Iemand lijkt niet eerlijk te zijn over gevoelens, zo laten of doorvragen?

Helemaal niks tot nog toe. Niemand is verplicht aan een leidinggevende iets wat privé is te vertellen. Als er gevaar is voor haar of anderen moet je derden inschakelen. Verder is privé gewoon privé.

Vertrouwen valt niet af te dwingen.
Ik begrijp best dat je wilt helpen, maar of ze zich door jou laat helpen is een ander verhaal.

Het beste dat je kunt doen is tegen haal zeggen: ik vermoed dat je iets dwars zit, mocht je een luisterend oor willen, dan ben ik er altijd voor je, maar ik zal niet langer aandringen. Ik geloof dat je dat op dit moment niet wilt.

Laat het daarbij en vooral: geef haar niet het gevoel, dat je haar constant in de gaten houdt. Dat wekt weerzin op.

Je kan voorzichtig doorvragen zolang je het maar niet dwingend maakt. Als zij het je wil vertellen dan doet ze dat wel als je haar maar de mogelijkheid geeft om het te vertellen en haar vertrouwen wint. Het zal haar misschien ook een pak van haar hart zijn. Wil ze het niet vertellen dan moet je haar ook die mogelijkheid laten. Ga in ieder geval niet voor een agressieve aanpak.

Als privépersoon regel je privéproblemen in je privéomgeving. Daar wordt bepaald wat eventueel nodig is wat met de werkgever moet worden gedeeld. Je wilt jezelf niet in de voet schieten door van alles te vertellen wat in een dossier komt wat tegen je wordt gebruikt bij een eventueel ontslag.

zoals al door meer mensen is opgemerkt kan je het naar mijn idee het beste op zijn beloop laten. Indien deze persoon met je wil spreken, komt ze vanzelf wel.

Hier ga ik er overigens even van uit dat ze in principe wel (goed genoeg) functioneert, anders zou wat meer uitleg wel op zijn plaats zijn.

Ook wil ik opmerken dat je zelf stelt dat je vertrouwenspersoon bent. Aangezien je ook haar baas bent, kan dit een lastige combinatie zijn. Het is mogelijk dat zij niet helemaal gerust is op hetgeen jij met haar informatie zal doen. Als leidinggevende heb je immers andere belangen dan als vertrouwenspersoon. Het is mogelijk dat ze bang is dat haar bekentenis tegen haar wordt gebruikt. Tevens moet je je afvragen of je dit soort dingen wel wilt weten van je werknemers. Het lijkt me onwenselijk dat het kennen van persoonlijke informatie in de weg gaat staan bij je verantwoordelijkheden als leidinggevende. Op deze manier kun je je in een vervelende spagaat manouvreren tussen je twee functies binnen de organisatie. Ik wil ook nog opmerken dat veel mensen er optimistisch van uit gaan dat ze deze zaken gemakkelijk gescheiden kunnen houden. Maar in de praktijk blijkt dat ook leidinggevenden mensen zijn, en fouten maken.

Om deze reden hebben veel organisaties meerdere vertrouwenspersonen. Indien dit in jouw bedrijf ook van toepassing is zou ik willen adviseren om je medewerker te wijzen op andere vertrouwenspersonen. Voorwaarde is natuurlijk dat deze mensen geen hierargische zeggenschap over haar hebben. Mensen van een andere afdeling bijvoorbeeld.

Je kan maar 1 ding doen: Laat haar weten dat je (in vertrouwen) wilt luisteren. Dus zorg dat ze je vertrouwt. Dit valt niet af te dwingen. Verder moet je een hoop geduld hebben....
Succes

Zoals je al gemerkt hebt ( je twijfelt), zegt ze "ja" terwijl ze "nee"bedoelt, maar wil ze dat niet met jou delen. Forceren helpt niets. Dat je haar vertelde een vertrouwenspersoon te zijn is ok, maar laat het daarbij. Help iemand alleen als ze geholpen wilt worden. haar lichaamstaal verried aan jou duidelijk dat zij dat niet wilt. Dus laat het zo, besteed er verder geen aandacht aan en behandel haar net als ieder ander. Laat het los. Ze komt vanzelf wel. Als zij dat wilt.
Op dat moment is zij met haar werk bezig en leg jij waarschijnlijk ene vinger op haar zere plek. Niet iedereen is daarvan gediend, maar niet iedereen durft daar wat van te zeggen. Wat je wel kunt doen is haar afleiden door wat leuks met haar te doen en het er totaal niet over te hebben... "Change the channel" Door het niet te voeden help je haar ook. Als haar aandacht op wat anders wordt gevestigd kan ze weinig anders dan in het hier en nu blijven en haar zorgen even laten voor wat ze zijn.

Zo laten, waarschijnlijk is ze zo beschadigd dat zodra iemand te dichtbij komt ze dicht klapt en een muurtje bouwt ter bescherming. Je kan haar het beste helpen door te laten zien dat het niet eng is om gevoelens en emoties te tonen, deel eens wat met haar over jezelf bijvoorbeeld, desnoods met vragen zoals; heb jij dat ook weleens? Ik voel me vandaag…

Verwacht niet direct wederzijds vertrouwen, en wees niet teleurgesteld als ze nooit wat zal loslaten…misschien is ze er nog niet klaar voor.

In jouw vorige vraag heb je geschreven dat jullie "best een leuke verhouding hadden". Fase buitenkant
Mijn antwoord heb je denk ik ook gelezen.
Nu heb je een vraag over gevoelens. Fase binnenkant.
Jouw uitspraak: "Lijkt niet eerlijk te zijn" geeft geen blijk voor het scheppen van een vertrouwensband.
Een luisterhouding is objectief, empatisch, maar zonder oordeel of veroordeling.
Als je haar echt wil helpen met haar (ingrijpende en persoonlijke) problematiek, stel je dan nu ook heel professioneel op en ga samen met haar op zoek naar wat ze nodig heeft, maar probeer zelf buitenstaander te blijven.
In de hulpverlening noemen we dat verwijzende begeleiding.
Meldt het voorval bij PZ van jullie bedrijf en laat haar met hun in gesprek gaan. Zij zijn meer buitenstaander dan jij bent, gezien jouw ervaring zoals beschreven in jouw vorige vraag.
Soms is het nodig dat een "vreemde" meekijkt, meeluistert en een actieplan mee opstelt.
Een "leuke verhouding hebben" zit op een totaal ander vlak dan het scheppen van een vertrouwensband en het aangaan van gesprekken die verder gaan dan de buitenkant van de jas.
Jij zegt: Ze lijkt niet eerlijk te zijn, ik maak ( uit ervaring) de inschatting dat ze veel moeite heeft haar gevoelens te benoemen en die onder woorden te brengen.
Wat daar voor nodig is: vertrouwen, veiligheid,objectiviteit, respect en eerlijkheid.
Bespreek dit met iemand die haar deze voorwaarden wel kan bieden.

Jij als leidinggevende hebt een machtspositie.
En dat conflicteert zonder meer met de positie van een vertrouwenspersoon.

Natuurlijk kun je een relatie op basis van vertrouwen opbouwen, maar dat vertrouwen zul je dan moeten verdienen. Waarschijnlijk is dat niet gemakkelijk bij dit meisje. Doe het dus voorzichtig aan.

Sommige bedrijven kennen de coach. Een werknemer mag van die diensten gebruik maken. De coach krijgt wel een opdracht, maar de uitvoering is geheim en daardoor vertrouwelijk.
Mogelijk dan de coach haar ook doorverwijzen naar een specialistische hulpverlener.

Je vraagt soms 'of alles goed is'. Dan is een soort groet. Probeer eens concrete vragen te stellen, maar doe dat met respect.

Het feit dat jij je afvraagt of het jouw pakkie aan is of niet betekent al dat je zelf eigenlijk niet bewust bent of jij werkelijk als vertrouwenspersoon bent aangewezen voor je personeel of dat jij jezelf als hun vertrouwenspersoon ziet.

In het eerste geval is het goed dat jij je personeel duidelijk maakt dat ze met elk probleem bij jou aan kunnen kloppen maar het is niet de bedoeling om problemen van iemand bij jezelf op te eisen door te blijven aandringen.Sommige problemen van iemand zijn gewoon bij je leidinggevende op je werk niet op zijn plaats. Stel dat dit meisje worstelt met zichzelf of ze nu bi-seksueel of lesbisch is, dit is geen probleem om met je leidinggevende te bespreken. Zo ook bijvoorbeeld het niet zwanger kunnen worden, dat is moeilijk te bespreken met een mannelijke leidinggevende, of het je afvragen of je voor een borstvergroting/verkleining moet gaan.

Je kan je afvragen aan de hand van de informatie die je nu hebt of je haar werkelijk kunt helpen met haar mogelijke probleem. zijn het problemen thuis met haar ouders, dan kan jij daar niet helpen, je kan haar hooguit aanmoedigen eens bij de huisarts of een psycholoog langs te gaan.

Het eerste wat ik jou wil adviseren om een goede vertrouwenspersoon te worden is mensen niet dwingen een probleem aan jou te vertellen omdat jij het graag wilt horen, maar gewoon afwachten tot iemand zelf met zijn probleem bij jou komt. Geef je personeel niet de indruk dat jij graag problemen hoort maar geef ze de indruk dat je graag hebt dat het goed met ze gaat, accepteer dus een "Ja" op je vraag of het goed gaat met diegene. Ga niet aan de hand van de manier van werken zelf speculeren of er problemen zijn en deze meteen opeisen, dat wekt zo en zo al geen indruk van vertrouwen.

Toegevoegd na 18 minuten:
Om nog iets duidelijker te zijn: Jij wekt met het doorvragen niet de indruk dat het jou om haar probleem te doen is, maar dat je niet accepteert dat het goed met haar gaat. Jij wilt alleen van haar zelf horen dat het niet goed met haar gaat. Maar waarom zou ze jou vertellen dat het niet goed met haar gaat terwijl ze zich gewoon prima voelt maar misschien gewoon een stil karakter heeft, puur omdat jij dat graag wilt horen. Wees blij dat ze zich niet zo slecht voelt dat ze op haar werkplek in huilen uitbarst. Zolang ze de moed kan opbrengen te komen en haar taak naar behoren uitvoert en niet ziek toont....kan je misschien alleen maar blij zijn dat jouw gedachten dat het slecht met haar gaat een verkeerde indruk was.