hoe kan ik mijn moeder laten beseffen dat ze er soms behoorlijk naast zit?

Met duidelijke argumenten komen en haar op een vriendelijke manier overtuigen dat het zo is en niet anders,

Toegevoegd na 24 minuten:
Geef ook aan bij je moeder wat dit met je doet en hoe jij je dan voelt.

Het zou b.v. een idee voor jou kunnen zijn om het op te schrijven en haar de brief of kaart waarin je op vriendelijke toon aan haar schrijft dat je haar beschuldigingen en chagrijnige buien niet fijn vindt. Zorg er dan voor dat ze de brief kan lezen als ze alleen is. Het kan voor haar behoorlijk confronterend zijn, maar wellicht kan ze dan jouw brief even tot zich door laten dringen en jou een antwoord geven waarom ze zo is en doet.

De dingen noteren waar ze jou de schuld van geeft en rustig bespreken als ze in een goede bui is ... misschien realiseert ze zich dan wat ze doet ...

het zou kunnen zijn dat je moeder (net als ik) af en toe last heeft van stemmingswisselingen omdat ze ongesteld is, of in de overgang. Dan ben ik chagrijnig en kan ik ook zeer onredelijk zijn, vooral tegen mijn naasten. En me er dan niet van bewust zijn.

mijn vorige man zette het in zijn agenda, en was dan een paar daagjes weg. Ik voelde me dan helemaal in de steek gelaten. Mijn huidige man vraagt of ik me rot voel, of dat het echt zijn schuld is. En dan probeer ik mijn best te doen begrip voor hem te hebben en in te binden. Voelen we ons beide prettiger bij.
Dus op het moment zelf wel begrip hebben, maar toch haar laten merken dat ze ook begrip voor jou moet hebben.

Elk mens heeft in zijn opvoeding sociale vaardigheden meegekregen. Onze samenleving is echter de laatste 40 jaar sterk veranderd. In die zin, dat sociale vaardigheden sneller vervagen dan zeg: 80 jaar geleden.

Dat wat jouw moeder doet is kritiek leveren op een 'ongezouten' manier. Dat mag, alleen dient dat zeer gedoseerd te gebeuren en alleen maar als 'schok' effect.

'Normaal' lever je kritiek op de volgende manier:
Kritiek geven:
1. Bedenk waar je het niet mee eens bent
2. zeg tegen de persoon dat je iets wilt zeggen
3. vertel rustig waar je het niet mee eens bent
4. luister naar de reactie van de ander
5. vraag wat de ander er aan gaat doen

Omgaan met kritiek is ook een 'kunst' geworden:
Kritiek krijgen:
1. Luister goed en probeer zo rustig mogelijk te blijven
2. vraag als je iets (nog) niet begrijpt (vat eventueel samen wat gezegd is)
3. zeg waar je het mee eens bent
4. zeg waar je het niet mee eens bent
5. leg uit waarom je het er niet mee eens bent
6. vertel wat je er aan gaat doen.

Als deze regels in acht worden genomen dan zal de kritiek gever hier als van nature zich aan gaan aanpassen. Voor u als kritiek krijger zal dit sterk oplossend werken.

Neem je moeder (en jezelf) serieus:
- vraag waarom ze chagrijnig is
- vraag of je beter later terug kunt komen
- vertel haar wat het met je doet als ze op zo'n manier reageert
- vraag haar wat het met haar doet als je ook chagrijnig terug reageert
- kom er op een later tijdstip, als ze niet meer zo chagrijnig is, op terug.
- ieder geval niet proberen aardig te blijven, jij mag ook jouw emoties laten zien. Maar laat het daar niet bij: lucht je hart en stel vragen aan je moeder.

Dat je moeder soms heel chagrijnig kan zijn, komt vermoedelijk voort uit het feit dat ze het gevoel heeft in het leven niet voldoende aan haar trekken gekomen te zijn.

Haar onlustgevoelens projecteert zij op degene die zij het liefst heeft èn op degene die het dichtst bij haar staat.

Helaas vertegenwoordig jij zowel het ene..als de andere.

Nu gebleken is dat 'altijd aardig doen en voorzichtig zijn' niet helpt, ben je gedwongen haar een keer duidelijk te zeggen dat...

Jij niet de schuldige bent van haar tegenslagen en dus van haar chagrijnige buien.. maar dat ze eindelijk eens aan zichzelf moet gaan werken.

Tenslotte ben jij er niet om haar pestbuien altijd maar te pareren of te ondergaan. Jij hebt uiteindelijk ook recht op wat levensgeluk.

Als er met je moeder niet valt te praten, schrijf dan alles op en laat die brief achter als je een keer terug naar huis gaat.

Ze kan dan alles rustig doorlezen en het geheel overdenken.

Je hoeft niet lelijk te doen in je brief maar wèl kun je daarin duidelijk stellen wat JIJ van HAAR vindt.. wellicht open je haar de ogen.

Eindig je brief met een 'opening naar de toekomst' en stel voor dat jullie er niet meer over praten..maar wèl samen een nieuwe weg inslaan gaan.

Groet,

Ton

door niet in de verdediging te gaan en te laten merken dat je het niet persoonlijk opvat.

gooi het eens op een andere boeg:
mam, ik doe echt mijn best. als je me op een rustige manier kan vertellen wat ik niet goed doe wil ik hier echt wel rekening mee houden.
maar op deze manier vind ik het heel moeilijk en krijg er een rotgevoel bij.

of:
sorry mam, maar hier wordt ik ook een beetje chagrijnig van. ik vind het heel moeilijk om niet chagrijnig op je te reageren en dingen te doen of zeggen die je een rot gevoel geven. ik ga even wat doen om weer rustiger te worden, en dan probeer ik het nog een keer.

of:
waarom doe je zo tegen mij, heb ik wat verkeerds gedaan of gezegd? ik krijg echt het gevoel dat je me persoonlijk afkraakt of moet hebben.

of:
mam, wat kan doen of waarmee kan ik je helpen zodat je misschien wat vrolijker (tegen me) kan doen?


sommige mensen hebben tijdens zo'n bui dat ze hun eigen frustratie op iemand afreageren, ook al kan een ander hier niets aan doen.
door neg te reageren voedt je het alleen maar, dus soms kan je iemand de ogen openen door een spiegel voor te houden en te voorkomen dat ze het bij iemand anders leggen.

misschien is het mogelijk om op een moment met je moeder te praten waarop ze voor reden vatbaar is en een beter humeur heeft?