4 kinderen, 2 met syndroom. Ben ik in een moeilijk gezin opgegroeid?

Question

ik ben de derde uit een gezin van vier. Mijn oudere broer heeft een syndroom en mijn broertje heeft weer een ander syndroom. Voor mij was dit altijd heel normaal, maar ik lees steeds vaker verhalen van mensen die hele pagina's voor vertellen over hun 'speciale' kindje. Wij hebben er twee.

Ik heb geen zin om me een slachtoffer te voelen of mezelf het gevoel te geven dat wij een 'rare' thuissituatie hebben gehad. Het is zoals het is. punt.

Ik vraag me alleen af. Zijn wij wel een normaal gezin?
Niet dat ik een discussie wil opwekken. Ik wil alleen weten; is een gezin met twee syndromen in staat om een normaal gezin te zijn? Of kan ik stellen dat mijn thuissituatie wel apart is geweest?

Toegevoegd na 41 minuten:
ik bedoel gewoon, ik weiger om aan mensen toe te geven dat ik een aparte thuissituatie heb gehad. Het was voor mij gewoon normaal. Mijn ouders zijn ook altijd normaal met iedereen omgegaan. Mijn broers kregen echt geen voorkeursbehandeling! En ja, wij hadden misschien problemen die andere mensen niet hebben, maar voor mezelf ben ik in een normaal gezin opgegroeid.

Ik lees in veel reacties de vraag om welke syndromen het ging. Dat is voor ons niet belangrijk.

 · Accepted Answer

Dat zou je kunnen stellen inderdaad.Maar dat wil niet zeggen dat dat per definitie een nare ervaring is geweest. Het kan zelfs in je voordeel zijn als dingen anders zijn als bij een gemiddeld gezin en jullie misschien wel een sterkere liefde vollere band met elkaar hebben daardoor dan een gemiddeld gezin. Alles heeft voor en nadelen dus er zullen ook momenten zijn geweest dat het misschien soms nadeliger is geweest op bepaalde punten.En gezien je de vraag stelt lijkt het mij er opdat het voor jou verder geen nadelige gevolgen heeft gehad maar misschien zelfs beter heeft uitgepakt. Zo niet had je dat wel geweten en het niet als vraag hoeven stellen hier. Dus ja, het was vast apart,maar daardoor niet perse nadelig maar eerder intenser op alle gebieden.

 · Answer

tuurlijk ben jij een gewoon persoon. en een normaal gezin.  alleen hebben twee kindjes het syndroom. het is allemaal een kwestie van celletjes. voel je vooral niet schuldig!

 · Answer

Elk gezin is verschillend. En elk gezin kent haar eigen problemen. 
Of je uit een moeilijk gezin komt, hangt vooral af van de dynamiek in je gezin. Er zijn perfect functionerende gezinnen met de nodige problemen die overwonnen moeten worden.

Zo kan het zijn dat je ouders extra zorgzame mensen zijn met aandacht voor het individu achter hun kind, omdat ze twee kinderen met speciale behoeften hebben. 
Anderzijds kan het ook zijn dat je daardoor aandacht tekort kwam of dat het gezin onder zoveel stress stond, dat het z'n uitwerking op jou had.

Het feit dat je twee broers hebt met "een" syndroom, is niet bepalend over het al dan niet goed functioneren van het gezin.

Om wat voor syndromen gaat het trouwens? 
En hoe ervaar je zelf de thuissituatie?

Toegevoegd na 2 minuten:
Een "normaal" gezin is tegenwoordig trouwens eerder vaker uitzondering dan regel. 
Denk maar aan de vele echtscheidingen en nieuw samengestelde gezinnen. Of aan de kinderen die geboren worden door in vitro fertilisatie.

In elk gezin zijn er dingen die afwijken van "normaal", zelfs al lijken ze schijnbaar "normaal" voor de buitenwereld.

anneliez · Answer

Voor ieder ander die niet inzo'n gezin zoals het jouwe is opgegroeid is het niet normaal. Maar dat is een gezin waarvan de man bij de marine zit en dus veel weg is, of het gezin met 10 kinderen voor anderen ook. Terwijl die gezinnen daar zelf heel anders tegenaan zullen kijken.
Dus ik zou kunnen zeggen dat jouw situatie apart is, maar misschien vind jij opgroeien met nog 6 zussen wel veel aparter.
Eigenlijk niks zinnigs over te zeggen dus, het is maar wat jij wilt/kunt voelen

Toegevoegd na 1 minuut:
Misschien waren er in jullie gezin door die 2 kinderen meer regels en meer structuur, terwijl dat in andere gezinnen minder is waardoor het daar op een andere manier moeilijk was

 · Answer

Dat hangt wel HEEL erg van het syndroom af.

Sommige syndromen zijn erfelijk, waardoor een kwart van de kinderen het heeft, de helft drager is en de helft is ' schoon' . De dragers kunnen het syndroom doorgeven aan hun kinderen.

Ook zijn er syndromen die wel aangeboren zijn maar niet erfelijk, maar oor genetische schade zijn veroorzaakt. Denk aan het syndroom van Down.

Maar erfelijk of aangeboren, een envoudig of complex syndroom, lichamelijk , psychisch of beiden, iemand met een syndroom in je familie zegt weinig tot niets over jezelf. Hooguit over de mogelijke overerving naar je kinderen  - maar daar kan een ergelijkheidsdeskundige (via de huisarts) je alles over vertellen.

Maar : ja, een gezin met twee syndromen (of 4 , of 11) is prima in staat een gewoon gezin te zijn. Met wat bijzondere leden, dat wel - en misschien zijn er in de praktijk wat aanpassingen nodig. Maar als je zelf geen syndroom hebt, en je bent geen drager, is er helemaal geen enkele reden waarom je niet zelf een gezin zou kunnen stichten.

Als je weet om welke syndromen het gaat, kun je vaak op Internet al heel wat vinden over de erfelijkheid, maar nogmaals, een erfelijkheidsdeskundige kan je uitsluitsel geven.

amigo · Answer

Ik denk dat JIJ in ieder geval  niet in een doorsnee gezin bent opgegroeid. Je zet er niet bij wat voor syndroom en hoeveel aandacht dat van je ouders vroeg maar met 4 kinderen moet de aandacht toch al erg verdeeld worden en als er dan 2 een buitengewone positie hebben nog meer. Dus mogelijk (zeker??) heeft dit jou op de één of andere manier gevormd.

ECHTER (om het wat af te zwakken) iedereen wordt gevormd door de omstandigheden in zijn jeugd. als je ooit naar zo'n cursus gaat waar ze "teruggaan" naar je jeugd, ontdek je dat van de 10 aanwezigen die er van te voren zo doodnormaal uitzagen, ALLE 10 wel één of ander verhaal hebben.....

 · Answer

Nee, naar mijn mening ben je niet in een moeilijk gezin opgegroeid. Wel in een bijzonder gezin.
Jouw ouders waren sterke en verstandige mensen, die goed konder omgaan met de 2 bijzondere kinderen die ze hadden zonder de 2 andere kinderen het gevoel te geven dat ze te kort kwamen. Althans, zo zie ik het, omdat jij het zelf niet ervaren hebt als nadelig. 
Integendeel, het is een rijke ervaring. Jij hebt daardoor een voorsprong op andere mensen. Jij kunt je inleven in mensen met deze syndromen. Jij weet wat ze nodig hebben en hoe je ze het beste met ze kan omgaan.

Er zijn natuurlijk ook ouders niet niet goed bij machte zijn om met "syndroomkinderen" om te gaan. Die geven al hun tijd aan dat kindje en dan komen ander kinderen in dat gezin in de knel.
Maar dat is zo te lezen niet bij jullie het geval geweest.

4 kinderen, 2 met syndroom. Ben ik in een moeilijk gezin opgegroeid?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (6)

Weet jij het beter..?