Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

hoe reageer je best op iemand die zich snel irriteert?

mijn vriend kan heel lief zijn, maar bij het minste wat er mis loopt (file, muggen...) irriteert hij zich mateloos. niet alleen vloekt en tiert hij dan, maar geeft me bovendien nog op mn kop.
Ik heb ondertussen geleerd om er niet meer onderste boven van te lopen of te huilen en mn humeur er niet door te laten verpesten, maar het is natuurlijk verre van leuk.Plus kost me dat toch behoorlijk wat energie : soms moet er dan een situatie opgelost worden en in plaats van een partner heb ik een zeur aan wie ik ook nog aandacht moet geven.
Bovendien wordt hij nog bozer als ik hem rustig zeg dat hij es moet ophouden met zn gezeur en als hij zijn vuilnis wil uitkappen, hij meteen in Ikea een vuilnisemmer kan kopen ipv mij hiervoor te gebruiken.Waarbij hij dan zegt dat er helemaal niets aan de hand is met hem, dat ik me dat inbeeld etc.
ik ben die buien van irritatie zo beu dat ik zin heb om hem te bellen en te zeggen dat ik hem dit w.e. niet wil zien. Maar aan de andere kant doet hij ook echt zijn best op zijn manier : hij is meestal erg attent.
Als hij het "krijgt" echter slaat dat helemaal om, laat hij me gewoon voor lul staan. ik denk dat hij een vreselijke lage frustratietolerantiedrempel heeft.
Soms zwijg ik gewoon, soms blaf ik terug, soms ga ik weg. Ik denk dat hij qua type licht autistisch is (ik zie dat ook aan andere dingen), terwijl ikzelf juist het onverwachte met open armen begroet.
Mijn vraag is dus : hoe reageer je best op zo'n heethoofd (of juist niet...)?

liveisgreat
12 jaar geleden
18.3K
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Antwoord dat je niet wilt hebben; zoek een andere vriend.
liveisgreat
12 jaar geleden
slaan en schoppen doet hij nooit hoor.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Negeren lijkt me het beste. Je bent dan sneller van de negatieve sfeer af, en je laat hem ahw "in zijn eigen vet gaarkoken". Er tegenin gaan voedt hem alleen maar. Bijv. met dat laken, je gaat er op in, maar dat geeft hem juist de kans om zich nog méér te gaan irriteren. Alleen dit keer aan jou!
Laat het bij hem, en bij het onderwerp. Hij heeft het warm? Wijs hem op het laken in de mand en draai je weer lekker om. Er zit een mug? Succes met vangen! Last van het raam? Dichtdoen en verder slapen. Geen discussie, en zeker niet op dat moment. Succes!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
liveisgreat
12 jaar geleden
Wel, dat probeer ik te doen... Maar hij weet de één of andere manier een sleutel waardoor ik dan toch weer ga reageren. Plus gaat crescendo als ik hem geen aandacht geeft. Het moeilijkst is het als er effectief een probleem is (bv. we zijn de weg kwijt bij een fietstocht) en ik moet mn hoofd erbij houden en hij zit naast me te schelden dat ik had moeten opletten en in wat voor rotland wij eigenlijk leven ...Zeker als ik gezegd heb dat ik de weg wist "ik dacht dat je het wist? ik zie het! je moet niet zeggen dat je het weet als het niet zo is etc etc etc... Zoals laatst in Barcelona, waar ik zei "het is hier vlakbij maar ik weet het niet meer precies, ik vraag het even" (ik was toen 15 jaar niet in Barcelona geweest ....).
Ik zou het zo leuk vinden mochten we dan samen kijken wat we kunnen doen ipv dit. Plus veel efficiënter, we zullen de weg allicht makkelijker terug vinden dan.
Maar je hebt dus meer dan gelijk dat discussie geen enkele steek houdt. Soms zeg ik dan ook gewoon "sorry, ik ben het even beu" en neem even afstand. Dat noemt hij "hysterisch weglopen" (ik denk eigenlijk dat hysterie toch iets anders is : krijsen en gillen en met dingen werpen?). Natuurlijk is mijn stem dan niet altijd zacht en liefdevol maar verre van hysterisch me dunkt.
Soit, hij doet dus verder en altijd maar erger tot ik toch ga reageren. Echt jammer, want zo maakt hij zoveel stuk van wat mooi kan zijn.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Lieve lifeisgreat, ten eerste moet je je realiseren dat je dit van begin af aan hebt toegelaten. Hij zal dit gedrag dus ook niet zo gemakkelijk kunnen veranderen. Jouw verlatingsangst heeft hier ws een rol in gespeeld. Ik herken het wel... De oplettende lezer weet dat ik me ook niet altijd goed laat behandelen, en die weet ook hoe dat komt. De laatste tijd gaat het ietsjes beter. Ik heb nl ontdekt waar het door komt; gebrek aan zelfvertrouwen. Bij jou mss ook?
Mishandeling is dit niet, maar hij behandeld je wel een beetje als een kind! Niet gelijkwaardig!
En dat gaat op de lange duur irriteren (mss zelfs erger worden).
Als je echt wil dat dit veranderd, zul jij je eigenwaarde op moeten krikken, denk ik. Realiseer je dat dat niet zo snel en gemakkelijk gaat, maar het levert je wel ontzettend veel op. Liefs!

Andere antwoorden (10)

Sorry dat ik het zeg,
maar ik zal heeeeeeeeeeeeel snel wegwezen bij zo,n man.
Er zijn ook mannen waar je het heel fijn en gezellig bij kunt hebben ,
zonder "op je tenen" te hoeven lopen.
Kies voor een prettig en ontspannen leventje i.p.v. de hele tijd af te wachten wanneer meneer weer zn bui heeft !!
Er zijn genoeg lieve leuke mannen hoor.
Ik wens je veel succes toe !!!

Toegevoegd na 5 minuten:
Nog even...ik lees nu pas je leeftijd, dan zal je vriend waarschijnlijk ook geen 20 meer zijn.
Ik dacht echter dat je het over een oververhitte puber had...
Als hij dus ook wat ouder is, dan vind ik het nog erger, zulk onvolwassen gedrag !!
Pfff ik kan me hier bijna boos om maken :-(
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Zodra je vriend voor rede vatbaar is, geef hem dan een advies om langs de huisarts te gaan.

Dit gedrag kan een symptoom zijn van diabetes/te hoge bloeddruk!

Ook kan zoals jezelf aangeeft autisme een reden zijn voor dit probleem.

In veel gevallen van dit probleem is de bron te herleiden aan een (geestelijk) gezondheidsprobleem.

Zelfs slaap te kort kan een aanleiding zijn.

Zodra je je vriend kunt overtuigen om hierover te praten, is er vooruitgang gegarandeerd!

Toegevoegd na 1 minuut:
Mocht dit gewoon zijn aard zijn, dan sluit ik mij aan bij het antwoord hierboven. WEGWEZEN!
Het leven is te kort om het door een ander te laten verpesten!

Toegevoegd na 3 minuten:
Reageer door het negeren!

Geef hem geen aandacht op momenten dat het mis is.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Joh,waar ben je nu mee bezig,ik zou niet eens willen weten
waar zijn gedrag van daan komt.
Sorry hoor, maar dit is toch geen leven?.
Zo als je schrijft,je omarmt het onverwachte,Dan ga je toch niet door met iets wat je zeker weet??
Dit is toch geen leuk leven?
(Lees meer...)
12 jaar geleden
liveisgreat
12 jaar geleden
Ik omarm idd het onverwachte maar ik denk ook : waarom heb ik deze man aangetrokken? ik moet hier vast ook iets uit leren (dat minnetje komt trouwens niet van mij hoor Burgos...). en eerlijk gezegd ook wat bang om alleen te zijn, en vooral verlatingsangst. al is dat al heel wat beter dan vroeger...
Snuffel
12 jaar geleden
+
Het is misschien een dom antwoord, maar misschien kan het helpen om als hij zijn zelfbeheersing vaak verliest, om te weten welke (lichamelijke) signalen hieraan vooraf gaan (bijv. het warm krijgen). En dat hij dan een time-out neemt. En dat je zegt dat je om hem geeft, maar dat als dit vaker voorkomt, je hier iets tegenover gaat stellen. (En dat dan ook doen). Ik hoop dat ik je hiermee geholpen heb en sterkte ermee!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Beste liveisgreat, je houdt vast echt van deze man. Anders zou je de moed al hebben opgegeven. Ik hoop dat hij ook zo van jou houdt. Dan heeft hij het er vast wel voor over om iets aan zijn gedrag te gaan doen.

Als iemand zo snel geërgerd is en dat uit met vloeken en tieren, dan is er echt wel iets met hem aan de hand. Het kan (zoals hier al gezegd) een lichamelijke oorzaak hebben. Het zou dus goed zijn als hij naar de dokter gaat om dat te laten onderzoeken. Ook als het iets psychisch is kan de dokter helpen (misschien doorverwijzen, of medicatie).

Maar dan is het nog niet zomaar over. Jij moet toch weten hoe jij er mee om kunt gaan. Zijn gedrag is voor jou vermoeiend, omdat jij er op de juiste manier op wilt reageren. Heb je dit al geprobeerd: als hij begint te vloeken, tieren en schelden hem totaal negeren, als het kan weggaan uit de ruimte waar jullie samen zijn? Dus: hem in z'n eentje laten uitrazen en pas terugkomen als je zeker weet dat hij weer rustig is. Ik weet uit ervaring dat het kan helpen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Kristal
12 jaar geleden
Is het proberen waard. +1
ik zou zeggen rustig blijven,koffers pakken en wegwezen
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Als je zo aan een relatie werkt, dan hoef jij je koffers nooit uit te pakken volgensmij..:\
noki
12 jaar geleden
Haha!
Je reageert het beste met zelf kalm te blijven en weg te gaan. Zeg dat je verwacht dat zijn woedeaanval over is als je terugkomt. Ga dan eens een ernstig gesprek met hem aan. Stel hem voor om met de huisarts te gaan praten. Hij zal misschien niet willen, omdat hij vindt dat er niets mis is met hem. Maar sta er op dat hij zich eventueel laat doorverwijzen naar een psycholoog. Je mag dit gedrag niet meer pikken, ook niet uit angst om hem te verliezen.

Het zou voor hem zelf ook beter zijn als de oorzaak van zijn woede uitbarstingen gevonden zou worden. Het zou kunnen dat het een vorm van autisme is, zoals je zegt, maar borderline is ook een mogelijkheid of iets anders. Daarom moet hij naar een arts of psycholoog. De juiste behandeling en therapie kan helpen. Ook als er geen medische oorzaak is, is therapie goed om zijn woede te leren beheersen. Je kan je nog zo in bochten wringen om je aan te passen aan hem, maar stel je grenzen!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Kan het zijn dat de man geen etiketje heeft maar gewoon overspannen is van meerdere factoren? Wat er gaande is in de maatschappij, zijn relatie, zijn werk, een samenloop van omstandigheden?
liveisgreat
12 jaar geleden
Neenee, het is echt niet overspannen. Hij werkt parttime, heeft voor de rest een vrij rustige job die hij al 20 jaar doet en waar hij goed voor betaald wordt, familie waar hij een goed contact mee heeft en een hobby dat hij graag uitvoert. Het is ook al vijf jaar zo, dus het is niet "eventjes overspannen" hoor...!Wel wat pijnlijke scheidingen in het verleden (die natuurlijk allemaal volledig de schuld zijn van de toenmalige partner ;-)))). Maw hij ziet "zijn deel" niet in een conflict en haalde destijds door woedeuitbarstingen allicht dezelfde reactie naar voren. gelukkig ben ik geduldiger, en kan hem rustig zeggen dat hij moet ophouden tot ik het me ook teveel word en ik idd afstand ga nemen. Maar op reis etc. is dat natuurlijk moeilijker.
wat moet ik me voorstellen bij "borderline"?
liveisgreat
12 jaar geleden
Een voorbeeldje van daarnet (deze nacht). Ik lig rustig te slapen tot plots mijn deken wordt weggetrokken, eenpaarkeer na elkaar. ik lig helemaal zonder, mijn vriend ligt te woelen. Dan word ik natuurlijk wakker en vraag wat er scheelt. "Er is hier een mug" zegt hij "en ik ben al gestoken" (hij is enorm bang voor muggen, vind muggebeten verschrikkelijk en sowieso alles wat aan zijn lichaam komt (ook bv. dokters, vooral mannelijke). Bij mij heeft hij dat natuurlijk niet, hij wordt graag aangeraakt door mij. maar bij hem thuis wordt er nooit geknuffeld, ook niet toen hij klein was, zelfs geen slaapwelkusje...). Ik vraag hem wat ik kan doen. Hij heeft het te warm zegt hij. Ik wijs hem erop dat ik een laken heb klaargelegd in de mand naast het bed en dat hij me ook gewoon kan wakker maken om te vragen waar er een laken ligt zonder zich eerst een uur dik te maken. Hij antwoordt "als jij geen last hebt van muggenbeten, ik wel, bij mij jeukt dat". Enfin, ik blijf kalm, hij wordt bozer en bozer, zegt dat ik het venster in de gang heb open laten staan en het licht aan; als ik reageer met 'het is dus mijn schuld?" antwoordt hij "dat is de waarheid toch, de venster stond toch open? jij neemt alles zo persoonlijk"( etcetcetc.) Dan zegt hij dat hij wel wil weggaan zodat ik rustig kan slapen. Waarop ik zeg "okee, ga dan maar bij jou thuis slapen, is wel niet leuk maar doe maar". Dan blijft hij op de grond zitten. Ik vraag wat hij nu zal doen. "ik mag niet naar huis van jou" zegt hij. Ik antwoord "wel hoor, kom". "Ik kan je voortaan beter gewoon op de trein zetten en niet meer meegaan" zegt hij (we kwamen van een weekend ardennen). Ik vraag hem of hij beseft dat dit voor mij niet leuk is, of hij ook eens rekening wil houden met mijn gevoel. En dat hij dus evengoed mij gewoon even kan wekken.
Enfin, weer de hele tirade van trein, venster, mug.. Tot ik hem vraag om weg te gaan en hem rustig buiten laat (nadien eenboekje gelezen om even te kalmeren en terug geslapen). Er valt met hem maw heel moeilijk te praten, hij ZIET echt de andere kant niet (bij zijn moeder wel heb ik de indruk, dus hij is geen psychopaat of zo).
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
sterk staaltje emotionele chantage. Lastig hoor... beter een poosje afstand nemen denk ik dan.
liveisgreat
12 jaar geleden
die heb ik al gehoord van een vriendin. wat is emotionele chantage juist? ik kan me er natuurlijk iets bij voorstellen, bij gewone chantage : als jij spreekt over... doe ik je iets aan. Hoe kan je iemand maw emotioneel chanteren? Wat doe je dan juist en welk effect verwacht je dan bij degene die je chanteert? is misschien een vraag om es apart te stellen bij GV
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
er is ook speciaal een boek met die titel in de biebn te vinden, erg interessant om te lezen...
emotionele chantage, wordt ook wel manipuleren genoemd, maar er zitten ook wel verschillen in denk ik. inderdaad "Als je dit of dat zegt raak je me kwijt" tussen kinderen:"Als je me dat aandoet ga ik het tegen mama zeggen" maar het gebeurt ook subtieler. Op een "vriendelijke" manier... Äls je goed opruimt krijg je een snoepje" maar ook minder opvallende manieren van emotionele chantage gebeuren wel. Een schoonmoeder die in tranen uitbarst omdat ze haar zin niet krijgt valt er ook onder. Of als je stil mokkend gaat zitten wachten tot je "slachtoffer" je vraagt "Wat is er met je? Gaat het wel?" Waarna de chanteur stilzwijgt en zo de ander een ongemakkelijk gevoel geeft, want je wéét dat er wat is maar hij zegt lekker niets. je weet ook wel wat, ken je dat? misschien vind je wel e.e.a. op gv er al over hoor zoek maar eens op manipulatie
Wat een moeilijke situatie. Als je al zegt "mijn vriend kan heel lief zijn" word ik een beetje verdrietig. De boel is beter in verhouding als je zegt "mijn vriend kan wel eens niet lief zijn".

In mijn vorige huwelijk had ik net zo'n man, uiteindelijk heb ik het er niet mee vol kunnen houden. Wat uiteindelijk het beste leek te werken was niet reageren op zijn uitlatingen (die soms ook heel persoonlijk waren), hoe moeilijk dat ook was.

Ik ben er van overtuigd dat de enige oplossing is om samen in therapie te gaan. Voor veel mensen (en zeker voor mensen die niet helemaal sociaal kunnen meekomen) is het gemakkelijker dingen aan te nemen van een neutraal persoon. Vooral als je zelf spontaan en sociaal bent is het moeilijk hiermee om te gaan, ik wens je dan ook heel veel sterkte want dat het lastig is staat buiten kijf!

Toegevoegd na 19 minuten:
Wat ik nog bedacht, als je vriend (licht) autistisch is. Het is natuurlijk ook niet te doen. Hulpverleners worden professioneel opgeleid om met autistische mensen te werken en jij moet het allemaal zo maar even doen. Kortom; professionele hulp zoeken...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik zit zelf ook momenteel in zo'n situatie. Mijn vriend ( voorzover hij dat nog is, ik weet het niet) is ook heel snel gestresst vanwege veel werk wat hij heeft. Als hij het in zijn bol heeft of weer zo'n bui heeft, dan deug ik nergens meer voor en zegt hij dat ik geen respect heb voor hem, terwijl ik al merendeel van de tijd bij hem ben , omdat hij zijn werk makkelijker thuis kan doen op de pc.
Op dit moment was hij zo boos dat hij mij smsde dat er wel tig anderen voor mij waren. Eerlijk gezegd moest ik er wel om lachen, aangezien ik die kans niet echt groot acht.
Maar hoe mee om te gaan, in mijn geval even niks laten horen van mezelf. in geval van samenwonen zou ik zeggen toch maar rustig blijven. Maar ja misschien is het juist wel zijn bedoeling om een keer flink tegen elkaar te keer te gaan ( ja sommigen vinden dat juist als een opluchting werken) Ik zou proberen zoveel mogelijk naar je gevoel te luisteren en afwegen welke manier op dat moment het beste lijkt..
En inderdaad ook een goede tip die ik hierboven ergens las ( ook goede tip voor mezelf) observeren welke symptomen of gedragingen er aan voor af gaan.
Bv zoals onrustig heen en weer lopen, ineens 10 dingen tegelijk gaan doen (zoals mijn vriend) etc.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Vermoeiend he, zo'n relatie... En nu vraag je hoe je het beste op zo'n man kan reageren.
Ergens in je reacties zeg je dat je last hebt van verlatingsangst, al is het verminderd in vergelijking met vroeger. Je vriend zal dat waarschijnlijk ook wel weten en daar ge- en misbruik van maken. Je vroeg je af wat je van deze relatie kon leren. Zou het kunnen dat je met je verlatingsangst aan de gang moet? Zodat, als je daar vrij van bent, echt kan kiezen of je met deze vriend verder wilt of niet? In vrijheid kan kiezen bedoel ik, zonder de angst alleen te blijven?
Hij reageert als een kleine jongen. Jij reageert als de verstandige en eerlijke vrouw die je bent als ik dit lees.
Eigenlijk als een moeder. Daar is niets mis mee, maar het is de vraag of je op die manier een relatie wilt.
Naar mijn gevoel zou hij hulp nodig hebben, maar daar niet aan willen. Dus dan zal er niets aan veranderen...
Dus, wat wil jij?
(Lees meer...)
Kristal
12 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding