Mn vriendin vertelde me (totaal onverwachts) dat ik maar een week bij mijn ouders moest logeren, zodat zij "dingen" kon plaatsen...

Confronteer haar ermee. Als ze zegt dat ze niets meer voor je voelt of dat zoiets nog eens kan gebeuren, dan meteen vertrekken. Laat je niet zo gebruiken.

Ik denk dat het belangrijkste is om er met haar zelf over te praten. Zelf kun je enkel maar dingen invullen op de plekken waarvan jij in feite niets weet, conclusies trekken en uiteindelijk beslissingen maken op grond van dat wat je gezien hebt.

Misschien zijn er wel problemen waar zij mee zit, dingen uit jullie relatie misschien, of zijn er andere redenen waardoor dit is gebeurd.

Niet dat het zoenen met een ander daarmee goed te praten is, maar toch lijkt het me belangrijk dat zeker in zo'n lange en serieuze relatie dat je toch naar het verhaal zelf luistert.

Confronteer haar ermee; vraag haar het uit te leggen wat hiervan de bedoeling was (wat je in mijn ogen direct al had kunnen doen; je laat je toch niet zomaar je eigen huis uit zetten?) en maak je beslissingen op basis daarvan.

Ik vindt het lief van je dat je rekening houdt met de dochter van je vriendin. Maar ik denk dat je in zo'n geval best aan jezelf mag denken. Ik zou er toch eens met je vriendin over praten en zeggen dat je er van af weet.
Misschien bedenkt ze zich wel dat ze het voor moet zijn en gaat ze zelf andere woonruimte zoeken. Het is wel erg dat een relatie zo eindigen moet maar vreemdgaan is niet zo maar iets, vindt ik.

Als zij inderdaad jou met een smoes het huis uit heeft gewerkt om vervolgens met iemand anders 'plezier' te hebben. Geen medeleiden hebben. Als voor jouw gevoel het gevoel weg is, zou ik serieus overwegen gewoon weg te gaan.

Natuurlijk is het vervelend voor het dochtertje, maar moet jij nu barmhartig zijn als jouw vriendin je belazerd?

Een keer een foutje in een bar als je dronken bent is heel anders dan iemand vantevoren vertellen dat je niet thuis kan komen. Dat is doelbewust jou belazeren.

Allereerst moet je proberen een gesprek met haar aan te gaan. Eerst maar eens kijken wat ze toegeeft en wellicht verzwijgt. Op zich vind ik het niet zo raar dat er een timeout is geweest maar het kan natuurlijk niet de bedoeling zijn om die te misbruiken. Zoals jij het vertelt heeft zij dat wel gedaan.

Jullie zijn al lang bij elkaar en je relatie zou wel tegen een stootje moeten kunnen. Het draait er feitelijk op uit wat jullie beiden in de relatie (nog) willen stoppen. En bovenal wat brengt deze relatie jou?

Succes

Moeiilijk geval, maar de enige die het echt goed kan beoordelen ben jij zelf. Het is inderdaad een moeilijke afweging.

Zelf had ik het wel geweten, ik zou me aan het lijntje gehouden hebben gevoeld. Zij heeft jou bedrogen... Als ze niet wilde dat je weg ging, had ze maar beter na moeten denken voordat ze die dingen kon "plaatsen". Ze is in ieder geval niet eerlijk tegen jou geweest, jij zal haar nooit/moeilijk meer kunnen vertrouwen.

Als ze over haar dochtertje begint, had ze daar maar aan moeten denken voordat ze vreemd ging. Je moet niet je eigen leven ongelukkig maken om anderen gelukkig te maken.

In ieder geval heel veel sterkte met je beslissing. Zo te horen ben je een pientere jongen die zijn gevoel voor verantwoordelijkheid niet uit de weg gaat, misschien verdien je wel beter, je moet het alleen nog even inzien!

Wees maar egoïstisch! Zij is zo egoïstisch om niet na te denken bij wat zij op het spel zet door te zoenen met een ander. Wil jij je zo laten gebruiken? Wil jij zo door tot het einde van het jaar?
Ik ken het een klein beetje, het van "ik wacht nog even af hoe het gaat" Mijn vorige relatie maakte mij niet gelukkig mijn vrienden en vriendinnen en familie zeiden allemaal dat ik er erg ongelukkig uit zag en bij hem weg moest gaan. Maar ik kon dat niet, ik gaf em nog een kans, (hij is nie vreemdgegaan ofzo maar toch niet gelukkig samen) maar na de 3e kans was er geen verbetering en heb ik mijn sleutel van zijn huurhuisje terug gegeven...
Ik zit nu in mijn eigen appartementje, met mijn 2 katjes een vriend waar ik zielsgelukkig mee ben.
Mijn ex kan mij nog steeds niet los laten...
Wat je hier uit op kan maken is dat het wel goed komt, wees maar egoïstisch denk maar eens aan jezelf in plaats van aan een ander.
Ik heb het ook gedaan en het bevalt me prima.
Wil je ongelukkig door het leven gaan en afwachten? Eenmaal fout is altijd fout... Ik geloof ook niet dat zij er echt spijt van heeft ofzo...
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte en succes met je keuze.

Sorry hoor, maar zo te lezen heb je het over je ex-vriendin. Alleen heb je dat zelf nog niet helemaal door.

Ze heeft jou even het huis uitgebonjourd om het rijk alleen te hebben, zodat ze ongestoord met een ander kon spelen. Nu ze even is uitgespeeld, word jij weer getolereerd - voor zolang het duurt.

Ze werd gebeld terwijl jij naast haar lag, en ze heeft die ander niet meteen afgewezen. Da's duidelijk, lijkt mij.

Dit is einde relatie.

Haar enige kans is heel expliciet, heel duidelijk, heel overtuigd voor jou te kiezen, en deze ander en alle andere anderen ogenblikkelijk en definitief af te wijzen. Plus een verklaring voor haar gedrag, haar experiment, en haar heimelijkheid hierover naar jou toe.

Zo niet, dan ben je gedumpt. Als jullie nu samen blijven wonen, ben je degene die haar van geld en huisvesting voorziet, meer niet.

Klinkt wellicht hard, maar dit is hoe ik het zie. Ik kan alleen maar hopen dat je zelf eigenlijk ook wel dit idee had, en dat je slechts bevestiging nodig had.

Toegevoegd na 22 uur:
"Wat vervelend dat je dit moest zien"  --

Was dat echt zo, of heeft ze er stiekem voor gezorgd dat je dit zou zien?

Je schrijft dat je al een maand terug was toen je het filmpje zag. Kan het zijn, dat zij in die maand heeft gezien dat jij je conclusies niet trok, en als een suffige lobbes bij haar bleef? Dat ze er daarom expres voor heeft gezorgd dat jij dat filmpje te zien kreeg?

Of ben ik nu te paranoïde? (zou ook kunnen natuurlijk)

Wie is er eigenlijk egoïstisch?

Wat ik mis in jullie relatie (naar wat je schrijft) is communicatie. Zij vertelt niet waarom, jij vraagt niet waarom. Jullie weten van elkaar niet wat er in jullie omgaat.

Dat jij die nare onderbuik gevoel hebt, zou je moeten delen met haar. Dit moet niet opgestapeld worden.

Communiceer, leg het op tafel. Laat jou emoties zien. Dat is ongeacht het resultaat voor jou een bevrijding. Dat is helemaal niet egoïstisch. Iemand die dat beweert is zelf egoïstisch en wil dat alles om hem gaat.

Toegevoegd na 29 minuten:
Over je toevoeging:
"Het enige wat zij kon zeggen was: vind het vervelend dat je dit moest zien..."

Ik blijf erbij dat je moet communiceren.
Maar je wilt de volgende vragen weten:
-Wat beteken ik voor je?
-Waarom ben je al die tijd bij mij gebleven?
-Hoe zie je dat het verder moet?
-Wil je wel verder met mij? Waarom zet je dat dan op het spel?
-Waarom praten we eigenlijk niet eerder? Nog voordat de emmer vol is met de laatste druppel?

Ik zou geloof ik toch wel erg graag willen weten, wie die jongen was....is het een lover uit haar verleden, is het de vader van haar kind - wie is die man?
Is hij een bedreiging voor jullie relatie, doordat zij bepaalde gevoelens heeft voor hem?
Hoe ziet zij de rol die deze man in haar leven speelt - spéelt hij überhaupt een rol?

Ik vind het geweldig( echt eerlijk super-geweldig!!), dat je je zo verantwoordelijk voelt voor haar en haar dochter. Je had haar ook direkt op straat kunnen zetten.....Maar met alleen 'aankijken' ben je er volgens mij niet.....
Niets maakt een mens inwendig méér kapot, dan onzekerheid en onmacht.
Daarmee loop je nu al een hele tijd rond, en dat maakt ook, denk ik, dat het gevoel wat er voor haar was helemaal verdwenen is.

Hoogste tijd om 'klare wijn' te schenken - op tafel met alle 'rare' dingen als: je wegsturen voor een week, telefoontjes midden in de nacht van iemand, die, als hij in jullie huis is geweest, toch gezien moet hebben, dat er ook een partner in dat huis woont.
Hoe ziet zíj jullie relatie? Wíl ze een relatie met jou, of wil ze een dak boven haar hoofd, en verder precies doen waar ze zin in heeft?

Er moet balans zijn in een relatie, ieder moet geven en nemen.
Ik krijg door jouw verhaal het gevoel, dat jij de grote gever bent, en zij de grote nemer.

Tijd, om dat beter in balans te krijgen, of je konklusie te trekken en dit onder het hoofdstuk 'nare ervaring' weg te bergen....

Beetje vreemd allemaal. Ik kan mij voorstellen, dat je een keer buiten de deur wilt eten, dat geldt dan voor beide partners, maar dan zijn er wel eisen aan het 'hoe' te stellen. Als zij jou zo wegstuurt, en jij laat je zo wegsturen, dan is er wel wat mis in jullie relatie. Je moet het NIET aanzien tot einde jaar (het is geen bonusuitkering). Naturrlijk is het moeilijk, Als jullie vinden dat jullie uit elkaar moeten gaan, dan hebben jullie beiden een probleem met het huis en de toekomst. Uit elkaar gaan is ook de eenvoudigste oplossing in relationele zin. Vraag je eens af, of je het werkelijk zo ernstig vindt dat zij heeft geneukt met een andere jongen of dat alleen je eer is gekwetst. Praat met haar en vraag hoe en waarom.

Misschien ligt het een beetje aan jou omdat je niet die geile gozer die ze soms nodig heeft. Maar over alles is heen te komen en alles is op te lossen. Het gaat niet om schuld en boete. Als je eroverheen komt is de relatie sterker

Jullie hebben samen zo'n moeilijk probleem, dat ik je aanraadt het samen te bespreken onder leiding van en maatschappelijk werk(st)er.

Wat een rotstreek van je vriendin en zij had eerst beter moeten nadenken over de gevolgen van haar daad.Jij hoeft echt geen rekening te houden met het feit dat zij nu het huis uit moet.Ze zal proberen je om te praten om bij haar te blijven en ze zal als ze er zo eenvoudig mee weg komt nog regelmatg misbruik van je maken.Dumpen,nu!

Ik vind het maar een vreemd verhaal. Ze vraagt of je bij je ouders wilt logeren geheel onverwachts; dan zouden de alarmbellen moet gaan rinkelen. Dat vraag je niet zo maar, toen had je al kunnen vermoeden dat er iets mis was en had je dat kunnen vragen.
Afijn een maand later kom je achter de waarheid. Notabene moet jij terugkomen (zij had eigenlijk naar haar ouders moeten toe gaan) en ipv haar excuses aan te bieden zegt ze; "vervelend dat je dat moest zien".
Ze houdt ook nog contact met die vent en ze gaat vreemd in het bijzijn van haar dochter.

Vebeter me als er iets niet klopt. Maar anders had ik het niet meer aangekeken maar had ze gelijk mogen vertrekken.

Heel kort antwoord: het feit dat jij een week het huis uit moest is al belachelijk. Wat dingen plaatsen! Dingen plaatsen doe je met z'n tweeën. Blijkbaar was de relatie al niet goed.

Doe je zelf niet meer pijn. Stop ermee!

Kijk haar aan, en blijf haar aankijken, dan zie je het na verloop van tijd, ik verwacht dat ze de ogen zal wegslaan, dan weet je genoeg...

En handel ernaar...

Succes...

Tja,

Met alle respect.


Dumpen.

Jongen, ze loopt aan alle kanten over je heen en jij vindt het nog goed ook. Da's niet gezond en gaat ook niet veranderen. Dus niks aankijken, niks uitpraten, neem afscheid van haar en zoek een vriendin die ook een zacht karakter heeft.
(En ja, dan val ik dus af...)

Lose that .....

(snap dat je het zielig vind voor het kind, maar er is er maar één de belangrijkste persoon in jouw leven... en dat ben jij!)

Jee wat een verhaal.

Jij laat je wegsturen om naar je ouders te gaan zonder reden. Daar begint het al mee, zij is niet eerlijk naar jou toe en rommelt ondertussen met een ander.

Als zij eerlijk was geweest had ze het met jou besproken dat ze op het moment twijfelt aan de relatie. Zodat jullie en zeker jij hierover kon praten.

Nu ze dit zo heeft gedaan kan zij verder nadenken of ze met jou verder wil of met hem. Als zij helemaal zeker is van de zaak en met hem verder wil maakt ze het uit met jou.

Ondertussen denk jij aan haar dochter om deze niet te kwetsen en cijfer jij jezelf dus helemaal weg.

Denk dat ze nu van 2 walletjes eet en het beste straks gaat kiezen zonder dat zij denkt aan de consequenties ook naar haar kind toe.

En waarom zou jij tot eind 2009 het aanzien, nog even en je betrapt ze samen in bed, dan komt al je opgekropte woede eruit en maak je het heel erg en krijgt dit dochtertje het misschien nog mee. En wat zal dit met haar doen.

Denk dat jij nu maar eens moet nadenken en haar maar eens even weg moet sturen zolang er niet wordt gesproken en duidelijk wordt gegeven.

Vertrekken!
Zij heeft met voorbedachten rade met die jongen/man gezoend en niet impulsief of 'per ongeluk' (al geloof ik daar niet in en vind ik dat net zo erg).
Mij lijkt de kans vrij groot dat, wanneer je gewoon met haar verder gaat, zij jou nog een keer zal bedonderen.

Ik vind het vreselijk om dit te lezen....
Kies alsjeblieft voor jezelf. Hoe erg dat ook lijkt. Je kunt dat dochtertje ook helpen als je niet meer in de relatie zit. Dat is helemaal aan jou, maar deze relatie is niet meer ok zo. Op deze wijze laat je met je spelen, en eigenlijk gaf je eigen onderbuikgevoel al aan dat het niet meer klopt.
Je kunt je afvragen of je dat gevoel wilt accepteren terwijl je de relatie in stand probeert te houden, maar eigenlijk zou een forse woede hier op zijn plek zijn. Hoe durft ze zó met je te spelen! "dingen uitzoeken" doe je niet door te tongen met een ander. Niet als ze jou respecteert.
Ik snap heel goed dat het een verlies is als je deze relatie als verloren moet beschouwen, en verlies doet pijn, maar in dit geval maakt ze het er zelf naar.
Tongen met een ander? Leef dan maar met die ander.

Echt, hier wordt ik boos om. En het is JOUW goede hart wat zegt dat je het triest vind voor de dochter. Je kunt dochter ook gewoon laten blijken dat je van haar houdt, maar ook dat je dit niet kunt accepteren.

Ik zou het niet kunnen accepteren. Jij misschien wel, en natuurlijk kunnen er innerlijke overwegingen zijn waar wij niets van weten, en die jou wel laten blijven waar je nu zit.

In elk geval, en wat je ook besluit, ik wens je heel erg veel sterkte en ik wens je ook iemand die voor de vollen 100% van je besluit te houden!

Dat je ueberhaupt nog denkt aan blijven...
Waar is het respect van haar naar jou toe?
En zijn mensen om minder uit elkaar gegaan.

Praat een keer in alle rust ,En kijk hoe jij je erna bij voelt ,stel dan je grenzen ,en bescherm je zelf!

Ík heb het idee dat je voor jezelf de beslissing al hebt genomen. De relatie is over, en jouw gevoelens voor deze vrouw zijn (terecht!) weg.
De vraag of je nu meteen moet gaan handelen of nog niet, komt misschien voort uit angst? Want dan is de kogel door de kerk en is het echt over?
Ik geef je één tip; zorg voor JEZELF. Want deze situatie gaat alleen maar verslechteren, daar kun je echt vanop aan.
Als je niet al je zelfvertrouwen en eigenwaarde wilt verliezen, stop je DIRECT met deze situatie.
Ga desnoods weer naar je ouders. Mórgen....!
Wat de financieen betreft, dat is écht HAAR probleem.
Huisvesting ook. Geef haar even de tijd om iets anders te zoeken. Als de nood aan de man is kunnen mensen ineens héél veel hoor!
En wat haar dochter betreft; als je haar niet tekort wil doen (zoals haar moeder overduidelijk wél gedaan heeft door haar n.b. de fóto's te laten maken (!!!!!) dan kun je hierna proberen om met haar contact te houden, zodat ze niet ook jou kwijtraakt aan het gedrag van haar moeder.
Neem i.i.g niet de verantwoordelijkheid over die ze van haar moeder hoort te krijgen: niet jouw taak.
Hoe moeilijk het ook zal zijn soms om haar niet overal voor te willen beschermen; het is niet jouw dochter...
Ze gaat nu eenmaal gekwetst worden, maar dat ben jij ook....

Sorry als ik wat fel reageer, maar ik wordt echt héél boos van dit verhaal.
Die vrouw heeft echt niet nagedacht bij wat ze haar naasten aan ging doen hiermee. En dit is zó slecht voor jou!!!!! Alsjeblieft, ga bij haar weg en doe het goed....

Veel sterkte en succes.

Toegevoegd na 1 uur:
Schaamteloos gejat van Hen3ette, maar moest hier zó sterk aan denken!
Jij moet echt dat meisje zijn!
http://www.youtube.com/watch?v=ttuA1UEUAI0

Zij heeft een dochtertje? Jij niet? Sorry maar, kom voor jezelf op! Zij weet heel goed wat de consequenties zijn. Je kunt haar evengoed eventueel via via in de gaten houden en als het niet goed gaat met de jeugdzorg o.i.d. aanpappen. Je krijgt er spijt van als je dit nog langer laat duren.

Je moet voor jezelf opkomen.
Als je ongelukkig wordt van dit gevoel en dat je teruggegaan bent, dan moet je voor je eigen geluk kiezen.

Sowieso moet je aangeven dat het je allemaal niet lekker zit, dat je de beweegreden wilt weten van haar en zij een keuze moet gaan maken. En die keuze moeten jullie dan samen proberen na te leven.

Lukt dit niet?
Move on, het leven is veel te kort om in een ongelukkige situatie te blijven hangen.

Succes ermee

Zoals meerdere antwoorders al hebben aangegeven, is mijn devies ook: inpakken en wegwezen. Je leven is te kostbaar om te lang te blijven hangen in een slechte relatie. Dat is wat veel mensen nl doen (ik zelf heb het ook gedaan).
Over een paar jaar, als je alles meer van een afstand kan bekijken, zul je beseffen dat het de beste beslissing van je leven is geweest en ben je o zo blij dat je de stap genomen hebt.
Het is moeilijk om nu door de zure appel heen te bijten, maar als ik in jouw situatie zat zou ik dat zeker doen.
Heel veel sterkte.

"Het enige wat zij kon zeggen was: vind het vervelend dat je dit moest zien…"

Dus niet eens spijt ofzo.. ze vind het alleen jmmr dat je het hebt gezien?

Ik vind het knap dat je nog bij d'r bent. Dochtertje van 9 of niet. Ze belazert je, ga bij haar weg.
Je kan het veel beter hebben en wat je zelf zegt: "terwijl het gevoel wat er was.. voor mijn gevoel in die periode helemaal is verdwenen..."

Het gevoel, de magie is weg. En logisch...

Na alle antwoorden is mijn advies: Luister naar je stemmetje (jij schrijft zelf "onderbuikgevoel") blijf bij jezelf en kijk er eerlijk naar!! Jouw leven is net zo belangrijk!!

Als je op zo'n vraag 30 antwoorden krijg dan moet het wel een bijzondere vraag zijn.
Had maar geluisterd naar je onderbuik gevoel.
Je vriendin heeft lang van te voren een plan gemaakt, waar jij niet in pastte.
Na 6 jaar samenwonen wilden ze niet vertellen waarom jij weg moest.
Na 6 jaar samenwonenwilden ze ook niet vertellen wat er gaande was.
Na 6 jaar samenwonen wilden ze ook niet vertellen hoe het afgelopen was.
Na 6 jaar samenwonen hield ze er ook geen rekening mee
dat haar dochtertje kon zien dat ze aan het tongzoenen was met een vreemde.
Dat dochtertje wist waarschijnlijk al niet beter dat jij een pappa voor haar was en dat jij even plaats moest maken voor een avontuurtje van haar moeder.
De moeder hield dus totaal geen rekening met haar dochtertje!
En door het tonen van haar filmpje koos ze voor jou en toonde hiermee haar afkeur voor het gedrag van haar moeder.
Ik hoop voor je dat je er voor de kerst weg bent.

ik zou eens gaan praten met haar dochter waarom ze dit uberhaupt heeft geflimd.
Ik vind het nogal tekenend en ik vraag me af of een meisje van 9 dat kan?.
wat wilde ze er mee of was het opzet ?

Wat speelt hier ?????

Hoezo moet jij vertrekken? Jij bent waarschijnlijk hoofdhuurder en dus moet zij dan gaan. Ik vind het een raar verhaal, je woont samen en zij heeft een uitkering? En na 6 jaar is het nog haar dochter? Is het nu niet een ook een beetje jouw dochter geworden? En als het kind van 9 het gefilmd heeft en het staat op je computer weet je toekomstige ex er ook van, dat is bewust gebeurd. Kom nou zeg midden in de nacht gebeld worden om gezelschap, daar is echt meer gebeurd dan allen een zoen. Borst vooruit en er tegenaan, vertel haar dat ze moet vertrekken en zoek zo snel mogelijk woonruimte voor haar, haar probleem! Je komt over alsof zij alles beslist en jij maar volgt.

Het is niet helemaal duidelijk wat je relatie met die vriendin is, maar als jij je op deze manier aan de kant laat zetten (ik noem het maar gelijk zo zonder er om heen te draaien) door je naar je ouders te laten sturen zodat zij stiekem met andere jongens kan flingen, dan heeft ze duidelijk iets voor je te verbergen. Blijkbaar wil jij meer met de relatie dan zij, en moeten jullie het of uitpraten, zodat elkaars verwachtingen duidelijk zijn, of jullie moeten gewoon ieders elkaars weg gaan. Het klinkt een beetje alsof je jezelf van haar afhankelijk hebt gemaakt, en dat is geen goede basis voor een eerlijke relatie.

"Wat vervelend dat je dit moest zien"

Lijkt me een duidelijk verhaal. Weinig spijt. Weinig trouw. Weinig om een voortzetting van de relatie op te baseren.

Wat zit je in een moeilijk pakket. Een relatie behouden gaat niet altijd gemakkelijk.Je moet goed weten wat je wilt.Wil je je vriendin nog een kans geven, wil je vriendin nog doorgaan?Dan hebben jullie heel wat te bespreken want je begrijpt wel dat je niet zomaar door kunt gaan. Jullie moeten alle twee weten waarom het gebeurd is en of je het in de toekomst anders kunt doen.Dat moet je alle twee wel willen.Een relatie is hard werken door 2 personen.In je eentje ben je nergens.Overwin je de hobbels dan wordt je relatie alleen maar sterker.Zorg wel dat je eigen grenzen duidelijk zijn.
Wees naar het kind duidelijk in je gevoelens voor haar.Zij kan er niets aan doen en moet al meer dan genoeg dingen een plaats geven.
Je keuze heeft niets te maken met sociaal zijn maar alles met volwassen worden en keuzes maken.
Veel succes

Nadat ik (te) vaak op mn bek ben gegaan met relaties zou ik mezelf het volgende advies geven: Mijn geluk gaat voor het geluk van een ander. Erg egoistisch ja. Maar uiteindelijk moet je met jezelf leven en niet maar haar of haar dochter. En als je gevoel toch weg is, lijkt me de stap niet al te groot... Succes!

Vraag haar de naar, en vertel dat jij je niet lekker voelt bij deze toestand. Als dit geen andere gevoel geeft, en ze zich ook niet zal /wil verbeteren, moet haar ong. maand de tijd geven om een nieuw onderkomen te vinden, voor haar zelf, maar natuulijk ook voor haar dochter!

Ik hoop dat je er uitkomt, Succes &Sterkte!

Misschien wordt het tijd dat ze ook even een week bij haar ouders gaat logeren. Dan kan je op je gemak haar spullen bij elkaar zoeken. En als ze terug komt regel je even een verhuis wagen voor haar.

Briljant verhaal!

Dumpen die hap, en over 9 jaar met haar dochter naar bed.

Gast, je weet toch wel wat je nu moet doen? Opzouten met die vrouw! En snel op zoek naar een nieuwe, wel trouwe dame!