Hoe kan aan anderen (en mezelf) verklaren dat ik nog steeds van mijn ouders hou?

Als ik mij kan overtuigen dan is dat voldoende... En "MIJ" is de persoon die nu deze letters leest... Meer hoef ik niet te doen, getekend MIJZELF...

Omdat ze je wortels zijn,je oorsprong.Mishandeling is nooit goed te praten maar komt vaak ook voort uit een beschadigde ziel.Probeer nog een keer tot ze door te dringen en verwacht er niet teveel van of leg al je gevoelens in een brief.Dat is vaak makkelijker om je te uiten en zo schrijf je het meteen een beetje van je af.Accepteer hoe ze zijn want ze zullen echt niet meer veranderen.

Je bent al heel duidelijk in je vraag, je hebt een goed beeld van van wat het contact met je ouders met jou doet en waarom je het contact toch wilt houden. Waarom hou je nog van ze? Kan je je er misschien neerleggen, dat het houden van er gewoon is, zonder dat je daar een reden voor hoeft te hebben? Je hebt heel veel redenen om misschien níet meer van je ouders te houden, maar ondanks dat houd je toch nog van ze. Hoop dat dát gegeven al voldoende is voor je.

Jij,en niemand anders is de belanrijkste persoon in deze kwestie,Jij zult het beter doen als je ouders,en sta ver boven je ouders,alleen met die gedachten kan je met hen nog omgaan,je mag van je ouders ook geen verwachtingen meer hebben,hierdoor kunnen zij je ook niet meer teleurstellen. heel veel sterkte.

Omdat je de ijdele hoop houdt dat ooit alles anders zal zijn! En omdat er waarschijnlijk ook hele kleine redenen zijn om toch van ze te houden. Probeer je niet te verantwoorden, maar die wat je wilt, en waarbij JIJ je het beste voelt...

De band die je hebt met je ouders is ook niet te verklaren, ook al heb je iets heel naars met ze meegemaakt. En hebben ze grote fouten gemaakt, ik snap dat je toch nog contact met ze onderhoud. Het zijn en blijven toch je ouders. Wat ik mij afvraag hebben je ouders hun fouten ingezien? En hebben ze gevraagd om vergeving? En heb jij ze vergeven? Ik kan je niet helpen aan het antwoordt naar waar jij naar op zoek bent, maar misschien kan je dat antwoordt vinden met iemand die hier deskundig in/over is. Een vorm van therapie, baat het niet dan schaad het niet. In ieder geval heel veel sterkte! Ohja ik wil je ook nog verwijzen naar een boek genaamd De Ruine van Victor van dalen mvg

Hey, je hoeft dat niet te verklaren. Je ouders zullen altijd je ouders blijven en die zoektocht naar hun liefde wat je zo gemist hebt en waar je nog steeds naar verlangt, is heel normaal. Doe gewoon wat goed voor je voelt, volg je hart hierin. Als jouw hart het op een dag genoeg vindt en niet meer wil, dan komt dat moment vanzelf. En jij bent de enige die hier de baas in is, niemand anders kan voelen wat jij voelt.