Hoe weet ik of het gevoel wederzijds is.

Veel praten met elkaar!

Als hij op zijn 42e nog bij zijn moeder woont, zou ik ook betwijfelen of het een goed idee is om (direct) samen te gaan wonen.
Blijkbaar heeft deze man nog geen idee wat het is om op zichzelf te wonen en is een heel ander leven gewend dan jij.

Ik neem aan dat het wel 'eens' het huis uit zou willen, dus misschien is het een idee om hem eerst een tijdje op zichzelf te laten wonen om wat zelfstandiger te worden.
Anders zou het kunnen gebeuren dat jij vanalles van hem verwacht als jullie samenwonen, terwijl hij gewend is om nog 'verzorgd' te worden.

Ik zou je echter niet druk maken of het gevoel wederzijds is. Hij zal heus van je houden maar vind het misschien eng om het huis uit te gaan en direct al samen met iemand te wonen.

Synchroniciteit is een bewijs of het gevoel wederzijds is... Dus als jij aan het wandelen bent en jij bent vreselijk moe en de ander wil per sé langer doorwandelen, dan is er geen synchroniciteit, dus zijn zaken niet wederzijds...

Weet dan dat dit een teken is, waar je HEEL goed naar moet kijken...

Iemand van 42 die nog bij zijn moeder woont....hmmm, dat klink mij niet echt als erg huwbaar in de oren.
Waarom woont hij daar nog > Kan hij totael niet zelfstandig leven (en zoekt hij dus eigenlijk een nieuwe 'moeder' om die rol over te nemen zodat hij het grote kind kan uithangen) of zijn er legitieme omstandigheden waarom hij daar nog / weer zit.
Iemand van die leeftijd die nog steeds bij mammie woont kan inderdaad maar verhipte weinig verantwoordelijkheden aan, en dat lijkt me een bijzonder slechte basis voor een relatie.

Wellicht kunnen jullie proberen een langere periode (week of vier) samen op vakantie te gaan (en dan ECHT op vakantie, kamperen ofzo, iets waar verantwoordelijkheden en moeilijkere omstandigheden bij komen kijken) en te kijken hoe dat afloopt.
DOe jij alle werk en ligt meneer de hele dag in het zonnetje van zijn pilsje te genieten, moet er dagelijks buiten de deur gegeten worden of ben jij de kok en is er maar eentje die de tent opruimt, dan weet je ongeveer waar je straks in grote lijnen aan toe bent, en kun je een meer weloverwogen beslissing nemen.

Ik zou zelf zeggen dat hij eerst maar eens een jaar, minimaal, op zichzelf moet gaan wonen voor je eventueel besluit er bij in te trekken. Anders heb je straks geen partner, maar ene inwonend kind. Ook gezellig, maar ik betwijfel of dat je bedoeling is.

hmm...wat ik nu lees daar denk ik bij..deze man wil helemaal niet samen wonen..hij vindt het wel best bij moeders.
Als hij nu net zo graag wil samenwonen als jou..dan zegt hij niet:ik kan de verantwoording niet aan..
Dus mijn antwoord op jou vraag is:
Ik zou nog maar even wachten met samenwonen want ik vermoedt dat het gevoel niet wederzijds is.

Ga la eens een paar weekends of langer zonder moeder op reis en stel dan je vraag opnieuw aan jezelf. Telefoneert hij elke dag met mama? Is hij angstig voor die verantwoordelijkheid op te nemen? Is hij een moederskindje? Wil hij mama niet kwetsen ? Zovele vragen.

Wat bedoelt hij met de verantwoording; die van het samenwonen of zijn moeder alleen laten?

Ik vind het een vreemd antwoord op een verzoek tot samenwonen. Maar wat ik nog vreemder vind is dat na drie jaar jij je pas gaat afvragen of het wederzijds is. Er moeten toch vaker zaken zijn besproken waarbij jullie niet op 1 lijn zaten?

Ik voel dit soort dingen feilloos aan. Dus als jij na 3 jaar nog dit jezelf moet afvragen denk ik dat het niet wederzijds kan zijn. Sorry voor het vervelende antwoord maar in ieder geval sterkte voor de toekomst.

Hij is nog niet los van zijn moeder of zijn moeder laat hem niet los.
Waar wil jij voor kiezen ,stel de vragen die je hebt aan jezelf .

Spreek een keer met 'm af
en zeg recht in zijn gezicht:
ik vind je hartstikke leuk, ik kan niet meer slapen, niet meer eten, ik denk de hele tijd aan je! Wat moet ik hier mee, wat vind je van mij en wat kunnen we eraan doen?'
dan weet je gelijk waar je aan toe bent...

als ie zegt dat hij jou ziet als zijn kleine zusje, heb je weinig kans... vergeten dus!

Succes.!