hoe zeg je tegen iemand dat ze naar urine ruikt?
Iemand uit mn doelgroep ruikt verschrikkelijk erg naar urine. waarschijnlijk is ze incontinent. soms is het echt erg : dan heeft ze in haar broek geplast en zit er midden in (op een stoel weliswaar)
We hebben haar al subtiel aangesproken ("heb je niet een beetje urineverlies" terwijl ze helemaal natgeplast was en er ook op de vloer urine lag). Maar dan begint ze te huilen en loopt weg.
Ondertussen mijdt iedereen haar. Ze heeft dan ook nog de gewoonte om aan mensen te plakken, zodat je nadien het gevoel hebt dat je naar urine ruikt.
Het is een vrouw van 70, zeker niet dom, geen alcoholprobleem of dergelijke.
Ik heb al van alles bedacht : een anonieme brief schrijven, haar zeep cadeau doen, info geven over teruggave van kosten bij incontinentie... Maar vermits ze het probleem ontkent zal dit laatste allicht niets uithalen.
Hoe pak ik dit best aan? Ik vrees dat ze volledig geïsoleerd geraakt als er niets verandert....
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Het lijkt me een beetje afhankelijk van hoe je deze vrouw kent en wat je relatie is tot haar, maar ik denk dat je gewoon je hulp aan moet bieden, en daarin vol moet houden. Zorg dat je haar alleen spreekt en geef aan dat je hebt gemerkt dat ze last heeft van urineverlies, dat je begrijpt dat dit ontzettend vervelend is, en dat haar hierbij wilt helpen. Als ze gaat huilen, troost je haar. Laat maar huilen, het is zo ontzettend logisch dat iemand om zoiets huilt, daar mag je gerust wat ruimte aan geven. Troost haar, blijf bij haar zitten, laat haar uithuilen en zeg dat je begrijpt dat dit echt ontzettend vervelend is, dat het nodig is dat ze hulp zoekt, en dat je haar daar graag bij wilt helpen. Maak een afspraak voor haar bij de huisarts, zodat onderzocht kan worden waar haar urineverlies vandaan komt. In veel gevallen kan het goed behandeld worden. In de tussentijd heeft ze goed incontinentiemateriaal nodig: je kunt een afspraak maken bij de apotheek, waar ze altijd een apart kamertje hebben voor dit soort gesprekken. Daar kunnen ze jullie allerlei incontinentiemateriaal laten zien, en kan ze een paar proefpakketjes meekrijgen. Uit je taalgebruik maak ik op dat je in België woont, klopt dat? Hoe het daar precies geregeld is met de zorg weet ik niet, maar de huisarts kan eventueel een consult regelen bij een incontinentieverpleegkundige in het ziekenhuis of van de thuiszorg. En focus je dus niet alléén op inco-materiaal: hoewel het zéker als tijdelijke oplossing een bittere noodzaak kan zijn, is het ook echt nodig om uit te zoeken waar die incontinentie vandaan komt. Niet alleen omdat het vaak te behandelen is, maar ook omdat het kan duiden op andere medische problemen. Als er geen oorzakelijke behandeling mogelijk is, kunnen afhankelijk van de oorzaak ook dingen als op vaste tijden naar de WC gaan, regelmatig katheteriseren, medicatie of inderdaad incontinentiemateriaal een oplossing zijn. Maar als subtiele opmerkingen niet landen (of in elk geval niet het gewenste effect hebben) en het onderwerp zoveel emotie oproept (wat eigenlijk wel logisch is) dan denk ik dat je echt een keer een goed gesprek met deze vrouw moet aangaan, en de tijd voor haar moet nemen om haar aan te horen, dingen uit te leggen, en ook daadwerkelijk actie te ondernemen via apotheek en huisarts. Daar heeft ze waarschijnlijk veel meer aan dan af en toe een losse opmerking.
Ben open en eerlijk en zeg haar wat er gebeurd als ze hier niets aan doet. Dat mensen haar zullen gaan mijden. Gewoon doen. Toegevoegd na 1 minuut: Geef ook eerlijk aan wat het met jou doet.
Ik denk dat je iets minder subtiel moet zijn, heeft ze geen familie die kan ondersteunen? Inlegkruisjes of speciaal verband geven en zeggen dat ze niet fris ruikt en dat je haar graag wilt helpen, laten zien hoe het werkt en regelmatig controleren.. Je kunt het beste duidelijk zijn denk ik.. Misschien even niet leuk maar daarna zal ze het vast als prettig ervaren
Urine incontinentie brengt veel schaamte met zich mee. Misschien kan je inco-materiaal regelen en het haar laten zien . Als je het op een vriendelijke en de hulpgevende wijze zegt kan je haar best de waarheid vertellen. Liefst vanuit je eigen beleving. Voorbeeld: " 'Ik zie er best wel eens beetje tegen om dichtbij u te komen omdat u erg naar urine ruikt. Dit vind ik erg vervelend voor u. Ik wil u graag helpen zodat u zich hier niet meer zo'n zorgen om hoeft te maken" Een anonieme brief schrijven lijkt me niet erg professioneel. Het probleem bespreekbaar krijgen is toch het belangrijkste.
Je kunt misschien bij de apotheek wat voorlichtingsmateriaal halen. B.v. van die pushup broeken, net zoals bij kleuters. De apotheek heeft een proefpakketje. Dan doe je daar een net papiertje om. Probeer haar even alleen te spreken te krijgen, en dan zeg je tegen haar dat je zeker weet dat ze een probleempje heeft en dat je haar daarvoor iets wilt geven. Het is gewoon menselijk, ze hoeft zich niet te schamen. In de zorg begon ik ook altijd eerst met die broekjes, die worden snel geaccepteerd. Het is trouwens wel vervelend om mee te maken.
Het enkele feit dat ze begint te huilen en wegloopt betekent dat ze zich bewust is van haar 'probleem'. Schaamte hiervoor maakt het moeilijk om hierover te spreken met haar op een neutrale, probleemoplossende manier. In feite is het alleen maar mogelijk om dit te doen door iemand die haar volledige vertrouwen heeft. En zelfs dan is het moeilijk. Soms kan het succesvol resultaat hebben om iemand met 'gezag' om dit te doen. Dit dient dan wel een kundig iemand te zijn op het gebied van de psyche. Zelf blijven 'aanmodderen' levert alleen maar meer verdriet bij haar op.
een vrouw op leeftijd, zeker niet dom, geen alcoholprobleem, begrijpt de tactvolle hints die ze van verschillende mensen krijgt kennelijk niet. zou het kunnen dat ze minder ruikt, als je ouder wordt kan je wat dovig worden, je reuk kan ook achteruit gaan, bovendien ruik je luchtjes van jezelf minder snel dan van een ander. is er een mogelijkheid om met haar huisarts in contact te komen of maakt zij gebruik van thuiszorg ? dan lijken mij dat de ingangen om verder te komen...
oef lastig want het is natuurlijk genant en iets wat iemand liever niet wil horen. wellicht dat je met haar kan praten als je met haar alleen bent. vertel haar dan dat je het jammer vind dat ze zich zo terug trekt, en anderen haar ook uit de weg gaan. vertel haar dat je snapt dat ze hier niets aan kan doen, maar dat er wel oplossingen zijn zodat anderen niet merken dat ze hier last van heeft, en haar om deze reden niet uit de weg gaan en ze zich niet meer hoeft te schamen hiervoor. vraag haar of ze het goed vind om samen te kijken naar een oplossing. (als ze niet wil kan je er niets aan doen helaas) voor de hygiene zal je iemand haar er op wijzen dat ze een ongelukje heeft gehad, en wellicht helpen met verschonen. (wel subtiel, want de vrouw schaamt zich wrs helemaal kapot) als ze aangeeft dat ze het niet erg vind om alleen te zitten, kan je aangeven dat het voor haar zelf een stuk prettiger is als de boel droog is te houden. denk dat het verstandig is om het woord 'vies' en 'ruiken' zoveel mogelijk te vermijden omdat ze zich al genoeg schaamd en hierdoor hulp of begrip af kan wijzen.
Iemand uit uw doelgroep, dus u hebt belang bij het bezoeken van deze mevrouw of deze mevrouw bezoekt u inzake het een of ander? Wanneer deze mevrouw (zoals u beschrijft) niet alleen naar urine ruikt maar haarzelf en het meubilair ook onderplast en wanneer u of iemand anders dat dan voorzichtig tegen haar zegt en ze loopt dan huilend weg is ze zich daar terdege bewust van. Wanneer deze mevrouw geestelijk gezond zou zijn zou zij zich deze vernedering besparen en allang uit zichzelf naar een arts zijn gegaan lijkt mij. Gezien het gebruik van de woorden "uw doelgroep" zou men er van uit kunnen gaan dat u waarschijnlijk wel weet waarom deze mevrouw doet wat ze doet en u dus zelf het antwoord zou kunnen bedenken. Mocht het anders zijn zeg dan gewoon dat ze een groot probleem heeft en dat het zo niet langer kan, sleep haar mee naar een arts o.i.d. en maak op die manier het leven voor deze mevrouw weer draaglijk en vooral menselijk.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
