1 van mijn beste vrienden kan aanstaande woensdag misschien verdwijnen uit het leven vanwege omstandigheden, hoe laadt ik die vriend los?

Als je iemand los wilt laten, moet je eerst aan alle fijne dingen denken wat je met diegene hebt gedaan of hebt meegemaakt.
Als je dit allemaal op een rijtje hebt, dan ga je voor de laatste keer naar diegene toe. Je vertelt diegene wat je hem nog wilt vertellen en neem afscheid. Doe hier niet al te lang over, want dat maakt het alleen maar moeilijker. Eenmaal thuis ga je nogmaals alle fijne herrineringen oproepen en later laat je het met rust.
Als je later nog eens aan diegene wilt denken, en vooral aan de fijne momenten dan ga je tijdens die herinneringen een voorwerp vasthouden. En aan dat onderwerp zitten jouw herinneringen aan die vriend vast.

Het is belangrijk om afleiding te zoeken. Dit is misschien moeilijk, maar doe iets wat je leuk vind of ga iets doen waar je dan heel druk mee bent. Maar kan ook goed zijn om de goede herinneringen te bewaren, het is natuurlijk niet mogelijk om iemand zomaar te vergeten.

Een goede vriendschap kan veel omstandigheden aan.
Het hoeft dus op de eerste plaats helemaal niet zo te zijn dat een vriendschap definitief ophoudt te bestaan, ook niet wanneer er bepaalde omstandigheden zijn die op dat moment de vriendschap onmogelijk lijken te maken.
Soms heb je een tijdje geen of minder contact met iemand maar kom je later weer dichter bij elkaar.

Ik zou het dus op de eerste plaats allemaal wat minder definitief bekijken. Maar goed, ik ken verder de omstandigheden niet waar jij nu mee zit.

Op de tweede plaats kun je iemand loslaten door deze persoon niet meer toe te laten in je dagelijkse gedachtenstromen. Zodra je merkt dat je bijvoorbeeld denkt: 'Hoe zou hij hierover denken', of 'Er is wat leuks te doen, even vragen of hij meegaat', kun je deze gedachten stopzetten en loslaten. Laat ze maar gewoon gaan, desnoods visualiseer je dat je ze als wolkjes weg laat drijven.
Je kunt wel van iemand blijven houden, dit is niet aan omstandigheden of het hebben van een vriendschap met deze persoon gebonden.
Het kan troost geven dat je deze liefde gewoon mag blijven voelen, hoe dan ook.

je kan er tegenaan blijven hikken: ik kan het niet, ik wil het niet, ik weet niet hoe het moet etc.

maar je kan ook zeggen: ik vind het moeilijk en het zal me heel zwaar vallen maar ik zal wel MOETEN loslaten want ik gun en begrijp de keuze van die persoon (wat de reden dan ook mag zijn)
je zou het dus moeten accepteren, en hier later vorm aan geven al weet je nu nog niet hoe (alles op zijn tijd)

wat ik bijzonder vind is dat het enorm claimend overkomt op mijn persoonlijk.
je schiet al in paniek (ik kan niet, ik wil niet) terwijl je nog helemaal nergens zeker van bent!

ik lees een angst, en enkel wat wat jij voelt, wat jij denkt en wat jij vindt.

volgens mij is er bij een vriendschap sprake van nóg een helft.
wat vind de andere ervan? wat is de reden dat je deze persoon los moet laten? is er geen enkel contact meer mogelijk? gaan jullie als vrienden uit elkaar? verdwijnt deze persoon van de aardbol?