft hij gewoon teveel eten
- iemand zegt niet gelukkig te zijn in zijn relatie en blijft dit telkens herhalen. als je suggereert om bv. een relatietherapeut te raadplegen of een boek over relaties te lezen of met zijn partner te praten zegt hij "ach, dat helpt allemaal toch niks".
- iemand zegt geen geld te hebben doordat hij zware leningen heeft lopen. maar hij koopt zich kort nadien ook een motorfiets. (of bij een vrouw : bv. dure kledij) Ondertussen blijft hij wel zeggen dat hij geldzorgen heeft.
- ....
Ik besef dat iedereen verandert als de tijd hiervoor rijp is, en dat je mensen niet kan dwingen om te veranderen. En ik besef ook dat er heel veel factoren meespelen bij veranderen : loyaliteit naar vroeger, gewoontevorming, angst....Aanzetten tot verandering bij iemand die weerstand biedt of "vlucht", is om één of andere reden erg vermoeiend.
Tegelijk hebben veel mensen de behoefte om telkens over hun problemen te praten. Ook degenen die geen stappen zetten tot verandering.
Wat kan je best doen?
Blijf je dergelijke mensen aansporen tot verandering en hen oplossingen aanreiken (in de hoop dat...)? Of is het beter gewoon telkens opnieuw te blijven luisteren, en hen te aanvaarden zoals ze zijn?

 · Accepted Answer

Het lijkt wel of sommige mensen soms een zeur-klier hebben.
Ze hebben het zich eigen gemaakt iets te klagen te hebben en /of in een slachtofferrol te kruipen.
Ook veranderen ze hun klachten om een bepaalde belangstelling op te wekken, helaas zijn er zelfs mensen die Munchhausen hebben (deze verzinnen ziekten) of zelfs munchhausen by proxy, ze maken bv, een van hun kinderen (ernstig) ziek om zo veel medelijden en andere vormen van aandacht te krijgen.
Soms werkt dat geruime tijd  maar het geduld van andere mensen raakt dan op.
Zo verslijten sommige mensen de goodwill om hen heen en dan zitten ze echt in de sores.

Zelfreflectie kan hen helpen.
Vaak moeten ze dat van begins af aan leren.
Je bent meer dan de som van je kwalen en tegenslag is dan een goed besef.

Het vis niet verstandig mensen met dit soort stoornissen te geven wat ze willen maar ze te geven wat ze nodig hebben, een eerlijk vriendschap en een duw in de goede richting.
Zelfmedelijden is een dodelijke ziekte, het afstoppen daarvan wellicht levensreddend.

Niets is persoonlijk of beledigend bedoeld, ik poog hier enkele van de mechanismen weer te geven die het probleem welke vraagstelster noemt, veroorzaakt.

Geef POSITIEVE aandacht, dat doet de zeurklier verschrompelen, op den duur.....

Bij een echte onderliggende depressie of fysiek lijden is psychotherapie/medische hulp nodig.

Stop echter de energie in de oplossing en niet in het probleem.....

 · Answer

Beetje afhankelijk van de relatie tot die persoon zou ik toch na twee keer duidelijk mijn mening geven. Dus: alleen praten over afvallen is nog nooit iemand slanker van geworden of ja je kan geld maar één keer uitgeven enz.  Dan ben je duidelijk en voorkom je de volgende keer hetzelfde verhaal.

 · Answer

Er zijn heel veel mensen. Er zijn heel veel problemen. Maar er is maar een -ik-.
Mensen, die zeggen een probleem te ervaren - ik neem aan dat je bedoelt dat zij zelf met het probleem kampen - en dan zeggen :"Ik doe er zelf niets aan", die zou ik al gelijk zeggen:" Gelijk heb je". Of: "je hebt geen probleem. Jij bent zelf het probleem" Probeer zo snel mogelijk het probleem te verleggen , door er wat aan te doen anders wordt je zelf ook zo. Zoek dus iets of iemand anders op.
Dat kan best op een menselijke manier.

 · Answer

Als mensen klagen over iets, is dat lang niet altijd om oplossingen te krijgen. Mensen klagen vaak om begrip te krijgen, sympathie, medevoelen, troost, of aandacht. Je kunt dus wel oplossingen aanreiken, maar toon vooral begrip en geef zelf het goede voorbeeld, daar leren mensen veel beter van dan van goede raad. Wees een baken door hoe je zelf leeft. Je vrienden zijn slim genoeg om daar inspiratie uit te putten zonder dat het hen met zoveel woorden moet worden ingeprent.
Hoe dan ook zul je met ouder worden leren dat mensen om je heen domme dingen doen en blijven doen, zelfbeschadigend, inefficient, onlogisch en irrationeel. Velen leven nu eenmaal volgens hun emoties en driften of vinden andere dingen belangrijk dan jij. Probeer je daaraan niet te ergeren, want het is een verschijnsel dat altijd zo geweest is en altijd zo zal zijn. Je kunt dit niet veranderen, dus kun je er beter leren mee leven.

hoe reageer je best op mensen die telkens zeggen een probleem te ervaren maar tegelijk zeggen niet bereid te zijn om aan dit probleem iets te doen?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (3)

Weet jij het beter..?