Hoe voorkom ik tranen tijdens een afscheid?

Waarom zou je dat willen?
Als je verdrietig bent omdat er iemand waar je om geeft of van houdt 'weg' gaat, mag je dit toch laten zien?

Maar je zult ongetwijfeld je reden hebben voor deze vraag....

Voor mij zou de enige oplossing zijn: het afscheidnemen werkelijk superkort houden : niet wachten tot de trein wegrijdt, iemand op Schiphol uit de auto 'zetten' en gelijk wegrijden - eigenlijk nét doen, of je even boodschappen gaat doen, en je de ander over een uurtje wel weer ziet.

Je kunt me dan in de auto of weglopend van het station natuurlijk 'afdrogen en wegdragen', maar tijdens het afscheid nemen kan ik het dan nog nét drooghouden.....

Sterkte .....

Ik ga lollig doen (niet té) of denk aan leuke dingen. En probeer het afscheid zo kort mogelijk te houden. Laat naar de plek toe en zo snel mogelijk weer weg.

Door zelf als eerste te gaan. Achterblijven is moeilijker dan vertrekken.

Door jezelf even niet op de eerste plaat te zetten, even alleen met die ander bezig te zijn. Jouw gevoelens moeten even irrelevant zijn, zijn even niet aan de beurt.
Je gevoelens komen later weer aan de beurt.

Als je daar in gaat zitten zou het moeten lukken.

succes.

Afscheid nemen is altijd moeilijk. Je bent emotioneel en komen de tranen gewoon. De 1 heeft dit beter in de hand dan de ander. Je kan eerder weggaan maar dan nog moet je afscheid nemen en daar zie je juist tegenop. Maar hoe langer je wacht hoe meer je er tegenop gaat zien.

En waarom wil je het voorkomen het is toch emotie, als je dit opkropt komt het er later uit, bij iets heel onbenullligs.

Bij een begrafenis kan ik me behoorlijk goed houden totdat anderen gaan zitten snuffen, en ga ik vanzelf mee.

Volgens mij kan je dit moeilijk onderdrukken.

Ik los het altijd op met humor. Dan wordt de sfeer ook ontspannen van en wordt het afscheid niet zo beladen.
Dus gewoon wat grappige dingen zeggen.
Dat werkt echt hoor.

Zorgen dat je ze van te voren even opmaakt ;-)

De Chinezen zeggen altijd dat huilen de ziel reinigt...

Misschien moet je het vanuit die context gaan bekijken dat je aan iets nieuws begint...

Het is een beetje afhankelijk van de context. Wanneer neem je afscheid? Van je collega's, van je vriend die je een maand niet zult zien, bij een begrafenis? Hoewel ik het eens ben met de voorgaande antwoorden, waarin wordt gezegd dat je je gewoon moet laten gaan en je er niet voor hoeft te schamen omdat het een heel normale reactie is snap ik je vraag ook. In sommige gevallen is het nu eenmaal niet leuk als jij steeds degene bent die zijn tranen maar niet kan stoppen, zeker als de rest het (redelijk) droog houdt.

Mijn tranen zitten ook nogal los en als de kraan eenmaal opengaat dan krijg ik hem vaak niet meer dicht. Met name op begrafenissen werkt de sfeer dermate op me in dat ik me niet in kan houden, en dat vind ik niet leuk als er mensen bij zijn die vele malen dichter bij de overledene stonden dan ik. Ik ben dan bang dat mensen denken dat ik de aandacht naar me toe wil trekken, terwijl dat absoluut niet de bedoeling is. Misschien zijn het dat soort situaties die je bedoelt?

Het kan vaak helpen om in een situatie waarin je tranen op voelt komen afleiding te zoeken. Als je het gevoel hebt dat jij niet degene bent voor wie de situatie het ergst is, probeer je dan te concentreren op alledaagse details die in de buurt zijn. Of ga denken aan iets leuks, zing een vrolijk liedje in je hoofd, bedenk je vast wat op je boodschappenlijstje moet staan. En als er een enkele traan komt dan is dat helemaal niet erg, die weet je dan gemakkelijk te beperken in plaats van een waterval die je niet meer uit kunt zetten.

Ha, die Sharona30;

Oprechte tranen hou je volgens mij nooit tegen. En waarom zou je ook.

Door minimaal 3 dagen niet te drinke en voor het afscheid goed uit te plassen,zodat alle vocht uit je lichaam is verdwenen.

Je zelf goed ontspannen op dat moment.
Diep adem halen.

als je het echt wil voorkomen zou je hard op je kiezen moeten bijten ,tenminste dat helpt bij mij, je consentreerd je alleen op het bijten . sterkte

Waarom zou je?
Als je echt wilt: net doen alsof je er niet bent en aan iets anders denken.

Als je gevoelig ingesteld bent zal dat niet gemakkelijk zijn.
Wil je voorkomen dat degene die weg gaat nog meer verdriet heeft.?
Denk dat er weinig tegen te doen is..